Μια υπερκόσμια αρμονία φύσης και μουσικής στο Ωδείο Αθηνών

Μια βραδιά υψηλού καλλιτεχνικού επιπέδου στο Ωδείο Αθηνών, η οποία αφιερώθηκε από την Ελληνική Σπηλαιολογική Εταιρεία στον ιδρυτή της, πρωτοπόρο σπηλαιολόγο Ιωάννη Πετρόχειλο, μια πολύπλευρη προσωπικότητα που άνοιξε δρόμους, ως πρώτος πρόεδρος του Συνδέσμου Ελλήνων Ορειβατών, ως διευθυντής Υδρογεωλογίας στο ινστιτούτο Γεωλογίας κι Ερευνών Υπεδάφους, μετέπειτα ΙΓΜΕ.

Ο Ιωάννης Πετρόχειλος υπήρξε και διακεκριμένος μουσικός με σπουδές στο βιολί, στην φυσικομαθηματική επιστήμη, με σπουδές στο πανεπιστήμιο Αθηνών, με καριέρα ως χημικός στους σιδηροδρόμους Αθηνών, Πειραιώς, Πελοποννήσου, ως εκπαιδευτικός στην Μέση εκπαίδευση στα Κύθηρα, την Άνδρο, την Ευαγγελική Σχολή της Νέας Σμύρνης και μετά με υποτροφία του υπουργείου Παιδείας ακολούθησε εξειδικευμένες σπουδές στο πανεπιστήμιο της Σορβόννης, στο αντικείμενο της γεωλογίας, γεωγραφίας, ανθρωπολογίας, για να επιστρέψει και με την σύζυγό του Άννα και να αφιερωθεί καθολικά στην σπηλαιολογία, αξιοποιώντας πολύτιμες γνώσεις κι εμπειρίες από την Ευρώπη.

Η αφιερωματική μουσική βραδιά φιλοξενήθηκε στο Εθνικό Ωδείο Αθηνών, με πρωτοβουλία του μαέστρου και συνθέτη Φοίβου Παπαδοπούλου, διευθυντή των Ωδείων Δήμου Κορυδαλλού και Δήμου Ιωαννίνων, με την σύμπραξη του νεαρού ταλαντούχου βιολονίστα Θάνου Κουιμτζόγλου, την συμμετοχή της Αθηναϊκής Συμφωνικής Ορχήστρας Νέων και την χορηγία της Μαρίας-Αθηνάς Παπαθανασίου.

Ένα μουσικό ταξίδι στο Ωδείο Αθηνών

Στην κατάμεστη αίθουσα από μέλη και φίλους της Ελληνικής Σπηλαιολογικής Εταιρείας, παρουσιάσθηκαν έργα των Wolfgang Amandeus Mozart, Αram Khacthaturian, του Φοίβου Παπαδοπούλου, σε πρώτη παρουσίαση το έργο “Σπήλαιον” που όπως λέχθηκε περιγράφει μουσικά την περιπέτεια της εξερεύνησης ενός σπηλαίου και μεταφορικά την προσπάθεια της επιστήμης να φωτίσει τις σκοτεινές κι ανεξερεύνητες πτυχές του κόσμου.

Η σύνθεση της εκδήλωσης με την πολυάνθρωπη ορχήστρα Νέων και τον βιολονίστα Θάνο Κουιμτζόγλου, στο “5ο κονσέρτο για βιολί και ορχήστρα” του Μότσαρτ, την προβολή σε γιγαντοοθόνη εσωτερικών αποτυπώσεων σπηλαίων με σταλακτίτες και σταλαγμίτες σε μοναδικές συνθέσεις γλυπτών που σμιλεύει η φύση, που εκατομμύρια χρόνια πριν ικανοποίησε το κοινό που απόλαυσε μια ξεχωριστή πολιτιστική βραδιά μέσα από μία παλέτα μοναδικών ηχοχρωμάτων με βιολιά, βιόλες, βιολοντσέλα, κρουστά, έγχορδα, πνευστά.

Η ατμόσφαιρα φορτίστηκε έντονα συναισθηματικά, από την αρχή της βραδιάς και με την ομιλία του προέδρου της Ελληνικής Σπηλαιολογικής Εταιρείας, Ακαδημαϊκό Δρ. Κωνσταντίνο Μερδενισιάνο MD. PhD καρδιολόγο ιατρό – Σπηλαιολόγο κι επίκουρο Καθηγητή Ανθρωπολογίας Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, πτυχιούχο της Ιταλικής γλώσσας, φιλολογίας και Ιστορίας από το Πανεπιστήμιο της Περούτζια Ιταλίας, καθώς και απόφοιτος της Εθνικής Σπηλαιολογικής Σχολής του ίδιου Πανεπιστημίου με μετεκπαίδευση στο Ινστιτούτο Καρστικών Ερευνών της Ποστόϊνας της πρώην Γιουγκοσλαβίας.

Ο ίδιος θεωρείται από τους πρωτοπόρους της ελληνικής σπηλαιολογίας, έχοντας από το 1964 εξερευνήσει και μελετήσει εκατοντάδες σπήλαια στην Ελλάδα, την Ιταλία, την πρώην Γιουγκοσλαβία, το Ισραήλ και την Αμερική συνεχίζοντας επί 14 χρόνια το έργο των αείμνηστων ιδρυτών Ιωάννη και Άννας Πετροχείλου.

Η σημασία της σπηλαιολογίας

Μελετήθηκαν χιλιάδες σπήλαια όπως το σπήλαιο Γλυφάδας στο Δυρό της Μάνης που θεωρείται ένα από τα ωραιότερα λιμναία σπήλαια του κόσμου, το σπήλαιο Περάματος στα Ιωάννινα από τα καλλίτερα των Βαλκανίων, το σπήλαιο των λιμνών στα Καλάβρυτα με τις 13 κλιμακωτές λίμνες του, τα προϊστορικά σπήλαια των Πετραλώνων Χαλκιδικής, Φράγχθι Ερμιονίδας, το Ιδαίο Άντρο στην Κρήτη, που αποτελούν ένα μικρό δείγμα του τεράστιου αρχαιολογικού και ανθρωπολογικού ενδιαφέροντος που περικλείει ο ελληνικός χώρος. Περιμένουν βέβαια καρτερικά την ανάδειξή τους πλείστα ακόμη σπήλαια, όπως και το ονομαζόμενο “σπήλαιο του Κύκλωπα” στην περιοχή του Δήμου Μαρώνειας-Σάπων στην Ροδόπη.

Τα σπήλαια, όπως λέχθηκε αποτελούν ένα σημαντικό κομμάτι της φυσικής δημιουργίας που δέχεται βανδαλισμούς από ασυνείδητους, με ανησυχητικά μεγαλύτερη συχνότητα τα τελευταία χρόνια, ενώ η γη, συνεχίζοντας το αέναο έργο της, σταλαγματιά- σταλαγματιά, με απέραντη υπομονή αιώνων, δημιουργεί θαυμαστά σπήλαια. Οι ερευνητές της Ελληνικής Σπηλαιολογικής Εταιρείας διεισδύουν στα σπλάχνα της γης, μέσα από ριψοκίνδυνες αποστολές, για να αποκαλύψουν αυτά τα έργα της μοναδικής συμπαντικότητας στον κόσμο μας, αποκαλύπτοντας «τα υπόγεια σπήλαια, τον μαγικό κόσμο στολισμένο με περίτεχνα δημιουργήματα σταλακτιτών πολύχρωμων σχηματισμών που οδηγεί από μόνος του σε μια υπερκόσμια αρμονία. Μια αρμονία της φύσης που μόνο η μουσική μπορεί να εκφράσει σε όλο της το μεγαλείο», υπογράμμισε ο κ. Κ. Μερδενισιανός.

Η συναυλία ενθουσίασε και οι συντελεστές της καταχειροκροτήθηκαν, επιβεβαιώνοντας την θετική αύρα που προκαλούν αυτές οι συμπράξεις στην εποχή μας.