Το Βασίλειο Του Πλανήτη Των Πιθήκων

Ποτέ καμία ολοκληρωμένη ιστορία δεν εμπόδισε το Χόλιγουντ από το να μας αφηγηθεί τη συνέχεια της, και έτσι ο νέος Πλανήτης των Πιθήκων κάνει ένα χρονικό άλμα 300ων ετών ανανεώνοντας όλους τους χαρακτήρες του, και φέρνει στο επίκεντρο τον πίθηκο Νόα, ο οποίος καλείται να αντιμετωπίσει κάποιες παρόμοιες και κάποιες εντελώς διαφορετικές προκλήσεις από τους πρωταγωνιστές προκατόχους του.

Η πιο ενδιαφέρουσα πτυχή της ιστορίας που σκαρφίζεται εδώ ο Josh Friedman αφορά την επιβίωση της μακρινής ανάμνησης του Καίσαρα, του Πρώτου Πιθήκου, τις περιπέτειες του οποίου παρακολουθούσαμε την περασμένη δεκαετία. Αιώνες μετά, τι απομένει από τα γεγονότα των προηγούμενων ταινιών; Οι πίθηκοι που έχουν χωριστεί σε αυτόνομες κοινωνίες αντιμετωπίζουν τον πρόγονό τους διαφορετικά. Άλλοι προσπαθούν να σώσουν και να μεταδώσουν τις διδασκαλίες του ακόμα και χωρίς να μπορούν να τις κατανοήσουν, άλλοι καπηλεύονται το όνομά του πουσάροντας τη δική τους ατζέντα για να αποκτήσουν την εξουσία, και άλλοι απλώς δεν ενδιαφέρονται για αυτά που αποκαλούν παραμύθια. Αδιαμφισβήτητοι είναι οι παραλληλισμοί με την ιστορία των θρησκειών του δικού μας κόσμου.

Μήπως όμως το υπολανθάνον νόημα που αναφέρω παραπάνω μοιάζει υπερβολικό σαν κίνητρο για τη δημιουργία μιας ταινίας υπό τον αριθμό 4 στη σειρά της (ή 10 στο σύνολό της); Σε κάθε περίπτωση, η ταινία περισσότερο το αξιοποιεί σαν την προέκταση μιας λογικής σκέψης για τη συγκρότηση ενός καινούριου κόσμου, πράγμα απολύτως λογικό αφού η ουσία της σημειολογίας έχει σίγουρα εξαντληθεί. Αυτό που περιλαμβάνεται εδώ είναι τόσο-όσο ώστε να ικανοποιήσει τη μερίδα των φωνών που αναζητούν ένα φιλοσοφικό ψήγμα στα μπλοκμπάστερ, σαν ένα άλλοθι για την απόλαυσή τους. Οι δυνατότητες που υπάρχουν ίσως να εξαργυρωθούν στο μέλλον, με το φινάλε να λειτουργεί σαν μια προεπισκόπηση των επερχόμενων ταινιών, αλλά στο ταπεινό παρόν τα 145 λεπτά είναι ιδιαιτέρως γενναιόδωρα για το ισχνό περιεχόμενο.

Η ταινία είναι συναρπαστική σε κάποια σημεία που χάνονται μέσα στην επίδειξη των άριστων κατά τα άλλα ψηφιακών εφέ. Το οπτικό κομμάτι είναι σίγουρα το μόνο για το οποίο δεν μπορείς να κατηγορήσεις την ταινία, και τα σημεία όπου οι πίθηκοι περνούν μέσα από απομεινάρια χαμένων πολιτισμών όπως τηλεσκόπια και δορυφορικά πιάτα αφήνουν τον εντυπωσιασμό να συμπλεύσει και με μια αίσθηση βαθύτερου περιεχομένου. Είναι κάποιες καλοδουλεμένες όσο και καλοδεχούμενες λεπτομέρειες που όμως αποσπούν στιγμιαία από τη μεγάλη εικόνα, η οποία τελικά δεν είναι τίποτα περισσότερο από καλούς πιθήκους που πολεμούν κακούς πιθήκους. Δεν πρέπει να περιμένετε τίποτα περισσότερο από αυτό, από πλευράς ιστορίας, πλοκής ή χαρακτήρων, καθότι η ανάγκη για κάτι τέτοιο στο franchise αυτό έχει παρέλθει.

2024 | 145’ | ΗΠΑ | Περιπέτεια επιστημονικής φαντασίας

Σκηνοθεσία: Wes Ball
Σενάριο: Josh Friedman
Πρωταγωνιστούν: Owen Teague, Freya Allan, Kevin Durand, Peter Macon, William H. Macy, Travis Jeffery, Lydia Peckham, Neil Sandilands, Sara Wiseman

 

---

 

Σε συνεργασία με το filmy