H κασσελάκιος ΝΕΠ, η διαθήκη του Λένιν και οι διαγραφές

Όποιος παλιός διαβάσει προσεκτικά τα κείμενα και τις ομιλίες του Στέφανου Κασσελάκη ίσως θυμηθεί την περιβόητη ΝΕΠ (Νέα Οικονομική Πολιτική), που εισηγήθηκε ο Τρότσκι και αποδέχθηκε ο Λένιν, προκειμένου να ξεπεραστεί ο λιμός του 1921-22, ο οποίος προκάλεσε 6.000.000 θανάτους εξ αιτίας της πολεμικής οργάνωσης της οικονομίας που κατέστρεψε την αγροτική παραγωγή και διόγκωσε τη μαύρη αγορά. Στην ουσία η ΝΕΠ αποκατέστησε μια κάποια λειτουργία της αγοράς με την απελευθέρωση της διακίνησης και εμπορίας των αγροτικών προϊόντων, ήταν ένα είδος μεικτής οικονομίας με νόμιμο ιδιωτικό εμπόριο και αγροτική παραγωγή.

Λίγο μετά με την εγκατάλειψη της ΝΕΠ συντελείται σκληρή στροφή στην εκβιομηχάνιση της χώρας. Είπαμε ότι η ανάκληση στη μνήμη εκείνων των γεγονότων αφορά την παλιά φρουρά του ΣΥΡΙΖΑ που διαθέτει μαρξιστική και λενινιστική “παιδεία”, είτε προέρχονται από το ΚΚΕ είτε το ΚΚΕ Εσωτερικού και δυσκολεύεται να καταπιεί τον Κασσελάκη.

Εκατό χρόνια μετά, η ΝΕΠ θυμίζει τη Νέα Οικονομική Πολιτική που σκιαγραφεί προς το παρόν ο Κασσελάκης, τουλάχιστον σε δύο σημεία: πρώτον ότι βλέπει ως κεντρικό αντιαναπτυξιακό ανάχωμα την διαφθορά, που στη ΝΕΠ του περασμένου αιώνα ήταν η κομματική γραφειοκρατία. Δεύτερον, στην κρίσιμη ανάγκη να λειτουργήσει η αγορά με την οριστική διευθέτηση του ιδιωτικού χρέους, έτσι ώστε να ενεργοποιηθεί η κυκλική οικονομία, όπως έγινε στη Σοβιετία για να σωθεί από την πείνα.

Ο ανταγωνισμός του Στάλιν με τον Τρότσκι ήταν από το 1919 μείζον διαρθρωτικό εμπόδιο για το κόμμα. Όσο ο Λένιν ήταν καλά το μάζευε. Όταν όμως την άνοιξη του 1922 έπαθε το εγκεφαλικό και βγήκε για έξι μήνες εκτός, η συσσώρευση ισχύος από τον Στάλιν διατάραξε την ισορροπία. Κάπως έτσι, ο Λένιν διαισθανόμενος το τέλος του (Γενάρης του 1923) έγραψε ένα κείμενο που θεωρείται η πολιτική του “διαθήκη” όπου έλεγε πως ούτε ο Στάλιν ως αγροίκος κάνει για ηγέτης, ούτε ο Τρότσκι ως αλαζόνας. Γι’ αυτό και πρέπει η Κεντρική Επιτροπή να ενισχυθεί με νέα μέλη και να δημιουργήσει νέες ισορροπίες.

Έτσι, πριν το 13ο συνέδριο του ΚΚΣΕ του 1924, ο Στάλιν θα ενσωματώσει 250.000 νέα μέλη στο κόμμα που είχαν άμεση εξάρτηση από τον μηχανισμό του και θα κυριαρχήσει. Αφού ξεμπέρδεψε οριστικά τον επόμενο χρόνο (14ο συνέδριο) θέτει σε εφαρμογή το δόγμα του «σοσιαλισμού σε μία χώρα» που ήταν επακόλουθο του βιβλίου του “Ο Μαρξισμός και το εθνικό ζήτημα” (1912) με μόχλευση του ρωσικού εθνικισμού. Απέναντι σε αυτό το θεώρημα αναπτύχθηκε η «θεωρία της διαρκούς επανάστασης» από τον Τρότσκι, η οποία προσέβλεπε στη νίκη της επανάστασης στην Ευρώπη…

Η τραγωδία του ΣΥΡΙΖΑ

Έχουν σημασία όλα αυτά για την τραγωδία του ΣΥΡΙΖΑ; Ίσως να έχουν. Πρώτον, γιατί όπως τότε βρισκόμαστε σε μια μεγάλη γεωπολιτική αναταραχή με την ανάδυση νεοαυτοκρατοριών (Κώστας Γρίβας) και των εθνικών ταυτοτήτων. Δεύτερον, γιατί το χρόνιο κενό στην αντιπολίτευση δεν αντέχεται από τη φύση της δημοκρατίας. Κάπως έτσι, έγινε καγκελάριος ο Χίτλερ. Τρίτον, αφού οι “τέσσερις” δεν ζήτησαν συγγνώμη, ώστε να διευκολύνουν τον Κασσελάκη να πάρει πίσω τις παραπομπές, μπορεί η Κεντρική Επιτροπή να τους ζητήσει να ανακαλέσουν πως ο νεοεκλεγείς πρόεδρος δεν είναι εγκάθετος του κεφαλαίου και ξένων δυνάμεων. Ενίοτε ολίγος λικβινταρισμός δεν βλάπτει, έστω και τακτικά έναντι του ταξικού εχθρού!

Οι τέσσερις τριμελείς υποεπιτροπές που θα εξετάσουν τα πραγματικά γεγονότα θα εξετάσουν τους καταγγελλόμενους θα προχωρήσουν σε εισηγήσεις προς την Επιτροπή Δεοντολογίας, η οποία με 10 στους 15 ψήφους της θα αποφασίσει ποινές (αναστολή κομματικής ιδιότητας για ένα χρόνο ή διαγραφή). Η Επιτροπή Δεοντολογίας θα ζητήσει μη δεσμευτική γνωμοδότηση από την Κεντρική Επιτροπή. Τέλος η Επιτροπή Δεοντολογίας θα συνεδριάσει για να πάρει τελικές αποφάσεις. Η διαδικασία δεν έχει καμία πολιτικότητα, είναι απολύτως γραφειοκρατική…