Θέλει να μπει από την πίσω πόρτα στην ΕΕ το ψευδοκράτος

Δηλαδή, δυο κράτη με κυριαρχική ισότητα τα οποία θα συμφωνήσουν σε “ομοσπονδιακή δημοκρατία”. Θα είναι δε και μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που είναι και το ζητούμενο της αποσχιστικής οντότητας αλλά και της Τουρκίας, που θα μπει στις Βρυξέλλες από την πίσω πόρτα και… λαθραία. Είναι ένα μοντέλο, που ναι μεν δεν είναι αποδεκτό στην ΕΕ, αλλά όλα είναι πιθανά όταν δηλώνεται πως μπορεί να τετραγωνιστεί ο κύκλος. Το σίγουρο είναι πως δε γίνεται αποδεκτό από την Κυπριακή Δημοκρατία. Ο Τατάρ βέβαια είπε στις δηλώσεις του πως η “ομοσπονδιακή δημοκρατία”, θα δώσει τη δυνατότητα στο “βορρά” να είναι μέλος της ΕΕ.

Ο εγκάθετος της Άγκυρας στα κατεχόμενα θέλει να “χρυσώσει” το χάπι και να παρουσιάσει τον ίδιο βαρετό αμανέ ως κάτι καινούργιο λέγοντας πως «αν είναι να υπάρξει συμφωνία, μπορεί να είναι συμφωνία με τη συνεργασία δύο κρατών. Δηλαδή ο βορράς να είναι μέσα σε μια τέτοια ομοσπονδιακή δημοκρατία η οποία θα είναι ανοιχτή στο να ζήσουν μειονότητες. Και όταν θα είναι εντός της ΕΕ – επειδή δε θα υπάρχουν σύνορα – να γίνονται επενδύσεις αλλά και εγκατάσταση ανθρώπων σε ολόκληρο τον βορρά». Άρα ο Τατάρ ως οπαδός της “ελεύθερης αγοράς” (το μόνο ελεύθερο που υποστηρίζει) θα είναι ανοικτός προς επενδύσεις στο “βόρειο” μέρος, που «μπορεί να συνεχίσει και να αναπτύξει τη δική του ζωή όπως θέλει». Συνεπώς, η κατοχική πλευρά δε λέγει οτιδήποτε καινούργιο και ούτε μπορούν αυτές οι τοποθετήσεις να συζητηθούν.

Το Κυπριακό μέσα από τις δεκαετίες ακολούθησε πορεία διολίσθησης. Από το 1974 και εντεύθεν οι συνεχείς υποχωρήσεις έχουν φθάσει τις συζητήσεις στο χείλος του γκρεμού. Ο “μεγάλος συμβιβασμός”, η Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία, λανθασμένα έγινε αποδεκτός γιατί περιλαμβάνει έντονα διαχωριστικά στοιχεία ενώ μέσα από τις διαχρονικές συζητήσεις έχουν περιοριστεί οι βασικές ελευθερίες.

Η μορφή της λύσης

Η μορφή της λύσης που επιδιώκεται δε θα αντέξει στο χρόνο. Η Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία είναι ένα πλαίσιο το οποίο έχει χωριστικά χαρακτηριστικά και στοχεύει στη λειτουργία μιας νέας κατάστασης πραγμάτων, που θα αναδεικνύει το διαχωρισμό στη βάση της εθνικής προέλευσης. Είναι προφανές πως αυτό θα παράγει εθνικισμό και θα γεννά συγκρούσεις.

Και μετά τη Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία κι αφού πήρε ως διαδικαστικό κεκτημένο όλες τις υποχωρήσεις της ελληνικής πλευράς, η Άγκυρα έχει αναβαθμίσει τους στόχους της. Ανέπτυξε το αφήγημα για δυο κράτη και τώρα, διά του Ταλάτ, παρουσιάζει και το σενάριο της συνεργασίας στα πλαίσια μιας συνομοσπονδίας. Βέβαια αυτό “το βήμα πίσω” (θα βρεθούν κάποιοι στην ελληνική πλευρά, που θα το χαρακτηρίσουν με αυτό τον τρόπο), γίνεται για να μπει στο κάδρο η Ευρωπαϊκή Ένωση.

Όλα αυτά λέγονται από τουρκικής πλευράς ενώ σήμερα στη Νέα Υόρκη η Προσωπική Απεσταλμένη του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, Μαρία Άνχελ Ολγκίν Κουεγιάρ, θα υποβάλλει στον κ. Γκουτέρες την έκθεση της. Μετά το πυθιακό δημόσιο μήνυμά της προς Κυπρίους, η κ. Ολγκίν θα παρουσιάσει τι άκουσε όλους αυτούς τους μήνες και θα αναφέρει το τι μπορεί να γίνει. Προτείνοντας, όπως αναφέρθηκε, νέες μεθοδολογίες. Εν αναμονή. Το ψυχογράφημα των Κυπρίων, πάντως, το έκανε.

Ο επόμενος Επίτροπος της Κύπρου στην ΕΕ

Η ανώτατη ηγεσία του ΔΗΣΥ, Πρόεδρος και Αναπληρωτής Πρόεδρος, άνοιξαν το θέμα του διορισμού του Χάρη Γεωργιάδη στη θέση του νέου Επιτρόπου της Κύπρου στην ΕΕ. Και μάλιστα έσπευσαν να αναφέρουν πως δεν θα είναι casus belli ο διορισμός Γεωργιάδη. Μπήκε στο χορό αυτό από την εφεδρεία ο κ. Γιαννάκης, που είπε πως πρέπει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας να απευθυνθεί πρώτα στην κ. Αννίτα Δημητρίου. Καλά ποιος τους είπε πως θα διοριστεί ο κ. Γεωργιάδης; Ή εάν είναι στον κατάλογο; Ο ίδιος ο επηρεαζόμενος είπε ότι δεν του έγινε κρούση. Πανηγύρια του χωριού. Παιδική Χαρά.