Το τέλος της φιλελεύθερης pax americana

Η νέος πολυπολικός κόσμος που θα ορίσει τις τύχες του 21ου αιώνα έχει ήδη ανατείλει. Ελλάδα και Κύπρος οφείλουν να αναδιατάξουν τη στρατηγική τους. Όπως στον 20ό αιώνα γίναμε μάρτυρες της εξάχνωσης του βρετανικού κοσμοσυστήματος, στο οποίο οργανικώς είχαμε ενταχθεί, έτσι και στον 21ο καλούμαστε να ελιχθούμε εντός του πλαισίου αποσύνθεσης της λίμπεραλ Pax Americana.

Η αποδολαριοποίηση της παγκόσμιας οικονομίας ήδη εκκίνησε, αν και φυσικά θα αργήσει να καταστεί κυρίαρχη. Κίνα και Βραζιλία προχώρησαν σε ιστορική συμφωνία πραγματοποίησης διμερών εμπορικών συναλλαγών, στη βάση των εθνικών νομισμάτων τους. Ακολούθησε η πώληση, σε κινεζικά γιουάν, 65.000 τόνων υγροποιημένου φυσικού αερίου από τη γαλλική Total (στην οποία, παρεμπιπτόντως, διαπρέπουν πολλοί Έλληνες) στην κρατική κινεζική CNOOC.

Αυτά βεβαίως είναι οργανικώς αλληλένδετα με τις πρόσφατες στρατηγικές κινήσεις του Σι, ο οποίος έχει ήδη εξασφαλίσει για τη χώρα του την πρωτοκαθεδρία στην τεχνητή νοημοσύνη. Η επιχειρούμενη ακύρωση του δολαρίου, ως παγκοσμίου αποθεματικού νομίσματος, έρχεται να δέσει με την κινεζική πρόσβαση στα τεράστια κεφαλαιακά αποθέματα του Κόλπου, όπως την εγγυάται η πρόσφατη συμφωνία Σαουδικής Αραβίας και Ιράν, την οποία ενορχήστρωσε το Πεκίνο.

Επιπροσθέτως, η απόπειρα στραγγαλισμού της ρωσικής οικονομίας έχει καταλήξει στραπάτσο, μεγαλύτερο από την πτώση της Καμπούλ! Ο αυτολήκυθος συρφετός που σχεδίασε τις κυρώσεις, αμέλησε να υπολογίσει ότι η ρωσική οικονομία δεν στηρίζεται σε χρηματιστηριακές φούσκες. Οι Ρώσοι πουλάνε αληθινά πράγματα, τα οποία λογίζονται τιμαλφέστατα in orbis terrarum: πετρέλαιο, φυσικό αέριο, όπλα.

Το συγκαιριανό ρωσικό καθεστώς αποτελεί φυσικά δύναμη πολύ κατώτερη της πάλαι ποτέ ΕΣΣΔ, αλλά στο τιμόνι του έχει ανθρώπους όπως ο Πάτρουσεφ, ο Σέτσιν και ο Μπόρτνικοφ. Όταν οι συγκεκριμένοι τσάκιζαν κρανία, πουλούσαν προστασία και έκαναν λαθρεμπόριο στο λιμάνι της Αγίας Πετρούπολης, ο νωθροκάρδιος σύμβουλος του Μπάιντεν, που στοιχημάτιζε ότι θα διαλύσει τη ρωσική οικονομία, έλεγε κρύα αστεία στα σεμινάρια του LSE (και εμείς από κει περάσαμε, το συγκεκριμένο πανεπιστήμιο ελάχιστα βοηθά στη διαχείριση αληθινών κρίσεων)!

Τέλος στην πρωτοκαθεδρία του δολαρίου

Η θέση του δολαρίου ως παγκόσμιου αποθεματικού νομίσματος, την οποία κατέχει από το 1944-45, αρχικά με το Μπρέτον Γουντς και επέκεινα με τη συμφωνία ΗΠΑ-Σαουδικής Αραβίας για χρήση του συγκεκριμένου νομίσματος στην αγοραπωλησία πετρελαίου (από κει και το “petrodollar”) βρίσκεται σε κίνδυνο, λόγω των ερασιτεχνικών χειρισμών του λίμπεραλ μπαϊντενικού επιτελείου.

Σε ένα κεφαλαιοκρατικό σύστημα, ο σωστός επιχειρηματίας επιθυμεί ένα αξιόπιστο νόμισμα το οποίο θα εξασφαλίζει στεγανοποίηση από πολιτικές παρεμβολές. Η απελπισμένη και ληστοσυμμορίτικη δέσμευση ρωσικών συναλλαγματικών αποθεμάτων, αλλά και περιουσιακών στοιχείων φυσικών προσώπων, εκτός της πασίδηλης αποτυχίας της εναντίον της ρωσικής οικονομίας, ουσιαστικά μετέτρεψε τις αμερικανικές αρχές σε μπανανία τύπου Μομπούτου.

Προδήλως εμφανίζουν αδυναμία κατανόησης, καθώς όταν εκτοξεύουν απειλές περί συμμόρφωσης “or else”, οδηγούν την παγκόσμια οικονομία σε νέες κατευθύνσεις, στις οποίες ουδείς νοήμων επενδυτής θα επιθυμεί να κινδυνεύει η περιουσία του επειδή αρνείται π.χ. την υποχρεωτική συμπερίληψη LGBTIQA+ ατόμων στο Διοικητικό Συμβούλιο της εταιρείας του, ή την υιοθέτηση συγκεκριμένου κώδικα περιβαλλοντικής corporate governance.

Όλα τα παραπάνω δεν τα αναφέραμε για να αγαλλιάσουν περαιτέρω οι ζάκοτοι λάτρεις του “Μεγαλέξανδρου” Πούτιν: άλλωστε, για την Ελλάδα και την Κύπρο θα πολεμήσουν μόνο οι Έλληνες. Ούτε οι Αμερικανοί, ούτε οι Ρώσοι, ούτε οι Κινέζοι. Επιβάλλεται όμως να γνωρίζουμε την αλήθεια, όσο κι αν πονάει. Η κρίση εγγίζει τον πυρήνα του φιλελεύθερου κοσμοσυστήματος.

Τα ναυάγιο του πολύχρωμου φιλελευθερισμού

Η άλλη μεγάλη κρίση της Αμερικής έχει να κάνει με την κοινωνική οργάνωση και συμπεριφορά. Οι κώδικες εξουσίας των σημερινών ΗΠΑ ουσιαστικά διαμορφώθηκαν τη δεκαετία του 1960, από το Δημοκρατικό Κόμμα. Η πολύχρωμη συμμαχία Αφροαμερικανών, Ιταλών, Ιρλανδών, Εβραίων, Ισπανόφωνων κ.α., γέννημα των αμερικανικών αστικών κέντρων (πρωταρχικά της Νέας Υόρκης) κατάφερε να επιβληθεί πανεθνικά, με την ενίοτε ξιφήρη συμβολή του Χόλιγουντ, της Wall Street και ποικιλώνυμων ζάθεων ΜΚΟ. Το περιλάλητο civil rights movement, αφορούσε στο μοίρασμα της εξουσιαστικής πίτας.

Αυτό ακριβώς το πολύχρωμο αρμολόγημα επιχείρησαν να μεταφέρουν οι ΗΠΑ και στη μετασοβιετική Ανατολική Ευρώπη, η οποία ξεφορτώθηκε την αποικιοκρατία των σοβειτικών τεθωρακισμένων για να καλοσωρίσει τη νέα αποικιοκρατία των ΜΚΟ της ανοιχτής κοινωνίας, με τα γνωστά προβλέψιμα αποτελέσματα (οράτε Πολωνία και Ουγγαρία). Ο τρίτος νόμος του Νεύτωνα…

Τώρα και στο ίδιο το εσωτερικό της αμερικανικής κοινωνίας, η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο. Η λευκή χριστιανική πλειοψηφία πρωταγωνιστεί στην αμφισβήτηση του πολύχρωμου φιλελεύθερου consensus, το οποίο φαίνεται ότι παράγει μόνο παρασιτικά hedge funds, diversity consultants και νέους κώδικες συμπεριφοράς που θυμίζουν, σε ανεκτικότητα, ένα μείγμα αμερικανικού μακαρθισμού και σοβιετικού σταλινισμού.

Η μάταιη απόπειρα αναρρίπισης ενός χαμένου παρελθόντος της χρυσής νιότης των boomers, που ακόμα ορίζουν τις τύχες του Δημοκρατικού Κόμματος. κάνει τα πράγματα χειρότερα. Ο σπουδαιότερος κίνδυνος αφορά βέβαια στην εσωτερική ενότητα αυτού του αλλόκοτου συνασπισμού. Αναμφίλεκτα, από τον ψυχρό εμφύλιο και το συνακόλουθο ναυάγιο του πολύχρωμου φιλελευθερισμού στις ΗΠΑ προκύπτουν διδάγματα και για τα καθ΄ ημάς…