Σον Κόνερι: Ο θρυλικός Τζέιμς Μποντ και όχι μόνο  (video)

Θλίψη σε όλο τον κόσμο σκόρπισε ο θάνατος του Σον Κόνερι, του παγκοσμίου φήμης σκωτσέζου ηθοποιού, ο οποίος πέθανε σε ηλικία 90 ετών. Ο ηθοποιός που ερμήνευσε πρώτος στη μεγάλη οθόνη τον Τζέιμς Μποντ, με έναν εμβληματικό τρόπο που δεν ξεπεράστηκε ποτέ.

Ο Σόν Κόνερι πρωταγωνίστησε σε επτά από τις ταινίες του θρυλικού Τζέιμς Μποντ, οι οποίες έγιναν παγκόσμιες επιτυχίες. Συγκλονιστικές υπήρξαν και οι ερμηνείες του σε ταινίες όπως “Το Κυνήγι του Κόκκινου Οκτώβρη”, “Ο Ιντιάνα Τζόουνς και η Τελευταία Σταυροφορία” και “Ο Βράχος”. Τιμήθηκε με πολλά βραβεία, ανάμεσά τους ένα Όσκαρ, δυο Bafta και τρεις Χρυσές Σφαίρες.

Ο Τόμας Σον Κόνερι, όπως ήταν το πλήρες όνομά του γεννήθηκε στο Εδιμβούργο, στις 25 Αυγούστου του 1930. Γιός του καθολικού με ιρλανδο-σκωτική καταγωγή, Τζόζεφ Κόνερι, και της Σκωτσέζας προτεστάντισσας Ευφημίας McBain, ο νεαρός Σον (υποστήριζε πάντα ότι τον αποκαλούσαν με το μεσαίο όνομά του πριν γίνει γνωστός) μεγάλωσε με διαφορετικές και συχνά αντικρουόμενος θρησκευτικές και εθνολογικές προσλαμβάνουσες.

Ο γαλατάς που κατέκτησε τον κόσμο

Από την άλλη, η λαϊκή καταγωγή του, ήταν ο γιος μιας καθαρίστριας και ενός εργάτη, τον έβγαλε νωρίς στον αγώνα της ζωής. Σε ηλικία 14 ετών εγκατέλειψε το σχολείο για να δουλέψει ως γαλατάς. Ένας γαλατάς που του έμελλε όμως, λίγα χρόνια αργότερα, να κατακτήσει τον κόσμο. Το 1948 κατατάχθηκε στο Βασιλικό Ναυτικό, απολύθηκε όμως για λόγους υγείας, και επέστρεψε στην παλιά δουλειά του.

Ένα χρόνο αργότερα αποφάσισε να ασχοληθεί με το bodybuilding και σχεδόν αμέσως εργάστηκε ως μοντέλο για το κολλέγιο Καλών Τεχνών του Εδιμβούργου. Ποτέ όμως, για βιοποριστικούς λόγους, δεν σταμάτησε τις περιστασιακές  δουλειές, κάνοντας τον οδηγό λεωφορείου, τον “μποντιμπιλντερά”, ακόμα και τον στιλβωτή φερέτρων. Το 1953 θεωρείται χρονιά κλειδί για τον 23χρονο τότε Σον Κόνερι. Συμμετείχε στον διαγωνισμό Mr Universe, στον οποίο δεν κέρδισε. Ενώ βρισκόταν όμως στο Λονδίνο για τον διαγωνισμό, πήρε μέρος και σε μια οντισιόν για έναν ρόλο, τον οποίο και κέρδισε. Το ενδιαφέρον του, άλλωστε, για την υποκριτική το είχε δείξει από πολύ μικρός.

Το μεγάλο άλμα στην καριέρα του έγινε, ωστόσο, το 1962, με την συμμετοχή του στην πρώτη μεταφορά του Τζέιμς Μποντ στη μεγάλη οθόνη με την ταινία “Τζέιμς Μποντ, πράκτωρ 007, εναντίον Δόκτορος Νο” (Dr No., 1962). Έναν ρόλο τον οποίο πήρε ο Κόνερι μετά την άρνηση άλλων υποψήφιων ηθοποιών, όπως ο Ντέιβιντ Νίβεν, ο Τζέιμς Μέισον και ο Κάρι Γκραντ.

Τον ήθελαν φτηνό, τους βγήκε αστέρι

Το παράδοξο της υπόθεσης είναι ότι ο δημιουργός του Τζέιμς Μποντ, Ίαν Φλέμινγκ, ήταν αντίθετος με την επιλογή του Σον Κόνερι για αυτόν τον ρόλο. Ακόμα πιο παράδοξο είναι το γεγονός ότι η παραγωγή, λόγω χαμηλού προϋπολογισμού δεν μπορούσε να προσλάβει κάποιον γνωστό ηθοποιό και προτίμησε τον άγνωστο τότε Σον Κόνερι. Όλα αυτά άλλαξαν όμως, με την πρεμιέρα της πρώτης ταινίας.

Υπό την καθοδήγηση του σκηνοθέτη Τέρενς Γιανγκ, ο Κόνερι δημιούργξησε ένα ανεπανάληπτο στιλ για τον Τζέιμς Μποντ, το οποίο είχε τόσο μεγάλη απήχηση που ο δημιουργός του Ίαν Φλέμινγκ, άλλαξε ακόμα και την καταγωγή του ήρωά του στις επόμενες ιστορίες του. Έτσι μετά την ερμηνεία του Κόνερι, ο Τζέιμς Μποντ απέκτησε σκωτο-ελβετική καταγωγή στα επόμενα μυθιστορήματα του Φλέμινγκ.

Η επιτυχία άλλωστε ήταν τέτοια, που την αμέσως επόμενη χρονιά, το 1963, γυρίστηκε η δεύτερη ταινία “Τζέιμς Μποντ, πράκτωρ 007: Από τη Ρωσία με αγάπη” (From Russia with love, 1963). Η ερμηνεία του Κόνερι επέβαλε τελικά τον ήρωα και έτσι ακολούθησαν άλλες δύο ταινίες, μία κάθε έτος, για τα επόμενα δύο χρόνια. Πρόκειται για τις ταινίες “Τζέιμς Μποντ, Πράκτωρ 007 εναντίον Χρυσοδάκτυλου (Goldfinger, 1964)” και “Επιχείρηση Κεραυνός (Thunderball, 1965)”.

Μετά από μια μικρή παύση, το 1966, ο Σον Κόνερι επιστρέφει, ως Τζέιμς Μπόντ με την ταινία “Ζεις μονάχα δυο φορές (You only live twice, 1967)” και ακολουθεί, πέντε χρόνια αργότερα η ταινία “Τα Διαμάντια είναι παντοτινά (Diamonds are forever, 1971)”. Η μεγάλη επιστροφή γίνεται δώδεκα χρόνια αργότερα με την ταινία “Ποτέ μην ξαναπείς ποτέ (Never say never again, 1983)”, την μοναδική ταινία Τζέιμς Μποντ, η οποία δεν ήταν παραγωγή της eon productions, αλλά ανεξάρτητη, βασισμένη πάνω στο Thunderball του 1965.

Η Ιθάκη

Ο Σον Κόνερι δεν ήταν όμως μόνον ο θρυλικός Τζέιμς Μποντ. Πρωταγωνίστησε  μαζί με τον στενό φίλο του, Μάικλ Κέιν, στην ταινία «Ο άνθρωπος που θα γινόταν βασιλιάς», υπήρξε ο Ούλιαμ της Μπάσκερβιλ στην κινηματογραφική μεταφορά του μυθιστορήματος του Ουμπέρτο Έκο “Το όνομα του Ρόδου” (βραβείο Bafta,1987) και έγινε ο Ιρλανδός αστυνομικός στους “Αδιάφθορους” (Όσκαρ, 1988).

Ερμήνευσε επίσης τον πατέρα του Χάρισον Φορντ στον “Ιντιάνα Τζόουνς” πριν ξαναγίνει βρετανός κατάσκοπος στον “Βράχο”, δίπλα στον Νίκολας Κέιτζ. Θα μπορούσε να είναι και ο Γκάνταλφ στον “Άρχοντα των Δαχτυλιδιών”, καθώς του είχε προταθεί ο ρόλος το 2006. Ο Κόνερι, ωστόσο, δήλωσε κουρασμένο και ότι βαρέθηκε τους «ηλίθιους που γυρίζουν ταινίες στο Χόλιγουντ».

Το 2000, για την προσφορά του στην τέχνη, η βασίλισσα Ελισάβετ του απένειμε τον τίτλο του «σερ». Ο ίδιος ανήκε πολιτικά στην κεντροαριστερά και υπήρξε υπέρμαχος της ανεξαρτησίας της Σκοτίας. Μοναδικό ήταν όμως και το πέρασμα του από την Ελλάδα, όπου το 2004, μας χάρισε μια συγκλονιστική απαγγελία της “Ιθάκης” του Καβάφη με μουσική επένδυση του Βαγγέλη Παπαθανασίου.

«Είναι μια υπέροχη ιστορία, από τις ωραιότερες που έχω συναντήσει και κάτι πολύ διαφορετικό απ’ ό,τι έχω διαβάσει» είχε πει για την “Ιθάκη”, τονίζοντας ότι ο Καβάφης «είναι σοφός, απλός, που είναι ο καλύτερος τρόπος να ακολουθεί κανείς και απευθύνεται πραγματικά στον κόσμο».

Το cd με την απαγγελία του Σον Κόνερι, συνόδευε το βιβλίο της συζύγου του Μισελίν Ροκμπρίν – Κόνερι «A journey icolour» (εκδόσεις Αθηναΐς), το οποίο περιελάμβανε ζωγραφικά της έργα, μια ματιά στις στιγμές της καθημερινότητας μέσα από τη ζωγραφική. Όλα τα έσοδα και τα δικαιώματα του Σον Κόνερι, της Μισελίν Κόνερι και του Βαγγέλη Παπαθανασίου από τις πωλήσεις του βιβλίου και του cd είχαν διατεθεί στον φιλανθρωπικό σύλλογο “Οι φίλοι του παιδιού”.