Τα ερευνητικά προσχήματα στο θέατρο δεν σώζουν τις προχειρότητες
11/07/2024
Ένα αρχαιόθεμo δίπτυχο εγκαινίασε τις φετινές παραστάσεις στο μικρό αρχαίο θέατρο τής Παλαιάς Επιδαύρου: Το πρώτο έργο “Ιφιγένεια / Βορά” της Βίβιαν Στεργίου, εμπνευσμένο από την “Ιφιγένεια εν Αυλίδι” του Ευριπίδη και σκηνοθετημένο από την Αικατερίνη Παπαγεωργίου, είναι γραμμένο στην ιδιόλεκτο των σημερινών εικοσάρηδων, των εθισμένων στα ψηφιακά οπτικοακουστικά μέσα.
Το δεύτερο έργο στο μικρό θέατρο, “Εγώ, μια δούλα”, γραμμένο από τον Βαγγέλη Χατζηγιαννίδη και σκηνοθετημένο από το Νίκο Χατζόπουλο, είναι εμπνευσμένο από την “Εκάβη” του Ευριπίδη. Δεν συνηθίζεται να μπαίνουν τα ονόματα των σκηνοθετών μπροστά από τα ονόματα των συγγραφέων, αλλά σ’ αυτήν την περίπτωση ίσως δικαίως, δεδομένου ότι οι σκηνοθετικές διευθετήσεις (“mise en place” επί το επιστημονικότερον) βοήθησαν τα κατά τα άλλα μέτρια έως ανύπαρκτα κείμενα να σταθούν μια χαρά κάτω από τον αστροστόλιστο ουρανό με τα φώτα των εξοχικών κατοικιών του ορίζοντα…
Το πρώτο έργο τον βοήθησε η ηθοποιός Ελίζα Σκολίδη με την πρωτεϊκή μεταμορφωσιακή της επιδεξιότητα. Στο ανύπαρκτο, άχρωμο, άοσμο, άγευστο, απροσδιορίστου συγχρονικότητας “δεύτερο” (κυριολεκτικά) έργο, που λειτουργούσε και σαν παραγέμισμα τής αναγκαστικά υπερωριαίας εκδρομής, η πολύπειρη Φιλαρέτη Κομνηνού ήταν τόσο ασκηνοθέτητα μονότονη, μονόχορδη, απομυθοποιητική, που λειτουργούσε σχεδόν προσβλητικά στην μνήμη τού Ευριπίδη!
Αυτός κι αν είναι άθλος! Το μόνο κάπως έξυπνο τέχνασμα που διέσωζε κάπως τα παραστασιακά προσχήματα ήταν η συνομιλία τής ηθοποιού με τα μουσικά όργανα τού επί σκηνής παίχτη. Αυτό ήταν όλο. Αλλά κι αυτό εξαντλήθηκε γρήγορα. Ακόμα μία “αρπαχτή” ευκαιριακού φεστιβαλικού μπουλουκιού με το πρόσχημα τής ερευνητικής πρωτοπορίας. Έλεος βρε παιδιά! Μεγαλώστε επιτέλους και μην σπάτε τα παιχνίδια σας.
“Ιφιγένεια / Βορά” της Βίβιαν Στεργίου
Σκηνοθεσία: Αικατερίνη Παπαγεωργίου
Σκηνικά-Κουστούμια: Μυρτώ Σταμπούλου
Μουσική: Διαμαντής Αδαμαντίδης
Κίνηση: Χρυσηίς Λιατζιβίρη
Σχεδιασμός φωτισμού: Αλέκος Αναστασίου
Βοηθός σκηνοθέτη: Αλέξανδρος Βάρθης
Σχεδιασμός 3D projection mapping Envitec
Φωτογραφίες: Ελίνα Γιουνανλή
Εκτέλεση παραγωγής: The Young Quill / Φάνης Μιλλεούνης
Ερμηνεύει η Ελίζα Σκολίδη.
“Εγώ, μια δούλα” του Βαγγέλη Χατζηγιαννίδη
Σκηνοθεσία: Νίκος Χατζόπουλος
Σκηνικός χώρος-Κοστούμι: Ιωάννα Τσάμη
Σχεδιασμός φωτισμού: Αλέκος Αναστασίου
Ερμηνεύει η Φιλαρέτη Κομνηνού
Ηχητική διάδραση: Jan Van Angelopoulos
Φωτογραφίες: Ελπίδα Μουμουλίδου
Οργάνωση παραγωγής: Κατερίνα Κούρτη
Εκτέλεση παραγωγής: Apparat Athen / Νικόλας Χανακούλας
