ΣΙΝΕΜΑ

“Μικρά Πρόστυχα Γράμματα”: Μια άνιση κωμωδία

“Μικρά Πρόστυχα Γράμματα”: Μια άνιση κωμωδία, ΓΑΝΩΤΗΣ

Wicked Little Letters 2023 | 100’ | Ηνωμένο Βασίλειο | Δραμεντί | Spentzos

Όταν οι άνθρωποι στο Λίτλχαμπτον -συμπεριλαμβανομένης της συντηρητικής Ίντιθ- αρχίζουν να λαμβάνουν επιστολές γεμάτες ξεκαρδιστικές βωμολοχίες, η θορυβώδης Ιρλανδή μετανάστης Ρόουζ κατηγορείται για το έγκλημα. Υποψιαζόμενες ότι κάτι δεν πάει καλά, οι γυναίκες της πόλης ερευνούν το μυστήριο.

Η Thea Sharrock είχε στα χέρια της ένα θέμα που θα μπορούσε εύκολα να αποτελέσει τον κορμό μιας κλασικής κωμωδίας των Ealing Studios. Η Thea Sharrock όμως δεν έχει ιδέα περί του πώς γίνεται μια κωμωδία και αυτό γίνεται ορατό στα “Μικρά Πρόστυχα Γράμματα”…

Είναι βέβαια κρίμα για ένα φιλμ που μόνο κακό δεν είναι να προηγείται ένας τόσο καταδικαστικός πρόλογος. Ξεχνάμε λοιπόν τα περί κωμωδίας, και έχουμε μια ενδιαφέρουσα δραμεντί που αγγίζει το κλίμα της μετα-βικτωριανής Αγγλίας, με το ένα πόδι στον 20ό αιώνα και το άλλο στην κοινωνική μαυρίλα που πάει πίσω ως και τον 18ο. Έστω λοιπόν και αρκετά επιδερμικά θα αισθανθούμε αυτή την πάλη των τάξεων που δεν οριοθετείται μόνο από περιοχή σε περιοχή, αλλά και από πόρτα σε πόρτα, από δωμάτιο σε δωμάτιο.

Ο διδακτισμός στα “Μικρά Πρόστυχα Γράμματα”

Η Sharrock, μέσα σε όλα αυτά, προσπαθεί πρωτίστως να πιάσει ζητήματα που είναι αυτή τη στιγμή καυτά στην επικαιρότητα, όπως η καταπίεση επί των γυναικών και ο ρατσισμός, αλλά και το -πλέον ιντερνετικό- bullying. Ως προς αυτά, το φιλμ μοιάζει να είναι καλά τοποθετημένο, αλλά ο δραματικός τόνος που ελλοχεύει ολούθε τείνει προς άκαρπο διδακτισμό, μην αφήνοντας τη βρετανικού τύπου σάτιρα να δουλέψει. Κι όμως υπάρχουν λεπτομέρειες (πχ τα μπινελίκια) που παρακαλούν σε ορθή ενσωμάτωση τους στο συνολικό ύφος.

Πέρα όμως από το διδακτικό κομμάτι, το γενικά ευχάριστο κλίμα είναι αποτυχημένα χιουμοριστικό, αν ήταν αυτό ποτέ στις προθέσεις της δημιουργού. Παράλληλα, ένα έξυπνο μυστήριο τύπου whodunnit γεννιέται από την πρώτη κιόλας σκηνή, αλλά η λύση του μαρτυράται πολύ συντομότερα από το επιτρεπτό όριο που θα το έκανε λειτουργικό επί του συνόλου. Δε λέμε ότι είναι δα δύσκολο να βρεθεί ο «ένοχος», αλλά μια πλάκα την έχει η αναζήτηση του. Κακό ως προς αυτό κάνει στην ταινία, η γρήγορη απενοχοποίηση της κύριας υπόπτου, χωρίς παράλληλα ιδιαίτερο άνοιγμα μιας βεντάλιας υπόπτων.

Μένει εντέλει η απορία περί του τι ακριβώς είχε κατά νου η δημιουργός, ώστε να γνωρίζουμε το μέγεθος της αποτυχίας. Και είναι δυστυχώς αποτυχία όπως και να το κοιτάξεις, αφού μπορεί να προσγειώνεται με δραμεντί χάρη στο «μια ενδιαφέρουσα ταινία», αλλά αυτό κρίνεται με βάση ενός φιλμ που θα μπορούσε να είναι είτε εξαιρετικά κωμικο-σατιρικό, είτε αληθινά λειτουργικό ως προς τα μηνύματα του.

 

Σκηνοθεσία: Thea Sharrock

Σενάριο: Jonny Sweet

Πρωταγωνιστούν: Olivia Colman, Jessie Buckley, Anjana Vasan, Joanna Scanlan, Timothy Spall, Eileen Atkins, Gemma Jones

Το σενάριο βασίστηκε πάνω σε μια απίθανη αληθινή ιστορία που έλαβε χώρα τη δεκαετία του 1920 στο Σάσεξ.


 

Σε συνεργασία με το filmy

Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του SLpress.gr

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του άρθρου από άλλες ιστοσελίδες χωρίς άδεια του SLpress.gr. Επιτρέπεται η αναδημοσίευση των 2-3 πρώτων παραγράφων με την προσθήκη ενεργού link για την ανάγνωση της συνέχειας στο SLpress.gr. Οι παραβάτες θα αντιμετωπίσουν νομικά μέτρα.

Ακολουθήστε το SLpress.gr στο Google News και μείνετε ενημερωμένοι