Άσπαρτη Δρυς

Εχίων
Άδικος γόνος
Άτιμος φόνος
Χείρων
Πάνδημος Φόβος
Δίδυμος Φοίβος
Δίκροκον Ωόν
Τής Δημιουργίας…
Ορφέα
Την Δηιάνειρα νυμφεύσου
Τώρα που την Ευρυδίκη
Στήλην άλατος αποκρυστάλλωσας
Μίαν ωδήν άδοντας μόνη
Ύμνον αλλοδιαστασιακόν
Πλεγμένον εις τον ιερόν
Ιστόν αράχνης φονικής,
Φθονερής,
Φθινοπωρινής
Ανωφερώς
Φθινούσης
Ηράκλειτε σκαιέ,
Δυσοίωνε
Το Σκότος μη φοβείσαι,
Σκώρος είναι ασπάρτου Δρυός
Και τής Θήβας οι σπαρτοί
Αλληλοεξοντώθηκαν,
Εχίονα.

Έψιλον το εν Δελφοίς
Εχίων
Έχιδνα
Εχέφρων
Εχινόκοκκος
Εχέδωρος
Εχετλαίος
Εχέμυθος
Εφέσιος
Εδέσσης
Εδώδιμος
Εδαφιαίος
Εδεσίχθων
Εδέμων
Εδίδασκες
Εδόσιμος
Εδεμιαίος
Εδέσιμος
Εδώνυμος
Εδαλίσκη
Εμφανίσιμος
Έδδολος
Έφιππος
Έφηβος
Ενίοξ
Ηνίοχος
Εχίων
Κάδμος μεταμορφωμένος σε φίδι
Με την οφιοειδή σύζυγό του
Την Αρμονία
Εκστρατεύουν
Εναντίον
Τής Ελλάδος
Ερεσίχθονες…