Ό,τι δεν έκανε η ΕΕ το κάνει ο Όρμπαν

Πρωτεύων σκοπός της επισκέψεως στο Κίεβο, η επίτευξη παύσεως πυρός και η έναρξη ειρηνευτικών διαπραγματεύσεων, δευτερεύων, οι σχέσεις μεταξύ Βουδαπέστης και Κιέβου, κατόπιν παραβιάσεως υπό του τελευταίου και των δικαιωμάτων των Μαγυάρων, της ουγγρικής μειονότητος δυτικώς της Ουκρανίας. O Όρμπαν είναι ο εγγύτερος σύμμαχος της Ρωσίας στην Ευρώπη (εξακολουθεί να λαμβάνει φυσικό αέριο δια μέσου του TurkStream), δηλών στον πρόεδρο Ζελένσκι, στην “διάθεσή” του δια την υλοποίηση μίας τέτοιας ατζέντας. Το διάβημα Όρμπαν έχει έτι βαρύνουσα σημασία, σε μίαν συγκυρία όπου η Δύση έχει κυριολεκτικώς διακόψει κάθε γέφυρα επικοινωνίας μετά της Ρωσίας.

Συγκεκριμένα, η ανωτέρω ουγγρική μειονότης αυτή ευρίσκεται στην Τρανσκαρπαθία. Υπάρχουν και άλλες μειονότητες, όπως η ρουμανική, η σλοβακική κ.α. Βεβαίως, η πλέον σημαντική είναι η ρωσική. Ωστόσο και η ουγγρική μειονότης κατέστη θύμα των διώξεων της πραξικοπηματικής κυβερνήσεως της αναδυθείσας από τις βιαιότητες του κύματος EuroMaidan, στο Κίεβο, την 22.02.2014.

Η κακομεταχείριση αύτη (βιαία καταπίεση) –περιλαμβανομένης και στην περίπτωση αυτή της απαγορεύσεως χρήσεως επισήμως της ουγγρικής γλώσσης (σε σχολεία ή τοπικές αρχές) και της εγκαθιδρύσεως της ουκρανικής ως μόνης επισήμου– εξώθησε την Βουδαπέστη να διαμαρτυρηθεί ενώπιον του εν Στρασβούργω Συμβουλίου της Ευρώπης, αιτούμενη και την αυτονόμηση της μειονότητας αυτής. Εξ αυτού ο Όρμπαν απαγόρευσε την μεταφορά όπλων της Δύσεως προς την Ουκρανία, μέσω της Ουγγαρίας. Η εγγύτης των σχέσεων Ουγγαρίας-Ρωσίας έγκειται εις το ότι ακριβώς αμφότερες αγωνίζονται δια τον αυτόν σκοπό, ήτοι την ίση μεταχείριση και τον σεβασμό των δικαιωμάτων των εθνικών μειονοτήτων τούτων.

O Όρμπαν είχε ήδη, από της από 24.05.2023 συνεντεύξεώς του στα πλαίσια του Economic Forum του Κατάρ, αποκλείσει νίκη της Ουκρανίας. Μίαν σύγκριση στα θύματα μεταξύ του ενός και του άλλου στρατοπέδου αρκεί δια να επιβεβαιώσει την εκτίμηση αυτήν. Κατ’ εγκρίτους αναλυτές, η πλέον έγκυρη πηγή υπολογισμού των θανάτων εκ του ανωτέρω πολέμου, βάσει της ακολουθημένης μεθοδολογίας (αγγελίες θανάτου) είναι η ιστοσελίς Mediazona, διαχειριστής της οποίας είναι η ρωσική αντιπολίτευση, εν συνεργασία μετά του BBC. Εκ των υπολογισμών εκ της πηγής αυτής, η αναλογία θανάτων μεταξύ Ρώσων και Ουκρανών είναι 1 Ρώσος προς 10 Ουκρανούς (σημείο 15:05). Τις εκτιμήσεις αυτές υιοθετεί και ο Αμερικανός συνταγματάρχης Δρ. Ντάγκλας Μακ Γκρέγκορ, έως και η Γαλλίδα καθηγήτρια Πολιτικών Επιστημών Καρολίνα Γαλακτερού (σημείο 17:45).

Υπενθυμίζεται, δε, στην περίπτωση όπου υποτεθεί πως ο πόλεμος έπληξε την δημοτικότητα του Ρώσου προέδρου, Βλαδιμήρου Πούτιν, ότι κατά το ρωσικό κέντρο δημοσκοπήσεων Λεβάντα – το οποίον, έως πρότινος τουλάχιστον, εθεωρείτο Αμερικανός πράκτωρ, ως χρηματοδοτούμενο υπό του αμερικανικού National Endowment for Democracy, στηριζομένου υπό της κυβερνήσεως των ΗΠΑ –η δημοτικότης αύτη προ της ρωσικής στρατιωτικής επιχειρήσεως (22.02.2022) ανήρχετο στο ~60-65%, από της δε εξαπολύσεως αυτής στο ~80%, τελευταίως, δε, σε >85% Ουκρανούς (σημείο 23:05). Πάσες, δε, οι τρομοκρατικές επιθέσεις, οι εκτελεσθείσες εντός Ρωσίας, υπό της Ουκρανίας και της Δύσεως (δολοφονία Daria Dugin, επιθέσεις εις Crocus, Νταγκεστάν κ.ο.κ.), τουναντίον, αύξησαν την δημοτικότητα του προέδρου Πούτιν.

Γιατί έχει δίκιο ο Όρμπαν 

Τα σημεία που ενισχύουν το διάβημα Όρμπαν είναι τα εξής:

• 1. Η πρόσκληση της Ελβετής προέδρου, Viola Amherd, ήδη προ της αποτυχούσης συνόδου στην Ελβετία (Bürgenstock, 15-16.06.2024), περί τοιαύτης προσπαθείας παρουσία της Ρωσίας.
• 2. H εξάντληση των αποθεμάτων αψύχου υλικού, όχι μόνον της Ουκρανίας, αλλά και της Δύσεως ταύτης εις βαθμόν, ώστε ν’ αποστερηθεί το Ισραήλ των αμερικανικών συστημάτων Patriot, εις ικανοποίησιν των αναγκών της Ουκρανίας, καίτοι χρήση τούτων εγένετο κατά της Χαμάς, άγνωστο, δε, εάν χρειασθούν και στην μάχη μετά της Χεζμπολάχ. Τέτοια, δε, ενίσχυση της Ουκρανίας θα φέρει σε δύσκολη θέση το Ισραήλ έναντι της Ρωσίας.
• 3. Η αυξανομένη δυσαρέσκεια εντός της Ουκρανίας, εν αντιθέσει προς την Ρωσία.

Την παραμονή της αφίξεως του Όρμπαν απετράπη υπό των ουκρανικών μυστικών υπηρεσιών ετέρα απόπειρα πραξικοπήματος, δευτέρα εντός τριών εβδομάδων. Συγκεκριμένα, κατά ουκρανικές πηγές, επ’ ευκαιρία διαδηλώσεως στην ουκρανική πρωτεύουσα, ομάς ακτιβιστών κατευθύνθηκε προς το ουκρανικό Κοινοβούλιο Ράντα προς κατάληψη τούτου και της εξουσίας. Κατά την κυρία Γαλακτερού, η κίνηση αύτη αντικατοπτρίζει είδος τί αφυπνίσεως υπό μερίδος του πολιτικού και πνευματικού κόσμου, ότι το παρόν καθεστώς είναι αποτρεπτικό οιασδήποτε ειρηνευτικής διευθετήσεως της κρίσεως (σημείο 9:35).

Τέτοια απόπειρα, λοιπόν, δεν μπορεί ν’ αποδοθεί σε ρωσικό δάκτυλο. Ας θυμηθούμε, δε, ότι όταν ο πρόεδρος Ζελένκσι ανέλαβε καθήκοντα, την 20.05.2019, υποσχόμενος “να τα βρει” μετά της Ρωσίας, ο Dmytro Yarosh, επί ημερών των βιαιοτήτων του EuroMaidan (2013-2014) αρχηγός της ακροδεξιάς παραστρατιωτικής Pravyi Sektor (Δεξής Τομεύς), μετέπειτα και μέχρις σήμερα του Ουκρανικού Στρατού Εθελοντών που συνδράμει τις ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις, απείλησε πως ο Ουκρανός ηγέτης θα κρεμασθεί από το ψηλότερο δένδρο του Κιέβου!

Και την επαύριον της ρωσικής επιχειρήσεως, την 25.02.2022, όταν ο πρόεδρος Ζελένκσι εκκάλεσε τον Ελβετό υπουργό των Εξωτερικών, αιτούμενος την οργάνωση ειρηνευτικής συσκέψεως, ο πρώτος γύρος των οποίων ξεκίνησε στα σύνορα μετά της Λευκορωσίας, Ουκρανοί διαπραγματευτές δολοφονήθηκαν εν ψυχρώ εν μέσω Κιέβου, υπό των ουκρανικών υπηρεσιών πληροφοριών SBU, ως ομολόγησε ο αρχηγός των ουκρανικών στρατιωτικών πληροφοριών KyryloBudanov.

Η δυσχερής θέση του Ζελένσκι

Ομολογουμένως, δυσχερής η θέση του προέδρου Ζελένσκι, μεταξύ σφύρας και άκμονος: Εκ της μίας, η δυσαρέσκεια του πληθυσμού και στρατού – Τάγματα αρνούμενα να εκτελέσουν εντολές, περιλαμβανομένης της 3^ης Ταξιαρχίας Εφόδου, πρώην Ταξιαρχίας Αζόφ – εκ της άλλης οι απειλές κατά οιασδήποτε ειρηνευτικής προσεγγίσεως και της ζωής του. Έτσι προδήλως ερμηνεύονται και οι φάσκουσες και αντιφάσκουσες τοποθετήσεις του επί του πολέμου: Την 28.04.2024 ομιλεί ως πολεμοκάπηλος, την 27.06.2024, ομολογεί, ότι ο αριθμός των θυμάτων δεν επιτρέπει διαιώνιση του πολέμου.

• 4. H αταλάντευτη βούληση του προέδρου Πούτιν περί της ευοδώσεως τοιαύτης προσπαθείας. Ως εδήλωσε προσφάτως στην Αστάνα (Καζακστάν), 3-4.07.2024, αναφερόμενος στην υποψηφιότητα του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ: «Το γεγονός, ότι ο κύριος Τραμπ λέγει, ως υποψήφιος δια την προεδρία, ότι είναι έτοιμος να θέσει τέρμα στον πόλεμο στην Ουκρανία, είναι κάτι που λαμβάνομε λίαν σοβαρά υπ’ όψιν. Δεν γνωρίζω τί έχει κατά νου δια το πώς ακριβώς λογαριάζει να το επιδιώξει αυτό, όπερ αποτελεί ερώτημα-κλειδί, αλλ’ ουδεμία αμφιβολία τρέφω, ότι η δήλωση αυτή είναι ειλικρινής και εμείς δεν μπορούμε παρά την στηρίζομε».

Σε προηγουμένη ευκαιρία, ο ίδιος ο Όρμπαν έκανε έκκληση στον αμερικανικό λαό να επανεκλέξει τον πρόεδρο Τραμπ προς τερματισμό του πολέμου. Εν γένει, δε, πλείστα είναι τα πεδία που βρίσκουν τις απόψεις αμφοτέρων των ανδρών να συγκεράζονται.

Αναφέρθηκε, ότι ο υπαρχηγός του επιτελείου του προέδρου Ζελένσκι, Igor Zhovka, δήλωσε, ότι η ουκρανική κυβέρνηση δεν ενδιαφέρεται δι’ οιαδήποτε κατάπαυση πυρός, όσον αύτη δεν εντάσσεται σ’ ένα ευρύτερο διαπραγματευτικό πλαίσιο. Κατά την εν συνεχεία μετάβασή στην Μόσχα, ο Όρμπαν φέρεται ειπών, ότι η ανωτέρω απάντηση είναι γεγονός. Ωστόσο, αναμένονται επιβεβαιώσεις από πλευράς του Ουκρανού ηγέτη.

Κρισιμοτάτη, λοιπόν, η έλευση Όρμπαν. Η οποίαν, σημειωτέον, δεν μπορεί να τυγχάνει της αποδοκιμασίας των ΗΠΑ, οι οποίες παίζουν σε δύο ταμπλό, λαμβανομένου υπ’ όψιν, ότι τελευταίως, ο Αμερικανός υπουργός Αμύνης ανήγγειλε την παροχή επί πλέον στρατιωτικής βοηθείας στην Ουκρανία ύψους $2,3 δισ. Βεβαίως, εάν οι Ρώσοι εξαναγκασθούν να συνεχίσουν τον πόλεμο, δεν θα διστάσουν επ’ ουδενί να καταστρέψουν ολοσχερώς την Ουκρανία (σημείο 37:00) όπερ ο πρόεδρος Ζελένσκι δεν αγνοεί, όπερ καθιστά δι’ έναν ακόμη λόγο την εξεύρεση πολιτικής λύσεως μονόδρομο, όπερ προφανώς δεν εκφεύγει ούτε της αντιλήψεως τούτων των ΗΠΑ.

Ελπίζουμε μόνο στην Ουγγαρία…

Στο πεδίο της μάχης οι Ρώσοι έχουν το πάνω χέρι. Είναι επίσης αμετακίνητοι επί των αιτημάτων τους περί αναγνωρίσεως των προσχωρησάντων, την 23-27.09.2022, στην Ρωσία, κατόπιν νομίμων δημοψηφισμάτων (άρθρο 1, παρ. 2 Καταστατικού ΟΗΕ περί Αυτοδιαθέσεως), των Δημοκρατιών Ζαπορίζια, Λουγκάνσκ, Ντονέτσκ και Χερσώνος και της Κριμαίας, κατά το από 16.03.2014 δημοψήφισμα αυτής και ουδετεροποιήσεως του υπολοίπου της Ουκρανίας. Η πρωτοβουλία-προεδρία Όρμπαν ως μόνου, σήμερα, διαύλου επικοινωνίας – οι διαμεσολαβήσεις Τουρκίας (Λβιβ, 16.08.2022) και Ισραήλ (πρωθυπουργία Naftali Bennett) έχουσες αποβεί άκαρπες– είναι, κατά την άποψή μας, η τελευταία! Ουαί και αλίμονο εάν αφεθεί!

H Γαλλία, δυστυχώς, στην οποία είχε κάθε λόγο να ελπίζει κανείς, φάνηκε κατωτέρα των προσδοκιών των πατέρων της ευρωπαϊστών, όταν προ 75 ετών επινοούσαν μαγικές φόρμουλες γεφυρώσεως των πάλαι ποτέ ανταγωνιστικών σχέσεων της Γαλλίας μετά της Γερμανίας, πηγή των Παγκοσμίων Πολέμων, οικοδομούντες ένα κοινό μέλλον δια την Ευρώπη. Κατωτέρα των προσδοκιών η Γαλλία και εκ των ιστορικών σχέσεων αυτής μετά της Ρωσίας, της ναπολεοντίου εκστρατείας εξαιρουμένης (1812), επιτρεπουσών στην ιδία ν’ αδράξει την ευκαιρία και διαδραματίσει ρόλο ειρηνοποιό.

Αντ’ αυτού, ο Γάλλος πρόεδρος, Εμανουέλ Μακρόν, αναπέτασσε το σύνθημα του πολέμου, εξαγγέλλων την αποστολή γαλλικών στρατευμάτων στην Ουκρανία, αφίων εμβρόντητους του λοιπούς Ευρωπαίους ηγέτες και βεβαίως την ευρωπαϊκή κοινή γνώμη, αφού προηγουμένως επιδεικτικώς περιφρόνησε τον Ρώσο ομόλογό του περί των Συμφωνιών του Μινσκ (12.02.2015), δηλών, την 30.06.2022 ότι «γράφει στα παλαιά του υποδήματα τις προτάσεις των αυτονομιστών», νοών τους Ρωσόφωνους του Ντονμπάς, μη έχων αναγνώσει το κείμενο των Συμφωνιών, που προέβλεπε την αυτονόμηση των Ρωσοφώνων εντός ταύτης της Ουκρανίας, φόρμουλα που σήμερα πολλοί στην Δύση νοσταλγούν, αλλά που κείται πλέον μακράν.

H πρωτοβουλία Όρμπαν έρχεται, όπως περιέγραψε ο Ουίνστων Τσώρτσιλ τον Ελευθέριο Βενιζέλο, όταν προσφέρθηκε να συνδράμει την συμμαχική προσπάθεια δια των πέντε μεραρχιών που ευρίσκοντο στην Σμύρνη, εις κατάληψιν μεταξύ άλλων της Προύσας, της Ανατολικής Θράκης κ.ο.κ., δυνάμει της οποίας κατέστη εφικτή η ειρήνη, δια της Συνθήκης των Σεβρών, την 10.08.1920 (Winston Churchill, Lacrisemondiale, τόμ. IV: 1919, εκδ. Payot, Παρίσι, 1931, σελ. 371), σαν την «καλή νεράιδα»! Οι Βρυξέλλες είπαν, ότι η Ουγγαρία δεν έχει τέτοιαν εντολή, του Όρμπαν απαντήσαντος:«Δεν μπορείς να κάθεσαι σε μίαν αναπαυτική καρέκλα στις Βρυξέλλες, αναμένων κάποιο θαύμα. Θα συντελέσουμε στα πρώτα βήματα επίτευξης μίας ειρήνης». Αυτό έκαμαν οι Ρόμπερτ Σούμαν και Κόνραντ Αντενάουερ, την 9^η Μαΐου (1950), όταν όλα ξεκίνησαν…