Η Γάζα και η αμηχανία της ισραηλινής woke Aριστεράς – Μέρος ΙΙ

Στο άρθρο της Illouz ένα καίριο ερώτημα μένει αναπάντητο: Γιατί το αντισιωνιστικό κίνημα είναι αντισημιτικό, όταν, εκτός των άλλων, σε αυτό συμμετέχουν όλο και περισσότεροι Εβραίοι; Εδώ η απάντηση της είναι τόσο φτηνή που δεν αξίζει να σχολιαστεί. Και στη Σοβιετική Ένωση –μας λέει η αρθρογράφος– έγιναν διώξεις κατά Εβραίων (η γνωστή συνωμοσία των γιατρών), στις οποίες διώξεις συμμετείχαν μέλη του ΚΚ που ήταν Εβραίοι! Μένει ενεός κανείς με την ένδεια του επιχειρήματος. Προφανώς πρόκειται για κακούς, όχι γνήσιους, για κατ’ όνομα μόνον Εβραίους! Κάτι σαν αυτό που οι δικτάτορες της εδώ επταετίας ονόμαζαν “κακούς Έλληνες” όσους κατέθεταν στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο τα αίσχη του καθεστώτος.

Όσο για τον “αντισημιτικό” χαρακτήρα της προτροπής “γυρίστε πίσω στο Μπρούκλιν”, βρίσκω πως είναι απολύτως δίκαιο, καθόσον 60.000 (το 15% των εποικιστών) είναι Αμερικανοί πολίτες που έχουν “μεταναστεύσει” σε παράνομα κατεχόμενα εδάφη της Δ. Όχθης, σε μια γη με την οποία δεν τους συνδέει τίποτα, υλοποιώντας, με μερικές χιλιάδες χρόνια καθυστέρηση, την πρόσκληση του Θεού στον Αβραάμ «ἔξελθε ἐκ τῆς γῆς σου καὶ ἐκ τῆς συγγενείας σου καὶ ἐκ τοῦ οἴκου τοῦ πατρός σου καὶ δεῦρο εἰς τὴν γῆν, ἣν ἄν σοι δείξω», θεωρώντας αυθαίρετα πως τους αφορά και πως δεσμεύει τους πραγματικούς κατοίκους της γης. Πέραν αυτού, το σύνθημα είναι όχι μόνον δίκαιο, αλλά και φρόνιμο και φιλοσημιτικό μάλιστα: το Μπρούκλιν όχι μόνον δεν είναι Άουσβιτς, αλλά είναι κατά πολύ ασφαλέστερος τόπος διαμονής για αυτούς.

Κάνει πως αγνοεί η αρθρογράφος μας το γεγονός ότι 9 στους 10 σιωνιστές ανά την υφήλιο, δεν είναι Εβραίοι! Υπάρχουν εκατομμύρια Αμερικανών φανατικών Ευαγγελιστών, που προσδοκούν τον θρίαμβο των Εβραίων και την ανέγερση του 3ου Ναού, που θα σημάνει την δεύτερη έλευση του Μεσσία (παρεμπιπτόντως, θα σημάνει και το τέλος των Εβραίων, αλλά ας λύσουν άλλοι τον γρίφο αυτόν). Χωρίς τους Ευαγγελιστές τι δύναμη θα είχε ο εβραϊκός σιωνισμός;

Αυτό το γεγονός, από μόνο του, δείχνει την τεράστια απόσταση που χωρίζει την πολιτική στάση κατά του σιωνισμού από το φυλετικό ή θρησκευτικό μίσος κατά των Ιουδαίων. Και ασφαλώς υπάρχουν διαπρεπείς και επώνυμοι Εβραίοι που είναι ριζικά αντίθετοι στον σιωνισμό. Όλη η γενιά των λεγόμενων νέων ιστορικών (Benny Morris, Ilan Pappé, Avi Shlaim κ.α.) έχει να επιδείξει σοβαρή επιστημονική έρευνα που με αδιάψευστο τρόπο τεκμηριώνει ένα προς ένα τα εγκλήματα του σιωνισμού ήδη πριν την ίδρυση του κράτους, όταν οι τρομοκρατικές παραστρατιωτικές οργανώσεις (Ιργκούν, Στερν, αλλά σε πολλές περιπτώσεις και η Χαγκανά) πραγματοποιούσαν όχι μία όχι δύο, αλλά πολλές εβδόμες Οκτωβρίου, πολλά χρόνια πριν ιδρυθεί η ατελής απομίμησή τους, η Χαμάς.

Τι μας λέει η Eva Illouz

Τι μας λέει λοιπόν, εν κατακλείδι, η εκπρόσωπος της ισραηλινής woke διανόησης στο άρθρο της (βλ. και το προηγούμενο σημείωμα μας):

Πρώτον: Προσέξτε, διότι μπορεί να έχετε υπερασπιστεί τους Εβραίους σε όλους τους διωγμούς που έχουν υποστεί, μπορεί να έχετε καταγγείλει όλα τα μαρτύρια που αδίκως έχουν υποστεί ανά τους αιώνες, όμως ακόμα και αν δεν το γνωρίζετε, ακόμα κι αν δεν το θέλετε, είστε ένα και το αυτό με τους διώκτες τους, ένα και το αυτό με όσους υποστηρίζουν τη “συκοφαντία του αίματος”, αν τυχόν δεν στηρίζετε την πολιτική του ηγεσία σε αυτό που διαπράττει στη Γάζα!

Είστε αδιόρθωτοι αντισημίτες όταν τολμάτε να καταγγέλλετε ανθρώπους που βασανίζουν, καταδικάζουν σε πείνα, εξευτελίζουν, ταπεινώνουν, ξεσπιτώνουν και βανδαλίζουν άλλους ανθρώπους, εάν οι θύτες είναι Εβραίοι. Αυτό απαγορεύεται, ακόμα χειρότερα: δεν είναι politically correct, δεν είναι “κοσέρ”, διότι κάθε αρνητικός ηθικός προσδιορισμός, όταν αποδίδεται σε Εβραίο ανακαλεί, θέλοντας και μη, όλη την αντισημιτική κουλτούρα που ασυνείδητα φέρετε και σας βαραίνει με όλη την ενοχή αιώνων αντιιουδαϊκού μίσους και εγκλημάτων.

Δεύτερον: Το επιχείρημα των αντισιωνιστών ότι η κατηγορία περί αντισημιτισμού αποσκοπεί στην απαγόρευση κάθε συζήτησης και διαφωνίας, επιχείρημα που καταγγέλλεται ως αβάσιμο, δεν αντιμετωπίζεται καθόλου. Είναι προφανώς “αβάσιμο”, διότι έτσι αποφάσισε να το χαρακτηρίσει η αρθρογράφος. Οπότε μην περιμένουμε εξηγήσεις για τις άνευ προηγουμένου διώξεις, διαγραφές φοιτητών, απαγορεύσεις εκπομπών, απαγορεύσεις εισόδου σε χώρες υπεράνω πάσης αντισημιτικής υποψίας, να υποθέσω, όπως η Γερμανία. Παντού σε Ευρώπη και Βόρειο Αμερική καταλύονται βασικές συνταγματικές ελευθερίες για να μην ακουστεί μισή κουβέντα κριτικής κατά του Ισραήλ. Αυτό δεν εμποδίζει καθόλου ωστόσο ορισμένους να βλέπουν όλο το σύμπαν να συνωμοτεί εναντίον του!

Τρίτον: Όσο για τον πραγματικό κίνδυνο που απειλεί τον κόσμο εξ αιτίας των Εβραίων, κάτι που αποτελεί παρανοϊκή εμμονή των μη Εβραίων κατά την Illouz, ο κόσμος δεν διατρέχει κανέναν κίνδυνο από καμία φυλή. Δεν υπάρχουν καλές και κακές φυλές. Όμως, διατρέχει σοβαρότατο κίνδυνο από τις απεγνωσμένες προσπάθειες του εν λόγω κράτους να συμπαρασύρει τις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους σε πόλεμο με το Ιράν. Αυτό ναι, είναι υπαρκτός και θανάσιμος για την ανθρωπότητα κίνδυνος. Και όσο κι αν υποστηρίζει κανείς πως και το Ισραήλ, όπως όλες οι χώρες, έχει δικαίωμα ύπαρξης, δεν ξέρω πόσο λογικό θα είναι να προτιμήσουμε να καταστραφεί ο πλανήτης ολόκληρος, χάριν μίας εμμονικής φοβίας του Ισραήλ.

Η ισραηλινή woke Αριστερά

Όσο πιο μικροαστική και ανούσια είναι η Αριστερά, τόσο πιο woke είναι. Το βλέπουμε άλλωστε και στη χώρα μας. Όσο πιο αποξενωμένη είναι από τα ριζικά προβλήματα των κοινωνιών, τόσο περισσότερο αναλώνεται σε “αποκάθαρση” των λέξεων και επιβολή των πλέον απίθανων δικαιωμάτων. Και τόσο περισσότερο τρομοκρατείται, όταν εμφανίζεται μια άλλη Αριστερά πέραν του “γουοκισμού”, όπως συμβαίνει στα Πανεπιστήμια της Αμερικής σήμερα και της Ευρώπης σε λίγο.

Και βεβαίως, η Αριστερά στο Ισραήλ ίσως να είναι η πιο woke Αριστερά του κόσμου. Το μεγαλύτερο κατόρθωμα για το οποίο καμαρώνει είναι το ετήσιο gay parade στο “αμαρτωλό” Τελ Αβίβ. Ίσως και να μοιάζει υπερβολικά “ανατρεπτικό” αυτό, σε μια χώρα όπου λίγα χιλιόμετρα πιο νοτιοανατολικά, στην αγία πόλη των τριών θρησκειών, χιλιάδες μαυροφορεμένοι με κοτσίδες, φορώντας γούνινα καπέλα(!), με 40 βαθμούς υπό σκιάν, χτυπάνε νυχθημερόν το κεφάλι τους σε έναν τοίχο. Καθόλου όμως δεν βοηθάει αυτό, να βρεθεί μια λύση που θα καθιστά δυνατή την ασφαλή επιβίωση και των δύο λαών που κατοικούν τη γη της.

Σε κάθε περίπτωση, επειδή το πνεύμα δεν έλειψε ποτέ από αυτόν τον πραγματικά μοναδικό και ιδιοφυή λαό, είναι ένας σύγχρονος Ισραηλινός και Εβραίος εκείνος που περισσότερο εύστοχα από τον καθένα συνοψίζει την ιδιομορφία του πλέγματος, από το οποίο κατέχεται η χώρα και από το οποίο δεν μπορεί να ξεφύγει, ως φαίνεται καμία πολιτική παράταξη. Λέει, λοιπόν, αυτός ο σπουδαίος και γενναίος άνθρωπος, ο δημοσιογράφος και διανοούμενος Γκίντεον Λέβι: «υπάρχουν και άλλοι στην Ιστορία που έχουν διαπράξει γενοκτονίες· οι Ισραηλινοί είναι όμως οι μόνοι που το κάνουν, κατορθώνοντας συγχρόνως να εμφανίζονται σαν θύματα!»