Άρθρο στη Guardian : Μαζέψτε τον Ερντογάν, αυτόν τον νταή

Έντονη κριτική στην τακτική της στρουθοκαμήλου από πλευράς Ευρωπαϊκής Ένωσης αναφορικά με τις κινήσεις του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ασκεί αρθρογράφος της εφημερίδας Guardian. O Σάιμον Τίσντολ συγκεκριμένα, γράφει ότι η ΕΕ ασχολείται -και σωστά- με τη Λευκορωσία, ενώ κάνει πως δεν βλέπει ότι καίγεται το σπίτι της.

Οι δε κυρώσεις της προς την Λευκορωσία -αναφέρει ο αρθρογράφος- έρχονται σε απόλυτο κοντράστ με την ουδετερότητα που τηρεί ως προς τον νταή Ερντογάν. Και ενώ «η Λευκορωσία δεν συνιστά άμεση προτεραιότητα για την ΕΕ ασχολούνται μαζί της και αφήνουν ήσυχο έναν άλλον δικτάτορα, ο οποίος έχει πραγματική και άμεση στρατηγική σημασία».

“Κάποιος πρέπει να μαζέψει (contain) τον Ερντογάν” καταλήγει το άρθρο, που αναφέρεται στην ελληνοτουρκική διένεξη αλλά και σε άλλα “νταηλίκια” του Ερντογάν -στη Συρία, στο Ιράκ, εις βάρος Κούρδων, στη Λιβύη, εις βάρος Γάλλων (για το περιστατικό με τη φρεγάτα), στην έμμεση υποστήριξή του προς την Χαμάς και άλλα.

“Ο μόνος Ευρωπαίος που διαφοροποιείται είναι ο Εμμανουέλ Μακρόν”, αναφέρει ο αρθρογράφος, «παρότι η επιθετικότητα της Τουρκίας έναντι των αντιπάλων αλλά και των συμμάχων της αποτελεί απειλή για την περιφερειακή σταθερότητα».

“Ωστόσο κανείς δεν είναι διατεθειμένος να δράσει. Η σκληρή δημόσια κριτική της Ευρώπης για τον δικτάτορα της Λευκορωσίας Λουκασένκο έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την απροθυμία της να καταγγείλει ανοιχτά τις τελευταίες επιθετικές ενέργειες στην ανατολική Μεσόγειο μιας άλλης δικτατορίας, εκείνης του ηγέτη της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν» γράφει η βρετανική εφημερίδα και το άρθρο συνεχίζει:

Οι πρόσφυγες

«Οι εντάσεις μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας δεν είναι κάτι νέο. Αλλά αυτή η ξαφνική, προκλητική κλιμάκωση μιας μακροχρόνιας διαμάχης είναι προμελετημένη», αναφέρει ο Τίσντολ. «Με όσα έγιναν στα σύνορα της Τουρκίας με την Ε.Ε. τον Φεβρουάριο, ο Ερντογάν υπενθύμισε στην Ευρώπη ότι ήταν απόλυτα έτοιμος να χρησιμοποιήσει τους πρόσφυγες ως πολιτικό όπλο».

«Η σημασία που έχει η Τουρκία στρατηγικά ερμηνεύει την αμήχανη σιωπή των Ευρωπαίων και της Βρετανίας, αλλά δεν την δικαιολογεί», γράφει ο αρθρογράφος.

«Κι όποιος θέλει να αμφισβητήσει την ταμπέλα του δικτάτορα, αρκεί να ριξει μια ματιά στο νέο λογοκριτικό νόμο του για τα social media», προσθέτει.

Ελληνοτουρκικά

«Ελλάδα και Κύπρος έχουν κινητοποιήσει τους στόλους και την αεροπορία τους. Η Τουρκία ισχυρίζεται ότι ο διεθνής νόμος για την υφαλοκρηπίδα και τα ενεργειακά αποθέματα στις ΑΟΖ είναι άδικος. Η Ελλάδα λέει ότι υπέστη εισβολή στην επικράτειά της» γράφει.

«Και οι δυο υποστηρίζουν ότι προτιμούν τον διάλογο από την στρατιωτική αντιπαράθεση, όμως πριν από δύο μέρες η Άγκυρα ορκίστηκε να υπερασπιστεί τα “δικαιώματα και τα συμφέροντά της” και η Αθήνα προειδοποίησε ότι αυξάνεται ο κίνδυνος για στρατιωτικό “ατύχημα” -δύο φρεγάτες τους συγκρούσθηκαν. Η κλιμακούμενη κρίση, που αγγίζει και την Κύπρο, το Ισραήλ και την Αίγυπτο, πυροδότησε έναν οργασμό διπλωματικής δραστηριότητας. Το συμβούλιο των εξωτερικών υποθέσεων της ΕΕ συγκλήθηκε, η Μέρκελ τηλεφώνησε στον Ερντογάν για να τον κατευνάσει και η Ελλάδα απευθύνθηκε στις ΗΠΑ», συνεχίζει το άρθρο.

Ο ψευτοπαλληκαράς με το ‘ελευθέρας’ του Τραμπ

«Ο αξιοσέβαστος σχολιαστής  Yavuz Baydar αναρωτιέται τι προσπαθεί να πετύχει η Τουρκία με όλα αυτά και η απάντηση, για τον ίδιο, είναι ότι ο Ερντογάν, με βαθιά ανασφάλεια, με την πανδημία και την νομισματική κρίση, θέλει να ενισχύσει την εικόνα του ως ενός ισχυρού ηγέτη που υπερασπίζεται την τιμή της πατρίδας και της δικαιωματικής θέσης της στον κόσμο. “Και αυτή την εικόνα του ψευτοπαλληκαρά πρέπει να την θρέφει κάθε μέρα”, έγραψε ο Baydar». όπως αναφέρει ο Βρετανός αρθρογράφος.

«Ο Ερντογάν θέλει να εξασφαλίσει και τη θέση της Τουρκίας στο Αιγαίο, στην ανατολική Μεσόγειο, στη Συρία και στη Λιβύη προτού αλλάξει η κυβέρνηση των ΗΠΑ,γιατί ο Τραμπ τον έχει αφήσει ελεύθερο να αφηνιάζει. Ο Μπάιντεν φοβάται ότι θα πατήσει το φρένο».

Κάνει τον νταή παντού

Ο Βρετανός σχολιαστής συνεχίζει αναφέροντας ότι ο Ερντογάν από το 2016 και μετά αποτελεί για την Ευρώπη ένα ολοένα και μεγαλύτερο πρόβλημα, με τις δεκάδες χιλιάδες φυλακίσεις πραγματικών και μη αντιπάλων του. Και δεν ενοχλεί ως γείτονας μόνο την Ελλάδα.

«Προ δυο ημερών τουρκικό drone επιτέθηκε στο έδαφος του Ιράκ προκαλώντας την οργή της Βαγδάτης. Επιτίθεται συστηματικά στους Κούρδους στο έδαφος άλλων κρατών. Και αναμίχθηκε και στην Λιβύη συμπαρατασσόμενος με ισλαμιστές εναντίον της Αιγύπτου, των Αραβικών Εμιράτων και της Σαουδικής Αραβίας. Το κάνει εν μέρει για να ανταγωνιστεί τους  άλλους Σουννίτες ηγέτες, και εν μέρει για τα πετρέλαια. Σίγουρα πάντως δεν το κάνει για το καλό του λαού της Λιβύης»

Εν συνεχεία γράφει ότι και στη Συρία «παριστάνει τον ειρηνοποιό με χιλιάδες στρατό, ενώ στην πραγματικότητα είναι στρατός κατοχής και συλλαμβάνει συνέχεια πολίτες».

Η Χαμάς και η  Αγία Σοφία

«Ο Ερντογάν διατηρεί σταθερή την ένταση με το Ισραήλ, μερικώς υποστηρίζοντας την Χαμάς», γράφει ο Βρετανός. «Κατήγγειλε την ιστορική συμφωνία της περασμένης εβδομάδας μεταξύ Εμιράτων και Ισραήλ σαν προδοτική για την Παλαιστίνη. Λουστράρει ουσιαστικά τα νεο-ισλαμιστικά πιστοποιητικά του και με την μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί, προσβάλλοντας όλους τους Χριστιανούς και τους κοσμικούς μουσουλμάνους. Οι Ευρωπαίοι πρέπει να καταλάβουν ότι αυτό το πρόβλημα, το πρόβλημα Ερντογάν,  δεν θα εξαφανιστεί ως δια μαγείας, δεν μπορουν να το βάζουν επ΄αόριστον στο συρτάρι σαν να μην υπάρχει  ή να υποτιμούν τη σημασία του. Ο κίνδυνος η Τουρκία να γίνει απολύτως ανεξέλεγκτη είναι αληθινός και άμεσος. Κανείς δεν φαίνεται να έχει κάποιο σχέδιο να μαζέψει τον Ερντογάν κι όμως αυτό χρειάζεται περισσότερο από ποτέ».