Ο φιλόδοξος “Καποδίστριας” του Γιάννη Σμαραγδή

Το 2022 έπαιξα στο δικό μου έργο “Σε κρατάω στην παλάμη μου…”, σε σκηνοθεσία τού εκλιπόντος Γιάννη Σταματίου με την εκπληκτική Ελένη Παπαχρηστοπούλου στον άλλο ρόλο… Αυτή ήταν όμως μία φωτεινή σπάνια εξαίρεση.

Έτσι δουλεύοντας επί μήνες προκειμένου να χτίσω αληθοφανώς και εντέχνως τον ρόλο τού Ρώσου πρέσβη (μίλησα στα γυρίσματα αγγλικά με γαλλορωσική προφορά) είδα στην πράξη ότι κανείς δεν γίνεται παγκοσμίως γνωστός τυχαία: απαιτείται συστηματικότητα, εργατικότητα, παραγωγικότητα, συνδημιουργία, τελειοθηρία… Κι όλα αυτά τα έχει ο παγκόσμιος σκηνοθέτης και Δάσκαλος τής Έβδομης Τέχνης Γιάννης Σμαραγδής.

Ήταν τόσες πολλές οι πρόβες, η συστηματικότητά του στη διδασκαλία των ηθοποιών (ήδη από τις δοκιμές των κοστουμιών), ήταν τόση η έγνοιά του για τις φυσικές αλλαγές τού φωτισμού, για τις διαφοροποιήσεις των μιμικών μυών των ερμηνευτών, για τα παραγλωσσικά σημεία… Η σιγή στα γυρίσματα ήταν κατανυκτική. Εάν σκεφθείς το πολυμελές τού κινηματογραφικού συνεργείου, προϋποτίθεται θρησκευτική ευλάβεια… Ο χώρος τής Μονής Καισαριανής όπου έγιναν τα πρώτα γυρίσματα, συνέβαλε καθοριστικά.

Η κεντρική σκηνή, που γυρίστηκε πρώτη, αναπαριστά την επίσκεψη των πρεσβευτών των Μεγάλων Δυνάμεων που ανακοινώνουν στον Καποδίστρια τα σύνορα στον καινούργιο χάρτη τής Ευρώπης. Δύσκολες ισορροπίες, ημιτόνια… Η διπλωματία σε όλο το επιτελεστικό μεγαλείο της.

Ο “Καποδίστριας” θα αφήσει ιστορία

Εκεί είδα πώς μέσα από την επανάληψη “λιώνει” η σκηνή και βγαίνουνε τα λόγια αβίαστα, σωματικά. Εκεί γινόταν εύγλωττη κι η σιωπή. Η χειρονομία περιείχε χιλιάδες άλλες (αντιστικτικές) προτάσεις… Ήταν όλα αρμονικά, καλλιτεχνικά, συνεργατικά…
Είμαι σίγουρος πως αυτή η ταινία θα μείνει στην Ιστορία, όχι μόνον γιατί αποκαθιστά την Α-Λήθεια, αλλά και γιατί ως έργο Τέχνης λειτουργεί ανεξάρτητα από το περιεχόμενό του, ως μορφή, αποκρυσταλλωμένη, αναλλοίωτη μέσα στον Χρόνο.

Τώρα που “έχει μπει το νερό στο αυλάκι” και περιμένουμε τις εποχές (όπως λέει ο ίδιος ο Παγκόσμιος Σκηνοθέτης στις συνεντεύξεις του) έτσι ώστε να ολοκληρωθούν τα γυρίσματα, αφού ρεύσει αναλόγως η εξασφαλισθείσα οικονομική χρηματοδότηση… τώρα περιμένουμε όλοι (κι όχι μόνον οι συντελεστές) με αγωνία την πρώτη προβολή, στην Νέα Υόρκη ίσως…

Μία παραγωγή που τιμάει την Ελλάδα, τον παγκόσμιο Πολιτισμό, τα ανθρωπιστικά Ιδεώδη, την Ελευθερία, τη Δημοκρατία, τη Δικαιοσύνη… που χωρίς αξιοκρατία κι επιβράβευση τών ιδιοφυών, των μεγαλοφυών (όπως ο Ποιητής Γιάννης Σμαραγδής) ΔΕΝ νοείται. Το εξανδραποδίζειν, το εξορίζειν, το καταδικάζειν, το… κουρεύειν τας προεξέχουσας κεφαλάς είναι αρχαίο σπορ, που το πλήρωσε ο Καποδίστριας με τη ζωή του. Ας φροντίσουμε να μην διαιωνιστεί…