Η πενία της αντιπολίτευσης τέχνες δεν κατεργάζεται…
16/05/2024Ο καβγάς γύρω από την ακρίβεια έχει ανάψει και θα ανάβει όλο και περισσότερο, όσο πλησιάζουμε την ημέρα των εκλογών. Ευτυχώς διαθέτουμε τους φωστήρες της αντιπολίτευσης, ιδίως της Αριστεράς και του σοσιαλισμού ή του κομουνισμού αν προτιμάται, γενικώς, και δεν ανησυχούμε.
Η ακρίβεια, θέλει δεν θέλει, αφού το διατάσσουν οι αρχηγοί τους, θα εξαφανισθεί. Ευτυχώς, έρχονται στιγμές, περισσότερο σε προεκλογικές περιόδους, που αναδεικνύονται οι τυχοδιώκτες ή οι ανίδεοι που επιδιώκουν να μας κυβερνήσουν, τάχατες, για το καλό μας. Σε αυτήν την προεκλογική περίοδο, το θέμα που ανεβάζει στα ύψη η εν λόγω αντιπολίτευση, είναι η ακρίβεια. Και πως υπόσχονται οι αρχηγοί αυτής της αντιπολίτευσης, να μας την εξαλείψουν; Μα φυσικά με μέτρα τα κυριότερα των οποίων είναι:
- Μείωση του ΦΠΑ και μηδενισμό του στα είδη πρώτης ανάγκης.
- Μείωση του ειδικού φόρου κατανάλωσης στα καύσιμα.
- Εντατικοποίηση των ελέγχων.
Η μείωση του ΦΠΑ (Φόρος Προστιθέμενης Αξίας) δεν μειώνει την ακρίβεια στα προϊόντα. Οι τιμές των προϊόντων προ φόρων δεν μειώνονται. Τα μόνα που μειώνονται είναι τα κρατικά έσοδα, με τα οποία μειωμένα έσοδα οι εν λόγω αρχηγοί υπόσχονται τις παροχές προς τους μη έχοντες, καθώς και την κοινωνική πολιτική! Μόνον που με ένα τέτοιο μέτρο το μόνο που επιτυγχάνουν είναι παροχές προς όλους, πλούσιους και φτωχούς!
Οι, δε, τιμές, των προϊόντων δεν μειώνονται. Μάλιστα, υπάρχει ο κίνδυνος να τροφοδοτήσει και την αύξηση του πληθωρισμού τώρα που θα διαθέτουν οι καταναλωτές περισσότερο εισόδημα προς κατανάλωση, γιατί το μέτρο αυτό θα δημιουργήσει μεγαλύτερη ζήτηση και επειδή τα καρτέλ καθορίζουν και την προσφορά θα έχουν την ευκαιρία να αυξήσουν ακόμα περισσότερο τα κέρδη τους.
Η μείωση του ειδικού φόρου στα καύσιμα είναι ακόμα πιο ανόητο μέτρο, γιατί εδώ με το μέτρο αυτό, πέρα από τη μείωση των εσόδων του κράτους, τις μεγαλύτερες παροχές τις προσφέρεις στους έχοντες και πλούσιους που καταναλώνουν περισσότερα καύσιμα και όχι στους μη έχοντες. Μάλιστα όταν τους ερωτούν από πού θα προκύψουν τα 800 εκατομμύρια εσόδων που τώρα, με τη μείωση του ειδικού φόρου στα ευρωπαϊκά επίπεδα, θα εκλείψουν, η απάντηση τους είναι: από την αύξηση κατανάλωσης καυσίμων! Και παριστάνουν και τους αριστερούς ή τους σοσιαλιστές που κόπτονται και μας μιλούν τόσο πολύ για το περιβάλλον και την κλιματική αλλαγή, ενώ συγχρόνως με τις πολιτικές τους προωθούν την αύξηση κατανάλωσης καυσίμων.
Για κλάματα οι προτάσεις της αντιπολίτευσης…
Η αύξηση της κατανάλωσης καυσίμων, γενικώς, είναι αυτό για το οποίο τρίβουν τα χέρια τους οι χώρες παραγωγοί που αποτελούν και το μεγαλύτερο και ισχυρότερο καρτέλ στον πλανήτη, γιατί έτσι μπορούν να πολλαπλασιάσουν τα κέρδη τους με την αισχροκερδή μείωση της προσφοράς καυσίμων. Για την Ελλάδα, που εισάγει καύσιμα, με την αύξηση της κατανάλωσης, προς χάριν κυρίως των πλουσίων, διαταράσσει και το ισοζύγιο εισαγωγών εξαγωγών, το οποίο στις μέρες μας δεν πάει καθόλου καλά. Ευτυχώς που υπάρχει και ο τουρισμός.
Το τρίτο μέτρο είναι το αριστερό-σοσιαλιστικό μέτρο που υπόσχεται εντατικοποίηση των ελέγχων, που παλαιότερα οδήγησε σε κάποιους να πιστεύουν πως λεφτά υπάρχουν! Λεφτά υπάρχουν, αλλά σε ποίων τις τσέπες; Τα επίσημα στοιχεία του ΟΗΕ αναφέρουν πως η παραγωγή του μαύρου χρήματος ανέρχεται, σε παγκόσμιο επίπεδο, στο 1,5 τρις δολάρια από τα οποία το ένα τρις δαπανάται για την εξαγορά κρατικών αξιωματούχων. Η εντατικοποίηση των ελέγχων ποτέ δεν έλυσε το πρόβλημα, όπου και εάν παρήγετο.
Με λίγα λόγια έχουμε μια αντιπολίτευση για κλάματα. Οι καταγγελίες της για πολιτικές της κυβέρνησης δεν φτάνουν για να σταθείς στη δεύτερη θέση, στην αξιωματική. Το ζητούμενο είναι οι πολιτικές της, που θα απαντούν με αξιόπιστο τρόπο στις κυβερνητικές πολιτικές. Εδώ, οι πολιτικές της, δυστυχώς, κάνουν τον κ. Μητσοτάκη να ασκεί στην πράξη κοινωνική πολιτική εισπράττοντας από όλους ΦΠΑ και υψηλούς ειδικούς φόρους και να επιστρέφει με τα επιδόματα μέρος αυτών των εισπράξεων σε κάποιους μη έχοντες. Αγνοεί τον Κέυνς και τα αυξημένα επιτόκια των τραπεζών, που πάρθηκαν για να μειωθεί η ζήτηση, για να αντιμετωπίσει, μερικώς, το πολιτικό κόστος που παράγει η ακρίβεια. Εύγε αντιπολίτευση και εις άλλα!
Ανάχωμα στην αισχροκέρδεια αποτελεί μόνον ο θεσμός της καταναλωκρατίας που αναπτύσσεται στο βιβλίο μου “Δούρειος Ίππος της Δημοκρατίας, εκδόσεις Άμμων”.