Ολετήρ Χάρων
18/12/2024Είμαστε μια σταγόνα στον
Ωκεανό
Κι αλίμονο σε όποιον/όποια/όποιο δεν
Το έχει καταλάβει. Δεν ξέρει πού από-
Πατεί και πού πηγαίνει.
Απορίας άξιον
Φθόνου αντάξιον.
*
Φόβος φθόνου
Σε ζώνει
Κοψομελής.
*
Όποιος νύχτα περπατεί
Τα άστρα βολιδοσκοπεί.
*
Μερικά βλέμματα στη ζωή μου
Σκέτα μαχαίρια φονικά
Κι άλλα γλυκύτερα από
Φιλιά.
*
Ιωδιώδεις ωδές
Ιδιώτες αυλητές
Ιδιάζοντες ορχηστρές
Τε και ορχηστρίδαι, βεβαίως.
*
Παραμένω πάντα ευθυτενής
Περιμένοντας το
Απρόσμενο.
*
Αυτά που περιμέναμε γίνανε.
Γιατί δεν ονειρευόμασταν περισσότερα;
*
Υλοποιήστε ευτοπίες.
Από δυστοπίες χορτάσαμε.
*
Η Ποίηση πιστή ερωμένη.
Η Οίηση Σκύλλα και Χάρυβδη.
*
Εάν απαλλαγώ ποτέ από αυτή τη
Συνήθεια, θα πεζολογήσω
Πλαγιοσκοπώντας το Άφατο
*
Αργοπόρησα ερωτοτροπώντας
Πρωτοπόρησα συλλογιζόμενος.
*
Ένα από τα πλεονεκτήματα
Τής προχωρημένης ηλικίας
Είναι ότι δεν βιάζεσαι.
Ο τάφος μπορεί να περιμένει.
*
Τώρα ας αφήσουμε τα προσωπεία μας
Στην κρεμάστρα,
Ας απλώνουμε τα κοστούμια μας
Στο πλυσταριό
Κι ας βαδίσουμε
Στην αθανασία.
“Είναι μεγαλύτερη ελευθερία
Να περπατείς γυμνός”, μου είπες κάποτε
Φυλακισμένος στην πατρογονική περιουσία.
*
Εάν μπορούσα να μεταδώσω
Εμπειρία θα το
Έπραττα ανενδοίαστα.