Τσακρής: “Θα πεθάνουν 3.400 μέχρι το Φλεβάρη. Χωρίς μέτρα 14.000”

Τις επιπτώσεις που έχει η εφαρμογή των μέτρων για την ανάσχεση της πανδημίας του κορονοϊού στη δημόσια υγεία, αναδεικνύει μελέτη του Πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον που επικαλέστηκε μιλώντας στην τηλεόραση του ΣΚΑΪ ο Αθανάσιος Τσακρής, καθηγητής μικροβιολογίας, διευθυντής εργαστηρίου μικροβιολογίας του ΕΚΠΑ.

Εξήγησε ότι μεταφέροντας την πρόβλεψη στα ελληνικά δεδομένα, με τα ισχύοντα αυτή τη στιγμή μέτρα αναμένεται ότι μέχρι το Φεβρουάριο θα έχουν πεθάνει από κορονοϊό στην Ελλάδα συνολικά 4.000 άνθρωποι (περιλαμβανομένων των 600  θανάτων που έχουν ήδη καταγραφεί).

https://www.youtube.com/watch?v=uUyUx2sjvk0

Εάν ληφθούν πιο δραστικά μέτρα και υπάρξει γενικευμένη χρήση της μάσκας σε όλη τη χώρα, εκτιμά ότι ο αριθμός των θανάτων θα είναι κατά 1.000 μικρότερος. Εάν αντιθέτως υπάρξει πλήρης χαλάρωση των μέτρων από εδώ και πέρα, τότε σύμφωνα με η πρόβλεψη του Πανεπιστημίου ο αριθμός των θανάτων θα φτάσει τους 14.000.

Ο κ. Τσακρής τόνισε ότι η Ελλάδα τώρα μπαίνει στο πραγματικό επιδημικό κύμα, καθώς αλλάζουν οι καιρικές συνθήκες και η κατάσταση γίνεται πολύ δύσκολη. «Όλες οι προβλέψεις συμφωνούν ότι θα έχουμε νέα αύξηση κρουσμάτων εάν τα μέτρα που έχουμε πάρει δεν λειτουργήσουν αποτελεσματικά ή αν δεν ληφθούν και άλλα μέτρα, που είναι πάρα πολύ πιθανό, όλη η Ευρώπη κινείται σε αυτό το πλαίσιο», είπε.

Τόνισε επίσης ότι η επιτροπή λοιμωξιολόγων θα προτείνει πιθανώς κάποια επιπλέον μέτρα τις επόμενες ημέρες και από εκεί και πέρα η κυβέρνηση θα αποφασίσει, λαμβάνοντας υπόψη τις οικονομικές και κοινωνικές παραμέτρους.

Μεταξύ των μέτρων που εξετάζονται είναι σύμφωνα με τον κ. Τσακρή η αυστηροποίηση της απαγόρευσης κυκλοφορίας – νωρίτερα από τα μεσάνυχτα δηλαδή. Στάθηκε ιδιαίτερα στην επέκταση της τηλεεργασίας που όπως εξήγησε θα βοηθήσει στην αποφόρτιση των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς. Υπογράμμισε την μεγάλη ανάγκη να αποφεύγει ο κόσμος τις μη απαραίτητες μετακινήσεις.

Επίσης τόνισε ότι θα πρέπει να επεκταθούν οι εργαστηριακοί έλεγχοι πέραν από τις ιχνηλατήσεις στην κοινότητα αλλά και σε κλειστές δομές, για να ανιχνεύονται εγκαίρως νέες μικρές ή μεγάλες εστίες της πανδημίας.