“Μια άλλη Θήβα”: Μία παράσταση που συνθέτει “Οιδίποδα” και “Έγκλημα και τιμωρία”

Οι συνθήκες δύσκολες λόγω καύσωνα, αλλά οι 1450 θεατές υπομονετικά περίμεναν να μπουν στη παράσταση, στις ταξινομημένες θέσεις τους και να την ζήσουν. Φέτος, ιδιαίτερα πλούσιο το πολιτιστικό πρόγραμμα του 31ου φεστιβάλ Παπάγου Χολαργού, προσφέρει δύο μήνες πολιτιστικής ανάτασης.

Το έργο με δύο ηθοποιούς, τους Θάνο Λέκκα και τον Δημήτρη Καπουράνη, που κρατούν δυναμικά τους ρόλους τους μ’ ένα απλό σκηνικό, που παραπέμπει σε αυλόγυρο φυλακής, με την συρμάτινη 3μετρη περίφραξη, την χαρακτηριστική μπασκέτα, ένα πάγκο κι ένα μικρό γραφείο, σε ταξιδεύει σε σκληρές συνθήκες που έζησε ο πατροκτόνος ισοβίτης έγκλειστος και στην επιθυμία ενός συγγραφέα να τον γνωρίσει και να γράψει το δικό του θεατρικό έργο.

Τα όσα διαμείβονται, ενώ αναμένει ο θεατής να τα αναγνωρίσει ως αυτονόητα, στις περισσότερες φάσεις αποκαλύπτουν την απόρριψη, την βία στην οικογένεια του νεαρού δράστη από έναν πατέρα αφέντη, “τέρας”, που χειροδικεί στην σύζυγό του, η οποία τον ανέχεται βουβή και φυσικά στον γιο, που μονίμως τον απαξιώνει ως άχρηστο, τεμπέλη, μέχρι που θα τον αναγκάσει να του επιτεθεί και να τον σκοτώσει με 21 ασταμάτητα πλήγματα στο λαιμό και το σώμα με ένα πιρούνι…

Η τιμωρία μετά την δίκη που ακολουθεί στέλνει τον γιο στην φυλακή, όπου εκεί εκτυλίσσεται η πλοκή του έργου, με τον δράστη να υποδύεται ταυτόχρονα δύο διαφορετικούς δύσκολους ρόλους, τον αληθινό κατάδικο, τον Μαρτίν, με την ιδιαίτερη συμπεριφορά και τις επιληπτικές κρίσεις και τον ηθοποιό που επιλέχθηκε να τον υποδυθεί τελικά στο θεατρικό έργο, που αφορά την ζωή του τον Φρεντερίκ. Η σκηνοθετική κατεύθυνση του Β. Θεοδωρόπουλου εμφανής και απόλυτα εναρμονισμένη στις απαιτήσεις του έργου, που όπως αναφέρεται αποτελεί μια σύγχρονη σπουδή για την ανδρική ταυτότητα, την καταπίεση, την βία, το έγκλημα, την τιμωρία, τις διακρίσεις, με αναφορές, ομοιότητες και διαφορές στον μύθο του Οιδίποδα αλλά και στον Ντοστογιέφσκι.

Μια παράσταση πρόκληση

Οι συνειρμοί, οι προβληματισμοί για την απόδοση δικαιοσύνης τελικά σε μια άρρωστη καταπιεστική σχέση παιδιού- γονιού, το έγκλημα, ο αυτοπροσδιορισμός του νεαρού Μάρτιν του κρατούμενου, η προσέγγιση του συγγραφέα, που τον έχει νιώσει και τον δικαιώνει, κορυφώνουν με τις ερμηνείες τους αυτό που εκπέμπει το έργο, αποκαλύπτοντας τη δύναμη της υποκριτικής τέχνης. Μια τέχνη βασισμένη σ’ ένα κείμενο που ξεδιπλώνει χαρακτήρες που ζουν δίπλα μας, αλλά και τον διεκπεραιωτικό ρόλο της εξουσίας, που συνήθως φοβική δεν δίνει τελικά την άδεια στον κρατούμενο να λειτουργήσει ως ηθοποιός, αλλά και του βάζει το δίλημμα ή να πάει στο τάφο του πατέρα του ή να δει ως θεατής με τα ανάλογα μέτρα ασφαλείας την παράσταση που αφορά την ζωή του. Τίποτα περισσότερο.

Συγκλονιστική και η αποκάλυψη βιωμάτων του ετέρου ηθοποιού, του θεατρικού συγγραφέα, μέσα από διαλόγους που αναδεικνύουν βουβές σχέσεις στις οικογένειες, τσαλακωμένους χαρακτήρες, που αναβλύζουν αγωνίες, πίκρες, στερήσεις χαράς, που αγγίζουν όλες τις εποχές και το σήμερα.

Η παράσταση διακόπηκε για λίγα λεπτά, όταν κάποιος θεατής αισθάνθηκε αδιαθεσία, του παρασχέθηκαν οι πρώτες βοήθειες και συνεχίστηκε με τις ευχαριστίες του Θάνου Λέκκα στο κοινό για την ανταπόκριση σε μια δύσκολη μέρα. Μια παράσταση πρόκληση, που αγγίζει βαθιές αθέατες ρωγμές στην οικογένεια, στα κυρίαρχα ανδρικά πρότυπα, στην παραβατικότητα και την αναγνώριση της με συμπάθεια και κατανόηση.

Βασισμένη στο κείμενο του Γαλλο-ουρουγουανού Σέρχιο Μπλάνκο, από τις πιο χαρακτηριστικές παρουσίες του ισπανόφωνου θεάτρου, κάνει την διαφορά χαρίζοντας στον θεατή πλούτο συναισθημάτων, υγιή προβληματισμό εξηγώντας όσα συμβαίνουν από την εποχή του Ντοστογιέφσκι στο Έγκλημα και τιμωρία αλλά και στα επαναλαμβανόμενα στις μέρες μας…
“Μια άλλη Θήβα” λοιπόν αλλά υπαρκτή και παρούσα… Αναζητείστε την.