“Babygirl”: Μια ταινία για τη διαχείριση ανθρώπινου δυναμικού
27/12/2024
Φαίνεται πως οι νόρμες αλλάζουν πολύ γρήγορα. Από την αποδόμηση περάσαμε στην αναδόμηση και από την πουριτανική ποινικοποίηση τού σεξ ξαναγυρίσαμε στην παγανιστική, διονυσιακή, βακχική ελευθεριότητα! Μένω ενεός παρακολουθώντας εδώ και μισόν αιώνα τις πολιτιστικές εξελίξεις στον πολύπαθο πλανήτη γη που δοκιμάζεται από την ανθρώπινη υπερεκμετάλλευση και από την κλιματική αλλαγή.
Στη συνέχεια τού «Βασικού ενστίκτου» μια παντρεμένη υψηλόβαθμη Manager κακοποιείται από έναν νεότερο υφιστάμενό της που θα μπορούσε να είναι γιος της κι αυτός την εκβιάζει δοκιμάζοντας τις αντοχές της ότι θα την καταστρέψει επαγγελματικά, οικονομικά και οικογενειακά καταγγέλλοντάς την για mobbing! Τόσο καλά… Τέτοια δραματική αφηγηματική ανατροπή! Φυσικά, η γυναίκα-θύμα σπάει, αλλά βρίσκει απρόβλεπτους συμμάχους στις υφισταμένες, στην κόρη, αλλά και στον σύζυγό της, που παίζει στο τέλος τον ρόλο τού Πιντερικού «Εραστή».
Υπέροχα. Κι όταν ο υποδιευθυντής την εκβιάζει κι αυτός με τη σειρά του προτείνοντάς της να παίξει εκείνος τον ρόλο τού εξουσιαστικού ερωτικού βιαστή εκείνη αντιδρά απρόβλεπτα και ώριμα: του κόβει τον βήχα όπως του αξίζει, λέγοντάς του την απολύτως ρηξικέλευθη, ανατρεπτική ατάκα: «Εάν θέλω να ταπεινωθώ θα πληρώσω επαγγελματία, αλλά στο σπίτι σου όταν είσαι μόνος δεν έρχομαι! Και τώρα άδειασέ μου τη γωνιά, έξω από το γραφείο μου!».
Προηγουμένως έχουμε ακούσει ένα διαφημιστικό βιντεάκι από την αναβαθμισθείσα υφισταμένη και σύμμαχό τους που προοιωνίζει τις αλλαγές στη Διαχείριση Ανθρώπινου Δυναμικού στο δεύτερο μισό τού εικοστού πρώτου αιώνα. Τώρα φαίνεται να παίρνει προβάδισμα η ειλικρίνεια, η εξομολογητικότητα, ο αυθορμητισμός, η συνδημιουργικότητα, η αμοιβαία ικανοποίηση όλων, ο διονυσιακός ενθουσιασμός… Μένω άναυδος. Ελπίζω να ζήσω τρεις δεκαετίες ακόμα να προλάβω να δω και την Πέμπτη και την Έκτη Βιομηχανική-Τεχνολογική-Κβαντομηχανική Επανάσταση.
Babygirl: Ερωτική απελευθέρωση, αλλά…
Το ελεύθερο εμπόριο έχει την πρωτεϊκή ικανότητα να μεταλλάσσεται παντός καιρού. Η επιστροφή τής Μεγάλης Μητέρας Θεάς και των παγανιστικών γονιμολατρικών τελετών μοιάζουν επικείμενες, αν όχι και αναπόφευκτες.
Όσο για το σεξ, αυτή η ταινία βλέπεται και ως soft porno από καταπιεσμένους ερωτικώς… Και ο νοών…ανοήτω!
Προσωπικά δεν μου άρεσε αυτή η ταινία. Την βρήκα υβριστικά κακόγουστη. Ο σαδομαζοχισμός είναι καταφύγιο των μη ποιητικών ανθρώπων που αρνούνται να δώσουν και να δεχθούν τρυφερότητα. Όμως στον κόσμο των επιχειρήσεων δεν έχουμε φτάσει ακόμη στην Αναγέννηση, όπου η Αγάπη, η Φιλότητα, ο Σεβασμός, η Εκτίμηση, η Αναγνώριση τής Αξίας τού άλλου, η Αλληλεγγύη θα εξασφαλίσουν την παγκόσμια Ειρήνη. Μέχρι τότε, το σεξ θα είναι υποκατάστατο τού Αληθούς Ορφικού Έρωτος για το θαύμα τής ζωής.
info: Babygirl | 2024 | Έγχρ. | Διάρκεια: 114′ | Κ-15 | Θρίλερ | Αμερικανο-ολλανδική.
Υψηλό στέλεχος πολυεθνικής, η Ρόμι έχει έναν ευτυχισμένο γάμο και είναι μητέρα δύο παιδιών. Θα διακινδυνεύσει όμως τα πάντα δημιουργώντας μια παθιασμένη ερωτική σχέση με έναν πολύ νεότερό της υπάλληλο.
Σκηνοθεσία: Χαλίνα Ρέιν
Με τους: Χάρις Ντίκινσον, Αντόνιο Μπαντέρας, Νικόλ Κίντμαν, Σόφι Γουάιλντ
