“Στο Νησί του Άμρουμ”: Αυτοβιογραφική ταινία εποχής Β’ Παγκοσμίου

Τίποτα δεν πάει καλά σε μια ναζιστική οικογένεια προδοτών, μετά τον θάνατο του Χίλτερ και τον έλεγχο της Βόρειας Θάλασσας στο νησάκι έξω από τα χωρικά ύδατα Γερμανίας και Δανίας, που δοκιμάζεται συν τοις άλλοις και από τις παλίρροιες. Σκοτεινός ουρανός, σκυθρωπές φυσιογνωμίες, αγροτοκτηνοτροφική παραγωγή, κυνήγι, ψάρεμα, αλίπαστοι ιχθύες, που λειτουργούν και ως μεταπολεμικό “νόμισμα”… μα πάνω απ’ όλα ένας νεαρός που αγαπάει την καταθλιπτική μαμά του, στηρίζει την οικογένειά του, συγχωρεί τους διώκτες του, εξουδετερώνει τους εχθρούς του, με μια χριστιανική συμπεριφορά και ένα καθηλωτικό χαμόγελο, που αποτυπώνει ο φακός με ναρκισσιστική επιμονή.Από τις ταινίες που θα ήταν ίσως κατάλληλες για όλη την οικογένεια, χάρη στο ηθικοπλαστικό δίδαγμα και στην απλοποιητική ωραιοπάθεια κάποιων ηρώων, είναι όμως πολύ σκληρή στο υπο-κείμενό της και βρίθει αγριοτήτων εναντίον τόσο των ζώων, όσο και των ανθρώπων. Αλλά βέβαια, εάν δεν σέβεσαι τις αθώες ζωούλες, όπως της ψυχοπονιάρας φώκιας που παγιδεύεται, πώς να σεβαστείς μετά εαυτόν τε και αλλήλους; Σκληρό μάθημα επιβίωσης ούτως ή άλλως. Εκπληκτική φωτογραφία, μονοσήμαντο σενάριο, ποιητικότητα που λανθάνει…Βλέπεται παρ’ όλα αυτά κάπως ευχάριστα, αφού λειτουργεί από αισθητικής πλευράς ως αγιογραφία, αφαιρετική δηλαδή και αφηγηματικά επικεντρωμένη σε ένα παιδί υπόδειγμα αλτρουισμού, κάτι που μας θέλγει συναισθηματικά, εκβιάζοντας τη συμπάθειά μας. Βοηθός τού μυθικού Φασμπίντερ ο τουρκικής καταγωγής σκηνοθέτης, Φατίχ Ακίν, μάλλον δεν διδάχτηκε πολλά για την αντίστιξη, την αντίθεση, την μετατροπία…“Στο Νησί του Άμρουμ”

Amrum, 2025, Έγχρωμη, Διάρκεια: 93′, Δραματική, Γερμανική

Γερμανία, άνοιξη του 1945. Ενώ ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος τελειώνει, ο 12χρονος Νάνινγκ μεγαλώνει με τη μητέρα του στο νησί Άμρουμ, περιμένοντας την επιστροφή του πατέρα του από το μέτωπο.

Σκηνοθεσία: Φατίχ Ακίν
Με τους: Γιάσπερ Μπίλερμπεκ, Λάουρα Τόνκε, Νταϊάν Κρούγκερ