Λυρικός και εναλλακτικός Ορφέας

Λυρικός και εναλλακτικός Ορφέας

Με μια εικαστική παράσταση μουσικού θεάτρου που βασίζεται στον μύθο του Ορφέα και την ποίηση του Τ. Σ. Έλιοτ συνεχίζει η νεοσύστατη και πολλά υποσχόμενη Εναλλακτική Σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος.

Το έργο Orpheus, που ανεβαίνει στις 25 Ιανουαρίου και για έξι μόνο παραστάσεις, παρουσιάζεται σε συμπαραγωγή με την Ομάδα οper(ο), ένα σχήμα αναγνωρισμένο για τη συμβολή του στις παραστατικές τέχνες, που δοκιμάζει τα όρια του μουσικού θεάτρου, της όπερας, αλλά και των site-specific performances.

Αξιοποιώντας πλήρως τα εργαλεία του μουσικού θεάτρου, οι συντελεστές της παράστασης δημιουργούν ένα ατμοσφαιρικό ταξίδι. Η πλοκή αντικαθίσταται από τις αισθήσεις, η διαδρομή από την δύναμη της τέχνης και την ένταση του έρωτα, με στόχο την ποιητική απεικόνιση μιας δυστοπικής πραγματικότητας. Ο Ορφέας απομονώνεται από τον μύθο του έρωτά του με την Ευρυδίκη και εξελίσσεται σε ένα έμβλημα της πάλης με τον θάνατο. Ισχυρά όπλα του για την ανατροπή του θνητού και την επικράτηση του αιώνιου, η λυρική τέχνη και η ερωτική επιθυμία.

Πέντε «στιγμές» του μύθου

Επιχειρώντας μια σκηνική ανασύνθεση και απόδοση του ορφικού μύθου, μέσα από την ποίηση του Τ. Σ. Έλιοτ, η ομάδα οper(ο) επικεντρώνει τη δραματουργία της σε πέντε σκηνές: «Θρήνος», «Κατάδυση», «Κοίταγμα», «Μεταμόρφωση», «Θάνατος». Αυτές οι πέντε σκηνές γίνονται τα πέντε στάδια του υπαρξιακού ταξιδιού του Ορφέα προς τον Άδη. Προς εκείνη την καταληκτική αποτυχία του, που επειδή αποτελεί ολοκλήρωση, δεν είναι τέλος, αλλά επιστροφή και απελευθέρωση.

Η παράσταση αποτελεί την σκηνική διερεύνηση όλων εκείνων των ακατάβλητων λόγων που οδηγούν τον Ορφέα, και τον Άνθρωπο, σε αυτήν την αιώνια ήττα. Σύμβολο ο Ορφέας. Πραγματικότητα η ανθρώπινη κατάσταση. Συνοδοιπόροι επί σκηνής οι συντελεστές της παράστασης.

«Πρόκειται για ένα έργο, όπου ο μύθος του Ορφέα μαζί με την ποίηση του Τ. Σ. Έλιοτ, αφηγούνται την πορεία ενός ανθρώπου που ανακαλύπτει την δυνατότητά του για υπέρβαση. Αφορμή και κίνητρο για την πορεία αυτή  είναι η μεταμορφωτική δύναμη της τέχνης και του έρωτα. Ο Ορφέας είναι ένας μύθος, αλληγορία της ανθρώπινης πάλης, τόσο παλιός όσο και ο ίδιος ο άνθρωπος», σημειώνουν η Εριφίλη Γιαννακοπούλου και η Ειρήνη Γεωργαλάκη που επιμελούνται τη σκηνοθεσία της παράστασης.

«Μια ιστορία ποιητικά ειπωμένη, κατασκευασμένη από τον άνθρωπο, που εκθέτει τις τεράστιες αντιθέσεις της ανθρώπινης φύσης: την δυνατότητα για υπέρβαση και την θνητή, πεζή πλευρά του. Την αδυναμία στην αντίσταση να γυρίσει το βλέμμα και να κοιτάξει, και την αγωνία του να νικήσει τον θάνατο», συμπληρώνουν οι σκηνοθέτιδες.

Η συμμορία της χαμένης μιλιάς

Η Ομάδα oper(o) δημιουργήθηκε το 2008 από την Εριφίλη Γιαννακοπούλου και αποτελείται από έναν πυρήνα διακεκριμένων νέων καλλιτεχνών, διαφορετικών ειδικοτήτων, όπως σκηνοθεσία, εικαστικά, μουσική σύνθεση, χορογραφία, design. Πρόκειται για μια από τις πρώτες ανεξάρτητες ομάδες στην Ελλάδα που ασχολήθηκαν με την όπερα και το λυρικό θέατρο, αναζητώντας μια νέα, σύγχρονη γλώσσα σε αυτό το είδος σκηνικής τέχνης. Στόχος η δημιουργία σύγχρονων παραστάσεων και θεατρικών εμπειριών, που να απαντούν στον προβληματισμό για την θέση της όπερας και της τέχνης στην σύγχρονη κοινωνία.

Ξεκινώντας από την Κάρμεν του Μπιζέ, ένα κλασικό έργο το οποίο  παρουσίασαν για πρώτη φορά στην Ελλάδα σε μορφή όπερας δρόμου και σε ένα «περιπλανώμενο φεστιβάλ», από την πλατεία του Πύργου της Τήνου μέχρι τη Μονεμβασιά και από την Καπνικαρέα μέχρι το Αττικό Άλσος, τα μέλη της Ομάδας έβαλαν τις βάσεις για την δική τους ανάγνωση σε ό, τι αποκαλούμε μουσικό θέατρο.

Πιστή στην αρχική επιδίωξή της να τοποθετήσει την όπερα έξω από το κτιριακό περίβλημα και τους καθιερωμένους χώρους, η Ομάδα oper(o) προχώρησε το 2010 στην παράσταση Τραβιάτα του Βέρντι, στο αίθριο του Μουσείου Μπενάκη. Συνεχίζοντας την σχέση τους με την όπερα δρόμου και τις site specific παραστάσεις, έστησαν την ίδια χρονιά μια διαδραστική οπερατική περφόρμανς στο κέντρο της Αθήνας, παίζοντας στα μπαλκόνια ενός παλιού νεοκλασικού κτιρίου της οδού Μιλτιάδου, με όνομα 2 in 1.

Ακολούθησαν οι Μύθοι του Αισώπου, στο Music Box του Εθνικού Θεάτρου (2011), το δικό τους πρωτότυπο έργο Fiammifero, (ένας σχολιασμός των στερεότυπων της όπερας) στο αίθριο του Μουσείου Μπενάκη, η διαδραστική παράσταση, βασισμένη στο παιδικό χορωδιακό «Avec la garde montante» από την  Κάρμεν του Μπιζέ στο Μέγαρο Μουσικής και το θέαμα με θέμα το Ταξίδι που παρουσίασαν το 2012 στο TEDx Academy Athens. Σημαντικός σταθμός το οπερατικό παραμύθι «Η συμμορία της χαμένης μιλιάς» που έπαιξαν σε πλατείες της Αθήνας και στο Μουσείο Μπενάκη για να συστήσουν στα παιδια τον κόσμο της όπερας.

Πληροφορίες

Εναλλακτική Σκηνή Εθνικής Λυρικής Σκηνής

Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος

Ώρα έναρξης: 20.30

25, 26, 27, 28 Ιανουαρίου & 2, 3 Φεβρουαρίου 2018

 

 

Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του SLpress.gr

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του άρθρου από άλλες ιστοσελίδες χωρίς άδεια του SLpress.gr. Επιτρέπεται η αναδημοσίευση των 2-3 πρώτων παραγράφων με την προσθήκη ενεργού link για την ανάγνωση της συνέχειας στο SLpress.gr. Οι παραβάτες θα αντιμετωπίσουν νομικά μέτρα.

Ακολουθήστε το SLpress.gr στο Google News και μείνετε ενημερωμένοι