Ποια ήταν η Μάρθα Καραγιάννη

Η Μάρθα Καραγιάννη άφησε τη ζωή σε ηλικία 83 ετών, αφού είχε σοβαρό πρόβλημα υγείας που διαγνώσθηκε πιθανόν το 2020, όταν παρουσίασε πυρετό και αίσθημα κόπωσης, το οποίο δεν οφειλόταν σε λοίμωξη όπως ήλπιζαν πολλοί τότε. Είχε αναφερθεί τότε ως πρόβλημα μεταξύ άλλων μια χολοκυστίτιδα. Η σταρ πάντως είχε επιλέξει να μην αναφερθούν λεπτομέρειες για την υγεία της και όταν πήρε εξιτήριο μίλησε και σε εκπομπές με την ευγένεια και το χαμόγελο που την χαρακτήριζε.

Η Καραγιάννη γεννήθηκε το 1939 στο Κερατσίνι από Πόντιους γονείς της τότε Σοβιετικής Ενωσης, που μετανάστευσαν στην Ελλάδα για μια καλύτερη τύχη. Σπούδασε χορό και από τα οχτώ της χρόνια άρχισε να δίνει παραστάσεις στη Λυρική Σκηνή συμμετέχοντας στο παιδικό μπαλέτο της Λουκίας Σακελλαροπούλου μαζί με την Ελένη Προκοπίου. Όμως χόρευε και σε νυχτερινά κέντρα πολυτελείας.

Το ντεμπούτο της στον κινηματογράφο το έκανε σε ηλικία 17 ετών (1956) στην ταινία της Φίνος Φιλμς, «Η άγνωστος», σε σκηνοθεσία Ορέστη Λάσκου. Το θεατρικό της ντεμπούτο έγινε το 1957 στην επιθεώρηση «Ελέφαντες και ψύλλοι» εκεί όπου γνωρίστηκε με το Γιάννη Δαλιανίδη. Προηγουμένως την είχε δει ο Ναπολέων Ελευθερίου να χορεύει στο κέντρο «Σε λα πεν» και της έκανε την πρόταση να παίξει στη συγκεκριμένη επιθεώρηση.

Τότε παντρεύτηκε και τον ποδοσφαιριστή Δημήτρη Στεφανάκο. Εκείνη ήταν 19 ετών όταν τον γνώρισε και 21 εκείνος. Θεωρείτο μέγας γόης και είδωλο, Η ίδια έλεγε πως ο σταρ του ποδοσφαίρου έκλεινε ραντεβού και με μια διαφορετική κοπέλα σε κάθε θύρα. Όμως του το συγχώρεσε και τελικά παντρεύτηκαν στον Άγιο Γεώργιο της Κυψέλης. Δύο χρόνια μετά χώρισαν και ο Στεφανάκος σχετίσθηκε διακριτικά με τη Μελίνα Μερκούρη που ήταν 17 χρόνια μεγαλυτερή του και ετοιμαζόταν να παντρευτεί τον Ζιλ Ντασέν. Ο Στεφανάκος παντρεύτηκε άλλες τρεις φορές.

Το προσωπικό δράμα

Η Μάρθα Καραγιάννη και ο Στεφανάκος είχαν αποκτήσει ένα παιδί στη διάρκεια του εξαιρετικά σύντομου γάμου τους, ένα κοριτσάκι. Όμως το κοριτσάκι εκείνο γεννήθηκε πρόωρα και έζησε μόλις τρεις ημέρες. Ο γάμος τους δεν άντεξε αυτή την συμφορά. Σε συνέντευξη της η ίδια είχε πει: «Ο γιατρός μου έλεγε: “Είσαι νέα. Θα το ξεπεράσεις”. Αλλά ήταν πάνω από τις δυνάμεις μου. Έπαθα σόκ.  Έκλαψα πολύ για αυτό, υπέφερα, έπεσα σε κατάθλιψη. Δεν ήθελα τίποτα και κανέναν, ούτε να με παρηγορήσει, ούτε να μου απαλύνει τον πόνο. Ούτε καν τον άντρα μου. Αισθάνθηκα ένα απίστευτο κενό και μια εσωτερική μοναξιά. Ένα συναίσθημα που είμαι σίγουρη πως το καταλαβαίνουν μόνο οι γυναίκες που έχουν ζήσει μια παρόμοια εμπειρία.

»Εκείνο που ήθελα τη συγκεκριμένη περίοδο ήταν να μείνω μόνη μου. Καταλαβαίνω τώρα πια πως ήταν πολύ σκληρή απόφαση, τόσο για μένα όσο και για τον Μίμη, αλλά έτσι ένιωσα. Ήταν μια σκιά που θα με κυνηγά πάντα, αφού μέχρι και τα 40 μου χρόνια ζούσα με την ελπίδα ενός παιδιού. Ήθελα πολύ να αποκτήσω ένα παιδί. Ο Θεός δεν μου το έδωσε. Ίσως έτσι να ήταν γραμμένο και, όπως λέει κι η παροιμία, ‘’ό,τι γράφει δεν ξεγράφει’’. Τώρα πια ζω με όσα ο Θεός μου έχει δώσει – και η αλήθεια είναι πως μου έχει δώσει πολλά. Τον ευγνωμονώ για αυτό».

Εν συνεχεία γνωρίστηκε με τον ποδοσφαιριστή Βασίλη Κωνσταντίνου. Έμειναν μαζί 12 ολόκληρα χρόνια, και ενώ όλοι περίμεναν ότι θα παντρεύονταν, απεναντίας το 1985 αποφάσισαν να χωρίσουν. Το παιδί που ήθελε η Μάρθα δεν ήρθε ποτέ και ήταν πλέον 46 ετών. Με τον Κωνσταντίνου είχαν σκεφτεί  και να υιοθετήσουν. Όμως ούτε αυτό έγινε. Ο Κωνσταντίνου σε συνέντευξή του στον ΑΝΤ1 είπε ότι εκείνος ήθελε παιδί όπως και η Μάρθα, αλλά η ηθοποιός του έλεγε πως για να αποκτήσουν παιδι θα έπρεπε να μείνει εκτός εργασίας για 8 μήνες και το ανέβαλε διαρκώς.

Αν και ήταν μια από τις πλέον σέξι σταρ του ελληνικού κινηματογράφου, παραιτήθηκε σταδιακά από τις ερωτοδουλειές και έλεγε τα τελευταία χρόνια χαρακτηριστικά ότι «κάθε πράγμα στον καιρό του». Συγκεκριμένα ανέφερε σε συνέντευξή της:

«Αγάπησα και αγαπήθηκα, με έδιωξαν και έδιωξα, ο έρωτας είναι γλέντι, αλλά στην ώρα του. Από μια ηλικία και πέρα είναι κατ΄ εμέ γελοίο και παλιμπαιδισμός. Αρκετά ερωτεύτηκα όταν ήταν κατάλληλη η ηλικία μου. Όχι πια». Τα τελευταία είκοσι χρόνια συζούσε με μια επιστήθια φίλη της, την Ντόρα Δούμα. Λίγη ώρα προτού φύγει από την ζωή η Μάρθα Καραγιάννη, η Δούμα τηλεφώνησε σε φίλο τους γιατρό και του είπε ότι «η Μάρθα δεν είναι καλά». Εκείνος ζήτησε να της μιλήσει, αλλά η ηθοποιός δεν κατάφερε να αρθρώσει φράση. Ο γιατρός είπε στην Δούμα να καλέσει ασθενοφόρο και σε λίγη ώρα η συγκάτοικος της Καραγιάννη του τηλεφώνησε κλαίγοντας, για να του πει ότι η Μάρθα ήταν νεκρή.

Καριέρα

Η κινηματογραφική της καριέρα συνδέθηκε με τον Γιάννη Δαλιανίδη και τα λαμπερά του μιούζικαλ. Η συνεργασία τους ξεκίνησε το 1961 στην ταινία «Ζητείται ψεύτης». Η σταρ ήταν μόλις 22 ετών. Το μοναδικό μιούζικαλ στο οποίο η Μάρθα Καραγιάννη δεν χόρεψε, ήταν το «Μερικοί το προτιμούν κρύο» γιατί αρχικά στο ρόλο της επρόκειτο να εμφανιστεί η Άννα Φόνσου, αλλά αρνήθηκε, ενώ η δεύτερη επιλογή του σκηνοθέτη, η Πόπη Λάζου, αργούσε στα γυρίσματα.

Από τότε και μετά, η Μάρθα Καραγιάννη ήταν η πρώτη επιλογή του Γιάννη Δαλιανίδη και έπαιξε σε όλα του τα μιούζικαλ. Στην ταινία «Οι θαλασσιές οι χάντρες», το 1967, εμφανίζεται ως καθαρά κωμική ηθοποιός, κάτι στο οποίο επέμεινε ιδιαίτερα ο Γιάννης Δαλιανίδης. Η ίδια προέβαλλε αντίσταση, καθώς θεωρούσε ότι ο σκηνοθέτης ήθελε να προβάλλει τη Ζωή Λάσκαρη. Ο Δαλιανίδης επέμεινε και εντέλει την έπεισε, λέγοντας πως «έτσι της δίνει ψωμί για μέχρι τα γεράματά της». Εννοούσε πως μπορούσε έτσι να ξεχωρίσει και να σταθεροποιηθεί στην κωμωδία και να απαγκιστρωθεί από την εικόνα της χορεύτριας που έχει όριο λήξης.

Η ταινία «Ο παράς κι ο φουκαράς» είναι η τελευταία ταινία που έκανε εκτός Φίνου γιατί στη συνέχεια υπέγραψε συμβόλαιο αποκλειστικής συνεργασίας με τη μεγάλη κινηματογραφική εταιρία. Το 1965 θα κάνει ένα πέρασμα στην ταινία του Γιώργου Κωνσταντίνου, 5000 ψέματα. Το 1969, θα παίξει ένα δραματικό ρόλο στην ταινία του Νίκου Φώσκολου, «Πεθαίνω κάθε ξημέρωμα», και ένα ρόλο κωμικό στην ταινία του Ντίνου Δημόπουλου, «Η ωραία του κουρέα». Η συνεργασία της με το Γιάννη Δαλιανίδη και τον Κώστα Βουτσά απογειώθηκε στην ταινία «Το ανθρωπάκι», το 1969.

Τελευταία έπαιξε στις ταινίες: “Πεθαίνω για σένα”, το 2009 και “Από έρωτα”, το 2014. Είχε εμφανισθεί ως guest σταρ και στην σειρά “Κωνσταντίνου και Ελένης”, παίζοντας τη μητέρα της Ελένης Ράντου. Το 1962 έλαβε μέρος στην παράσταση των Θεοδωράκη, Κακογιάννη και Μποστ, “Όμορφη πόλη”. Στην τηλεόραση εκτός από το σήριαλ “Ο Δρόμος“, πρωταγωνίστησε στις σειρές “Μικρομεσαίοι” του Γ. Δαλιανίδη, “Ζωή πατίνι” του Γιώργου Κωνσταντίνου και στις “Επτά θανάσιμες πεθερές“.