Ο παράξενος κόσμος του Sir William Crookes
06/09/2019
Στο αποκαλυπτικό βιβλίο του “Ο παράξενος Κόσμος του Sir William Crookes“*, απότιση φόρου τιμής στον επιφανή Βρετανό επιστήμονα και εφευρέτη, πολέμιο του μυστικισμού, Sir William Crookes (1832-1919), ο αστροφυσικός Μάνος Δανέζης παρουσιάζει τα επιστημονικά άρθρα και την αλληλογραφία του Crookes που αναφέρονται στα πειράματα που έκανε για τη μελέτη μιας σειράς “παραφυσικών φαινομένων”.
Τα πορίσματα των πειραμάτων που έγιναν με αυστηρές επιστημονικές προϋποθέσεις παρατήρησης και καταγραφής των γεγονότων και με την παρουσία αδιαμφισβήτητου κύρους επιστημόνων και προσωπικοτήτων, όχι μόνο καταλύουν τη θεωρία του πνευματισμού, αλλά διευρύνουν δραστικά τα γνωσιακά εργαλεία του ανθρώπου.
Ο Crookes κατέγραψε πληθώρα παραφυσικών φαινόμενα, ακόμη και την αιώρηση του ανθρώπινου σώματος, με την βοήθεια ενός διάσημου διάμεσου της εποχής του Home, αλλά και άλλων. Ερμήνευσε τα φαινόμενα αυτά με μια σειρά θεωρίες, καταλήγοντας στον προσδιορισμό μιας υπαρκτής ανθρώπινης ιδιότητας, της Ψυχικής Δύναμης, η οποία «πηγάζει από την Ψυχή ή τον Νου του ανθρώπου».
Πρόκειται για μια «δύναμη, ενέργεια, επιρροή, ιδιότητα ή χάρη που επιτρέπει σε κάποια νοήμονα όντα να παράγουν τα παρατηρούμενα φαινόμενα», όπως ο ίδιος ο Crookes γράφει στις επιστημονικές αναφορές του. Η θεωρία της Ψυχικής Δύναμης είναι ουσιαστικά η αναγνώριση του αναμφισβήτητου γεγονότος ότι, κάτω από κάποιες συνθήκες, που μέχρι σήμερα δεν είναι ξεκαθαρισμένες, και σε περιορισμένη αλλά ακόμα απροσδιόριστη απόσταση από το σώμα ορισμένων ανθρώπων, οι οποίοι διαθέτουν μια ιδιαίτερη νευρική ιδιότητα, εκδηλώνεται μια Δύναμη η οποία δρα από απόσταση. Δρα χωρίς μυϊκή επαφή ή σχέση, κάνοντας κάποια στερεά σώματα να κινηθούν ή να εκπέμψουν ήχους.
Επειδή η παρουσία του ανθρώπου με την ιδιότητα αυτή είναι απαραίτητη για τις εκδηλώσεις, προκύπτει το λογικό συμπέρασμα ότι η Δύναμη αυτή πηγάζει από τον άνθρωπο αυτόν, αν και ο τρόπος που γίνεται είναι άγνωστος. Ο καθηγητής Μάνος Δανέζης, ο οποίος συχνά επικρίνει στα γραπτά του τον συστημικό συντηρητισμό και τον επιστημονικό μυστικισμό, έρχεται στο δεύτερο μέρος του βιβλίου να επιβεβαιώσει και να επεκτείνει με επιχειρήματα και τα ευρήματα της σύγχρονης επιστήμης.
Αφού εξηγεί τους περιορισμούς της όρασης, μέσα από τους οποίους ο άνθρωπος διαμορφώνει την συναίσθηση της υλικότητας των πραγμάτων και παραθέτει από την “Συνείδηση και Πραγματικότητα” του Τσαρλς Μιούζες ότι όλα «είναι ένα συνονθύλευμα στροβιλιζόμενων σωματιδίων που υπακούουν στους νόμους της κβαντικής φυσικής. Όλα τα αντικείμενα του κόσμου είναι τρισδιάστατες εικόνες που σχηματίζονται με ηλεκτρομαγνητικό τρόπο. Αυτή είναι σήμερα η έννοια της ύλης στη σύγχρονη φυσική».
Αναλύει, επίσης, την έννοια της ύλης στη θεωρία της σχετικότητας και το φαινόμενο της ζωής, τη σχέση μεταξύ της καμπυλότητας και της έννοιας της πληροφορίας, τις μη ευκλείδειες γεωμετρίες για να καταλήξει σε μια εντυπωσιακή σκιαγράφηση του τρόπου λειτουργίας του εγκεφάλου και πως αυτός “δημιουργεί” την υλικότητα. Έτσι, ερμηνεύει με τις πλέον σύγχρονες επιστημονικές αντιλήψεις τα «παραφυσικά φαινόμενα» που μελέτησε ο Sir William Crookes, επισημαίνοντας πως η Νέα Επιστημονική Σκέψη δίνει μια νέα υπόσταση σ΄ αυτό που ονομάζουμε Άνθρωπο, γεγονός που θα οδηγήσει την ανθρωπότητα σε ένα νέο ανατρεπτικό πολιτισμικό ρεύμα.
*Μάνος Δανέζης, Ο παράξενος Κόσμος του Sir William Crookes – Μια περίπτωση Λογοκριμένης Επιστημονικής Γνώσης, εκδ. Δίαυλος, 2018.
