Ο Αλέξανδρος Μαλλιάς, πρώην πρέσβης στην Ουάσινγκτων, εξετάζει τις σχέσεις της Ελλάδος με την Νέα Τουρκία καταγράφοντας την μεταβολή των όρων ισορροπίας, καθώς και την πρόσθετη απειλή που συνιστά ο απρόβλεπτος χαρακτήρας του ηγεμόνα της.
Προτείνει την αναθεώρηση και τον εκσυγχρονισμό του Δόγματος Εθνικής Ασφάλειας.
Δίνει έμφαση στην πειστικότητα της απειλής της αποτροπής και του «ισχυρού ανταποδοτικού πλήγματος».
Υπογραμμίζει την σημασία της ενότητας και συνεννόησης του πολιτικού κόσμου για την ενίσχυση του ηθικού μιας «αυτοαπαξιωμένης και αυτοταπεινωμένης χώρας».
Ανατρέχοντας στην εξωτερική πολιτική του Κωνσταντίνου Καραμανλή έναντι των ΗΠΑ και της Τουρκίας κατά την κρίσιμη χρονιά του 1976, προτείνει την μεγαλύτερη δυνατή αξιοποίηση από την Ελλάδα των διαπραγματευτικών δυνατοτήτων που της παρέχει η Σούδα.
Αναλύει το Δόγμα Εθνικής Ασφάλειας του Αμερικανού Προέδρου Ντόναλντ Τραμπ και τις συνέπειές του στην περιοχή μας.
Σημειώνει τον περιορισμό της σημασίας των διεθνών οργανισμών και ειδικότερα του ΟΗΕ στην λύση των διεθνών συγκρούσεων, την αμφισημία του ΝΑΤΟ και την απουσία κοινής εξωτερικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως παραγόντων που επιβάλλουν και την ρεαλιστική αναθεώρηση των βασικών αξόνων της Εθνικής Πολιτικής Ασφάλειας.
Το βιβλίο αυτό αποτελεί μια συνολική και συνεκτική πρόταση για την αντιμετώπιση της εξ Ανατολών απειλής.
ΣΑΒΒΑΣ ΡΟΜΠΟΛΗΣ
ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΠΕΤΣΗΣ
Η Oδύσσεια του Ασφαλιστικού
Το ενδιαφέρον του βιβλίου επικεντρώνεται στην ανάλυση και κατανόηση των συνθηκών εξέλιξης καθώς και των ασκούμενων
πολιτικών κοινωνικής ασφάλισης στην Ελλάδα, προκειμένου
να αναδειχθεί ο βαθμός σύζευξης του «οικονομικού» με το «κοινωνικό»
στοιχείο της αναπαραγωγικής λειτουργίας, σε συνδυασμό και με
το επίπεδο της συλλογικής και κοινωνικής ευθύνης που αναπτύχθηκε
στην παροχή των κοινωνικών υπηρεσιών στη χώρα μας.
Στις επιδιώξεις του βιβλίου εντάσσονται τόσο η ανάλυση
της σημερινής δυσμενούς και αδιέξοδης κατάστασης του Συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης (ΣΚΑ), όπως αυτή έχει διαμορφωθεί ιδίως
από την εφαρμογή (2010-2016) των μνημονιακών πολιτικών,
όσο και η διατύπωση, με αναλογιστική τεκμηρίωση, εναλλακτικών
πολιτικών για τη μακροχρόνια οικονομική βιωσιμότητα και
την κοινωνική αποτελεσματικότητα του ΣΚΑ, ώστε η κοινωνική
ασφάλιση να εισέλθει στη δεκαετία του 2020 ισχυρή
και ικανή να απορροφήσει, μεταξύ άλλων, τις συνέπειες των δυσμενών
(baby boom) δημογραφικών εξελίξεων.
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΛΙΒΑΝΗ / 2016
Αλεξάνδρα Μητσιάλη
Ο Τάκης, η Σταυρούλα, η Αλέγρα, ο Πέπο, ο Άρης, η Ελένη, ο Έκτορας, η Αγγελική, η Λούνα ζουν στη Θεσσαλονίκη τα σκοτεινά χρόνια της γερμανικής Κατοχής. Μέσα σε μια πόλη που η μπότα των Γερμανών προσπαθεί να ταπεινώσει απ’ άκρη σ’ άκρη, αγωνίζονται να επιβιώσουν και ταυτόχρονα να αντισταθούν στον ναζισμό. Ζουν εμπειρίες που τους καθορίζουν και πολλές φορές δίνουν μάχη να ξεφύγουν από τον θάνατο, που τους κυκλώνει κάθε στιγμή. Και μέσα στα μεγάλα ιστορικά γεγονότα ξετυλίγονται απεγνωσμένοι έρωτες, αδερφικές φιλίες, πράξεις αυταπάρνησης, επιστροφές από χρωστούμενα του παρελθόντος. Και κάποτε είναι τα ζάρια της τύχης που αποφασίζουν για τον θάνατο και τη ζωή. Οι Ξυπόλυτοι ήρωες είναι ένα ιστορικό μυθιστόρημα για την Κατοχή και την Αντίσταση, για το ξυπόλυτο τάγμα και το ξεκλήρισμα των Εβραίων της πόλης. Οι Ξυπόλυτοι ήρωες είναι πάνω από όλα η ιστορία των απλών, καθημερινών ανθρώπων της που απέκτησαν το ανάστημα όσων γράφουν την ιστορία με τις ίδιες τους τις πράξεις.
Οι Ξυπόλυτοι ήρωες είναι ένα ιστορικό μυθιστόρημα που έχει θέμα του την κατοχική Θεσσαλονίκη και την Αντίσταση γενικότερα, αλλά και ειδικότερα τη μαζική εξόντωση των Εβραίων κατοίκων της. Ωστόσο, τα ποικίλως εστιασμένα και δοσμένα συγγραφικά προϊόντα που έχουν αντλήσει την έμπνευσή τους από την τραγωδία του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου είναι αναρίθμητα και η ιδιαίτερη δύναμη αυτού του μυθιστορήματος δεν είναι το θέμα του. Η δύναμή του βρίσκεται πρωτίστως στην ποιότητα της γραφής του, φανερώνοντας μια συγγραφική δεξιοτεχνία που θα μπορούσε να στραφεί σε οποιοδήποτε θέμα επέλεγε η συγγραφέας με ανάλογα αποτελέσματα.
ΒΡΑΒΕΙΟ του Ελληνικού Τμήματος της ΙΒΒΥ
«Διαβάζοντας αυτό το βιβλίο µού ήρθε στον νου ένα µότο της Διάπλασης των Παίδων: “τέρπειν άµα και διδάσκειν”. Νοµίζω λέει όσα ήθελα να πω». Άλκη Ζέη
«Η Αλεξάνδρα Μητσιάλη καταφέρνει από τη µια να ζωντανέψει γειτονιές της Θεσσαλονίκης που έχουν πλέον εξαφανιστεί ή αλλοιωθεί και από την άλλη να περιγράψει µε ζωντάνια αξιοθαύµαστη την καθηµερινότητα µιας οµάδας παιδιών που ζήσανε τα δύσκολα χρόνια της γερµανικής Κατοχής. Κυρίως όµως χρησιµοποιεί το ιστορικό παρελθόν µε µια ευαισθητοποιηµένη και σωστά δοµηµένη πολιτικά ανθρώπινη στάση. Το χτες ίσως να θυµίζει το σήµερα… Μπορεί όµως και το σήµερα να θέλει να εµποδίσει την επιστροφή του χτες». Μάνος Κοντολέων
ΣΕΙΡΑ: ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΓΙΑ ΝΕΟΥΣ ISBN: 978-960-16-6737-9 ΣΧΗΜΑ: 14×21 ΣΕΛΙΔΕΣ: 400 ΤΙΜΗ ΠΡΩΤΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ: 15,90€ ΠΡΩΤΗ ΕΚΔΟΣΗ: ΜΑΡΤΙΟΣ 2016
Νέα στρατηγική για την Κύπρο
[Επιμ. Λουκάς Αξελός • Περικλής Νεάρχου
Θέμος Στοφορόπουλος • Αθανασία Φωτιάδη]
| O τόμος αυτός αποτελεί το προϊόν ενός βασανιστικού διαλόγου, με στόχο και φιλοδοξία να συμβάλει στην διαμόρφωση μιας νέας στρατηγικής στο Κυπριακό, με δεδομένη την χρεοκοπία της προηγούμενης πορείας «ευρέσεως λύσης» και ορατό το γεγονός ότι η Κυπριακή Δημοκρατία βρίσκεται σε ένα εξαιρετικά κρίσιμο υπαρξιακό σταυροδρόμι. |
Επί 43 χρόνια η ελληνική πλευρά έκανε απίστευτες υποχωρήσεις, με το πιστόλι του Αττίλα στον κρόταφο, ελπίζοντας ότι θα ήταν δυνατή έτσι μια ανεκτή λύση. Συνεχείς μονομερείς υποχωρήσεις, επικίνδυνες και μάταιες παραχωρήσεις, οδήγησαν στο σημερινό αδιέξοδο.
Η Άγκυρα, σταθερή στην πάγια αναθεωρητική της πολιτική, σε όλο το μέτωπο Θράκης, Αιγαίου, Κύπρου, χρησιμοποιεί απροκάλυπτα κάθε μέσο, εκβιάζοντάς μας ανοιχτά και σε κάθε ευκαιρία. Το πρόβλημα των προσφύγων λ.χ. είναι ένα από αυτά, φορτίζοντας επικίνδυνα την ήδη εκρηκτική κατάσταση στο Αρχιπέλαγος. Ανάλογη είναι και η κατάσταση στο μέτωπο της Κύπρου, με την Τουρκία να προβαίνει σε καθημερινές αμφισβητήσεις της Κυπριακής ΑΟΖ και σε ανοιχτές απειλές για στρατιωτική δράση, αν η Κυπριακή Δημοκρατία προχωρήσει σε νέες έρευνες υδρογονανθράκων στην Κυπριακή ΑΟΖ, ασκώντας τα αναφαίρετα κυριαρχικά της δικαιώματα. Το κατοχικό παρακράτος είναι ολοκληρωτικά ταυτισμένο με τις τουρκικές αμφισβητήσεις και απειλές. Ποια είναι, λοιπόν, η δήθεν κοινή βάση, πάνω στην οποία διεξάγονται οι διακοινοτικές συνομιλίες;
Η συζητούμενη λύση δεν είναι λύση.
Ενώπιον του άμεσου κινδύνου εθνικής καταστροφής, που οδηγεί στην κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και την πρόσδεσή της στο τουρκικό άρμα, ο κυπριακός λαός οφείλει να αντιληφθεί τι πραγματικά διακυβεύεται. Οφείλει να μην παραπλανηθεί και να ορθώσει τείχος αντίστασης μαζί με ολόκληρο τον Ελληνισμό και με ενωτικό πνεύμα, όπως έπραξε το 2004, να αποτρέψει την εφαρμογή κάθε νέου Σχεδίου Ανάν, που ανοιχτά καταλύει την Κυπριακή Δημοκρατία, μετατρέποντάς την σε τουρκικό προτεκτοράτο.
Γράφουν οι:
Δ. Αλευρομάγειρος, Λ. Αξελός, Κ. Γρίβας, Χ. Ζαχαράκις, Π. Ήφαιστος, Γ. Κασιμάτης, Φ. Κλόκκαρης, Ι. Μάζης, Π. Νεάρχου, Θ. Στοφορόπουλος, Β. Φίλιας, Α. Φωτιάδη
Η υγεία είναι μία πολυδιάστατη έννοια δεδομένου ότι συνδέεται με ιδεολογικές, πολιτικές και κοινωνικές συνιστώσες. Προσδιορίζεται από ένα πλήθος δημογραφικών, επιδημιολογικών, περιβαλλοντικών και συμπεριφορικών παραγόντων, μεταξύ των οποίων οι κοινωνικοί προσδιοριστές της υγείας έχουν μείζονα σημασία.
Στο πλαίσιο αυτό, η κοινωνική παραγωγή της υγείας συντελείται κυρίως στα νοικοκυριά κατά την παιδική ηλικία, προσδιορίζεται από τις συνθήκες διαβίωσης και είναι συνάρτηση του κοινωνικού επιπέδου, του εισοδήματος και της πολιτισμικής στάθμης της οικογένειας.
Ακόμη, η μεγαλύτερη δυνατή ικανοποίηση των αναγκών υγείας σε συνθήκες περιορισμένων πόρων επιβάλλει την προώθηση τεχνικών και μεθόδων αποδοτικής κατανομής και χρήσης των πόρων, ενώ η ελεύθερη επιλογή των καταναλωτών στις υπηρεσίες υγείας διευκολύνει την πρόσβαση στη φροντίδα υγείας και μεγιστοποιεί τη χρησιμότητα.
Οι διαρθρωτικές αλλαγές μεγάλης κλίμακας στην ασφάλιση υγείας με την καθιέρωση συστήματος κινήτρων και αντικινήτρων και την προστασία των ασθενών από τον κίνδυνο καταστροφικής δαπάνης μπορούν να λειτουργήσουν ως αντίβαρο ειδικά στις παρούσες συνθήκες οικονομικής κρίσης, η οποία έχει επιφέρει μείωση στο ρυθμό βελτίωσης του επιπέδου υγείας, έχει ανορθώσει εμπόδια στην πρόσβαση και διευρύνει τις ανισότητες στην υγεία.
Ακόμη, η διαδικασία παροχής ιατρικής περίθαλψης εμπεριέχει ερωτήματα και διλήμματα δεοντολογικού και βιοηθικού χαρακτήρα που σχετίζονται με τα δικαιώματα των ασθενών. Η ισότητα και η ελευθερία στην ιατρική περίθαλψη δεν αποτελούν αντιτιθέμενες λειτουργίες, αλλά αντιθέτως ενδυναμώνουν τη θέση των καταναλωτών και βελτιώνουν τους όρους διαφάνειας και δημοκρατίας στον υγειονομικό τομέα.
ΚΩΣΤΑΣ ΒΕΡΓΟΠΟΥΛΟΣ
Η σύγχρονη ελληνική τραγωδία, με τις εφιαλτικές διαστάσεις της τελευταίας επταετίας, μπορεί να παρηγορείται με το αξιοθρήνητο θέαμα του υπόλοιπου κόσμου, ιδίως της Ευρώπης, με την ακαταμάχητη εμμονή στην οδό της απωλείας της. Αυτό το αδιέξοδο, ελληνικό, ευρωπαϊκό και παγκόσμιο, δεν ήταν αναγκαίο και παραμένει «αντιπαραγωγικό» για όλους.
Με την απόσυρση της Αμερικής και της Βρετανίας, όχι μόνον από την Ευρώπη, αλλά και από την παγκοσμιοποίηση, η διεθνής πραγματικότητα δεν αποβαίνει πιο σταθερή, εύκαμπτη και επιεικής, ιδίως για τις μικρές χώρες, αλλά περισσότερο σκληρή και ανελέητη για όλους. Οι οικονομικές αντιπαλότητες μετατρέπονται σε γεωπολιτικές με υψηλότερη ένταση. Ο νέος χάρτης του κόσμου χαράσσεται πέρα από το διεθνές δίκαιο, με βάση τους διμερείς συσχετισμούς ισχύος. Το 2017 θα αποδειχθεί, άραγε, το μοιραίο έτος όλων των κινδύνων;
ΤΟ ΑΝΥΠΟΦΟΡΟ ΒΟΥΗΤΟ ΤΟΥ ΚΕΝΟΥ : ΟΨΕΙΣ ΤΗΣ ΜΕΤΑΝΕΩΤΕΡΙΚΟΤΗΤΑΣ ΣΤΗ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΛΛΑΔΑ.
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΓΓΕΛΑΚΗ 2017.
Στο συγκεκριμένο βιβλίο , οι συγγραφείς , Κώστας Μελάς – Γιάννης Παπαμιχαήλ, επιχειρούν κατ’ αρχάς να αναδείξουν τις διαφορετικές συμπεριφορές που εγκαταστάθηκαν στην ελληνική κοινωνία τα τελευταία 30 χρόνια. Να περιγράψουν όλες τις αλλαγές που συντελέστηκαν στο κοινωνικό , οικονομικό και κυρίως στο πολιτιστικό επίπεδο . Στη συνέχεια επιχειρούν να κατανοήσουν αυτές τις αλλαγές σε συνάρτηση με τις αλλαγές που επήλθαν στις αναπτυγμένες δυτικές κοινωνίες καθώς η Ελλάδα εντάχθηκε οργανικά στην ΕΕ με αποτέλεσμα να υιοθετήσει πλείστες όσες συμπεριφορές προερχόμενες από αυτήν.
Ως κυρίαρχη πολιτιστική αρχή στο επίπεδο της καθημερινότητας, και η οποία διαπερνά οριζοντίως και καθέτως την πραγματική ζωή των Ελλήνων, αναδεικνύεται η μεταμοντέρνα λογική της υπερκατανάλωσης, του σύγχρονου lifestyle, της αυτοπραγμάτωσης του εαυτού, του χρηματιστηριακού τρόπου αντιμετώπισης των κοινωνικών γεγονότων, λογική δηλαδή η οποία αντιμετωπίζει οτιδήποτε μεταμοντέρνο ως ευκαιρία απόδρασης από τα βάρη και τα πάθη του παρελθόντος, επιδιώκοντας να βιώσει μόνο το παρόν.
Τίθεται, επομένως σε συζήτηση το υπόδειγμα της υπερκατανάλωσης, του υπέρμετρου τραπεζικού δανεισμού και των ελλειμμάτων που δημιούργησαν μια περίοδο επίπλαστης ευημερίας της οποίας το τέλος είναι η περίοδος της κρίσης στην οποία έχει εισέλθει η ελληνική κοινωνία και από την οποία δυσκολεύεται ( με ευθύνη των δανειστών αλλά και σύσσωμου του πολιτικού προσωπικού) να εξέλθει.
Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν ένα σπίτι…
Mια ιστορία για τη συνέχεια της ζωής των πραγμάτων και των ανθρώπων, όπως αλλάζουν οι εποχές, μια ιστορία για τη βοήθεια μιας γενιάς προς την επόμενη, για τις δεύτερες ευκαιρίες.
[…] Η Αργυρώ Πιπίνη μάς χαρίζει ένα υπέροχο βιβλίο που απευθύνεται σε μικρούς και μεγάλους και μας γεννά ανάμικτα συναισθήματα. Ο λόγος της λιτός, μεστός με ήχους μυρωδιές, εικόνες, που αισθάνεσαι σα να βρίσκεσαι εκεί και να ακούς τα παντζούρια του σπιτιού να χτυπούν από τον αέρα Η Ίρις Σαμαρτζή έκανε την υπέροχη εικονογράφηση του βιβλίου με εναλλαγή χρωμάτων και έμφαση στη λεπτομέρεια. Το εξώφυλλο του βιβλίου με πολλά χρώματα απεικονίζει τον κήπο του σπιτιού ενώ το σπίτι στέκει λευκό χωρίς περίγραμμα, σαν να περιμένει να το ανακαλύψουν, να το χρωματίσουν και να του δώσουν ζωή.
Bom Yeoreum Gaeul Gyeoul Geurigo Bom. Άνοιξη, καλοκαίρι, φθινόπωρο, χειμώνας… και άνοιξη. Η διακειμενική παραπομπή του τίτλου στο αριστούργημα του Κορεάτη Κιμ Κι Ντουκ διόλου τυχαία δε μοιάζει. Εκείνος ο περίφημος κύκλος της ζωής, κύκλος στον οποίο θητεύουμε καθημερινά με το ξημέρωμα και τη δύση του ηλίου, είναι ο φάρος που αναβοσβήνει ηλεκτρικά στο βιβλίο της Αργυρώς Πιπίνη. Σ’ αυτόν τον κύκλο των πραγμάτων, δεσπόζει το εγκώμιο της θεάς Εστίας μέσω της υλικής εκδοχής της (εστία-σπίτι) και εκείνη η δεύτερη ευκαιρία που αναζητούμε όλοι καθώς την πρώτη λαθέψαμε ή χάσαμε το στρατί το μονοπάτι.
[…] Μια ιστορία τόσο αληθινή που μπορεί να ερμηνεύσει ο αναγνώστης μέσα από τη δική του ματιά και να συναισθανθεί με όλες του τις αισθήσεις. Μια νότα αισιοδοξίας ότι όλα θα πάνε καλά για τις επόμενες γενιές. Δώρα Πουρή, elniplex.com
http://www.elniplex.com/%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CE%BF%CE%BA%CE%B1%CE%B9%CF%81%CE%B9-%CF%86%CE%B8%CE%B9%CE%BD%CE%BF%CF%80%CF%89%CF%81%CE%BF-%CF%87%CE%B5%CE%B9%CE%BC%CF%89%CE%BD%CE%B1%CF%82-%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CE%B9%CE%BE%CE%B7-%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CE%BF%CE%BA%CE%B1%CE%B9%CF%81%CE%B9-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B1%CF%81%CE%B3%CF%85%CF%81%CF%89%CF%82-%CF%80%CE%B9%CF%80%CE%B9%CE%BD%CE%B7
Έπαινος ΕΒΓΕ
ΒΡΑΒΕΙΟ Κύκλου του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου – Ελληνικό Τμήμα της ΙΒΒΥ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΦΙΛΗΣ
Τα κύµατα προσφύγων και µεταναστών δοκιµάζουν την Ευρώπη. Η υπευθυνότητα, η αλληλεγγύη, καθώς και η συνοχή των κρατών και των κοινωνιών, ακόµα και της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αµφισβητούνται. Ιδιαίτερα όταν το ανθρωπιστικό ζήτηµα σκιάζεται από την τροµοκρατική απειλή. Ιδίως όταν οι µεταναστευτικές ροές µεταφράζονται από πολλούς σε απειλή, αφού δεν είναι πάντοτε εύκολο να διακρίνουν οι πολίτες τους έχοντες ανάγκη ανθρωπιστικής βοήθειας από τους πραγµατικούς κινδύνους.
Η γεωγραφική προέλευση, οι πολιτισµικές και θρησκευτικές αναφορές προξενούν ασάφειες και µπερδέµατα που εύκολα εκµεταλλεύονται οι ακραίοι όλων των πλευρών. Οι τροµοκράτες τζιχαντιστές, τώρα που το αυτοαποκαλούµενο «Ισλαµικό Χαλιφάτο» χάνει την «κρατική» του υπόσταση, στοχεύουν στην εδραίωση της ανασφάλειας σε διάφορα σηµεία του πλανήτη και κυρίως στην Ευρώπη. Οι δυσκολίες που συναντούν χώρες όπως η Συρία, το Ιράκ και η Λιβύη στην αποκατάσταση της τάξης και την εξεύρεση σηµείου ισορροπίας µεταξύ των οντοτήτων τους δοκιµάζουν τις αντοχές µιας Ευρώπης που έχει ήδη δροµολογήσει µεταξύ των κρατών της έναν ενιαίο χώρο ειρήνης και ασφάλειας.
Γιατί είναι τόσοι πολλοί οι πρόσφυγες; Ποια είναι τα συµφέροντα των «παικτών» στη Μέση Ανατολή; Τι µπορεί να κάνει η Ευρώπη;
Η σειρά ΜΙΚΡΕΣ ΕΙΣΑΓΩΓΕΣ περιλαµβάνει βιβλία αναφοράς, γραµµένα από ειδικούς, τα οποία δίνουν έγκυρη και σε βάθος πληροφόρηση για θέµατα άµεσου ενδιαφέροντος. Απλή αλλά όχι απλουστευτική, επιστηµονική αλλά όχι απροσπέλαστη, σύντοµη αλλά και πλήρης, η σειρά προσφέρει στον σύγχρονο αναγνώστη τα κλειδιά ώστε να κατανοήσει σε βάθος τον πολύπλοκο και µεταβαλλόµενο κόσµο µας.
ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΕΚΔΟΣΗΣ
Λαοκράτης Βάσσης: Η μνημονιακή «ειμαρμένη» και το επικυριαρχούμενο μέλλον μας
Σταύρος Λυγερός: Μνημονιακός μονόδρομος. ΝΔ/ΠΑΣΟΚ–ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ/ΣΥΡΙΖΑ. Ένα πολιτικό τρίγωνο με 2½ παίκτες
Τάσος Τζιωνής: Σκέψεις για δύο πτυχές του Κυπριακού (Θάλασσα, Βρετανικές Βάσεις)
Mirko Giustini: «Πόλεμος στον λαϊκιστή Αλέξη Τσίπρα». Η Corriere della Sera και η πρώτη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ
Στάθης Ανδρέου: Λαϊκισμός: Η ιδεολογία της αποϊδεολογικοποίησης
ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ – SCRIPTA MANENT
Βλαντιμίρ Ίλιτς Λένιν: Το δικαίωμα των εθνών για την αυτοδιάθεσή τους
Γιάννης Ιμβριώτης: [Αγωνιστικός πατριωτισμός· ο πιο επικίνδυνος αντίπαλος του κοσμοπολιτισμού]
Αντόνιο Γκράμσι: Δημοσιογραφία και Τύπος (ΟΓΔΟΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ
Καρλ Κάουτσκι: Ο Υπερ-Ιμπεριαλισμός
Γιάννης Χατζηαντωνίου: Η θέση του Καρλ Κάουτσκι για τον Υπερ-Ιμπεριαλισμό
Αιμιλία Βήλου – Κώστας Ελευθερίου: Η «κομματική ιστορία» ως μέρος της κομματικής στρατηγικής: Χρήσεις του «Εμφυλίου» στον πολιτικό και ιστορικό λόγο του ΚΚΕ (1991-2017)
Ηλίας Ι. Νικολόπουλος: Παραδοσιακότητες και αμφισβητήσεις στα πλαίσια της Νεολαίας ΕΔΑ και της Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη (1961-1967)
Παναγιώτης Τσονόπουλος: Λόγος περί οικονομίας και ορισμένες σκέψεις σε διάφορες εναλλακτικές υποθέσεις που έχουν κατατεθεί στη δημόσια συζήτηση
Τάκης Νικολόπουλος – Δημήτρης Καπογιάννης: Χωρο-τοπικά εναλλακτικά νομίσματα. Εργαλεία για μετάβαση σε νέες χωρο-τοπικές ενότητες;
ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ
Χριστίνα Ανδρέου: Έξι και Επτά Νέα Βιβλία
«Η Ευρώπη υπήρξε ανέκαθεν –και εξακολουθεί να είναι, παρά την ανάδυση νέων μεγάλων δυνάμεων στην παγκόσμια σκηνή– όχι μόνον η εμπροσθοφυλακή, αλλά και το καμίνι των προοδευτικών ιδεών. Στο καμίνι, λοιπόν, αυτό είναι καιρός να σφυρηλατηθεί και πάλι, και μάλιστα επειγόντως, η νέα προοδευτική ταυτότητα της ηπείρου μας, με κύρια προτεραιότητα την επικαιροποιημένη αναβάπτιση σε αρχές και αξίες που σφράγισαν την πορεία του ευρωπαϊκού νομικού και πολιτικού πολιτισμού.
Κι αυτό, κατά την άποψή μου, μόνο μια Νέα –Δημοκρατική, Πλουραλιστική και Ρηξικέλευθη– Αριστερά, όπως προσπάθησα να τη σκιαγραφήσω σε τούτο το βιβλίο, μπορεί να το επιτύχει. Διότι μόνο μια τέτοια Αριστερά –διαλεκτικά συνυφασμένη με τις καλύτερες παραδόσεις της σοσιαλδημοκρατίας, του ευρωκομμουνισμού και της πολιτικής οικολογίας και συνάμα αμφισβητησιακή, κοινωνικά ευαίσθητη και ανοιχτή στα νέα ρεύματα και τις νέες εξελίξεις– μπορεί να αποτελέσει το ανάχωμα απέναντι στην επαπειλούμενη ολιγαρχία των αγορών, και παράλληλα να δώσει τις απαντήσεις που επείγουν, προκειμένου να ξεφύγει η ανθρωπότητα από τη μέγγενη της πολύπλευρης κρίσης που την περισφίγγει. Αλλά και, γενικότερα, διότι, στη σύγχρονη καταθλιπτική πραγματικότητα του «φονταμενταλισμού των αγορών» και του «αχαλίνωτου καπιταλισμού», το γνήσια απελευθερωτικό και βαθύτατα ουμανιστικό μήνυμα μιας τέτοιας Αριστεράς, τόσο σε εθνικό όσο και σε υπερεθνικό επίπεδο, είναι, ίσως, περισσότερο αναγκαίο από ποτέ…»
«Όπου και να σας βρίσκει το κακό, αδελφοί,
όπου και να θολώνει ο νους σας,
μνημονεύετε Διονύσιο Σολωμό
και μνημονεύετε Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη»
(Άξιον Εστί)
Κι επειδή μας βρήκε το κακό, το μεγάλο κακό της «χρεοκοπίας», πρέπει να πιούμε νερό απ’ τις προαιώνιες «αξιακές πηγές» μας και να ξαναδιαβάσουμε το πολιτιστικό «αλφαβητάρι» μας. Έχοντας συνείδηση πως, η ελληνική ταυτότητα στη διαχρονική της (ανα)πραγμάτωση, είναι μια ιστορική πολιτιστική ιδιαιτερότητα και ένας αδογμάτιστος τρόπος του υπάρχειν, που δεν χωράει σε απόλυτες ερμηνευτικές «αναγνώσεις» ως προς το παρελθόν της, αλλά ούτε και υπακούει σε κανονιστικές «προδιαγραφές» ως προς το μέλλον της.
… Ας πάρουμε δύναμη απ’ τα «πνευματικά εικονίσματα» του ελληνισμού διαμέσου των αιώνων: απ’ τον Όμηρο ως τον Ρήγα, τον Σολωμό και τον Κάλβο…, τον Σεφέρη, τον Ελύτη και τον Ρίτσο. Γιατί δεν ξεθολώνει αλλιώς ο νους μας και δεν βρίσκει η «ψυχή» μας κουράγιο για τη νέα μεγάλη επανεκκίνησή μας, που θα μας ξαναβγάλει στο ξέφωτο της ιστορίας μας!
ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ ΜΕ ΦΤΕΡΑ
ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗ
Με λένε Ρόζα και μένω στο Βασίλειο των Γάτων. Κι αν θα αλλάξει ο κόσμος, δεν ξέρω πώς θα ήθελα να γίνει. Ο μπαμπάς μου λέει ότι σ’ όλα τα πράγματα υπάρχουν δύο πλευρές. Η σκοτεινή και η φωτεινή. Αν η σκοτεινή πλευρά είναι ότι το σπίτι μας είναι στον κάτω κάτω όροφο, η φωτεινή είναι ότι μένουμε στο Βασίλειο των Γάτων και στον μικρό μας φεγγίτη που βλέπει στον δρόμο ζει ο Καρλίτο. Είναι φαντάζομαι το μόνο αηδόνι στον κόσμο που αγαπάει τις γάτες και οι γάτες τον αγαπάνε ή απλώς τον έχουν συνηθίσει. Τον μπαμπά μου τον λένε Άρη κι όπως καταλάβατε είναι ψαράς στα φανερά και ποιητής στα κρυφά. Εκτός από μένα, τον Καρλίτο, τους ποιητές του και τη βάρκα του, αγαπάει τις γάτες. Τα ξημερώματα όταν γυρνάει από τη θάλασσα μαζεύονται όλες γύρω του: ο Ρεμπό, ο Ελυάρ, η Σαπφώ, ο Όμηρος, η Πράξιλλα, η Γουλφ και η Πλαθ. Ώσπου να ανοίξει το σακουλάκι με τα ψάρια, νιαουρίζουν όλες μαζί και προσπαθούν να σκαρφαλώσουν πάνω του. Θα συμφωνήσετε, φαντάζομαι, μαζί μου ότι αυτά δεν είναι ονόματα για γάτες, αλλά τα διάλεξε όλα ο μπαμπάς μου και μη νομίζετε ότι ήταν εύκολο.
Έτσι παρουσιάζει τον κόσμο της στην πρώτη σελίδα του ημερολογίου της η Ρόζα, η ηρωίδα του καινούριου βιβλίου της Μαρίας Παπαγιάννη Παπούτσια με φτερά.
Ένα βιβλίο για την ποίηση, για τα μικρά θαύματα και τους μεγάλους αγώνες, για το κυνήγι της χώρας της Ουτοπίας, ένα βιβλίο δηλαδή με κανονικούς ανθρώπους που συνεχίζουν να ονειρεύονται. Ένα βιβλίο για τους δύο κόσμους, τον πραγματικό και τον άλλο, τον κρυμμένο, που άλλοτε υπάρχει στη φαντασία μας κι άλλοτε στον δικό μας βυθό και που ίσως μπορεί να μας βοηθήσει να δώσουμε απαντήσεις στα χιλιάδες ερωτηματικά ή τα γιατί που μας πληγώνουν σ’ αυτόν τον κόσμο. Κι αν στον πάνω κόσμο πρωταγωνιστεί η ποίηση, στον άλλο, στην Πολιτεία του Βυθού, καμβάς είναι η επανάσταση και συνδετικός κρίκος –όπως πάντα στα βιβλία της Μαρίας Παπαγιάννη– ένα παραδοσιακό παραμύθι που μάλιστα μ’ έναν τρόπο… χαρίζει τον τίτλο στο βιβλίο (σελ. 81)
Η μικρή Ρόζα μεγαλώνει με τον πατέρα της που είναι ψαράς αλλά γράφει στα κρυφά ποιήματα, βαφτίζει τα γατιά του με ονόματα ποιητών και συχνά μιλάει με στίχους. Εξαιτίας ενός κινητικού προβλήματος που έχει η Ρόζα από τότε που γεννήθηκε, μετακομίζουν στο ισόγειο μιας πολυκατοικίας ή στο «Βασίλειο των Γάτων». Στην καινούρια γειτονιά η Ρόζα θα κάνει φίλους, θα γνωρίσει την κυρία Ειρήνη που έχει το περίπτερο «Ο Μικρός Παράδεισος», αλλά και την Άννα, μια σπουδαία κάποτε πιανίστα που μένει στο αυτοκίνητό της. Το μόνο που σκιάζει τον καινούριο της κόσμο είναι η κυρία Περίεργη. Δε χρειάζονται πολλά όμως για να ανατραπούν όλα και η μικρή Ρόζα κυνηγημένη θα ακολουθήσει τον Γκαμπίτο στην Πολιτεία του Βυθού. Εκεί θα γνωρίσει καινούριους φίλους που πληρώνουν με λέξεις για να αγοράσουν έναν λουκουμά και θα προσπαθήσει να καταλάβει γιατί τους νοιάζουν τόσο οι γλώσσες που χάνονται. Ποτέ ως τότε η Ρόζα δεν είχε σκεφτεί ότι και οι γλώσσες πεθαίνουν και μαζί τους πεθαίνουν τα παραμύθια, τα τραγούδια, τα όνειρα.
ΣΕΙΡΑ: ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΓΙΑ ΝΕΟΥΣ ISBN: 978-960-16-6682-2 ΣΧΗΜΑ: 14X21 ΣΕΛΙΔΕΣ: 288 ΤΙΜΗ ΠΡΩΤΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ: 11,80€ ΠΡΩΤΗ ΕΚΔΟΣΗ: ΙΟΥΝΙΟΣ 2016
ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ
ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΥΡΙΓΟΣ
Οι ελληνοτουρκικές σχέσεις προσδιορίζουν σταθερά την ελληνική εξωτερική πολιτική από τη γένεση του νεοελληνικού κράτους. Το παρόν βιβλίο καλύπτει σημαντικό κενό πολλών ετών στη σχετική επιστημονική βιβλιογραφία. Παρουσιάζει συγκροτημένα όλες τις πτυχές των ελληνοτουρκικών σχέσεων από την επόμενη ημέρα της Μικρασιατικής Καταστροφής το 1922 μέχρι και τα μέσα της δεκαετίας του 2010.
Ξεκινώντας από την τύχη των αιχμαλώτων μετά το 1922, το βιβλίο αναλύει τη συνδιάσκεψη και τη συνθήκη της Λωζάννης, την περίοδο της ελληνοτουρκικής προσέγγισης κατά τον μεσοπόλεμο, το Κυπριακό από το 1955 μέχρι και τη διαχείρισή του μετά την απόρριψη του Σχεδίου Ανάν, τη διαμάχη για την υφαλοκρηπίδα του Αιγαίου, την αιγιαλίτιδα ζώνη, τον εναέριο χώρο και το FIR Αθηνών, το νομικό καθεστώς αλλά και την αντιμετώπιση της μουσουλμανικής μειονότητας στη Θράκη και της ελληνικής μειονότητας στην Τουρκία καθώς και του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Αναπτύσσονται επίσης τα σημερινά προβλήματα με τα κοιτάσματα φυσικού αερίου της Κύπρου, τους αγωγούς υδρογονανθράκων, την ΑΟΖ και το Καστελόριζο.
Το βιβλίο δεν περιορίζεται σε παράθεση γεγονότων. Αναλύει τα θέματα, θέτει προβληματισμούς και καταθέτει συγκεκριμένες προτάσεις για την πορεία της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής έναντι της Τουρκίας.
O Άγγελος Συρίγος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1966. Αποφοίτησε από τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1988. Το 1994 αναγορεύθηκε Διδάκτωρ της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Μπρίστολ στην Αγγλία. Από το 2002 διδάσκει Διεθνές Δίκαιο και Εξωτερική Πολιτική στο Τμήμα Διεθνών, Ευρωπαϊκών και Περιφερειακών Σπουδών του Παντείου Πανεπιστημίου. Εργάστηκε ως Research Fellow στο Research Centre for International Law του Πανεπιστημίου του Καίμπριτζ (1993-94), διετέλεσε Επιστημονικός Συνεργάτης του Κέντρου Ευρωπαϊκού Δημοσίου Δικαίου (1999-2003) και του Συμβουλίου της Ευρώπης για την αναθεώρηση της νομοθεσίας στο Μαυροβούνιο και στο Αζερμπαϊτζάν (2000-2002) και είναι από το 1999 μέχρι σήμερα εταίρος του Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων του Παντείου Πανεπιστημίου. Στις επιστημονικές του δημοσιεύσεις περιλαμβάνονται τα βιβλία The Status of the Aegean Sea according to International Law (1998) και Το Σχέδιο Ανάν, οι κληρονομιές του παρελθόντος και οι προοπτικές του μέλλοντος (2005). Έχει βραβευθεί το 1992 από την Ακαδημία Αθηνών για εργασία του σχετική με την οριοθέτηση της Υφαλοκρηπίδας. Μετά το 1999 έχει επανειλημμένως ασχοληθεί με τις ελληνοτουρκικές σχέσεις από θέσεις ευθύνης.
ΣΕΙΡΑ: ΝΕΩΤΕΡΗ ΚΑΙ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ISBN 978-960-16-5376-1 ΣΧΗΜΑ: 21Χ28 ΣΕΛΙΔΕΣ: 896 ΤΙΜΗ ΠΡΩΤΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ: 66,00€ ΠΡΩΤΗ ΕΚΔΟΣΗ: ΜΑΡΤΙΟΣ 2015
Περί πολιτικής ηθικής των Ελλήνων
Συγγραφέας: Βασίλης Καραποστόλης
Υπάρχει κάποια σκοτεινή ικανοποίηση στο να αυτοκαταστρέφεται ένα άτομο ή ένας λαός, εφόσον πιστεύει ότι δεν έχει άλλα μέσα για να αποδείξει ότι είναι κύριος της τύχης του. Μας το είπαν αυτό οι φιλόσοφοι και οι ψυχολόγοι και µας το έδειξαν επίσης συχνά µε τον τρόπο τους οι Νεοέλληνες. Αλλά δεν λείπουν και τα αντίβαρα στην τάση της αυτοκαταστροφής. Αυτά διερευνώνται εδώ. Παρουσιάζονται ορισμένα ιστορικά πρόσωπα (οπλαρχηγοί του ’21, εθνικοί ευεργέτες, πολιτικοί, αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης) που μπόρεσαν παρά τις πικρίες και τις αντιφάσεις τους να γίνουν για τη χώρα τους Δότες. Πώς συνέβη αυτή η αυθυπέρβαση; Ποιο πάθος ξύπνησε και ξεγέλασε ή και ανέκοψε, για λίγο έστω, εκείνο το άλλο παμπάλαιο πάθος της αρπαγής;
O Βασίλης Καραποστόλης γεννήθηκε στην Αθήνα και είναι καθηγητής Πολιτισμού και Επικοινωνίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Παράλληλα µε τις μελέτες και τα δοκίμιά του για τα ήθη στον σύγχρονο κόσμο, δημοσιεύονται από το 1995 και λογοτεχνικά έργα του.
Από τις Εκδόσεις Πατάκη έχουν κυκλοφορήσει τα Χορεύοντας μόνη της (2004) και το χάρισμα (2008).
ΣΕΙΡΑ: ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ ISBN: 978-960-16-3688-7 ΣΧΗΜΑ: 14×21 ΣΕΛΙΔΕΣ: 304 ΤΙΜΗ ΠΡΩΤΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ: 17,70 € ΠΡΩΤΗ ΕΚΔΟΣΗ: ΜΑΪΟΣ 2010
Ανάμεσα στις Συμπληγάδες
Ηθική και Πολιτική – Ηγεμονία και Συμμαχίες-Πατριωτισμός και Διεθνισμός
Στον τόμο αυτό καταγράφεται ένα σημαντικό μέρος της προβληματικής του συγγραφέα στα χρόνια του μνημονιακού ζόφου και αποτυπώνεται ο σκεπτικισμός του για τις δυνατότητες της ελληνικής κοινωνίας να αντιμετωπίσει την βαθύτατη αυτή κρίση, αλλά και τα όρια και την επάρκεια των πολιτικών υποκειμένων να σταθούν όρθια στις απαιτήσεις των καιρών.
Η ανάλυση των θεμελιωδών όρων που συγκροτούν το όλον πρόβλημα, τόσο στην σφαίρα της θεωρητικής προσέγγισης, όσο και των πρακτικών αποτελεσμάτων, αποτελεί την βάση πάνω στην οποία στηρίζεται η όλη παρέμβασή του, γι’ αυτό και δεν προσπαθεί να σταθεί ή αντιγράψει κανένα πρότυπο, αν και βαθύτατα πιστεύει ότι ο ελληνικός λαός έχει όλο το ιστορικό και αντιστασιακό υπόστρωμα για να εμπνευστεί από την ιστορία του.
Ο συγγραφέας καταδεικνύει γιατί η Ελλάδα βρίσκεται στο πιο κρίσιμο μεταπολεμικό σταυροδρόμι και ότι το μέγα δίλημμα που προβάλλει, είναι αν οι δυνάμεις της εθνικής και κοινωνικής χειραφέτησης θα επιλέξουν να συγκρουστούν επί της ουσίας με την ευρωπαϊκή αριστοκρατία του χρήματος ή αν θα συμβιβαστούν με αυτήν, διεκδικώντας ορισμένες δευτερεύουσας σημασίας παραχωρήσεις, που θα λειτουργήσουν ανανεωτικά και για το ίδιο το σύστημα.
Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και η σπουδή του για την σχέση και θέση της Αριστεράς με το επίδικο θέμα και εστιάζει την προβληματική του σε τρία κομβικά, κατά την γνώμη του, ζητήματα. Το πρώτο αφορά την σχέση ηθικής και πολιτικής· αυτό το ριγμένο στα αζήτητα αξιακό στοιχείο. Το δεύτερο σχετίζεται με το μείζον πρόβλημα του ποιοι είναι οι φίλοι μας και ποιοι οι εχθροί μας. Με το ακανθώδες δηλαδή ζήτημα των συμμαχιών, της ηγεμονίας αλλά και του νέου εθνικού-λαϊκού μπλοκ ως αποφασιστικού αποτρεπτικού παράγοντα στις διαρκείς επιθέσεις. Το τρίτο εστιάζεται στην σχέση πατριωτισμού-διεθνισμού, την σχέση των κυρίαρχων και υποτελών τάξεων με το εκρηκτικό αυτό δίπτυχο, αλλά και την σύνδεση ή απόκλιση του δημοκρατικού πατριωτισμού με τον αυθεντικό διεθνισμό.
Όλα τα παραπάνω τον οδηγούν στο συμπέρασμα ότι τα αιτήματα του ελληνικού λαού εξακολουθούν να εστιάζονται στο τρίπτυχο: εθνική ανεξαρτησία – δημοκρατία – κοινωνική δικαιοσύνη, με την δημοκρατία να είναι ο αποφασιστικός κρίκος στην όλη σχέση.
Και είναι τα παραπάνω που εδραιώνουν την πεποίθησή του ότι: Η Ελλάδα χρειάζεται το νέο 1843 της και η Ευρώπη το νέο 1848 της.
Ο συγγραφέας θέτει εν κατακλείδι το ερώτημα αν μπορεί μια ριζοσπαστική Αριστερά και ένα νέο εθνικό-λαϊκό μπλοκ να πορευτούν ανάμεσα στις γεωπολιτικές, εθνικές και ταξικές συμπληγάδες χωρίς να κομματιαστούν. Οι διαφαινόμενες επιλογές είναι δύο. Ή να ακολουθήσουν τον δρόμο του Οδυσσέα ή να κατευθυνθούν στην Νήσο των Μακάρων. Ο ίδιος θεωρεί ότι ο Οδυσσέας δεν είναι το μόνο παράδειγμα στην ιστορία που τα κατάφερε.
Για τον συγγραφέα:
Ο Λουκάς Αξελός γεννήθηκε στην Αθήνα. Αποφοίτησε από την Νομική Σχολή του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, είναι διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Αθηνών και δίδαξε ιστορία της νεότερης Ελλάδας στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κύπρου. Από πολύ νωρίς ασχολήθηκε με τα γράμματα και το βιβλίο και διευθύνει από την ίδρυσή τους τις εκδόσεις «Στοχαστής» (1969) και το περιοδικό «Τετράδια Πολιτικού Διαλόγου Έρευνας και Κριτικής» (1980). Στο συγγραφικό πεδίο οι έρευνές του έχουν επικεντρωθεί σε τρεις άξονες: Στην παρουσίαση και ανάδειξη, ορισμένων προσωπικοτήτων που αποτέλεσαν σταθμό και όριο στην διαμόρφωση της εθνικής και κοινωνικής συνείδησης στην νεότερη Ελλάδα, στην μελέτη του Κυπριακού Ζητήματος και στην ανάλυση της εκδοτικής δραστηριότητας και της κίνησης των ιδεών στην Ελλάδα.
Μακρά είναι και η πορεία του στον χώρο της ποίησης. Ποιήματά του έχουν δημοσιευτεί σε διάφορα περιοδικά και ανθολογίες, ενώ έχει κυκλοφορήσει τέσσερεις ποιητικές συλλογές.
Κυριότερες αυτοτελείς δημοσιεύσεις του είναι οι μελέτες: Γ. Σκληρός. Σταθμοί και όρια στην διαμόρφωση της κοινωνικής συνείδησης στην Ελλάδα, Εκδοτική δραστηριότητα και κίνηση των ιδεών στην Ελλάδα, Publishing activity and the movement of ideas in Greece, Κύπρος. Η ανοιχτή πληγή του Ελληνισμού, «Πατριωτισμός, Διεθνισμός και Κυπριακό Ζήτημα» στον συλλογικό τόμο με τους Tom Nairn, Michael Löwy κ.ά., Εθνικισμός ο σύγχρονος Ιανός, Ρήγας Βελεστινλής. Σταθμοί και όρια στην διαμόρφωση της εθνικής και κοινωνικής συνείδησης στην Ελλάδα και Η γεωγραφία των ανακαλύψεων και οι ποιητικές συλλογές:Περιπέτεια ή Επιστροφή αρ.2, Ταξίδι στη Νύχτα, Σκοτεινό Πέρασμα και Τελευταία Πατρίδα.
Παραμένει σταθερά στρατευμένος από τα μαθητικά του χρόνια στις γραμμές της δημοκρατικής, πατριωτικής και ριζοσπαστικής Αριστεράς.
Η εισβολή των αµάχων, µε θέµα το προσφυγικό-µεταναστευτικό και ειδικά τις επιπτώσεις του στην Ελλάδα, είναι το δεύτερο βιβλίο της «διλογίας» του Σταύρου Λυγερού. Έχει προηγηθεί η Ισλαµικήτροµοκρατία. Λόγω της θρησκευτικής-πολιτισµικής ταυτότητάς τους, οι µουσουλµάνοι µετανάστες δύσκολα ενσωµατώνονται. Έχουν περισσότερο την τάση να αναπαράγουν στο δυτικό περιβάλλον τον τρόπο που ζούσαν στις χώρες προέλευσής τους, γεγονός που τους ωθεί να δηµιουργούν άτυπα γκέτο. Και στην Ελλάδα η ανθρώπινη «χωµατερή» τροφοδότησε το διάσπαρτο έγκληµα και τη «µαύρη» κακοπληρωµένη εργασία.
Ο συγγραφέας αναλύει τις νοµικές και πολιτικές πτυχές της παροχής ασύλου και τον ρόλο των «επαγγελµατιών αλληλέγγυων», αποδεικνύοντας ότι οι ανέξοδες αντιρατσιστικές κορόνες φουσκώνουν τα πανιά της Χρυσής Αυγής. Η άνοδος των δικαιωµατιστών στην εξουσία και η πολιτική «ανοικτών συνόρων» –σε συνδυασµό µε τη δήλωση-πρόσκληση της Μέρκελ–, άνοιξαν το 2015 τον ασκό του Αιόλου. Το αποτέλεσµα ήταν η ΕΕ να διολισθήσει στην πολιτική Ορµπάν, µε την Αυστρία να κάνει τη βρόµικη δουλειά για το κλείσιµο του βαλκανικού διαδρόµου και τη µετατόπιση του ευρωπαϊκού συνόρου από το Αιγαίο στην Ειδοµένη.
Το βιβλίο φωτίζει τον ρόλο της FRONTEX, του ΝΑΤΟ και των ΜΚΟ, ανατέµνει την ευρωτουρκικήσυµφωνία και ανιχνεύει τις επιπτώσεις από τον εγκλωβισµό στην Ελλάδα δεκάδων χιλιάδων ταλαιπωρηµένων. Το προσφυγικό-µεταναστευτικό δεν είναι αποκλειστικά ανθρωπιστικό πρόβληµα. Έχει και µία δεύτερη δυσάρεστη όψη: προκαλεί κοινωνικές παρενέργειες και προβλήµαταδηµόσιας ασφάλειας. Είναι αυτή η δυσάρεστη όψη που µε την πάροδο του χρόνου αναδύεται.
Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΛΥΓΕΡΟΣ γεννήθηκε στην Αθήνα το 1953. Σπούδασε Μαθηµατικά στο Πανεπιστήµιο Αθηνών. Πραγµατοποίησε µεταπτυχιακές σπουδές Διεθνών Σχέσεων και Διεθνών Οικονοµικών Σχέσεων στη Σχολή Ανωτάτων Σπουδών (ÉcoledesHautesÉtudes) στο Παρίσι. Ήταν µέλος της Συντονιστικής Επιτροπής στην εξέγερση του Πολυτεχνείου τον Νοέµβριο του 1973. Συγγραφέας των βιβλίων: Φοιτητικό κίνηµα και ταξική πάλη στην Ελλάδα (1977, 2 τόµοι, εκδόσεις Στοχαστής), ΠΑΣΟΚ: το σύνδροµο του µεγάλου ασθενούς (1990, εκδόσεις Στοχαστής), Σκόπια: το αγκάθι της Βαλκανικής (1992, εκδόσεις Λιβάνη), Άνεµοιπολέµου στα Βαλκάνια (1992, εκδόσεις Λιβάνη), Κύπρος: στα όρια του αφανισµού (1993, εκδόσεις Λιβάνη), Το παιχνίδι της εξουσίας (1996, εκδόσεις Λιβάνη), Εν ονόµατι της Μακεδονίας, ο διπλωµατικόςπόλεµος για το όνοµα (2008, εκδόσεις Λιβάνη), Σταυροφόροι χωρίς σταυρό (2010, εκδόσεις Λιβάνη), Από την κλεπτοκρατία στη χρεοκοπία (2011, Εκδόσεις Πατάκη), Μετά τον Ερντογάν τι; (από κοινού µε τον Κώστα Μελά, 2013, Εκδόσεις Πατάκη), Κυπριακό: Η αιρετική λύση (2014, Εκδόσεις Πατάκη), Η ισλαµικήτροµοκρατία (2016, Εκδόσεις Πατάκη), Η εισβολή των αµάχων (2016, Εκδόσεις Πατάκη).
Έχει συµµετάσχει στη συγγραφή αρκετών συλλογικών τόµων και έχει γράψει δεκάδες µελέτες για τις διεθνείς σχέσεις, την ευρωπαϊκή ενοποίηση, καθώς και για θέµατα ελληνικής εξωτερικής και εσωτερικής πολιτικής. Εργάζεται ως δηµοσιογράφος-αναλυτής σε εφηµερίδες, ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθµούς.
Η Ισλαµική τροµοκρατία είναι το πρώτο βιβλίο της «διλογίας» του Σταύρου Λυγερού που θα µπορούσε να έχει τίτλο «Η εκδίκηση του Ισλάµ» και θέµα τις συνέπειες της στρατηγικής των Αµερικανών για «αναµόρφωση» της Μέσης Ανατολής µέσω στρατιωτικών επεµβάσεων. Η πολιτική «ρευστοποίηση» της Μέσης Ανατολής, όµως, άνοιξε τον ασκό του Αιόλου.
Ο πρώτος «άνεµος» που ξεχύθηκε είναι η επέκταση και γενίκευση της ισλαµικής τροµοκρατίας, η οποία έχει εµφυτεύσει τον φόβο και έχει διασπείρει την ανασφάλεια στους Ευρωπαίους. Ο δεύτερος είναι η διόγκωση των προσφυγικών-µεταναστευτικών ροών µε αποκορύφωµα το τσουνάµι του 2015-2016. Οι δύο «άνεµοι» είναι πολύ διαφορετικοί µεταξύ τους, αλλά βιώνονται από την Ευρώπη ως παράλληλες κρίσεις που, σε συνδυασµό µε την οικονοµική κρίση, απειλούν µε αποδιάρθρωση το ενοποιητικό εγχείρηµα.
Το ναυάγιο της νεοσυντηρητικής στρατηγικής υποχρέωσε τις ΗΠΑ να εγκαταλείψουν το «αυτοκρατορικό» όνειρο και να προσαρµοστούν στο αναδυόµενο πολυπολικό διεθνές σύστηµα. Αφενός αυτός ο ανταγωνισµός µεγάλων και περιφερειακών δυνάµεων, αφετέρου η ανοµολόγητη νεοψυχροπολεµική στάση της Δύσης άφησαν χώρο για την ταχύτατη ανάπτυξη και επέκταση του Ισλαµικού Κράτους.
Ο συγγραφέας αναλύει την ασυµβατότητα του ισλαµικού φονταµενταλισµού µε τις ανοικτές δυτικές κοινωνίες, την οποία τόσο αριστεροί όσο και µεταµοντέρνοι φιλελεύθεροι παρακάµπτουν µε εξόφθαλµο δογµατισµό. Το γεγονός ότι ο ισλαµικός φονταµενταλισµός λειτουργεί ως προθάλαµος και δεξαµενή στρατολόγησης για την ισλαµική τροµοκρατία µάς εξηγεί και το πώς γεννηµένοι στην Ευρώπη νεαροί µουσουλµάνοι µεταλλάσσονται σε τζιχαντιστές.
Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΛΥΓΕΡΟΣ γεννήθηκε στην Αθήνα το 1953. Σπούδασε Μαθηµατικά στο Πανεπιστήµιο Αθηνών. Πραγµατοποίησε µεταπτυχιακές σπουδές Διεθνών Σχέσεων και Διεθνών Οικονοµικών Σχέσεων στη Σχολή Ανωτάτων Σπουδών (École des Hautes Études) στο Παρίσι. Ήταν µέλος της Συντονιστικής Επιτροπής στην εξέγερση του Πολυτεχνείου τον Νοέµβριο του 1973. Συγγραφέας των βιβλίων: Φοιτητικό κίνηµα και ταξική πάλη στην Ελλάδα (1977, 2 τόµοι, εκδόσεις Στοχαστής), ΠΑΣΟΚ: το σύνδροµο του µεγάλου ασθενούς (1990, εκδόσεις Στοχαστής), Σκόπια: το αγκάθι της Βαλκανικής (1992, εκδόσεις Λιβάνη), Άνεµοι πολέµου στα Βαλκάνια (1992, εκδόσεις Λιβάνη), Κύπρος: στα όρια του αφανισµού (1993, εκδόσεις Λιβάνη), Το παιχνίδι της εξουσίας (1996, εκδόσεις Λιβάνη), Εν ονόµατι της Μακεδονίας, ο διπλωµατικός πόλεµος για το όνοµα (2008, εκδόσεις Λιβάνη), Σταυροφόροι χωρίς σταυρό (2010, εκδόσεις Λιβάνη), Από την κλεπτοκρατία στη χρεοκοπία (2011, Εκδόσεις Πατάκη), Μετά τον Ερντογάν τι; (από κοινού µε τον Κώστα Μελά, 2013, Εκδόσεις Πατάκη), Κυπριακό: Η αιρετική λύση (2014, Εκδόσεις Πατάκη), Η ισλαµική τροµοκρατία (2016, Εκδόσεις Πατάκη), Η εισβολή των αµάχων (2016, Εκδόσεις Πατάκη).
Έχει συµµετάσχει στη συγγραφή αρκετών συλλογικών τόµων και έχει γράψει δεκάδες µελέτες για τις διεθνείς σχέσεις, την ευρωπαϊκή ενοποίηση, καθώς και για θέµατα ελληνικής εξωτερικής και εσωτερικής πολιτικής. Εργάζεται ως δηµοσιογράφος-αναλυτής σε εφηµερίδες, ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθµούς.
Δέκα χρόνια µετά την απόρριψη του σχεδίου Ανάν, έχει ήδη δροµολογηθεί η διαδικασία για την επιβολή λύσης τύπου Ανάν! Ο Σταύρος Λυγερός αποδεικνύει ότι αυτό ήταν αναµενόµενο, αφού το 2004 η Λευκωσία έχασε τη χρυσή ευκαιρία να αξιοποιήσει το συντριπτικό «όχι» (76%) για να δροµολογήσει µια αναθεώρηση στρατηγικής από µηδενική βάση. Το διαπραγµατευτικό πλαίσιο που φέρει τον τίτλο «δικοινοτική διζωνική οµοσπονδία» οδηγεί αναπόφευκτα σε σχέδια τύπου Ανάν, δηλαδή σε µια ιδιότυπη και µη βιώσιµη συνοµοσπονδία. Τα σχέδια αυτά, ενώ καλλιεργούν την αυταπάτη της επανενοποίησης της Κύπρου, στην πραγµατικότητα νοµιµοποιούν τον έλεγχο της Άγκυρας στον Βορρά και εγγράφουν τουρκικές υποθήκες στον Νότο.
Κατά τον συγγραφέα, προϋπόθεση για να αλλάξει το πλαίσιο αναζήτησης λύσης είναι να ανοίξει η συζήτηση για το περιεχόµενο της λύσης προς όλες τις κατευθύνσεις, χωρίς ταµπού και µε συνείδηση ότι οι επιλογές είναι περιορισµένες και εθνικά επώδυνες. Μόνο αν ο κυπριακός Ελληνισµός επεξεργαστεί αντιπρόταση ικανή να βρει απήχηση και ερείσµατα στη διεθνή κοινότητα, θα αποφύγει τελικώς λύση τύπου Ανάν.
Τα δύο πρώτα µέρη του βιβλίου αναλύουν τις ορίζουσες και τις στρατηγικές παραµέτρους του Κυπριακού, ώστε ο αναγνώστης να έχει µία σαφή εικόνα των πραγµατικών διληµµάτων. Στο τρίτο µέρος ο Σταύρος Λυγερός εκθέτει αναλυτικά την πρότασή του για «βελούδινο ηµιδιαζύγιο». Στόχος της είναι να αποµακρύνει το µικρό τουρκοκυπριακό κράτος από τον ασφυκτικό εναγκαλισµό της Άγκυρας, βάζοντάς το να χορέψει σε ευρωπαϊκούς ρυθµούς. Με άλλα λόγια, αποσκοπεί στην εκδίωξη της Τουρκίας από την Κύπρο.
Ο συγγραφέας συγκρίνει πτυχή προς πτυχή το «βελούδινο ηµιδιαζύγιο» µε τις πρόνοιες του σχεδίου Ανάν. Το αποκαλεί βελούδινο, επειδή παντρεύει τα βασικά «θέλω» Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων. Και ηµιδιαζύγιο, επειδή, ενώ προβλέπει τη δηµιουργία δύο ανεξάρτητων κυπριακών κρατών στη λογική «έδαφος έναντι αναγνώρισης», δεν σταµατάει εκεί. Τα υποχρεώνει θεσµικά όχι µόνο να συνεργάζονται στενά, αλλά και να διατηρούν µεταξύ τους µία πολλαπλή ισορροπία.
Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΛΥΓΕΡΟΣ γεννήθηκε στην Αθήνα το 1953. Σπούδασε Μαθηµατικά στο Πανεπιστήµιο Αθηνών. Πραγµατοποίησε µεταπτυχιακές σπουδές Διεθνών Σχέσεων και Διεθνών Οικονοµικών Σχέσεων στη Σχολή Ανωτάτων Σπουδών (École des Hautes Études) στο Παρίσι. Ήταν µέλος της Συντονιστικής Επιτροπής στην εξέγερση του Πολυτεχνείου τον Νοέµβριο 1973. Συγγραφέας των βιβλίων: Φοιτητικό κίνηµα και ταξική πάλη στην Ελλάδα (1977, 2 τόµοι, εκδόσεις Στοχαστής), ΠΑΣΟΚ: το σύνδροµο του µεγάλου ασθενούς (1990, εκδόσεις Στοχαστής), Σκόπια: το αγκάθι της Βαλκανικής (1992, εκδόσεις Λιβάνη), Άνεµοι πολέµου στα Βαλκάνια (1992, εκδόσεις Λιβάνη), Κύπρος: στα όρια του αφανισµού (1993, εκδόσεις Λιβάνη), Το παιχνίδι της εξουσίας (1996, εκδόσεις Λιβάνη), Εν ονόµατι της Μακεδονίας, ο διπλωµατικός πόλεµος για το όνοµα (2008, εκδόσεις Λιβάνη), Σταυροφόροι χωρίς σταυρό [Ισλαµική τροµοκρατία, ΗΠΑ και Νεοοθωµανισµός] (2010, εκδόσεις Λιβάνη), Από την κλεπτοκρατία στη χρεοκοπία (2011, Εκδόσεις Πατάκη), Μετά τον Ερντογάν τι; [Η ρεβάνς του πολιτικού Ισλάµ, ΑΟΖ, Κύπρος και διενέξεις στη Μεσόγειο, Το καρκίνωµα του Κουρδικού, Ακτινογραφώντας την τουρκική οικονοµία] (από κοινού µε τον Κώστα Μελά, 2013, Εκδόσεις Πατάκη).
Έχει συµµετάσχει στη συγγραφή αρκετών συλλογικών τόµων και έχει γράψει δεκάδες µελέτες για τις διεθνείς σχέσεις, την ευρωπαϊκή ενοποίηση, καθώς και για θέµατα ελληνικής εξωτερικής και εσωτερικής πολιτικής. Έχει εργασθεί σε εφηµερίδες, ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθµούς. Την περίοδο 1989-2012 εργάστηκε ως πολιτικός και διπλωµατικός συντάκτης στην Καθηµερινή. Σήµερα εργάζεται στην εφηµερίδα Πρώτο Θέµα, στο περιοδικό Επίκαιρα και ως σχολιαστής στον ραδιοφωνικό σταθµό Παραπολιτικά FM.
Η Τουρκία του 2013 δεν θυµίζει σε πολλά την Τουρκία της κρίσης του 2002. Ο Σταύρος Λυγερός οδηγεί τον αναγνώστη στους µαιάνδρους του ακήρυχτου πολέµου νεοοθωµανών-κεµαλιστών, που είχε τα πάντα: εκλογικές µάχες, πολιτικές ίντριγκες, δηµοψηφίσµατα, διαπλοκή του «βαθέος κράτους» µε το οργανωµένο έγκληµα, συνωµοσίες, προβοκάτσιες, δολοφονίες, απόπειρες πραξικοπήµατος, αµερικανικό «δάκτυλο», αντικρουόµενες δικαστικές διώξεις, θρησκευτικές αδελφότητες, βαρόνους του χρήµατος και σκληρές συγκρούσεις για τον έλεγχο ΜΜΕ.
Ο ακήρυχτος αυτός πόλεµος διασυνδέεται µε τον 30ετή πραγµατικό πόλεµο εναντίον των Κούρδων ανταρτών. Ο αγώνας του ΡΚΚ διαχώρισε αµετάκλητα την κουρδική ταυτότητα από την τουρκική. Όταν το 1999 συνελήφθη ο Οτσαλάν, οι Τούρκοι πίστεψαν ότι είχαν νικήσει. Σήµερα, ο Ερντογάν διαπραγµατεύεται µαζί του πολιτική λύση.
Ο Σταύρος Λυγερός φωτίζει τις γεωπολιτικές ανακατατάξεις στην Ανατολική Μεσόγειο, τις οποίες έχει τροφοδοτήσει και η ανακάλυψη ενεργειακών πηγών: το αυτοκρατορικό σύνδροµο της διψασµένης για ενέργεια Τουρκίας, την «Αραβική Άνοιξη», την ισραηλινή πολιτική, τη µετατροπή της Κυπριακής Δηµοκρατίας σε αποικία χρέους και το επικείµενο ξανασερβίρισµα του σχεδίου Ανάν. Υπό αυτό το πρίσµα αναλύει το ζήτηµα της ΑΟΖ και το πλέγµα των ελληνοτουρκικών, ανασκευάζοντας κυρίαρχους µύθους («εξηµέρωση του θηρίου» και «καλός ο Ερντογάν, κακοί οι στρατηγοί»).
Τον χάρτη της τουρκικής οικονοµίας συνθέτει ο Κώστας Μελάς. Με βάση πρωτογενείς στατιστικές αποκωδικοποιεί τα µεγέθη, τη δυναµική και τις αντιφάσεις της. Αυτό που µέχρι τώρα είναι το πλεονέκτηµα είναι και η αχίλλειος πτέρνα του τουρκικού µοντέλου. Εάν σταµατήσει η εισροή κεφαλαίων, η φούσκα θα σκάσει.
Το βιβλίο είναι γραµµένο αρθρωτά, κατά τρόπο που η καθεµία από τις τέσσερις ενότητές του να µπορεί να διαβαστεί αυτόνοµα.
Ο Σταύρος Λυγερός γεννήθηκε στην Αθήνα.
Σπούδασε Μαθηµατικά στο Πανεπιστήµιο Αθηνών. Μεταπτυχιακές σπουδές διεθνών σχέσεων και διεθνών οικονοµικών σχέσεων στη Σχολή Ανωτάτων Σπουδών (Ecole des Hautes Etudes) στο Παρίσι.
Μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής στην εξέγερση του Πολυτεχνείου το 1973.
Προηγούµενα βιβλία του: Φοιτητικό κίνηµα και ταξική πάλη στην Ελλάδα (1977, 2 τόµοι, Στοχαστής), ΠΑΣΟΚ, το σύνδροµο του µεγάλου ασθενούς (1990, Στοχαστής), Σκόπια, το αγκάθι της Βαλκανικής (1992, εκδ. Λιβάνη), Άνεµοι πολέµου στα Βαλκάνια (1992, εκδ. Λιβάνη), Κύπρος: στα όρια του αφανισµού (1993, εκδ. Λιβάνη), Το παιχνίδι της εξουσίας (1996, εκδ. Λιβάνη), Εν ονόµατι της Μακεδονίας, ο διπλωµατικός πόλεµος για το όνοµα (2008, εκδ. Λιβάνη), Σταυροφόροι χωρίς σταυρό, ισλαµική τροµοκρατία, ΗΠΑ και Νεοοθωµανισµός (2010, εκδ. Λιβάνη), Από την κλεπτοκρατία στη χρεοκοπία (2011, Εκδ. Πατάκη).
Από το 1989 µέχρι και το 2012 εργαζόταν στην Καθηµερινή. Σήµερα, εργάζεται στη Realnews και στον Real FM. Συνεργάζεται µε το περιοδικό Επίκαιρα.
Ο Κώστας Ι. Μελάς διδάσκει Οικονοµικά στο Πάντειο Πανεπιστήµιο από το 2001. Έχει διδάξει επίσης στο Πανεπιστήµιο Πειραιά (1996-2009). Παράλληλα εργάστηκε στην Εµπορική Τράπεζα (1985-2010). Άλλα έργα του ιδίου: Παγκοσµιοποίηση: Νέα φάση διεθνοποίησης της οικονοµίας. Μύθοι και Πραγµατικότητα (1999, Εξάντας), Εισαγωγή στην τραπεζική χρηµατοοικονοµική διοικητική (2002, Εξάντας), Ζητήµατα θεωριών παραγωγής (2005, εκδ. Παπαζήση), Νεοσυντηρητικοί (2007, Antilogos), Η σαστισµένη Ευρώπη (2009, Εξάντας), Οι σύγχρονες κρίσεις του παγκόσµιου χρηµατοπιστωτικού συστήµατος (1974-2008) (2011, εκδ. Λιβάνη), Μικρά µαθήµατα για την ελληνική οικονοµία: Ιδιοµορφίες – Ο δρόµος προς το Μνηµόνιο – Η ύβρις και η νέµεσις, (2013, Εκδ. Πατάκη).
το 2001. Έχει διδάξει επίσης στο Πανεπιστήµιο Πειραιά (1996-2009). Παράλληλα εργάστηκε στην Εµπορική Τράπεζα (1985-2010). Άλλα έργα του ιδίου: Παγκοσµιοποίηση: Νέα φάση διεθνοποίησης της οικονοµίας. Μύθοι και Πραγµατικότητα (1999, Εξάντας), Εισαγωγή στην τραπεζική χρηµατοοικονοµική διοικητική (2002, Εξάντας), Ζητήµατα θεωριών παραγωγής (2005, εκδ. Παπαζήση), Νεοσυντηρητικοί (2007, Antilogos), Η σαστισµένη Ευρώπη (2009, Εξάντας), Οι σύγχρονες κρίσεις του παγκόσµιου χρηµατοπιστωτικού συστήµατος (1974-2008) (2011, εκδ. Λιβάνη), Μικρά µαθήµατα για την ελληνική οικονοµία: Ιδιοµορφίες – Ο δρόµος προς το Μνηµόνιο – Η ύβρις και η νέµεσις, (2013, Εκδ. Πατάκη).
Η κρίση χρέους σηµατοδοτεί την κατάρρευση ενός µοντέλου πλασµατικής ανάπτυξης, το οποίο, όπως εξελίχθηκε, είχε ως χαρακτηριστικά του την κλεπτοκρατία,
τη σπατάλη, τον ανορθολογισµό, τον παρασιτισµό, την αυθαιρεσία
και την ατιµωρησία. Μαζί µ’ αυτό το µοντέλο καταρρέει και το ανοµολόγητο κοινωνικό συµβόλαιο ανάµεσα στην άρχουσα τάξη και στα µικροµεσαία στρώµατα,
το οποίο αποτέλεσε το υπόβαθρο αυτού του µοντέλου.
Εκτός από την ιθαγενή πτυχή της κρίσης, όµως, υπάρχει και η ευρωπαϊκή.
Η Ελλάδα δεν είναι το µαύρο πρόβατο της Ευρωζώνης, όπως ισχυριζόταν
το ευρωπαϊκό ιερατείο. Είναι ο πιο αδύναµος κρίκος µιας όχι και τόσο στέρεας αλυσίδας. Το ευρώ απειλείται από τη συστηµική κρίση του.
Η Ελλάδα έχει σήµερα µετατραπεί σε πειραµατόζωο. Είναι η πρώτη χώρα-µέλος
της ΕΕ όπου εφαρµόζεται η θεραπεία-σοκ και επιχειρείται η αποδόµηση
του ευρωπαϊκού κοινωνικού κεκτηµένου. Από την έκβαση του πειράµατος
θα κριθεί το µέλλον όχι µόνο των κοινωνιών της ευρωπαϊκής περιφέρειας,
αλλά και των κοινωνιών του ευρωπαϊκού πυρήνα.
Το βιβλίο έχει αρθρωθεί στα εξής επτά µέρη:
Ο κύκλος της µεταπολίτευσης
Η βαριά σκιά της κλεπτοκρατίας
Το ανοµολόγητο κοινωνικό συµβόλαιο
Ο πρόδροµος ∆εκέµβρης
Το πορτρέτο του καπετάνιου
Το µετέωρο βήµα της Ευρώπης
Μνηµόνιο και χρεοκοπία
Σ’ αυτά, µεταξύ άλλων, ο συγγραφέας ανιχνεύει τις ρίζες της κρίσης,
αναλύει τα χαρακτηριστικά και τις πτυχές της, απαντά σε καίρια ερωτήµατα
(π.χ. εάν υπήρχε άλλος δρόµος το 2009), αποδοµεί το δίληµµα
“Μνηµόνιο ή χρεοκοπία”, αξιολογεί µε αριθµούς τη θεραπεία-σοκ, δίνει απαντήσεις για το “κούρεµα” του χρέους και εκτιµά τις επιπτώσεις από την απονοµιµοποίηση της εξουσίας. Τέλος, διερευνά τα σενάρια για τη συντεταγµένη ή ανεξέλεγκτη χρεοκοπία, για την παραµονή ή έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη.
Ο Σταύρος Λυγερός γεννήθηκε στην Αθήνα το 1953.
Πτυχίο Μαθηµατικών από το Πανεπιστήµιο Αθηνών. Μεταπτυχιακές σπουδές ∆ιεθνών Σχέσεων και ∆ιεθνούς Oικονοµίας στην École des Hautes Études (Παρίσι).
Μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής στην εξέγερση του Πολυτεχνείου τον Νοέµβριο 1973.
Συνιδρυτής και µέλος της συντακτικής οµάδας του περιοδικού Τετράδια πολιτικού διαλόγου, έρευνας και κριτικής (κυκλοφορεί από το 1980).
Συγγραφέας των βιβλίων Φοιτητικό κίνηµα και ταξική πάλη στην Ελλάδα (1977, 2 τόµοι, εκδόσεις Στοχαστής), ΠΑΣΟΚ, το σύνδροµο του µεγάλου ασθενούς (1990, εκδόσεις Στοχαστής), Σκόπια, το αγκάθι της Βαλκανικής (1992, εκδόσεις Λιβάνη), Άνεµοι πολέµου στα Βαλκάνια (1992, εκδόσεις Λιβάνη), Κύπρος: στα όρια του αφανισµού (1993, εκδόσεις Λιβάνη), Το παιχνίδι της εξουσίας (1996, εκδόσεις Λιβάνη), Εν ονόµατι της Μακεδονίας: ο διπλωµατικός πόλεµος για το όνοµα (2008, εκδόσεις Λιβάνη) και Σταυροφόροι χωρίς σταυρό: ισλαµική τροµοκρατία, ΗΠΑ και νεοοθωµανισµός (2010, εκδόσεις Λιβάνη).
Έχει συµµετάσχει στη συγγραφή αρκετών συλλογικών τόµων και έχει γράψει πολλές µελέτες για τις διεθνείς σχέσεις, καθώς και για θέµατα ελληνικής εξωτερικής και εσωτερικής πολιτικής.
Έχει εργαστεί σε εφηµερίδες, περιοδικά και ραδιοφωνικούς σταθµούς. Σήµερα, εργάζεται στην εφηµερίδα Καθηµερινή και συνεργάζεται µε την εφηµερίδα Κόσµος του Επενδυτή και µε το περιοδικό Επίκαιρα.
