Νοσταλγική και αξεπέραστη η “Μαγική Πόλη” του Κούνδουρου

Μαγική πόλη στον κινηματογράφο Ριβιέρα. Εάν καθίσεις κοντά στο τοίχο θα σου σπάσει τη μύτη το αγιόκλημα. Η Μαγική Πόλη γυρίστηκε και προβλήθηκε έναν χρόνο πριν από την “Στέλλα” του Κακογιάννη, έξι χρόνια πριν από “Τα παιδιά του Πειραιά” και εννέα χρόνια πριν από τα “Κόκκινα φανάρια”.

Στην Μαγική Πόλη δείχνεται η αθλιότητα των δρόμων με τα απόνερα να κυλάνε στη μέση και οι νοικοκυρές να τα διώχνουν με τη σκούπα. Νεορεαλιστική ταινία. Μόνον η μουσική είναι ποιητική. Το couleur locale υπερισχύει. Ύμνος στην φτωχολογιά που παλεύει να επιβιώσει κι ελπίζει σε καλύτερες μέρες.

Δείτε την για να διαπιστώσετε εξάπαντος τι δεν έπρεπε να γίνουμε ξεπουλώντας και εκπορνεύοντας και προδίδοντας τα πανανθρώπινα ιδανικά τού Διαφωτισμού έναντι τού εύκολου κέρδους, που δεν το θέλουν μήτε τα εργατικά μυρμήγκια μήτε τα χαροκόπα τζιτζίκια.

Μερικές ταινίες μένουν γιατί οι δημιουργοί τους λειτουργούν ως αψευδείς μάρτυρες στο ανελέητο Δικαστήριο τού Πανδαμάτορα Χρόνου, «Το Δικαστήριο μετά…», όπως το έλεγε μια βασανισμένη ψυχή που φοβόταν την Κρίση νεκρών τε νεκροζώντανων από τον Μίνωα, τον Ραδάμανθυ και τον Αιακό.

 

---

 

1954
Α/Μ
Διάρκεια: 80′
3,5
Δραματική-Ελληνική

Ο Κοσμάς, νεαρός οδηγός ενός φορτηγού, είναι πνιγμένος στα χρέη. Θα αναγκαστεί να καταφύγει σε έναν τοκογλύφο, ο οποίος θα τον παρασύρει στον κόσμο της παρανομίας.

Σκηνοθεσία:
Νίκος Κούνδουρος
Με τους:
Γιώργος Φούντας
Μαργαρίτα Παπαγεωργίου
Θανάσης Βέγγος