Η “Αλίφειρα” του Στάικου στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά
24/02/2024Συγγραφέας: Ανδρέας Στάικος
Σκηνοθεσία: Ανδρέας Στάικος
Πρωταγωνιστούν: Δημήτρης Πασσάς, Ελένη Ζαραφίδου, Εμμανουέλα Κοντογιώργου, Αιμιλία Μήλιου
Άλλοι συντελεστές: Μουσική: Νίκος Ξυδάκης Σκηνικά – σχεδιασμός αφίσας: Αλέξης Κυριτσόπουλος Κίνηση: Κάτια Σαβράμη Φωτισμοί: Χάρης Δάλλας Φωτογραφίες: Ραφαήλ Σουλιώτης
Πρεμιέρα στις 20 Φεβρουαρίου για το έργο «Αλίφειρα» του Ανδρέα Στάικου, με ιδιαίτερη και βοηθητική μουσική του Νίκου Ξυδάκη, για λίγες παραστάσεις στη Σκηνή Ωμέγα του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά. Μια πικρή κωμωδία, όπως χαρακτηρίζεται και στο Δελτίο Τύπου, που αναφέρεται στην ερήμωση της ελληνικής επαρχίας, λόγω της πάγιας πολιτικής του μη σεβασμού στην αξία του κάθε τόπου, όπου, στα σπλάχνα του κρύβει πολύτιμους θησαυρούς που χάνονται.
Η Αλίφειρα πρόκειται για μια αρχαία πόλη στην νοτιοδυτική Αρκαδία, ήδη ερειπωμένη και λησμονημένη στις περιηγήσεις και περιγραφές του Παυσανία (110-180 μ.Χ.) στο κεφάλαιο «Αρκαδικά». Στα αρχαία ερείπια σωρεύτηκαν και νέα ερείπια τα οποία στεγάζουν τα φαντάσματα του νεότερου σύγχρονου οικισμού.
Ο άνθρωπος έχει ανάγκη τη ρίζα του για να σταθεί όρθιος στην πορεία της ζωής, όπου κι αν αυτή τον οδηγεί. Πάντα γυρίζει ή θέλει να γυρίσει έστω και για μια τελευταία φορά, να προσκυνήσει τα χώματα των προγόνων του. Βέβαια, η αποχώρηση από τον τόπο που γεννήθηκε τις περισσότερες φορές είναι ανάγκη, καθώς δεν έχει την δυνατότητα να επιβιώσει, να μορφωθεί και να προοδεύσει σ’ αυτόν.
Η υπόθεση του έργου
Οι εναπομείναντες στην Αλίφειρα, ελάχιστοι. Η Λέλα νέα γυναίκα και μόνη, που περιμένει την γερόντισσα μάνα της να πεθάνει, ώστε ν’ αυτοδεσμευτεί κι εκείνη, να καταφέρει να φύγει. Η χαριτωμένη κι ανάλαφρη Παπαγαλίνα, κάθε φορά ξεκινά για την φυγή και κάθε φορά κάτι την γυρίζει πίσω.
Η εμφάνιση δύο αγνώστων σε μια μέρα, μια ιδιόρρυθμη γυναίκα κι ένας νέος αρχαιολόγος, που ο καθ’ ένας για τους δικούς του λόγους εμφανίζεται στην Αλίφειρα, έχει σαν αποτέλεσμα ν’ αναστατωθεί η ζωή των δύο γυναικών, να γεμίσει πρόσκαιρη ελπίδα, όμως, στο τέλος τις βοηθά να καταλάβουν πως, η ζωή είναι επιλογές…
Μια ευχάριστη παράσταση! Μια παράσταση, που θέλει να προβληματίσει απαλά!