Ευρωπαίοι χωρίς Ευρώπη;

Αναρωτιέμαι, εν όψει της ψηφοφορίας στις 9 Ιουνίου:

• τι είναι σήμερα το ευρωπαϊκό όραμα;
• σε ποιο μοντέλο διακυβέρνησης αντιστοιχεί η ΕE;
• ποιες πολιτικές συγκρούονται στις ευρωεκλογές;
• τι ρόλο παίζουν οι Έλληνες ευρωβουλευτές, εκτός από το να εκθέτουν την εκάστοτε κυβέρνηση, ίσως και τη χώρα;

Για μίαν “άλλη Ευρώπη”

Άπαντες δηλώνουν κατηγορηματικά ότι μάχονται[;] για μιάν “άλλη Ευρώπη”[sic], αρκούμενοι σε ανέξοδες κορώνες [πολιτισμός, δικαιώματα κλπ] ή σε αδιέξοδες συμμαχίες [αριστερών, σοσιαλιστών, πράσινων κλπ]. Όσον αφορά στις αντιλήψεις των EΕλλήνων πολιτών, οι περισσότεροι αισθάνονται “Ευρωπαίοι”[!] μόνον όταν τους συμφέρει οικονομικά, ενώ σε όλες τις άλλες δραστηριότητές τους λειτουργούν συνειδητά σαν “καθ’ ημάς ανατολίτες”.

Είναι ψυχοκοινωνικά αδύνατον να ξε-χωρίσουμε “τον καλό από τον κακό εαυτό τού Έλληνα” από το αν πιστεύει σε αυτή την Ευρώπη ή όχι. Οι παράμετροι της ειρηνικής μας συμβίωσης και της γενικής ευμάρειας είναι τόσες πολλές κι έχουν τόσα αντιφατικά ιστορικο-εθνικά χαρακτηριστικά, ώστε θα ήταν ιδιαίτερα παρακινδυνευνένο να συν-δέσουμε το μέλλον της Πατρίδας αποκλειστικά και μόνο με την εξέλιξη στα ευρωπαϊκά πράγματα.

Δεν γνωρίζω αν μερικοί πίστευαν στο παρελθόν ότι η Ευρώπη θα ήταν ένα “μαιευτήριο ουτοπιών”, σήμερα όμως μοιάζει περισσότερο οι ευρωβουλευτές μας να λειτουργούν ως “σταυροφόροι του Τίποτα” [Β.Φαϊτάς,”Ηρθα και δεν ήταν κανείς”].