Πέθανε η συγγραφέας παιδικών βιβλίων Αγγελική Βαρελλά

Πέθανε σε ηλικία 92 ετών η συγγραφέας κυρίως νεανικής και παιδικής λογοτεχνίας Αγγελική Βαρελλά, η οποία στο έργο της “Με το χαμόγελο στα χείλη”, περιγράφει τον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο μέσα από τα μάτια μιας οικογένειας. Η Βαρελλά είχε βραβευθεί και για το βιβλίο της “Καλημέρα Ελπίδα”, που αναφέρεται στους πρώτους Ολυμπιακούς που φιλοξένησε η πάμφτωχη Ελλάδα.

Γεννήθηκε το 1930 στη Θεσσαλονίκη, μεγάλωσε στην Αθήνα και σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Αποφοίτησε από το Ιστορικό Αρχαιολογικό Τμήμα. Για πρώτη φορά ασχολήθηκε με το παιδικό βιβλίο το 1966 και έκτοτε είχε διαρκή παρουσία σε πολλές εκδηλώσεις για το παιδί. Το πρώτο της βιβλίο ήταν το “Η Ελλάδα και εμείς”.

Βραβεύθηκε και από τη Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά, τον Κύκλο του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου και το υπουργείο Παιδείας για τα αναγνωστικά που έγραψε για τα παιδιά του δημοτικού σχολείου. Άλλα βιβλία της είναι ο “Γελαστός και Αγέλαστος”, “9 τηλεφωνήματα κι ένας λαγός”, “Τι κάνεις είσαι καλά”, “Ποιος παίζει μπάλα στο ταβάνι μας”, “Το ποδηλατάκι-ήλιος” και “Ο μικρός ποδοσφαιριστής”, τη σειρά “Καλοκαιρινά” για παιδιά του δημοτικού και άλλα.

Μετέφρασε και διασκεύασε στα ελληνικά πολλά ξένα βιβλία και συνεργάστηκε με την ελληνική ραδιοφωνία, την τηλεόραση, τα περιοδικά “Ερυθρός Σταυρός”, “Συνεργασία”, “Το Ρόδι” κ.ά. Ήταν πρόεδρος της Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς και μέλος της Εθνικής Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών, της Λέσχης Μελέτης και Έρευνας της Παιδικής Λογοτεχνίας Διαδρομές.

Τί είχε δηλώσει η Βαρελλά

Το βιβλίο της “Η Ελλάδα κι εμείς” αναγράφηκε στον Τιμητικό Πίνακα (1968) της Διεθνούς Οργάνωσης Βιβλίων για τη Νεότητα (ΙΒΒΥ). Το βιβλίο της “Φιλενάδα, Φουντουκιά μου” κέρδισε έναν από τους τρεις επαίνους του Διεθνούς Βραβείου Παιδικής Λογοτεχνίας Janusz Korczak (1985) στην Πολωνία. Προτάθηκε για το σύνολο του έργου της από τον κύκλο του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου για το Βραβείο Άντερσεν το 1990. Τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Βιβλίου Γνώσεων το 1998 για το έργο της “Κόρινθος”.

Η ίδια είχε πει ότι έγινε συγγραφέας χωρίς να το επιδιώξει, καθώς δεν ήταν στα όνειρά της. Συγκεκριμένα μιλώντας σε παιδιά του 6ου Γυμνασίου είπε: «Δεν μου είχε περάσει ποτέ από το μυαλό. Κάθε μήνα, όπως όλα τα παιδιά, άλλαζα επάγγελμα. Γιατρός, τραγουδίστρια και διάφορα άλλα. Ο συγγραφέας δεν ήταν στο μενού. Νομίζω ότι το πρώτο ερέθισμα ήταν η αλληλογραφία που είχα από μικρή με τον πατέρα μου. Εκείνος έμενε στη Θεσσαλονίκη, κι εγώ στην Αθήνα, όπου με μεγάλωνε η νονά μου, μετά το θάνατο της μητέρας μου. Του έστελνα κάθε εβδομάδα γράμματα κι αυτό ίσως να με βοήθησε πολύ. Όταν ήμουν 14 χρονών η δασκάλα μου με ώθησε προς τα εκεί»

Για τη σημερινή εποχή, είχε πει προ πενταετίας: «Οι εποχές έχουν αλλάξει τραγικά, αλλά οι αξίες της ζωής παραμένουν ίδιες. Το μήνυμά μου είναι να ακολουθήσετε αυτές τις αξίες και να έχετε οράματα που θα προσπαθείτε να τα πετύχετε. Να μη χάνετε ποτέ το θάρρος σας. Να είστε αισιόδοξοι. Και να διαβάζετε. Τα βιβλία εκπέμπουν φως. Ανοίξτε τα για να φωτιστείτε, να διασκεδάσετε, να ταξιδέψετε και να ονειρευτείτε».