Μικρομεσαίες Επιχειρήσεις: Εγκατάλειψη ή ομαλή μεταβίβαση του “σκάφους”;

Ζώντας και δρώντας στη χώρα των Virtual Reality κυβερνήσεων, αναζητάς – χωρίς να αλλάζεις ο ίδιος – τρόπους διαφυγής και εναρμόνισης των επαγγελματικών φιλοδοξιών σου με τους ευρύτερους στόχους της ζωής σου. Παραβλέποντας ότι η τύχη βρίσκεται εκεί όπου η προετοιμασία συναντά την ευκαιρία και αγνοώντας την αξία της μικρομεσαίας επιχείρησής σου, και πως θα αξιοποιήσεις το ρευστό της εκποίησής της, είναι πολύ πιθανό να βρεθείς στο περιθώριο.

Είτε δραστηριοποιείσαι σε κλάδο με διεθνή ζήτηση είτε όχι, είναι επιχειρηματικά ευφυές να έχεις σχεδιάσει και τη διαδικασία αποχώρησης την κατάλληλη στιγμή με ανταποδοτικό τίμημα, δόξα και τιμή. Δεν είναι ηττοπαθές ούτε και παράδοξο αλλά, τουναντίον, πολύ σημαντικό να προβλέψεις την έξοδό σου από ένα επιτυχημένο επιχειρηματικό εγχείρημα, από την εκκίνησή του ακόμη, έχοντας τη δυνατότητα να δεις τις επιλογές και τα βήματα προετοιμασίας για να μην εξελιχθεί σε “έξοδο του Μεσολογγίου”.

Αλλά ακόμη κι αν η ιδέα προκύψει κατά τη διαδρομή (λόγω της ρύθμισης, καλή ώρα, ή έλλειψης κληρονομικής διαδοχής αξιώσεων) στο διάβα της οποίας αποκαλύπτεις νέες ευκαιρίες και διαδρομές για καινούρια λιμάνια προορισμού, οφείλεις να διαμορφώσεις τη στρατηγική “απαγκίστρωσης” από το παλιό σχήμα που τείνει προς την παρακμή, ή χάραξη νέας πορείας χωρίς να εκθέτεις την αξιοπιστία σου και την εμπιστοσύνη των ενδιαφερόμενων μερών (επενδυτών, συνεργατών, εργαζομένων) διασφαλίζοντας τα συμφέροντά τους.

H εγκατάλειψη της μικρομεσαίας επιχείρησης

Συνεπώς, χρειάζεσαι σχέδιο, πριν και μετά την πώληση, ώστε να επιτύχεις κάτι καλύτερο και πιο ελπιδοφόρο. Ιδιαίτερα όταν στο κεφάλαιό της επιχείρησης δεν συμμετέχουν τρίτοι που μπορούν να επηρεάσουν την εξέλιξη της πώλησης, αλλά και λόγω συναισθηματικής αποστασιοποίησης από το “παιδί” σου. Έχοντας δε, στήσει μια οργάνωση ανοιχτή στην καινοτομία, την τεχνολογία, τα επιχειρηματικά μοντέλα και τις μεθόδους παραγωγής/διάθεσης, το μάρκετινγκ κλπ., είναι βέβαιο πως θα υπάρχουν αρκετοί ενδιαφερόμενοι με επαυξημένη την προσδοκία υψηλού τιμήματος μεταβίβασης. Σε κάθε περίπτωση, αναγκαία για το σχεδιασμό είναι:

• Η πλαισίωσή σου από ειδικούς συμβούλους (νομικός, φοροτεχνικός, εκτιμητής/μεσίτης),
• Η βελτιστοποίηση/τακτοποίηση των οικονομικών μεγεθών και αρχείων για τη διευκόλυνση της δέουσας επιμέλειας από τον υποψήφιο αγοραστή του οποίου επιβάλλεται να εξεταστεί το ποιόν και οι δυνατότητές του.
• Η διαμόρφωση των όρων και η ελαχιστοποίηση των κινδύνων μεταβίβασης, όπως και της περίπτωσης συμμετοχής με την ομάδα των συνεργατών σου στο νέο σχήμα.

Έχε υπόψη σου ότι πέρα από τα όποια κίνητρα που προτίθεται να παράσχει η κυβέρνηση, υπάρχει και το στρατηγικό ενδιαφέρον των επιχειρήσεων για οριζόντια (νέα αγορά, δημιουργία ή διεύρυνση δικτύων διανομής κλπ.) και κάθετη ολοκλήρωση (επέκταση του φάσματος παραγωγής/προώθησης μέσω διαφορετικών παραγωγικών δομών και λειτουργιών). Γνωρίζοντάς τα μπορείς να διακρίνεις τα σημεία που ενισχύουν την διαπραγμάτευσή σου καθώς ποικίλουν ανάλογα με την επιδίωξη του “μεγάλου”, δηλαδή, αν προσβλέπει στη συγχώνευση, στη συμμαχία ή στην κοινοπραξία με την επιχείρησή σου, ή στην εξαγορά της.

Διερεύνηση δυνατοτήτων

Η συγχώνευση αποσκοπεί στην ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων –μερικές φορές και στην λογιστική τακτοποίηση των οικονομικών τους μεγεθών– διενεργούμενη μεταξύ ισοδύναμων-συνήθως- για να διασφαλιστεί η ομαλότητα της μετάβασης προς τη νέα οργάνωση με αμοιβαία αναγνώριση των συμφερόντων κάθε πλευράς, αλλά και της τήρησης της μετοχικής σύνθεσης. Στην πράξη, βέβαια, ακολουθεί αγώνας επικράτησης του ισχυρότερου για τον έλεγχο του νέου σχήματος με “παράπλευρες απώλειες” τις απολύσεις του «πλεονάζοντος» προσωπικού.

Η συμμαχία, παρότι μπορεί να οδηγήσει στη σύσταση άτυπου καρτέλ, είναι δυνατό να αποδειχθεί πολύ ωφέλιμη για τις νεοσύστατες ή μικρομεσαίες επιχειρήσεις με την εμπειρότερη ή καλύτερα τοποθετημένη στην αγορά να διευκολύνει την είσοδο ενός καινοτόμου προϊόντος διασφαλίζοντας αποτελεσματικότερα τα κέρδη διαχέοντας, ταυτόχρονα, μια τεχνογνωσία την οποία «η μικρή και άπειρη» δεν θα αποκτούσε παρά μόνο με την πάροδο του χρόνου και, πιθανώς, με υψηλά δίδακτρα μάθησης. Η πρακτική αυτή είναι δόκιμη και στην περίπτωση επιδίωξης μετάβασης προς το οικονομικό υπόδειγμα της βιώσιμης ανάπτυξης κατά την οποία είναι απαραίτητες οι διεπιστημονικές, διακλαδικές και διεπιχειρηματικές συνέργειες.

Η Κοινοπραξία (ΚΞ) αποτελεί μια χαλαρή σχέση μεταξύ εταίρων προκειμένου να επιτευχθεί ευκαιριακή σύμπραξη δυνάμεων για την επιδίωξη ενός αμοιβαία ωφέλιμου στόχου (π.χ., η δημιουργία ενός δικτύου διανομής, η επίτευξη οικονομιών κλίμακας μέσα από κοινές προμήθειες ή και συνδυάζοντας την παραγωγική εξειδίκευση κάθε κοινοπρακτικού εταίρου, ή προκειμένου να υλοποιηθεί κάποιο σύνθετο έργο κλπ.) Η αδυναμία τους προκύπτει από το πλεονέκτημά τους, τη χαλαρή σχέση καθώς ανά πάσα στιγμή είναι δυνατό να αποχωρήσει οποιοδήποτε μέλος της χωρίς άλλες οικονομικές συνέπειες πέραν εκείνης της αρχικής συμμετοχής του στο σχήμα.

Εξαγορά

Η εξαγορά επιδιώκεται από τις ισχυρότερες στοχεύοντας σε μονοπωλιακές ή ολιγοπωλιακές καταστάσεις, στη βελτίωση της τεχνολογίας τους ή και στην αποφυγή προστριβών λόγω, π.χ., οικειοποίησης δικαιωμάτων μικρότερων επιχειρήσεων. Συνήθης πρακτική των μεγάλων του διαδικτύου αλλά και της λεγόμενης πραγματικής οικονομίας προκειμένου να μειώσουν το τεχνολογικό τους κενό αποκτώντας κάποιο πλεονέκτημα ή για να αποκλείσουν τους ανταγωνιστές τους.

Δεν είναι ασυνήθης και η περίπτωση εξαγοράς ενός “καθαρού ΑΦΜ” επιχείρησης που δεν χρωστά πουθενά ώστε να γίνει με συνοπτικές διαδικασίες, ιδιαίτερα όταν το εισαγόμενο κεφάλαιο δεν υπόκειται σε έλεγχο προέλευσης (χρήμα να ‘ναι κι ό,τι να ‘ναι!).
Υπάρχει κάτι από τα παραπάνω που μπορείς να υποστηρίξεις; Έχεις κάτι διαφορετικό και συνάμα δελεαστικό να προτείνεις, ή απλά θέλεις να ξεφύγεις από μια ψυχοφθόρα κατάσταση;