“Λίστα της ευτυχίας”: Τι έχουν οι πρώτοι 20 και δεν έχουμε εμείς οι 64οι

Εγώ είδα την έρευνα του UN Sustainable Development Solutions Network, αλλά ομολογώ ότι από τα φοιτητικά μου χρόνια δεν εμπιστευόμουν τα πονηρά “δίχτυα” του σχέτλιου ΟΗΕ, παιδί της ΚΤΕ! Έτσι, εμπιστεύθηκα το University of British Columbia και συγκεκριμένα τον καθηγητή του, John Helliwell, ο οποίος είναι και συντάκτης της “Παγκόσμιας έκθεσης ευτυχίας”. Η αρχική κάρτα, σάς δείχνει τις πρώτες 20 ευτυχισμένες χώρες!

Προλαμβάνω την ερώτησή σας: «Οι μεγάλοι γίγαντες τι θέση έχουν;» Λοιπόν! Η Αμερική είναι 23η, η Γερμανία 24η, η Κίνα 60η και η Ρωσία στην 72η, ακριβώς όσα χρόνια τυράγνησε τον κοσμάκη με τον κομμουνισμό της (1917-1989). Βλέποντας αυτά τα αποτελέσματα, έκανα κάποιες “σκέψεις” για τη θέση της Ελλάδας, τις οποίες και σας εκθέτω χωρίς… λειάνσεις.

Οι “20” δεν έχουν “Αριστερά”, δηλαδή έχουν της… πλάκας. Στην Ευρωβουλή, είναι 37 στους 705. (Τα έγραψα λεπτομερειακά σε προηγούμενο κείμενο, Αμήν!) Τον κομμουνισμό, οι “20”, τον έχουν κλείσει σε “στενά” δοχεία, ώστε να κάνει association με την “στενοκεφαλιά”! Τα δοχεία είναι μεγέθους μπουκαλακίων αρωμάτων, γιατί η ποσότητα είναι ελάχιστη, όπως για παράδειγμα το Κ.Κ. στη Νορβηγία έχει 0%, στη Σουηδία 0,01%., στη Φινλανδία 0,8%! (Hese mesa Polihroni). Έριξα μια ματιά στις λοιπές ευτυχισμένες χώρες και μερικές δεν είχαν καν κομμουνιστικό κόμμα! Βρε συ, Δημητράκη Σκαμπαφούτη, λες να είναι τόσο ηλίθιες αυτές οι ευτυχισμένες χώρες;

Η Αριστερά, κύρια αιτία του κακού μας!

Μην παρεξηγηθώ παρακαλώ (τουλάχιστον από όσους δεν μ’ έχουν ξαναδιαβάσει). Καμία απολύτως σχέση δεν έχω με την Δεξιά ή με οποιοδήποτε άλλο κόμμα! Γράφω αυτά που βλέπω και χωρίς “γυαλιά”. Ναι, το επαναλαμβάνω, η Αριστερά φταίει περισσότερο, για το χάλι της χώρας μας. Και εξηγούμαι. Όλη η Αριστερά πάσχει από… ΔΑΣ (Διασπαστικό Αριστερό Σύνδρομο), μία κληρονομική εμφυλιοπολεμική νόσο, για την οποία η “Ρfizer” (ο εύπιστος λαός, δηλαδή) δεν έχει βρει ακόμα εμβόλιο! Άρα, δεν υπάρχει αντιπολίτευση και η δεξιά παράταξη κάνει party!

Κάποιοι “ψίθυροι” απ’ τις Βρυξέλλες, λένε ότι ο Κυριάκος ετοιμάζεται, μετά τις ευρωεκλογές, να φέρει εις πέρας τρεις “αποστολές”: 1. Συνεκμετάλλευση κανονική στο Αιγαίο 2. Περισσότεροι Τούρκοι και μουσουλμάνοι στην Κύπρο και 3. Νομιμοποίηση ξένων, εδώ, για πάμφθηνα χέρια. Αυτά μπορεί να περάσουν από τη Βουλή, αφού το ανήμπορο ΠΑΣΟΚ (όταν γράφω σε άλλη γλώσσα, δεν μπορείτε να φανταστείτε πώς το αποκαλώ…), η γενικότερη Αριστερά συν το ΚΚΕ, παίζουν “κρυφτό” και «μια πεντάρα η βιολέτα, τσίνκο λελέτα».

Σπάω πλάκα, όταν ακούω να αποκαλούν τον Τσίπρα «ιστορικό στέλεχος» της Αριστεράς. Ιστορικό στέλεχος είναι αυτό το οποίο έχει κάποια ηλικία, σίγουρα πάνω από 70 και στο ενεργητικό του “πιστώνονται” κάποιες “νίκες”, έστω κι αν είναι ενδοπαραταξιακές “ανθρωποφαγίες”… Ο Τσίπρας δεν είναι 70 χρονών και την πρωθυπουργία δεν την κατέκτησε, αλλά του την χάρισαν (για να ξεγνοιάσουν), ο Γιωργάκης, ο Αντωνάκης κι ο άοσμος τραπεζίτης, οι οποίοι κορόιδεψαν τον λαό ότι δε θα ψήφιζαν μνημόνια…

Ο λαός απελπισμένος ψήφισε Αριστερά, καταπίνοντας τα παραμύθια που του σερβίριζε ο Αλέξης, αλλά κι αυτά που διαλαλούσε ό,τι θα έκανε στη φράου – (λα) Μέρκελ. Και μόνο τον τίτλο ΣΥΡΙΖΑ, να “διαβάσει” κανείς, αρκεί, για να δει ότι δεν υπάρχει ίχνος ενότητας! Πιάστε μία-μία τις λέξεις και θα διαπιστώσετε ότι κι αυτές (οι λέξεις, ντε) τσακώνονται αναμεταξύ τους: Συνασπισμός-Ριζοσπαστικής-Αριστεράς-Προοδευτική-Συμμαχία-ομπρέλες-αδιάβροχα-κουκούλες-άνοραακ…

Θα μπορούσα να τους αποκαλέσω “μηδενιστές” και “παρτάκηδες”! Μάλιστα αυτοί που αποσχίστηκαν, κλαίνε τη μοίρα τους και κάνουν κακό στην πατρίδα, την οποία αφήνουν έρμαιο στις χερούκλες της αδίστακτης Δεξιάς. Κι επειδή δεν μασάω τα λόγια μου, θα πω σε ένα μέρος του λαού που ευθύνεται για αυτή την “ιστορία” (ένθεν και ένθεν, φυσικά) «δεν σας λυπάμαι καθόλου και κατά τα έργα σας, όπως στρώνει κανείς κοιμάται» και πολύ καλά είμαστε στην 64η θέση της “ευτυχίας”! Γιατί υπάρχουν και οι τελευταίες χώρες: Αφγανιστάν, Λίβανος, Λεσότο, Σιέρα Λεόνε…

Νέα Αριστερά, λέει! Βρε εσείς, πού πάτε ξυπόλητοι στ’ αγκάθια και ξεβράκωτοι στ’ αγγούρια, όπως έλεγε η αγράμματη προγιαγιά μου; Κι ο μπαλαντέρ Λοβέρδος, σάς μπάνισε, εκεί που… έπινε το καφεδάκι του και σκέφτηκε «αυτούς θα τους κάνω μια χαψιά». Έκανε στο πόδι ένα κόμμα κι απ’ την πρώτη δημοσκόπηση σας “κατάπιε”… Προσέξτε την επόμενη “αρχαία” κάρτα, η οποία είναι “αντισκωριακή” και κατάλληλη για επαλείψεις σε μυαλά με οξειδωμένα “κιγκλιδώματα”!

Τι δεν έχουν οι “20”

Οι “20” πρώτες ευτυχισμένες χώρες, δεν έχουν: Τέμπη, Μάτι, στημένες πυρκαγιές, τηλεφωνικές υποκλοπές, ασθενή Δικαιοσύνη, παιδεία, περίθαλψη… και τρεχαλητά στην ΕΕ κάποιων, που αδικήθηκαν, εδώ, για να βρουν “λίγο” δίκιο εκεί… Το κυριότερο είναι ότι δεν κάνουν συγκαλύψεις στυγερών εγκλημάτων, όπως η (γ)Ελλάς!

Μικρά, πάροδος: Υπάρχει ένα παρκάκι κοντά σ’ σπίτι μου, στα παγκάκια του οποίου αράζουν κάμποσοι ηλικιωμένοι. Κουβεντιάζουν, παίζουν κάνα ταβλάκι, οι άνδρες παίρνουν μάτι καμιά γαμπίτσα φρέσκια… Όταν περνάω, λέμε δυο κουβέντες, ρωτάω πώς νιώθουν και με μία αγνότητα πεντάχρονου παιδιού, ένας λέει «από τύχη κι από σύμπτωση ζούμε» κι άλλοι μουρμουρίζουν «είμαστε ξευτίλες», «ντρεπόμαστε» τέτοια!

Οι βαθιές ρυτίδες στο πρόσωπο και στα χέρια τους είναι τα “γαλόνια” και τα “παράσημα” με τα οποία τους… αντάμειψε η πατρίς τους, μετά τις ψαλλιδισμένες συντάξεις τους! Εγώ, πάντως, έκανα το καθήκον μου και φυσικά δε νοιάζομαι αν… παρεξηγηθώ από κάποιον “φιλέλληνα”. Τους παρακάλεσα να ξαναπούν τα σχόλιά τους, τράβηξα βίντεο και επιτόπου το ‘στειλα στις Βρυξέλλες, στον Stefan, με το σχόλιο «αν κόψεις μία λέξη, τέρμα το Λαύριο και η Στεφανία». Μου απάντησε αυτόχρημα «Det är många som ska se dem» (Θα τους δουν πολλοί αυτούς…). Προχτεσινό από την Eurostat: Προτελευταία η Ελλάδα στο ετήσιο κατά κεφαλήν ΑΕΠ, στην Ευρώπη, στο 1/6 από την πρώτη χώρα.

Στις “20” χώρες, η Eκκλησία δεν αναμιγνύεται στην πολιτική, ούτε χώνει τη μύτη της παντού, ακόμα και στα προσωπικά ζητήματα, όπως τα ερωτικά! Συγκρίνετε την ημετέρα Εκκλησία με τις Εκκλησίες των “20” ευτυχισμένων χωρών και βγάλτε μόνοι σας συμπεράσματα. Ψάξτε και εσείς λιγάκι, μην τα περιμένετε όλα από συστημικά “κοκόρια”! Τόσο χαμηλής ποιότητας και εμπιστοσύνης ΜΜΕ, όπως εδώ, δεν υπάρχουν στις “20”. Βγαίνει αξιωματούχος της Δικαιοσύνης της Ελλάδας και κατακρίνει αξιωματούχο της Δικαιοσύνης της ΕΕ, γιατί διαμαρτύρεται που καλύπτεται με τόσο ξεδιάντροπο τρόπο το Τέμπη-γκέιτ…

Εκκλησία, Δικαιοσύνη και σχολεία στους “20”

Μας κρεμάσανε κουδούνια! Η Δικαιοσύνη των “20” δεν έχει καμία σχέση με τη δική μας και δε λέω περισσότερα για ευνόητους λόγους… Μπορώ όμως να εκφράσω την προσωπική μου αίσθηση, ότι δηλαδή δεν εμπιστεύομαι τη Δικαιοσύνη “μας” στα σοβαρά θέματα και φυσικά δεν μιλάμε για τα “νερά της μπουγάδας” ή για τα “κλεμμένα μανταλάκια” από την ταράτσα! Εκεί καλά τα πάει η Δικαιοσύνη, αφού, πρόεδρος του… δικαστηρίου είναι ο αγαπημένος Παντελής Ζερβός! (“Η Λίζα και η άλλη”).

Εργάστηκα 12 χρόνια σε σουηδικά σχολεία και δικαιούμαι να κάνω συγκρίσεις με τα σχολεία της Ελλάδας. Είμαστε πολλές δεκαετίες πίσω και στην παιδεία. Πάλι ενοχοποιώ την Εκκλησία, η οποία έχει “επιβάλει” αντί για μάθημα θρησκευτικών, θρησκευτική προπαγάνδα! Στη Σουηδία, δε χρησιμοποιούσα (σε Έλληνες μαθητές) το βιβλίο των θρησκευτικών του ΟΕΔΒ, αλλά το σουηδικό, που ήταν μία αντικειμενική παρουσίαση διαφόρων θρησκειών στον κόσμο και τίποτε παραπάνω!

Όταν κάποια φορά σε μία τακτική συνάντηση διδασκάλων (studiedag), έδειξα στους Σουηδούς συναδέλφους το ελληνικό βιβλίο των θρησκευτικών για την τετάρτη Δημοτικού, με ρωτούσαν αν πρόκειται για έκδοση κάποιας φανατικής θρησκευτικής οργάνωσης… Κι όταν ρώτησαν γιατί δεν κάνει τίποτε ο Παπανδρέου που είναι σοσιαλιστής, απάντησα ότι φοβάται την Εκκλησία, μην χάσει ψήφους! Σας εξομολογούμαι, ότι έχω ντραπεί πολλές φορές, από τις ερωτήσεις που μου κάνουν φίλοι μου από το εξωτερικό και κυρίως από την Σουηδία, σε σχέση με το καθημερινό επίπεδο της χώρας μας και ιδιαίτερα με τη στάση που κρατάει η πλούσια Εκκλησία, π.χ. για τα Τέμπη και ομόφυλα ζευγάρια… Και σιωπώ με σημασία, όταν λένε ότι η ελληνική Εκκλησία έχει λερωμένη τη φωλιά της στο ερωτικό ζήτημα… (Ξένοι Δημοσιογράφοι, μου τα λένε…)

Ο οπαδισμός είναι θηλιά στο λαιμό…

Το γιατί κάποιος γίνεται “οπαδός”, έχει σκοτεινή απάντηση! Βέβαια δεν ασχολούμαι καθόλου με τους οπαδούς που έχουν συμφέροντα, εξασκούντες το “επάγγελμα” του οπαδισμού, και πουλώντας το “είναι” τους! Τους κατανοώ μεν, αλλά μου προκαλούν μπλιάχ… Τους άλλους, όμως, που μιλάνε για «ιδεολογίες» ή για «αποστολές» του θεού, τους θεωρώ χειροτέρους. Δεν πιστεύω (εγώ τουλάχιστον) ότι υπάρχει “ούτε ένας” πολιτικός που ενδιαφέρεται για το κοινό καλό! Κι αν υπάρχει κάποιος που κ.λ.π., αυτός είναι φαντασιόπληκτος και εκτός πραγματικότητας… Άποψή μου, please!

Ο πολύπλευρος Σουηδός Tomas Gösta Tranströmer, ψυχαναλυτής ποιητής, μεταφραστής και φυσιολάτρης, τον οποίον έτυχε να συναντήσω σε ιδιωτική γιορτή στη Στοκχόλμη, μου είπε ότι «Ο οπαδός, είναι σε μεγαλύτερο ποσοστό πιθανός δολοφόνος, από τον μέσο άνθρωπο που δεν είναι οπαδός». Το θέμα μού θυμίζει ένα φαινόμενο το οποίο έχει παρατηρηθεί και καταγραφεί. Προσέξτε! Αν έχουν κρεμάσει κάποιον και λίγα δευτερόλεπτα πριν τα τινάξει, εμφανιστεί… σωτήρας και κόψει το σκοινί του, αυτός βάζει αυτόματα τα χέρια του στο λαιμό του, για να… συνεχιστεί το κρέμασμα!

Γιατί; Γιατί μερικά(;) δευτερόλεπτα μετά τον απαγχονισμό, υποχωρεί η “αυτοσυντήρηση”, ως ένστικτο, και μπαίνει σε λειτουργία ο μηχανισμός “συμφιλίωσης” με τον επικείμενο θάνατο! Ένα καλό παράδειγμα είναι ο ελέφαντας, που όταν αντιλαμβάνεται το τέλος του, πηγαίνει κάπου, για να είναι μόνος του! Το ένα φέρνει τ’ άλλο και κάποια φορά (όταν έμενα στη Θεσσαλονίκη) διαβάσαμε στις εφημερίδες ότι κάποιος ναυτικός κρεμάστηκε στο καμαρίνι του, σ’ ένα εμπορικό καράβι αραγμένο στο λιμάνι της πόλης. Το καταπληκτικό, που δεν είχαμε ξανακούσει, ήταν ότι αυτός είχε κατασκευάσει έναν μηχανισμό να “κρεμιέται” κι όταν ερχόταν η στιγμή της εκσπερμάτωσης (συμβαίνει στον απαγχονισμό, καθώς και άλλες “εκκρίσεις”) τραβούσε ένα κορδόνι για να μην πνιγεί. Φαίνεται όμως ότι εκείνη τη μοιραία φορά, λειτούργησε νωρίτερα, το “ευεργετικό” ένστικτο θανάτου που λέγαμε…

Επαναλαμβάνω! Ο οπαδισμός, είναι θηλιά στο λαιμό…

Υ.Γ. Μη δρασκελίσετε την τελευταία κάρτα!