Ο Τραμπ έρχεται, ο Ζελένσκι φεύγει

Πλησιάζει η ώρα εφαρμογής των ανατροπών στην στάση των ΗΠΑ προς την Ουκρανία. Η “πρόταση Μακρόν” ήταν θορυβώδης προπομπός ανατροπής της αμερικανικής πολιτικής από τους ίδιους που την εφαρμόζουν σήμερα. Πρώτο θύμα η γνωστή κα. Νούλαντ. Ανακοίνωσε ότι φεύγει με τη σκιά σκανδάλου δισεκατομμυρίων να την απειλεί. Μπορεί να θεωρηθεί βέβαιο ότι θα ακολουθήσει ο Ζελένσκι.

Ο Μητσοτάκης έκανε κακό υπολογισμό όταν δέχθηκε να προσφέρει και αυτή την υπηρεσία. Οι Ρώσοι δε θα μπορούσαν να ήταν πιο σαφείς όταν βομβάρδισαν το σημείο, λίγα μέτρα από εκεί που περιδιάβαζαν ο Ουκρανός πρόεδρος και ο Έλληνας πρωθυπουργός.

Θυμίζω ότι οι Αμερικανοί πέτυχαν με πύραυλο τον Ιρανό στρατηγό Σουλεϊμανί χωρίς να υπάρξει άλλο θύμα δίπλα του και οι Ρώσοι έχουν αποδείξει ότι διαθέτουν ίδιες τεχνολογικές ικανότητες. Ο Ζελένσκι θα πιεί όλο το ποτήρι. Αν και η πιθανότητα εσωτερικής ανατροπής του και να αναλάβει άλλος το τέλος της Ιστορίας, δεν αποκλείεται. Συνήθως πραξικοπήματα τέτοιες ώρες είναι αιματηρά.

Το Δημοκρατικό κόμμα στις ΗΠΑ θέλει να αποφύγει θεαματική ήττα (δική του και της χώρας) και μπορούμε να προβλέψουμε ότι θα τα καταφέρει γιατί ο Πούτιν δεν είναι ανόητος ώστε να επιδιώκει ρεζίλεμα των ΗΠΑ στο πρόσωπο του Μπαϊντεν. Η νίκη επί του εδάφους, του είναι υπέρ αρκετή. Οι παληκαρισμοί του Μακρόν ότι οι Ευρωπαίοι (υποτίθεται υπό την ηγεσία του ίδιου και της Γαλλίας) δεν πρέπει να αποδεχθούν ήττα διότι θα χαθεί η Ευρώπη προκαλούν μειδιάματα συγκατάβασης και μελαγχολίας. Περασμένα Μεγαλεία… ξέρουμε εμείς από αυτά. Περισσότερα προσεχώς.