“Τελειώνει με εμάς”: Μία κακή ταινία για τη γυναικεία κακοποίηση

Το “Τελειώνει με Εμάς” είναι μια ταινία που μιλάει για τη γυναικεία κακοποίηση… Όχι. Το “Τελειώνει με Εμάς” είναι μια ταινία που λέει ότι η γυναικεία κακοποίηση είναι κακή… Ούτε. Το “Τελειώνει με Εμάς” είναι μια δήλωση ότι η γυναικεία κακοποίηση είναι κακή. Αυτό και τίποτα παραπάνω. Μια εξιδανικευμένη σαπουνόπερα από την οποία λείπει κάθε αίσθηση πλοκής, χαρακτήρων και δραματικού περιεχομένου, όπου μέσα σε μόνο τρεις σύντομες σκηνές καλύπτει πλήρως την πρόθεσή της να αποτελέσει μια ευαισθητοποίηση του καναπέ.

Το μόνο της ελαφρυντικό είναι ότι προβάλλει ένα όντως ενάρετο μήνυμα. Όμως ο τρόπος που το κάνει δεν αρμόζει σε μια ταινία, αλλά σε κοινωνική διαφήμιση. Η ταινία έχει την τύχη να διαθέτει ορισμένα στοιχεία αρκούντως αποτελεσματικά, όπως ηθοποιούς με γοητευτική σκηνική παρουσία που κατορθώνουν να ζωντανέψουν και τους πιο ακατάληπτους διαλόγους, και το απαιτούμενο τεχνικό αμπαλάρισμα φωτογραφίας και σκηνογραφίας.

Αυτό που χρειάζεται μια ολόκληρη ώρα για να γίνει κατανοητό μέσα από μικρές λεπτομέρειες που βγάζουν νόημα κατόπιν εορτής, είναι πως η πλοκή κινείται προς τα εμπρός αποκλειστικά από την πρόθεση της συγγραφέως να κατασκευάσει ένα παράδειγμα ιστορίας που θα λειτουργήσει σαν σεμινάριο αυτοβοήθειας στο απευθυνόμενο κοινό, το οποίο εκφράζεται μέσω μιας πρωταγωνίστριας-άβαταρ, μια προσιτή περσόνα γυναίκας με τα προσωπικά της ιδιαίτερα ενδιαφέροντα (στην προκειμένη περίπτωση τα λουλούδια) αλλά χωρίς κάποιο ευδιάκριτο χαρακτηριστικό, ιδανική για να προκαλέσει την ταύτιση.

Ένα παράδειγμα είναι το ανόητο όνομά της (Λίλι Μπλόσομ Μπλουμ) το οποίο αγκαλιάζει και αυτοσαρκάζει (ποπ ψυχολογία 101), αλλά και η αυτόματη διόρθωση του εαυτού της όταν αναφέρεται στον άστεγο με τον πολιτικά ορθό όρο “άτομο με ευέλικτη κατοικία”…

Τελειώνει Με Εμάς

Ο κόσμος στον οποίο κινείται η πρωταγωνίστρια είναι μια ουτοπική φαντασίωση άρλεκιν, όπου οι άντρες είναι μοντέλα με ασαφή επαγγέλματα επενδύσεων κεφαλαίων που παρέχουν αστείρευτα ποσά πλούτου, και οι γυναίκες επιλέγουν να εργάζονται για να καλύπτουν τις βαρετές ώρες της μέρας. Μέσα από σκηνές γνωριμιών με διαλόγους προσεγμένους στην εντέλεια ώστε να δημιουργήσουν αυτόματα έρωτες και φιλίες ζωής, η πρωταγωνίστρια ζει μια τέλεια ζωή μέχρι που η συγγραφέας (και όχι η ταινία) αποφασίζει να μας δηλώσει (όχι να μας δείξει) ότι ο τέλειος Ράιλ είναι ένας χειριστικός κακοποιητής. Αμέσως γίνεται κατανοητή η ουσία πως ακόμα και στην πιο τέλεια ζωή ελλοχεύει η ύπαρξη της κακοποίησης, αλλά ο τρόπος με τον οποίο παρουσιάζεται είναι εξωφρενικά παραπλανητικός.

Ενώ γινόμαστε μάρτυρες του συνόλου της δράσης γύρω από τα “ατυχήματα” της Λίλι, μόνο αργότερα μέσα από προβολές των σκέψεών της βλέπουμε μια διαφορετική παραποιημένη δράση όπου υπαίτιος είναι ο Ράιλ. Πώς να ευαισθητοποιήσεις το κοινό γύρω από τις “κόκκινες σημαίες” της κακοποίησης, όταν σαν ταινία αρνείσαι να πάρεις κατηγορηματική θέση για το τι πραγματικά συνέβη; Όταν έχεις ήδη καθορίσει ότι η Λίλι κουβαλά το παιδικό τραύμα της κακοποίησης της μητέρας της από τον πατέρα της και αυτοαναιρείς την ίδια σου την αφήγηση; Είναι ένα τρικ που δεν κατάφερε να λειτουργήσει ούτε ο Χίτσκοκ στο “Πονεμένο Ρομάντζο” και σίγουρα αποδυναμώνει την εμπειρία της πρωταγωνίστριας και τις εμπειρίες των αληθινών γυναικών του κόσμου μας.

Με αυτά τα δεδομένα, πώς περιμένεις να προκαλέσεις την ευαισθησία του κοινού σε όσα παρουσιάζονται, μέσα από σοκαριστικές σκηνές σκηνοθετημένες με τρόπο που προκαλεί το γέλιο; Τα ρομαντικά κλισέ που κατακλύζουν την ταινία και ο μελοδραματισμός με τον οποίο προσεγγίζεται το μη ρεαλιστικό ενδιαφέρον του χαρακτήρα Άτλας μετατρέπουν αυτό που θα έπρεπε να είναι μια ουσιαστική ματιά με μικροσκόπιο πάνω σε μια κακοποιητική σχέση σε ένα δακρύβρεχτο ρομάντζο, όπου το μόνο που το κάνει να διαφέρει από τις “Πενήντα Αποχρώσεις του Γκρι”, είναι η έλλειψη προβληματικού περιεχομένου.

 

Βαθμολογία:

Σκηνοθεσία: Justin Baldoni

Σενάριο: Christy Hall

Πρωταγωνιστούν: Blake Lively, Justin Baldoni, Brandon Sklenar, Jenny Slate, Hasan Minhaj, Amy Morton, Isabela Ferrer, Alex Neustaedter

 

---

 

Σε συνεργασία με το filmy