Έφυγε από τη ζωή η Λίζα Έβερτ

Πέθανε μετά από μακρoχρόνια μάχη η Λίζα Βάντερπουλ Έβερτ, συγγραφέας και φωτογράφος, χήρα του Μιλτιάδη Έβερτ, ο οποίος είχα διατελέσει δήμαρχος Αθηναίων (1986-1989) και πρόεδρος της ΝΔ την περίοδο 1993-1997. Ο Μιλτιάδης Έβερτ έφυγε από τη ζωή στις 9 Φεβρουαρίου 2011, σε ηλικία 71 ετών. Το ζευγάρι είχε αποκτήσει δύο κόρες, την Αλεξία και την Ιλεάνα. Οι περισσότεροι συγγενείς της Λίζας Έβερτ ζουν στις ΗΠΑ, καθώς ο πατέρας της ήταν Αμερικανός υπήκοος, ολλανδικής καταγωγής.

Η Λίζα Έβερτ γεννήθηκε στην Αθήνα όπου εργαζόταν με πάθος σε ανασκαφές ο φιλέλληνας πατέρας της, αρχαιολόγος Ευγένιος Βάντερπουλ (1906-1989). Εκείνος εντόπισε το 1953 κάτω από τη Στοά του Αττάλου ψηφοδόχο με έξι χάλκινες ψήφους του 4ου π.Χ. αιώνα και εν συνεχεία βρέθηκαν άλλα 1.200 όστρακα. Η Λίζα Έβερτ σπούδασε φωτογραφία, πήρε δε δίπλωμα από το Middlesex University του Λονδίνου. Όμως εν συνεχεία γύρισε στην Αθήνα και σε ένα πάρτι γνώρισε και ερωτεύθηκε τον Μιλτιάδη Έβερτ. Η παρουσία της δίπλα του ήταν πάντα διακριτική.

Στο ενεργητικό της είχε περισσότερες από 20 ατομικές εκθέσεις φωτογραφίας στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Είχε συνεργασθεί ως φωτογράφος σε 15 βιβλία-λευκώματα, από τα οποία τρία είχαν βραβευθεί: “Κηφισιά-ομορφιά και μνήμη” (1988), “Πόντος-Ανατολία-φωτογραφικό οδοιπορικό” (1989), “Κωνσταντινούπολη-Αναζητώντας τη Βασιλεύουσα” (1990) με βραβείο Ακαδημίας Αθηνών, “Τα κάστρα της Πελοποννήσου” (1991), “Καππαδοκία-Περιήγηση στη χριστιανική Ανατολή” (1991), “Τα μεταξωτά της Προύσας” (1991), “Συρία-ελληνικοί απόηχοι” (1993), “Κάστρα και φορτέτσες της Κρήτης” (1995).

Το 1993 δημιούργησε τις εκδόσεις Αστερισμός και μέχρι σήμερα, έχει εκδώσει επτά βιβλία. Τα θέματα των εκθέσεων

και των βιβλίων της αφορούν, κυρίως, στην Ελλάδα και τις παλιές πατρίδες του ελληνισμού της διασποράς (Πόντος, Μικρά Ασία, Βόρειος Ήπειρος, Κάτω Ιταλία και Σικελία, Μέση Ανατολή) από την αρχαιότητα και τη βυζαντινή εποχή, μέχρι τον 20ό αιώνα, θέματα που άρχισε να παρουσιάζει από το 1987.  Είχε κάνει περισσότερες από 20 ατομικές εκθέσεις φωτογραφίας στην Ελλάδα και το εξωτερικό (London-Hamilton’s Gallery 1987, Κάτω Ιταλία 1991, Νάπολη 1992, Γενεύη 1997).

Η Λίζα Έβερτ είχε νοσήσει και δεν μπορούσε πλέον να μιλήσει. Η κόρη της Αλεξία έκανε τις τελευταίες ημέρες αναρτήσεις για την κατάσταση της υγείας της μητέρας της και έγραφε: «Είναι 21:30 και τέτοια ώρα ( και μάλλον πολύ νωρίτερα) θα μιλούσα, όπως μιλούσα καθημερινά με την μητέρα μου. Αλλά δεν… Συγχωρέστε με, αλλά δεν αντέχω. Δεν θέλω καμία λύπηση, όμως η Λίζα που την γνωρίζατε, γιατί το 99% είστε φίλοι μου ή καλοί γνωστοί δικοί μου ή/και των γονέων μου ξέρουν, η όμορφη Λίζα με τα πανέμορφα πράσινα μάτια της (εγώ με τόσο σκούρα μαύρα μάτια που με έλεγαν η μαυρομάτα  του Πικερμίου, εσύ με την απαράμιλλη αρχοντιά σου και ομορφιά σου δεν είσαι σε θέση να μιλήσεις. Απλά να πω ότι σε λατρεύω, όπως σε λάτρεψαν και πίστεψαν πολλοί. Μαθήτρια, στα καλύτερα σχολεία, με 2 βραβεία της Ακαδημίας Αθηνών. Μοναχικός ο δρόμος σου (εσύ το επέλεξες) αλλά κάτι παραπάνω από  σπουδαία. Σε λατρεύω».

Σε άλλη ανάρτησή της η Αλεξία Έβερτ-Αλβέρτη έγραφε: «Ο Θεός να μας δίνει δύναμη. Μεταξύ της μητέρας και κόρης (εμένα) μας χωρίζουν μόλις 21-22 χρόνια. Δεν άφηνε σήμερα το χέρι μου. Δυο χέρια γυναικεία ενωμένα σημερινά και σχεδόν σε όλη την κοινή μας πορεία που όμως είναι πιο βαρυσήμαντα από αντρικά. Και είναι, το απέδειξε για όποιον έζησε και παρακολούθησε το έργο της (δυο φορές βραβευμένη από την Ακαδημία Αθηνών)… Η καλλονή των Αθηνών. Την ξέρατε. Και αν υπερβάλλω γράψτε το… Λατρεμένη μου. Δεν έχω πρότυπα (με ρώτησαν σε μια συνέντευξη). Όμως η μητέρα μου ήταν κατά 80% πρότυπο μου. Και οι περισσότεροι φίλοι μου ξέρετε τι λέω. Ένας απίστευτα ακέραιος χαρακτήρας. Μια Αμερικανίδα που λάτρεψε την Ελλάδα, όπως ο πατέρας της Αρχαιολόγος Ευγένιος Βάντερπουλ που “κοιμάται” στο Α’ Κοιμητήριο Αθηνών από λατρεία στην Ελλάδα, ενώ είχε χίλια μαυσωλεία να ταφεί στην Αμερική. Μαμά μου όμορφη σπουδαία, Βάστα».