ΣΙΝΕΜΑ

“Μαύρο Καναρίνι”: Μία ταινία δράσης που δεν αξίζει να δείτε

Μαύρο Καναρίνι Γανωτής

Μαύρο Καναρίνι | Canary Black
2024 | 101 λεπτά | Ηνωμένο Βασίλειο | Περιπέτεια δράσης | Tanweer

Η Έιβερι Γκρέιβς, μια νεαρή πράκτορας της ΣΙΑ, εκβιάζεται από τρομοκράτες να προδώσει τη χώρα της, εάν θέλει να σώσει τον απαχθέντα σύζυγό της. Αποκομμένη πια από την ομάδα της, στρέφεται στις επαφές που έχει στον υπόκοσμο και προσπαθεί να εντοπίσει την άκρως μυστική πληροφορία που θέλει από αυτήν ο απαγωγέας.

Πρέπει αυτό να ξεκαθαριστεί εξαρχής: ακόμα κι αν δεν είναι ό,τι χειρότερο θα βρείτε από ταινία δράσης εκεί έξω, το Μαύρο Καναρίνι δεν είναι για κινηματογράφο. Όχι ότι αυτό ακυρώνει το γεγονός ότι όλες μα όλες οι ταινίες είναι καλύτερα να τις βλέπεις σινεμά παρά σπίτι σου, απλά είναι ένα φτηνό προϊόν που δεν αντιστοιχεί στο αντίτιμο μιας αίθουσας. Το βάζουμε λοιπόν αυτό ως δεδομένο και πάμε παρακάτω…

Ο Pierre Morel είχε ένα φουριόζικο ξεκίνημα εντός της δεκαετίας του 2000, έπεσε στη συνέχεια, και πλέον μάλλον ξεπέφτει (μάλλον έφταιγε το εμπορικό κάζο του Ελεύθερου Επαγγελματία). Είναι παρωχημένη η οπτική του στις μπουνιές και τις κλωτσιές, αλλά και δεν φαίνεται να αισθάνεται καθόλου άσχημα με ένα μπάτζετ που είναι φανερό πως δεν του καλύπτει ούτε τα βασικά. Το Μαύρο Καναρίνι έχει μια πλοκή που υποτίθεται ότι θέλει σε ρίσκο την ανθρώπινη διαβίωση, κι εμείς είμαστε εγκλωβισμένοι σε χώρους που μόνο σε escape room θα ήταν ανεκτοί. Από την άλλη, η Kate Beckinsale μοιάζει ότι έχει αρχίσει να βαράει από το 2003 και το Underworld, και απλά να συνεχίζει απτόητη δίχως καμία διαφορά 20 χρόνια μετά. Ούτε το μαλλί της δεν αλλάζει, ίσως γιατί εμπεριέχεται στο συμβόλαιο που θέλει έτσι να κατοχυρώσει την αναγνωρισιμότητα της. Κρίμα, γιατί έχει αποδείξει ότι δεν χρειάζονταν να ήταν ακόμα μία αναλώσιμη φίρμα.

Μαύρο Καναρίνι: Εύκολες λύσεις, φτηνό θέαμα

Και περνάμε σε ένα σενάριο που συνδυάζει τις εύκολες λύσεις με τις φτηνές ανατροπές, και ένα στόρι που από τη μία θέλει να σου βγάλει μια σοβαρότητα αλλά τη χάνει στα επιμέρους «παλαβά» και στις στάσεις για χαμηλού βεληνεκούς δράση, την οποία μια κατασκοπική ταινία δεν έχει δα ανάγκη (χάνεται η ροή του σασπένς). Για να μην είμαστε άδικοι, θα τοποθετήσουμε στα συν το ότι εάν ξεπεράσετε από νωρίς το ότι παρακολουθείτε ένα φτηνό θέαμα, κάθε σκηνή όλο και κατιτίς παρέχει για να σε κολλήσει και να σπρώξεις τον εαυτό σου να πάει παρακάτω. Στο φινάλε ψάχνεσαι βέβαια αν το μετάνιωσες, αλλά μικρό το κακό! Μία ακόμα ανούσια ταινία ήταν απλά, όχι καμιά γρίπη που θα την κουβαλάτε και τη μεθαύριο.

Χωρίς λοιπόν χρήση της παραμικρής από πλευράς θεατή σκέψης, το Μαύρο Καναρίνι συγκαταλέγεται σε όλες αυτές τις νέας γενιάς ταινίες που κάποτε αναζητούσαν κοινό στη βιντεοκασέτα, και που πλέον το βρίσκουν στις streaming πλατφόρμες.

Μαύρο Καναρίνι Γανωτής

Σκηνοθεσία: Pierre Morel
Σενάριο: Matthew Kennedy
Πρωταγωνιστούν: Kate Beckinsale, Rupert Friend, Ray Stevenson, Jaz Hutchins, Saffron Burrows, Ben Miles

 


 

Σε συνεργασία με το filmy

Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του SLpress.gr

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του άρθρου από άλλες ιστοσελίδες χωρίς άδεια του SLpress.gr. Επιτρέπεται η αναδημοσίευση των 2-3 πρώτων παραγράφων με την προσθήκη ενεργού link για την ανάγνωση της συνέχειας στο SLpress.gr. Οι παραβάτες θα αντιμετωπίσουν νομικά μέτρα.

Ακολουθήστε το SLpress.gr στο Google News και μείνετε ενημερωμένοι

Kαταθέστε το σχολιό σας. Eνημερώνουμε ότι τα υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται.

0 ΣΧΟΛΙΑ
Παλιότερα
Νεότερα Με τις περισσότερες ψήφους
Σχόλια εντός κειμένου
Δες όλα τα σχόλια
0
Kαταθέστε το σχολιό σαςx