Οιδίπους Tύραννος, του Σοφοκλή, στο Θέατρο “Βαφείο”

Ο Κώστας Μεσσάρης, με την εμπειρία του και με σεβασμό στο αρχαίο κείμενο, δημιούργησε πραγματικά μια ζηλευτή παράσταση του “Οιδίποδα τύραννου” στο θέατρο Βαφείο. Ο ίδιος την χαρακτηρίζει στο έντυπο του θεάτρου που υπογράφει, ως: «Η άλλη αναπαράσταση. Παράσταση μουσική, λαϊκή, βιωματική» και έχει απόλυτο δίκιο, γιατί αυτό ακριβώς εισπράττει ο θεατής.

Πολυπληθής ο θίασος των ηθοποιών με άρτιες ερμηνείες. Η υπόθεση του συγκεκριμένου έργου του Σοφοκλή γνωστή στους πάντες, καθώς αποτελεί το αρτιότερο δράμα κατά τον Αριστοτέλη και παίζεται πολλές φορές τον χρόνο, από την Επίδαυρο, όσο και από ιδιωτικές σκηνές.

Αυτό, όμως, που έκανε την διαφορά ήταν η ζωντανή μουσική με Σάζι και Λύρα του Κων/νου Παπαθύμνιου και η ζωντανές φωνές του χορού. Η “κορυφαία”, εντός κι εκτός εισαγωγικών Γιώτα Βέη, ήταν καταπληκτική στην ερμηνεία των όμορφα προσαρμοσμένων τραγουδιών, σε σκοπούς δημοτικούς, βυζαντινούς, ροκ και ρεμπέτικους. Πολλή καλή και η ακολουθία του υπόλοιπου χορού με τις φωνές τους, δίχως υπερβολές.

Οιδίπους Τύραννος

Οι φωτισμοί και η κίνηση, ικανοποιητικά. Αυτό που φάνηκε λίγο φτωχό στα μάτια μου, ήταν τα κοστούμια. Το μαύρο χρώμα ήταν σωστή επιλογή, καθώς προσφέρει ουδετερότητα και ασφάλεια. Αυτό όμως, που φαινόταν εντελώς πρόχειρο, ήταν η αθλητικές φόρμες δίχως σωστή εφαρμογή στα σώματα των ηθοποιών και τα αθλητικά μαύρα παπούτσια, που έδιναν την αίσθηση του πολυφορεμένου και του μη καθαρού. Όμως, πράγματι, ήταν μια μικρή αστοχία, μπροστά στο σύνολο της παράστασης, η οποία ήταν εξαιρετική στο σύνολό της και κατάφερε να κάνει τον θεατή, ν’ αποχωρεί με το τέλος της ικανοποιημένος από το αποτέλεσμα.

Είναι μια παράσταση που καταφέρνει, να κάνει οικεία την αρχαία τραγωδία, με σεβασμό στον δραματουργό και την ποίηση του ελληνικού ανθρωπιστικού πολιτισμού, εμπλουτισμένη με κατάλληλη μουσική.

Μην την χάσετε!