Στην εισαγγελία το προϊόν υποκλοπής του Μιωνή

Η ηχογραφημένη συνομιλία του επιχειρηματία Σάμπι Μιωνή με τον πρώην υπουργό Νίκο Παππά στάλθηκε στην εισαγγελία, η οποία και θα κρίνει ποιες ενέργειες είναι νόμιμο να γίνουν στο εξής, εάν δηλαδή το επίμαχο υλικό, αν και προϊόν υποκλοπής, θα γίνει δεκτό ή όχι ώστε να αποτελέσει αντικείμενο ποινικής έρευνας το περιεχόμενό του.

Τον σχετικό φάκελο με το “στικάκι”της συνομιλίας απέστειλε στον προϊστάμενο της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Βαγγέλη Ιωαννίδη η Προανακριτική Επιτροπή της Βουλής.

Ο φάκελος που διαβιβάστηκε στον κ. Ιωαννίδη εκτός από το αντίγραφο της ηχογραφημένης συνομιλίας του πρώην υπουργού Επικρατείας με τον επιχειρηματία, περιέχει το συνοδευτικό έγγραφο του κ.Μιωνή, τα πρακτικά της χθεσινής συνεδρίασης της προανακριτικής επιτροπής, τα πρακτικά της διήμερης κατάθεσης του Νίκου Παππά τον περασμένο Μάρτιο και τη χθεσινή κατάθεση του πρώην αναπληρωτή υπουργού Δημήτρη Παπαγγελόπουλου, στην οποία συμπεριλαμβάνεται και δήλωση του κ.Παππά.

“Ὁφείλαμε να το στείλουμε”

Η διαβίβαση του υλικού έγινε -όπως αναφέρει η Προανακριτική Επιτροπή- σύμφωνα με το άρθρο 38 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας βάσει του οποίου «οι ανακριτικοί υπάλληλοι οφείλουν να ανακοινώσουν χωρίς χρονοτριβή στον αρμόδιο εισαγγελέα ο,τιδήποτε πληροφορούνται με οιονδήποτε τρόπο για αξιόποινη πράξη που διώκεται αυτεπαγγέλτως. Η ανακοίνωση γίνεται γραπτώς και πρέπει να περιέχει όλα τα στοιχεία που υπάρχουν και αφορούν στην αξιόποινη πράξη, τους δράστες και τις αποδείξεις».

Δεκτό το προϊόν υποκλοπής;

Νομικές πηγές που αναφέρει το  ΑΠΕ-ΜΠΕ σημειώνουν ότι παρόλο που πρόκειται για προϊόν υποκλοπής, μπορεί να χρησιμοποιηθεί υπό την προϋπόθεση ότι αφορά υπόθεση οικονομικού εγκλήματος ή διαφθοράς. Επικαλούνται σχετική τροποποίηση του νόμου το 2019, σύμφωνα με την οποία το παρανόμως αποκτηθέν  αποδεικτικό μέσο που αφορά κακουργηματικές πράξεις μπορεί να ληφθεί υπόψη από εισαγγελείς. Το άρθρο ορίζει ότι η χρήση του αποδεικτικού μέσου γίνεται δεκτή εφόσον κριθεί αιτιολογημένα ότι: α) η βλάβη που προκαλείται με την κτήση του είναι σημαντικά κατώτερη κατά το είδος, τη σπουδαιότητα και την έκταση από τη βλάβη ή τον κίνδυνο που προκάλεσε η ερευνώμενη πράξη, β) η απόδειξη της αλήθειας θα ήταν διαφορετικά αδύνατη και γ) η πράξη με την οποία το αποδεικτικό μέσο αποκτήθηκε δεν προσβάλλει την ανθρώπινη αξία.