Ποιο ήταν το τραγικό τέλος του ήρωα της Απόβασης στην Νορμανδία

Ο Ρόμπερτ “Μπόμπι” Ήβαν Μπράουν ήταν μια ιδιαίτερη περίπτωση αξιωματικού. Γεννημένος το 1903, κατατάχθηκε στον στρατό το 1918 σε ηλικία μόλις 15 ετών δηλώνοντας ψευδώς ότι ήταν 18. Δεν πρόλαβε να πολεμήσει στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά κατάφερε να γίνει ήρωας στη δεύτερη παγκόσμια σύγκρουση, διαπρέποντας στην Απόβαση στην Νορμανδία, η οποία ξεκίνησε σαν σήμερα στις 6 Ιουνίου του 1944.

Όταν οι ΗΠΑ ενεπλάκησαν στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο ο Μπράουν ήταν επιλοχίας στην 2η Τεθωρακισμένη Μεραρχία. Το 1943 προήχθη σε ανθυπολοχαγό και τοποθετήθηκε στην 1η Μεραρχία Πεζικού (ΜΠ). Είχε εκπαιδευτεί σε όλα τα όπλα των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων και ήταν εξαιρετικός μποξέρ, συμμετέχοντας στην ομάδα του στρατού.

Κατά την Απόβαση στη Νορμανδία, μία από τις κρισιμότερες μάχες του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ήταν επικεφαλής διμοιρίας του Λόχου C στην ακτή “Ομάχα”. Όταν σκοτώθηκε ο διοικητής του λόχου ανέλαβε τη διοίκηση. Συνέχισε να διοικεί τον Λόχο C κατά τη προέλαση προς τη Γερμανία.

Ο λόφος του Εσταυρωμένου

Στις 8 Οκτωβρίου 1944 η μάχη για το Άαχεν είχε ξεκινήσει. Ωστόσο υπήρχε ένα σοβαρό εμπόδιο για την περικύκλωση της πόλης, ο λόφος 239, ή λόφος του Εσταυρωμένου, όπως λεγόταν, από ένα ευμεγέθη σταυρό που είχε στην κορυφή. Την επίθεση κατά του λόφου ανέλαβε το 18ο Σύνταγμα Πεζικού της 1ης Μεραρχίας Πεζικού το οποίο απέστειλε ως πρώτο κλιμάκιο το Ι/18 Τάγμα. Προπομπός του τάγματος ήταν ο Λόχος C του Μπράουν που είχε στο μεταξύ προαχθεί σε λοχαγό.

Στις 04.00 τα ξημερώματα της 8ης Οκτωβρίου 1944 ο λόχος εξόρμησε. Η τάγματος αποστολή του ισοδυναμούσε με αυτοκτονία καθώς στον λόφο οι Γερμανοί είχαν δημιουργήσει τουλάχιστον 43 πολυβολεία και πυροβολεία. Ο λόχος του Μπράουν όφειλε να κυριεύσει έξι πυροβολεία-πολυβολεία, τα 17,18, 19, 20, 26, 29 και 30.

Αφού προηγήθηκε αεροπορική επιδρομή, ο Μπράουν οδήγησε τον λόχο του μπροστά φτάνοντας στο κοιμητήριο στους πρόποδες του λόφου. Ο λόχος έφτασε και καλύφθηκε σε αντιαρματική τάφρο εμπρός από το πολυβολείο 18. Εκεί όμως ο λόχος καθηλώθηκε. Τότε ο Μπράουν φώναξε στον λοχία της πρώτης του διμοιρίας: «Φέρε μου δύο φλογοβόλα και μερικά εκρηκτικά γεμίσματα». Αφού διέταξε τη δημιουργία βάσης πυρός, ο Μπράουν, με ένα εκρηκτικό γέμισμα στα χέρια, άρχισε να έρπει προς το πολυβολείο.

Εκμεταλλευόμενος τους κρατήρες στο έδαφος από τους βομβαρδισμούς πλησίασε και έριξε ένα εκρηκτικό γέμισμα εντός. Το πολυβολείο χάθηκε σε ένα σύννεφο καπνού με τις φλόγες να πετάγονται ψηλά. Αμέσως μετά ο Μπράουν επέστρεψε στις θέσεις των ανδρών του, πήρε ένα δεύτερο εκρηκτικό γέμισμα και μια τορπίλη Μπάνγκαλορ και αφού έφτασε στο κατεστραμμένο πολυβολείο 18, κινήθηκε άλλα 35 μ. φτάνοντας στο πολυβολείο 19, παρότι τα γερμανικά πολυβόλα τον είχαν εντοπίσει και έβαλλαν εναντίον του.

Βλήματα όλμων έσκαγαν δίπλα του αναγκάζοντάς τον να “καρφωθεί” στο έδαφος. Τελικά κατάφερε να πλησιάσει. Με την τορπίλη Μπάνγκλορ άνοιξε τρύπα στο τοιχίο του πολυβολείου μέσω της οποίας έριξε το εκρηκτικό γέμισμα, τινάζοντάς το στον αέρα.

Ανατινάζοντας γερμανικά πολυβολεία

Ο Μπράουν επέστρεψε και πάλι στους άνδρες του. Τότε είδε το γόνατό του γεμάτο αίματα. Εκεί ένας λοχίας του φώναξε: «Κύριε υπάρχουν οπές από σφαίρες στο υδροδοχείο σας». Παρόλα αυτά, αν και πληγωμένος, ο Μπράουν αφού εφοδιάστηκε με εκρηκτικά ξεκίνησε για το πυροβολείο-πολυβολείο 20. Το οχύρωμα διέθετε ένα πυροβόλο των 88 χλστ. και τουλάχιστον έξι πολυβόλα. Διέθετε δε φρουρά 45 ανδρών. Οι τοίχοι του είχαν πάχος 1,8 μ.

Κινούμενος μέσω ενός χαρακώματος επικοινωνίας κάλυψε τα 20 μ. που χώρισαν το καταστρεμμένο πολυβολείο 19 με το οχύρωμα 20. Εκεί στάθηκε τυχερός. Ένας Γερμανός στρατιώτης πλησίασε μεταφέροντας πυρομαχικά. Για αν εισέλθει, οι εντός του οχυρώματος αμυνόμενοι άνοιξαν την χαλύβδινη θύρα. Ο Μπράουν φυσικά δεν άφησε την ευκαιρία να πάει χαμένη και σε κλάσματα δευτερολέπτου έριξε εντός δύο εκρηκτικά γεμίσματα.

Το οχύρωμα με όλους τους εν αυτώ Γερμανούς κονιορτοποιήθηκε. Η καταστροφή του οχυρώματος 20 άνοιξε τον δρόμο στο Ι/18 Τάγμα για την κατάληψη του λόφου του Εσταυρωμένου. Από το ρήγμα που δημιούργησε ο Μπράουν, οι συνάδελφοι του κυρίευσαν τον λόφο. Ο ίδιος αν και τραυματίας αρνήθηκε να φύγει μέχρι που κατελήφθη ο λόφος. Οι Γερμανοί αντεπιτέθηκαν προς ανακατάληψη του λόφου με δύο συντάγματα, αλλά αποκρούστηκαν.

Το άδοξο τέλος

Ο Μπράουν τραυματίσθηκε και πάλι, λίγο αργότερα, πάλι στην περιοχή του Άαχεν, πολύ σοβαρά, αυτή τη φορά και έμεινε στο νοσοκομείο για μήνες. Επέστρεψε στη δράση τις τελευταίες μέρες του πολέμου στην Τσεχοσλοβακία. Ο Μπράουν τιμήθηκε με το Μετάλλιο της Τιμής, το ανώτατο αμερικανικό παράσημο, από τον Αμερικανό πρόεδρο Τρούμαν.

Αποστρατεύτηκε το 1952 με τον βαθμό του λοχαγού. Πέρασε τα επόμενα δύο χρόνια στα νοσοκομεία, καθώς τα 13 συνολικά τραύματα που είχε λάβει τον ταλαιπωρούσαν. Αδυνατώντας να βρει εργασία, δέχτηκε τη θέση του καθαριστή στην στρατιωτική ακαδημία του Γουέστ Πόιντ. Η ψυχολογία του όμως είχε επιβαρυνθεί ιδιαίτερα και στις 8 Νοεμβρίου 1971 αυτοκτόνησε. Αυτός ήταν το τέλος ενός ήρωα της Απόβασης στη Νορμανδία.