ΘΕΑΤΡΟ

“Το Μόνον της Ζωής του Ταξείδιον”, του Βιζυηνού από τον Αβδελιώδη

"Το Μόνον της Ζωής του Ταξείδιον", του Βιζυηνού από τον Αβδελιώδη, Πόπη Αρωνιάδα

Κάθε παράσταση του Δημήτρη Αβδελιώδη είναι ένα πολύπλευρο μάθημα προς το κοινό που τον ακολουθεί. Αποδεικνύει πως το θέατρο μπορεί να υπάρξει μόνο με την αλήθεια του λόγου. Μετέτρεψε για μια φορά ακόμα το διήγημα του Γεωργίου Βιζυηνού, σ’ ένα ταξίδι που δεν χρειάζεται σκηνικά, παρά μόνο φωνή, φως, ρυθμό και ψυχή.

Κάθε φράση από τον λόγο του Βιζυηνού στο “Το Μόνον της Ζωής του Ταξείδιον” αποκτά βάρος και ανάσα, η κάθε παύση, χώρος περισυλλογής. Δεν είναι ένα μνημόσυνο της γλώσσας, αλλά εκπέμπεται από αυτήν μια γοητεία καθαρότητας και μεγαλείου, στην εποχή της ταχύτητας και της εύκολης εικόνας και του γλωσσικού ανακατέματος.

Βέβαια, όταν έχει επιλέξει ο σκηνοθέτης για το κέντρο της σκηνής τον υπερταλαντούχο Γιώργο Νικόπουλο, τα πράγματα γίνονται πολύ σοβαρά και πολύ ωραία.  Συνοδεία ενός φωτισμού που ανασαίνει μαζί του και μια υποδόρια μουσική, δημιουργείται μια ατμόσφαιρα σχεδόν εκκλησιαστική, όπου ο θεατής γίνεται μάρτυρας μιας εξομολόγησης, μιας παραβολής.

Ο Γιώργος Νικόπουλος, δίχως θεατρινισμούς, χρησιμοποιεί όλη του την ύπαρξη στην ερμηνεία του έργου, μετουσιώνεται ο ίδιος στον λόγο του συγγραφέα. Η παρουσία του σχεδόν διάφανη, μα ουσιαστική. Δεν ερμηνεύει τον αφηγητή πάνω στο θέατρο, αλλά τον κατοικεί. Με πίστη στο κείμενο, φωνητική ακρίβεια και απόλυτη πειθαρχία, καταφέρνει να μην βαραίνει με συναισθηματισμούς, αλλά να κρατά τον θεατή σε όλη την διάρκεια της παράστασης μέσα στην εξέλιξη του έργου. 

Το αποτέλεσμα είναι μια υπόκωφη συγκίνηση ή ένα αυθόρμητο γέλιο στα σωστά σημεία της πλοκής και της ερμηνείας, σαν να μην ακούμε μια ιστορία, αλλά να συμμετέχουμε και να μας αφορά.

Το σπάνιο επίτευγμα του Αβδελιώδη είναι να υπενθυμίσει πως η τέχνη είναι μια πράξη ηρεμίας μέσα στο χάος της καθημερινότητας, μια άσκηση πνευματικής καθαρότητας και ανάμνησης. Στο τέλος της παράστασης ο θεατής δεν έχει “δει” μια ιστορία, έχει βιώσει συναισθήματα. Ένα ταξίδι προς την ψυχή, στην συνάντηση με την ρίζα του και την συμφιλίωση με την σιωπή.

Ακολουθήστε κάθε θεατρική δουλειά του Δημήτρη Αβδελιώδη κι εγγυημένα θα βγείτε απόλυτα κερδισμένοι!

“Το Μόνον της Ζωής του Ταξείδιον”

Διδασκαλία Ερμηνείας, Σκηνική όψη, Σκηνοθεσία: Δήμος Αβδελιώδης
Ερμηνεία: Γιώργος Νικόπουλος
Μουσική σύνθεση: Βαγγέλης Γιαννάκης
Κουστούμι, Μακέτες: Αριστείδης Πατσόγλου
Φωτογραφίες: Γιώργος Ζαφειρόπουλος
Βοηθός Σκηνοθέτη: Στεφανία Βλάχου
Διάρκεια: 90’

Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του SLpress.gr

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του άρθρου από άλλες ιστοσελίδες χωρίς άδεια του SLpress.gr. Επιτρέπεται η αναδημοσίευση των 2-3 πρώτων παραγράφων με την προσθήκη ενεργού link για την ανάγνωση της συνέχειας στο SLpress.gr. Οι παραβάτες θα αντιμετωπίσουν νομικά μέτρα.

Ακολουθήστε το SLpress.gr στο Google News και μείνετε ενημερωμένοι

Kαταθέστε το σχολιό σας. Eνημερώνουμε ότι τα υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται.

0 ΣΧΟΛΙΑ
Παλιότερα
Νεότερα Με τις περισσότερες ψήφους
Σχόλια εντός κειμένου
Δες όλα τα σχόλια
0
Kαταθέστε το σχολιό σαςx