Η Βουγιουκλάκη, ο νταουλιέρης και τα… γομάρια

Είμαστε κοντά στην εκπνοή του 19ου αιώνα, όταν έπεσε στα χέρια του θεατρικού συγγραφέα Δημητρίου Κορομηλά (1850-1898) το ποίημα του Γεωργίου Ζαλοκώστα (1805-1858) “Μια βοσκοπούλα αγάπησα”. Τόση επιρροή είχε επάνω του, που πήρε «σβάρνα» Μοριά και Ρούμελη για να μπορέσει να βιώσει από κοντά – αστός αυτός – τη ζωή της ελληνικής υπαίθρου και να μπει στο πνεύμα της. Επέστρεψε στην Αθήνα με την ιδέα διαμορφωμένη στο μυαλό του και με θέα τους Στύλους του Ολυμπίου Διός, επί ένα εικοσαήμερο απήγγειλε και κατέγραφε έμμετρη την ιστορία, σε ιαμβικό δεκαπεντασύλλαβο.

Ήταν το 1890, που ο “Αγαπητικός της Βοσκοπούλας” πήρε σάρκα και οστά και προγραμματίσθηκε να παιχτεί το καλοκαίρι του 1891 στην Αθήνα αλλά δυστυχώς οικονομικοί λόγοι δεν επέτρεψαν να ανεβεί το έργο. Τελικά, τον Δεκέμβριο της ίδια χρονιάς, το έργο παίχτηκε για πρώτη φορά από περιοδεύοντα αθηναϊκό θίασο στην Κωνσταντινούπολη, με πολύ μεγάλη επιτυχία. Από τότε ο “Αγαπητικός της Βοσκοπούλας” παρουσιάστηκε επανειλημμένα στη σκηνή, έγινε λυρικό μελόδραμα, κυκλοφόρησε σαν μυθιστόρημα και ευτύχησε να γίνει τέσσερεις φορές κινηματογραφική ταινία. Η πρώτη ταινία γυρίστηκε το 1932, δύο γυρίστηκαν το 1955 και η τέταρτη το 1956.

Ως κινηματογραφική ταινία, μάλιστα, έχει καταγράψει τέσσερεις, τουλάχιστον πρωτιές. Ήταν η πρώτη ομιλούσα ελληνική, που γυρίστηκε στην Ελλάδα (1932), η μεγαλύτερη επιτυχία του προπολεμικού ελληνικού κινηματογράφου από πλευράς εισιτηρίων, η πρώτη έγχρωμη ελληνική ταινία (1956), καθώς και η πρώτη ταινία όπου έπαιξε ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ (1956).

Η “Βοσκοπούλα” στο σινεμά

Σκέψεις για κινηματογραφική μεταφορά του έργου υπήρξαν από την πρώτη εμφάνιση του ελληνικού κινηματογράφου (1914 & 1925). Το 1925, μάλιστα, καθώς γινόταν η προετοιμασία, «έπαιξαν» τα ονόματα της Κυβέλης και του Εδμόνδου Φυρστ για τους βασικούς ρόλους. Τελικά έμειναν στην προετοιμασία…

Η ταινία του 1932, γυρίστηκε στο Μαντούδι της Εύβοιας, στο Χελμό, στα περίχωρα των Αθηνών και στα Θεσσαλικά Τέμπη, σε σκηνοθεσία Ηλία Παρασκευά. Α΄ Προβολή 25 Ιανουαρίου 1932. Παραγωγή Ολύμπια Φιλμ. Κυριολεκτικά σάρωσε, όσον αφορά την αποδοχή του κοινού, και οι αριθμοί των εισιτηρίων που ανακοινώθηκαν στον τύπο ήσαν εξωπραγματικοί και όχι μόνον για τον Μεσοπόλεμο!

Η ταινία διανεμήθηκε και με αγγλικούς υποτίτλους, με τρεις διαφορετικές ονομασίες στα Αγγλικά: “True Love” (1933, 1937, 1938), “Shepherdess’ Sweetheart” (1935) και “Crustalo” (1936, 1937). Η πρώτη ταινία του 1955, γυρίστηκε στο χωριό Πενταγιοί της Φωκίδας, σε σκηνοθεσία Ντίνου Δημόπουλου. Α΄ Προβολή: 10 Οκτωβρίου 1955. Παραγωγή Φίνος Φιλμ. Έκοψε 48.086 εισιτήρια την σεζόν 1955-56.

Η δεύτερη ταινία του 1955, γυρίστηκε στο χωριό Άνω Αγόριανη (Επτάλοφος) Φωκίδας, σε σκηνοθεσία Ντίμη Δαδήρα. O Δημήτρης Ζάχος τραγούδησε εκεί το “Μια βοσκοπούλα αγάπησα”. Α΄ Προβολή: 10 Οκτωβρίου 1955. Παραγωγή Ολύμπια Φιλμ. Έκοψε 57.514 εισιτήρια την σεζόν 1955-56 (o Δημήτρης Ζάχος ακούγεται στο βίντεο να τραγουδά “Μια βοσκοπούλα αγάπησα”).

 

Η ταινία του 1956, γυρίστηκε στην Κάτω Ζαχλωρού Αχαΐας και στον Παρνασσό, σε σκηνοθεσία Ηλία Παρασκευά. Παραγωγή Φίνος Φιλμ. Έκοψε 38.984 εισιτήρια την σεζόν 1955-56.
Σ.Σ.: Επειδή στην έρευνά μου συνάντησα ένα χάος στην πληροφόρηση, ας συγχωρηθεί το όποιο (καλοπροαίρετο) λάθος. Άρθρο γράφω, στο κάτω – κάτω, όχι επιστημονικό σύγγραμμα…

Ο νταουλιέρης και τα… γομάρια

Σε ένα διάλειμμα κατά τα γυρίσματα της ταινίας, όπου πρωταγωνιστούσε η Αλίκη Βουγιουκλάκη, η νεαρή ηθοποιός δίψασε. Πλησίασε, λοιπόν, τον φημισμένο Αγοριανίτη νταουλιέρη Γιάννη Γκούμα, άνδρα με μεγάλες μουστάκες και παράστημα ολύμπιο – τον έφτανε κάπου στο… στέρνο – και τον ρώτησε:

«Έχω ακούσει πως είναι πολύ υγιεινό το νερό του χωριού σας. Αληθεύει;»

Αυτός την κοίταξε καλά – καλά και απάντησε δηλώνοντας άγνοια:

«Ξέρω ‘γω παιδάκι μ’;»

«Μα καλά, από ‘δω δεν είστε; Δεν πίνετε νερό;»

«Νερό πίνουν μονάχα τα γ’μάρια!».

Και η απάντηση, έμεινε και διατηρείται στη συλλογική μνήμη της περιοχής και των γύρω χωριών… (από αφήγηση Γεωργίου Πέτ. Χατζή, Δαδιώτη).