Μουσείο Παιδικής Τέχνης – Ένας κρυμμένος θησαυρός

της Ήρας Παπαποστόλου –

Το Μουσείο Ελληνικής Παιδικής Τέχνης είναι ένας εθνικός θησαυρός, κρυμμένος στην οδό Κόδρου στην Πλάκα. Αποτελεί ένα από τα τέσσερα μουσεία στον κόσμο που εκθέτουν έργα ζωγραφικής και κατασκευές παιδιών 5 έως 14 ετών.

Τα υπόλοιπα τρία μουσεία βρίσκονται στην Νορβηγία, στην Ιαπωνία και στην Αμερική. Πρόεδρος του Δ.Σ. του μουσείου είναι η ιστορικός τέχνης και μουσειολόγος Λουίζα Καραπιδάκη, αντιπρόεδρος η κριτικός και ιστορικός τέχνης Ίρις Κρητικού και επίτιμη πρόεδρος η Φαίη Σταμάτη στην οποία ανήκει η ιδέα για την γέννηση του.

Με αφορμή τα 23 χρόνια λειτουργίας του, η εικαστικός, επιμελήτρια και υπεύθυνη του εκπαιδευτικού τμήματος Αθανασία Σκληρού, με ξενάγησε στους χώρους του και μου εξήγησε τους λόγους που το καθιστούν τόσο σημαντικό.

Οι συλλογές του μουσείου περιλαμβάνουν 7.000 έργα παιδιών που προέρχονται από διαγωνισμούς, από τα εργαστήρια του μουσείου και από ανταλλαγές με τα αντίστοιχα μουσεία του εξωτερικού. Μεταξύ αυτών, υπάρχουν έργα παιδιών που νοσηλεύτηκαν στο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο κατά την περίοδο 1945 -1948, δωρεά της κας Λιλής Αλεβιζάτου, καθώς και έργα από την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες.

Το μουσείο διαθέτει ένα εξαιρετικά οργανωμένο αρχείο με στόχο τον δανεισμό έργων σε εκθέσεις αλλά και τη συνεργασία με φορείς, επιστήμονες και ερευνητές που ενδιαφέρονται για την παιδική τέχνη – πάντα με την επίσημη άδεια των γονιών και των παιδιών.

Σκοπός του μουσείου είναι η γνωριμία των παιδιών με την τέχνη από μικρή ηλικία και η διαμόρφωση γενεών νέων με ενδιαφέρον για τον πολιτισμό. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο όλη η εκπαίδευση γίνεται μέσα από την τέχνη με εκθέματα παιδιών και μόνο.

Προσφέρονται ουσιαστικά τα ερεθίσματα και διδάσκονται τεχνικές, ώστε τα παιδιά να μπορέσουν να απελευθερωθούν, μέσω της φαντασίας τους, να εκφραστούν και να επικοινωνήσουν την αλήθεια τους.

Αυτήν την περίοδο στο μουσείο, παρουσιάζεται η έκθεση με τίτλο “Μόνος ή Μοναδικός;” στην οποία βασίζονται και τα εκπαιδευτικά προγράμματα. Τα παιδιά μαθαίνουν μέσα από τη ζωγραφική, το θεατρικό παιχνίδι και την παρατήρηση για την ισότητα, την διαφορετικότητα (σε θέματα καταγωγής, πολιτισμού, κουλτούρας ή ακόμα και εξωτερικής εμφάνισης), τον ρατσισμό καθώς και τρόπους αντιμετώπιση του χλευασμού.

Με την πρόταση μιας διαφορετικής και πρωτοπόρας εκπαιδευτικής διαδικασίας, αποκλειστικά μέσω της τέχνης, αναδεικνύεται η μοναδικότητα της παιδικής τέχνης που οι άνθρωποι του μουσείου θεωρούν εφάμιλλη της τέχνης “των μεγάλων” που βλέπουμε στα μουσεία, στις γκαλερί ή στα εργαστήρια των καλλιτεχνών.

Ωστόσο, πάρα το σημαντικό έργο του, το Μουσείο Ελληνικής Παιδικής Τέχνης, ένεκα της οικονομικής κρίσης αναγκάστηκε να συρρικνωθεί προκειμένου να γίνει βιώσιμο. Έτσι στην παρούσα φάση, συνεχίζει το λειτούργημά του αποκλειστικά στον χώρο από τον οποίο ξεκίνησε καθώς ο επιπλέον όροφος δεν είναι πλέον διαθέσιμος. Υπενθυμίζεται ότι το μουσείο ζει αποκλειστικά από τους διαθέσιμους πόρους του και χρήζει την στήριξη όλων μας: γονιών, εκπαιδευτικών, καλλιτεχνών, επιστημόνων.

Πληροφορίες: Μουσείο Ελληνικής Παιδικής Τέχνης