Τα Όσκαρ της πανδημίας – Το απρόσμενο βραβείο

Με αποστάσεις, υποψήφιους με τηλεδιάσκεψη και χαμηλή τηλεθέαση διεξάχθηκε η φετινή τελετή των βραβείων της Αμερικανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου, υπό τη σκιά μιας πανδημίας που έκλεισε εκατομμύρια κινηματογραφικές αίθουσες στον κόσμο. Τα Όσκαρ 2021 δεν είχαν την αίγλη περασμένων ετών, παρά τις προσπάθειες της διοργάνωσης. Αναμενόμενη πάντως ήταν η βράβευση του Nomadland, της Κλόη Ζάο.

Η ταινία αφορά στην ιστορία μιας γυναίκας η οποία επιλέγει να ζήσει ως νομάς και κέρδισε τρία από τα έξι βραβεία στα οποία ήταν υποψήφια: καλύτερη ταινία, α’ γυναικείου ρόλου για την Φράνσις ΜακΝτόρμαντ, και καλύτερου σκηνοθέτη, για την Κλόη Ζάο. Είναι η πρώτη γυναίκα με καταγωγή από την Ασία, και η δεύτερη γυναίκα γενικώς, που κερδίζει το συγκεκριμένο βραβείο, στην ιστορία των Όσκαρ. Να σημειωθεί επίσης, ότι το Nomadland είναι η ταινία με τη χαμηλότερη επίδοση στο box office στην ιστορία των Όσκαρ, φτάνοντας μόλις τα τρία εκατομμύρια δολάρια, κάτι που ήταν αναμενόμενο δεδομένου ότι κυκλοφόρησε εν μέσω πανδημίας.

Το βραβείο καλύτερης ξένης ταινίας δόθηκε στην ταινία Another Round, από τη Δανία, του Τόμας Βίντερμπεργκ. Ο Ντάνιελ Καλούα από το Ηνωμένο Βασίλειο πήρε το βραβείο β’ ανδρικού ρόλου για τη συμμετοχή του στην ταινία Judas and the Black Messiah, όπου έπαιξε τον αρχηγό της οργάνωσης των Μαύρων Πανθήρων, στις ΗΠΑ, Φρεντ Χάμπτον. Για τις ανάγκες της ταινίας, ο γιος του Φρεντ Χάμπτον συμμετείχε ως σύμβουλος και η ταινία δέχθηκε τα εύσημα για το γεγονός ότι το σύνολο των συντελεστών είναι αφροαμερικανοί.

Το πιο πρωτότυπο σενάριο είχε η ταινία Promising Young Woman, της Έμεραλντ Φένελ, η οποία έκανε το ντεμπούτο της τόσο ως ηθοποιός όσο και ως σεναριογράφος. Ξεχώρισε και η Κορεάτισσα Γιουν Γιου-τζουν, η οποία κέρδισε το βραβείο β’ γυναικείου ρόλου για την ερμηνεία της στην ταινία Minari. Όσο για την κατηγορία των κινουμένων σχεδίων, το βραβείο πήγε στο Soul της Pixar, μια ταινία με θέμα το θάνατο και την… τζαζ, επίσης μια ταινία με αφροαμερικανό πρωταγωνιστή.

Εξηγήσεις για το α’ ανδρικού ρόλου

Το βραβείου α’ ανδρικού ρόλου δόθηκε στον Άντονι Χόπκινς, για την ερμηνεία του στην ταινία The Father (Ο Πατέρας), όπου παίζει το ρόλο ενός ηλικιωμένου με άνοια. Η νίκη του Χόπκινς αποτέλεσε την έκπληξη της βραδιάς καθώς αναμενόταν να δοθεί το βραβείο στον εκλιπόντα Τσάντγουικ Μπόουζμαν, ο οποίος πέθανε πέρυσι τον Αύγουστο από καρκίνο του εντέρου, στα 43 του χρόνια. Ο τελευταίος του ρόλος ήταν στην δραματική ταινία Ma Rainey’s Black Bottom, του Τζορτζ Γουλφ.

Πέραν αυτού, η διοργάνωση άλλαξε τη σειρά απονομής, βάζοντας την κατηγορία “καλύτερης ταινίας” τρεις θέσεις πριν το τέλος, όπως συνηθίζεται. Μετά από σχετική κατακραυγή που προκλήθηκε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και από σχόλια στα παραδοσιακά μίντια, στέλεχος του ABC, του δικτύου που μετέδωσε την τελετή, αναγκάστηκε να δώσει εξηγήσεις, σε συνέντευξή του.

«Δεν προορίζεται να τελειώσει [η τελετή] με κάποιον που δεν είναι παρών», σχολίασε ο Ρομπ Μιλς, μια απάντηση που μάλλον δεν ικανοποιεί τους σινεφίλ και “οπαδούς” των Όσκαρ, αφού ούτε ο Χόπκινς τελικά ήταν παρών, και το παρέλαβε ο παρουσιαστής και ηθοποιός, Χοακίν Φίνιξ, εκ μέρους του. Η εξέλιξη αυτή έχει συμβολική σημασία, γιατί πάντα τα Όσκαρ είθισται να κλείνουν με μια ομιλία, συνεπώς οι διοργανωτές προσδοκούσαν η μεταθανάτια βράβευση του Μπόουζμαν να συνοδευόταν από μια συγκινητική στιγμή για τους συμμετέχοντες και τους θεατές. Αυτό, δεν έγινε.

Αδιαφορία του κοινού

Παρά το γεγονός ότι κανείς δεν περίμενε κάποια έκπληξη όσον αφορά την απήχηση των Όσκαρ της πανδημίας, τηρουμένων των αναλογιών με προηγούμενες χρονιές, οι αριθμοί της τηλεθέασης ήταν ανησυχητικά χαμηλοί. Για την ακρίβεια, ήταν μειωμένοι κατά 58% σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά, αφού μόλις δέκα εκατομμύρια τηλεθεατές επέλεξαν να παρακολουθήσουν τη μετάδοση της απονομής.

Η εξήγηση είναι προφανής; με τη χαλάρωση των περιοριστικών μέτρων δεν αναμενόταν να ήταν πολλοί εκείνοι που θα κάθονταν τρεις και πλέον ώρες μπροστά στην τηλεόραση για να δουν τα Όσκαρ. Επίσης, συνεχίζεται η “παραδοσιακή” μείωση του ενδιαφέροντος για τα βραβεία όπως συμβαίνει εδώ και αρκετά χρόνια.