Η συνέντευξη Τύπου του Νίκου Ανδρουλάκη στην ΔΕΘ

Ερώτηση Νίκου Ρούμπου (ΑΠΕ-ΜΠΕ): Σας ακούσαμε χθες το βράδυ να λέτε ότι το ΠΑΣΟΚ θα είναι η επόμενη προοδευτική κυβέρνηση του τόπου. Το ερώτημα είναι, πώς θεωρείτε ότι θα πετύχετε έναν τέτοιο στόχο εάν λάβουμε υπόψιν τα ποσοστά που έχετε πάρει ως ΠΑΣΟΚ στις εθνικές και τις ευρωπαϊκές εκλογές, τα ευρήματα των δημοσκοπήσεων και το γεγονός ότι οι εσωκομματικές εκλογές του Οκτωβρίου προέκυψαν μέσα από ένα κλίμα εσωστρέφειας που δημιουργήθηκε αμέσως μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων των Ευρωεκλογών;

Νίκος Ανδρουλάκης:  Ένα κόμμα που είναι δεύτερο σήμερα σε όλες τις δημοσκοπήσεις, ο επόμενος του στόχος είναι να είναι πρώτο κόμμα. Πρώτο κόμμα απέναντι σε μια κυβέρνηση, η οποία πριν από έναν χρόνο πήρε νωπή λαϊκή εντολή και αντί να διορθώσει τα όποια προβλήματα και να βελτιώσει τη ζωή των πολιτών, είδαμε συνεχείς αποτυχίες σε ζητήματα πολιτικής προστασίας, στο ζήτημα της ακρίβειας, σε ζητήματα ασφάλειας, του κοινωνικού κράτους, της δημόσιας υγείας και της δημόσιας παιδείας.

Για όλα αυτά τα μεγάλα θέματα, χθες, παρουσίασα ένα ολοκληρωμένο, εθνικό, στρατηγικό, προοδευτικό σχέδιο που πιστεύω ότι αν το τιμήσει ο ελληνικός λαός και μας δώσει τη δυνατότητα να είναι το κυβερνητικό πρόγραμμα των επόμενων ετών, τότε η χώρα μας πραγματικά θα αλλάξει σελίδα.Αυτός είναι ο επόμενος στόχος μας. Νομίζω ότι σε δύο μόλις χρόνια κάναμε πάρα πολλά βήματα. Το ΠΑΣΟΚ είναι δεύτερο κόμμα πια σε όλες τις δημοσκοπήσεις. Άρα, ένα κόμμα που είναι δεύτερο σε όλες τις δημοσκοπήσεις, ο επόμενος μεγάλος του στόχος είναι να γίνει πρώτο κόμμα. Πρώτο κόμμα, απέναντι σε μια κυβέρνηση, η οποία πριν από έναν χρόνο πήρε νωπή λαϊκή εντολή κι έχει αποτύχει παταγωδώς σε πολλά ζητήματα αυτόν τον έναν χρόνο.

Άρα, η μεγάλη εθνική ανάγκη είναι αυτές οι λύσεις που χθες παρουσίασα ως ένα εθνικό, στρατηγικό, προοδευτικό πρόγραμμα, να είναι με τη βοήθεια του λαού το επόμενο κυβερνητικό πρόγραμμα για να βελτιωθεί η ζωή των πολιτών, να υπάρχει προοπτική κι ελπίδα. Το ότι το ΠΑΣΟΚ είναι σε μια άλλη φάση φαίνεται από την πρώτη ερώτηση. Σε μια άλλη εποχή, το πιθανότερο είναι η πρώτη ερώτηση να ήταν «με ποιον θα πάτε μεταξύ των δύο μεγάλων;». Αυτό το ερώτημα έχει εκλείψει με πολύ μεγάλη προσπάθεια, με πολύ μεγάλο αγώνα, με πολύ μεγάλο κόπο χιλιάδων ανθρώπων σε όλη την Ελλάδα. Πιστεύω ότι σε μόλις δύο χρόνια κάναμε σημαντικά, σοβαρά και μόνο θετικά βήματα προς τα εμπρός. Οπότε τώρα είμαστε έτοιμοι να πάμε και στον ακόμη μεγαλύτερο στόχο. Είμαι πάρα πολύ αισιόδοξος. Και επειδή ρωτήσατε και για την Κυριακή το βράδυ, πήρα την απόφαση να κάνουμε γρήγορα εκλογές για να υπηρετήσουμε ακριβώς αυτόν τον στόχο. Και να μη βυθιστούμε στην εσωστρέφεια, όπως συμβαίνει με άλλα κόμματα.

Ερώτηση Μυρτώς Λιαλιούτη (ΤΑ ΝΕΑ): Σας άκουσα να λέτε τη μέρα που προκηρύξατε τη διαδικασία των εσωκομματικών εκλογών «παρέλαβα κόμμα, δεν θα παραδώσω συνιστώσα». Σας άκουσα να λέτε στο Ζάππειο πριν λίγες ημέρες, στην 3η Σεπτέμβρη, «να ενώσουμε όλες τις προοδευτικές δυνάμεις του τόπου». Και αυτό το κάλεσμα δεν το κάνατε πρώτη φορά, καθώς μια τέτοια πιθανή συνεργασία ήταν και στην ατζέντα σας προεκλογικά. Συνδυάζεται η μια φράση με την άλλη; Και αν μου επιτρέπετε, υπάρχει κάποιος συνυποψήφιος σας που θέλει να κάνει το ΠΑΣΟΚ συνιστώσα;

Νίκος Ανδρουλάκης:  Η ιστορία της πολιτικής αυτονομίας του ΠΑΣΟΚ δεν είναι μια σημερινή κουβέντα. Έχει ανοίξει πάρα πολλά χρόνια πριν. Εγώ συνέχισα την πολιτική παράδοση και την στρατηγική της πολιτικής αυτονομίας, διότι πίστεψα – και όσο ήταν πρόεδρος η Φώφη Γεννηματά αλλά και μετά – ότι είναι ο μόνος τρόπος η παράταξή μας να ξαναμπεί πρωταγωνιστικά στο πολιτικό σκηνικό. Είναι ο μόνος τρόπος να υπάρχει αμφίπλευρη διεύρυνση. Είναι ο μόνος τρόπος η δημοκρατική παράταξη να αποκτήσει τα χαρακτηριστικά μιας ισχυρής κυβερνητικής επιλογής.

Αυτό, λοιπόν, που είπα στην Κεντρική Επιτροπή είναι ότι παρέλαβα κόμμα, το μεγάλωσα. Στην Τοπική Αυτοδιοίκηση πέτυχε τεράστιες νίκες, απρόβλεπτες νίκες, όχι μόνο σε μεγάλους δήμους, αλλά και σε δεκάδες μικρούς δήμους, με νέα πρόσωπα, με ανανέωση. Ρυθμίσαμε τα χρέη του. Φέραμε πίσω το ιστορικό μας σύμβολο. Στις διπλές εκλογές που κάποιοι αναλυτές θεωρούσαν ότι θα συνθλιβούμε τη δεύτερη Κυριακή, πήραν ένα ηχηρό μήνυμα από τον λαό. Και, βέβαια, και στις ευρωπαϊκές εκλογές, παρ’όλο που υπήρχε μια διάσπαση, την οποία κάποιοι ξεχνούν, το ΠΑΣΟΚ ανέβηκε από το 2019 5%.

Προφανέστατα θα ήθελα να πετύχουμε περισσότερα. Αλλά – και πάω στην ουσία του ερωτήματος – πώς μπορεί να γίνει μεγάλη η Κεντροαριστερά; Στο παρασκήνιο; Με συμφωνίες κορυφής; Με μεθοδεύσεις; Με παλιούς πρωταγωνιστές που όταν έχαναν την υπουργική καρέκλα του ΠΑΣΟΚ, την έψαχναν σε άλλα κόμματα;

Ή με τους πολίτες στην αυτοδιοίκηση, τις τοπικές κοινωνίες, σε μεγάλες προοδευτικές συγκλίσεις, μέσα από ανοιχτά πολιτικά γεγονότα, όπως ένα ανοιχτό πολιτικό συνέδριο που δεσμεύομαι να υλοποιήσω αν ανανεώσουμε τη σχέση εμπιστοσύνης μας με τους φίλους και τα μέλη του ΠΑΣΟΚ. Προσωπικά ακολουθώ τον δρόμο του προσκηνίου, τον πολιτικό δρόμο. Νομίζω ότι ήρθαν πρόσωπα και από άλλους χώρους αυτά τα δύο χρόνια. Συνεισέφεραν στην προσπάθειά μας και νομίζω ότι αυτός ο δρόμος είναι μονόδρομος αν θέλουμε να πρωταγωνιστήσουμε. Οποιοσδήποτε άλλος δρόμος θα είναι δώρο στη Νέα Δημοκρατία και στον κ. Μητσοτάκη. Διότι ο δρόμος που επιλέγω, είναι αξιακός και πολιτικός. Και το λέω γιατί μας παρακολουθεί ο λαός και θέλει μια Κεντροαριστερά σύγχρονη, προοδευτική, αξιόπιστη και όχι ένα συνονθύλευμα φιλοδοξιών παλαιών και νέων πρωταγωνιστών.

 

Ο λαός μας θέλει ένα άλλο πολιτικό σύστημα. Και η Κεντροαριστερά και η δημοκρατική παράταξη θα πρωταγωνιστήσει αν σηκώσει το λάβαρο του πραγματικά νέου, του πραγματικά διαφορετικού, αυτού που θα γοητεύσει, θα συγκλονίσει και θα απαντήσει στην απογοήτευση, στην ανασφάλεια και στην απελπισία εκατομμυρίων Ελλήνων οι οποίοι απέχουν από τις ευρωπαϊκές κι εθνικές εκλογές. Και θα μου πείτε, έχει συμβεί μέχρι σήμερα; Ναι, συνέβη. Η μεγάλη Κεντροαριστερά είναι σε πάρα πολλούς νομούς της Ελλάδας. Είχαμε πράσινο στον χάρτη. Δεύτερη θέση σε όλη την περιφέρεια εκτός του λεκανοπεδίου. Δεν έγινε με ανθρώπους που έχουν τυχοδιωκτική συμπεριφορά. Αλλά έγινε με μεγάλο αγώνα, πόρτα – πόρτα, χωριό – χωριό, και με σοβαρά και δυναμικά αποτελέσματα. Ας πάμε σε αυτόν τον δρόμο. Νομίζω ότι είναι και μονόδρομος, αλλά και θα φέρει και σοβαρά αποτελέσματα για τον προοδευτικό κόσμο της χώρας.

 

Ερώτηση Σούζυ Καζαντζίδου (ALPHA): Κύριε Πρόεδρε, στην ακρίβεια θα σας πάω, που παραμένει ο «ελέφαντας στο δωμάτιο». Ο πληθωρισμός τροφίμων ανεβαίνει και η όποια αποκλιμάκωση τιμών γίνεται πάνω σε συνεχείς αυξήσεις των τελευταίων τιμών, με αποτέλεσμα η όποια αύξηση μισθών να καταπίνεται από την ακρίβεια. Η κυβέρνηση λέει ότι δεν υπάρχουν μαγικές συνταγές, με δεδομένο ότι τα δημοσιονομικά περιθώρια είναι στενά για το 2025. Τι θα κάνετε άμεσα για να ανακουφίσετε τους πολίτες, ειδικά τους ευάλωτους, αυτούς που δεν καταφέρνουν να βγάλουν τον μήνα; Κι επειδή τη μείωση του ΦΠΑ στα τρόφιμα που έχετε προτείνει πολλές φορές την έχει αντικρούσει η κυβέρνηση ως αναποτελεσματική, έχετε άλλα εναλλακτικά μέτρα να προτείνετε που θα έχουν άμεσα μετρήσιμο αποτέλεσμα;

Νίκος Ανδρουλάκης: Όπως ξέρετε, ακολουθώ τον δρόμο της απόλυτης υπευθυνότητας διότι ο λαός μας έχει υποστεί μεγάλες απογοητεύσεις. Και πρέπει, επιτέλους, οι πολιτικοί με το ήθος τους και τη συνέπειά τους να δείχνουν και ένα άλλο υπόδειγμα. Δεν πρόκειται, λοιπόν, να διαχειριστώ και να εκμεταλλευτώ μεγάλα αδιέξοδα, όπως αυτό της ακρίβειας με ευχολόγια, με τσιτάτα, μόνο και μόνο για να δείχνω έναν δρόμο που δεν υπάρχει. Θα δείξω υπαρκτούς δρόμους που έχουν υλοποιηθεί σε άλλα ευρωπαϊκά κράτη, στην Ευρωπαϊκή Ένωση είμαστε άλλωστε, με πολύ σοβαρά αποτελέσματα.

Μου είπατε για τον ΦΠΑ στα βασικά αγαθά. Τη μια λέει η Νέα Δημοκρατία ότι δεν μπορεί να υλοποιήσει το μέτρο, γιατί δεν θα περάσει στις τιμές. Ευθύνη μιας κυβέρνησης είναι η απόφαση για τον ΦΠΑ να περάσει στις τιμές. Άρα, και μόνο που λένε ότι δεν μπορούν να το κάνουν, είναι δήλωση αποτυχίας των μηχανισμών τους. Δεύτερο θέμα. Λένε ότι το μέτρο που εφαρμόστηκε στην Ισπανία, απέτυχε. Κι έδωσαν παράδειγμα και, μάλιστα, πολλοί συνάδελφοί σας, το αναπαρήγαγαν συνεχώς, το παράδειγμα της ισπανικής «αποτυχίας». Πάω στη Βουλή και λέω στον κ. Μητσοτάκη «πώς είναι δυνατόν να υποτιμάς τόσο τη νοημοσύνη του ελληνικού λαού, λέγοντας ότι το μέτρο απέτυχε, ενώ ο ομοτράπεζος σου πρόεδρος του Λαϊκού Κόμματος Ισπανίας το θεωρεί πετυχημένο και προτείνει στην ισπανική κυβέρνηση που το υλοποίησε, να επεκταθεί και χρονικά και σε περισσότερες ετικέτες;».

Απαντά η κυβέρνηση ότι «εν τέλει είναι πάρα πολύ ακριβό». Πάμε, λοιπόν, στο δημοσιονομικό αποτύπωμα. Μιλούν για ένα ποσό της τάξης των δύο δισεκατομμυρίων. Πάλι, λοιπόν, από τα ισπανικά στοιχεία. Δεν μπορεί να κοστολογείς στα δύο δισεκατομμύρια το μέτρο στην Ελλάδα, όταν στην Ισπανία κόστισε 2,2 δισεκατομμύρια με 40 εκατομμύρια πληθυσμό και με πολλαπλάσιο τουρισμό απ’ότι στην Ελλάδα. Γιατί ακόμη και αυτό το έωλο επιχείρημα ακούστηκε. Εδώ, λοιπόν, υπάρχει μια κυβέρνηση εμμονική ιδεολογικά.

Τρίτο ζήτημα. Κανόνες στην αγορά. Έχουμε ελεύθερη αγορά; Όχι. Γιατί και η ελεύθερη αγορά για να λειτουργεί σε εποχές κρίσεων, θέλει κάποιους στοιχειώδεις κανόνες, ελεγκτικούς μηχανισμούς. Έχουμε μια ασύδοτη αγορά. Τι προτείναμε; Πρώτον, και δεν κοστίζει ευρώ, Ενιαία Αρχή Καταναλωτών που θα ενημερώνει τα εκατομμύρια Ελλήνων καταναλωτών ποιες πολυεθνικές είναι αυτές που κερδοσκοπούν σε βάρος μας και εμείς μετά αναλαμβάνουμε την ευθύνη να τους συμπεριφερθούμε ανάλογα. Όχι μόνο στη μια ετικέτα κερδοσκοπίας, αλλά στο σύνολο των προϊόντων τους. Τότε θα βλέπαμε αν όλοι αυτοί που έβγαλαν δισεκατομμύρια στις πλάτες του ελληνικού λαού, θα συνέχιζαν τα παιχνίδια κερδοσκοπίας.

Τι άλλο προτείναμε; Να ανακοινώσει ο κ. Μητσοτάκης πόσους ελέγχους έχει κάνει – Επιτροπή Ανταγωνισμού, ΔΙΜΕΑ, όλοι οι οργανισμοί – πόσα πρόστιμα έχουν βάλει και τι έχουν εισπράξει; Και, συγχρόνως, να ανακοινώσει και τα υπερκέρδη αυτών των εταιρειών. Τότε θα αποκαλυφθεί πως ούτε μηχανισμοί υπάρχουν, ούτε έγιναν όσοι έλεγχοι θα έπρεπε, ούτε πρόστιμα ανάλογα της κερδοσκοπίας υπάρχουν. Και δίνω το εμβληματικό παράδειγμα των τραπεζών. Γιατί δεν μιλώ μόνο εγώ για ολιγοπώλια. Και ο κ. Στουρνάρας μιλά για ολιγοπώλια σε τράπεζες, στην υγεία, σε εμπορία τροφίμων, στην ενέργεια. Όταν οι τράπεζες έβγαλαν σε δύο χρόνια 3 δισεκατομμύρια από χρεώσεις και με τα φετινά μπορεί να φτάνουν 5 δισεκατομμύρια αλλά το πρόστιμο της Επιτροπής Ανταγωνισμού είναι 41 εκατομμύρια ευρώ, νομίζετε ότι οι τράπεζες θα κάνουν πίσω στις χρεώσεις; Ή στη διαφορά επιτοκίου καταθέσεων – δανείων, που είναι το μεγαλύτερο στην Ευρώπη, ενώ δώσαμε δισεκατομμύρια σε συνεχιζόμενες ανακεφαλαιοποιήσεις; Εν κατακλείδι, η Νέα Δημοκρατία και προσωπικά ο πρωθυπουργός είναι τροχονόμοι ισχυρών καρτέλ και ολιγοπωλίων στη χώρα. Δεν πήραν αποφάσεις. Επέτρεψαν να γίνει πάρτι κερδοσκοπίας.

Ερώτηση Υβόννης Κλάπα (MEGA): Είχατε δηλώσει ότι κάθε υποψηφιότητα σε αυτόν τον προεκλογικό αγώνα είναι ευπρόσδεκτη και ότι οποιοδήποτε κώλυμα ενδεχομένως υπήρξε για συγκεκριμένο συνυποψήφιό σας, αυτό θα λυθεί. Παρ’όλα αυτά, βλέπουμε ξανά τις τελευταίες ημέρες μια συζήτηση περί ενδεχόμενου καταστατικού κωλύματος της υποψηφιότητας του κ. Χάρη Δούκα. Πιστεύετε εσείς ότι υπάρχει θέμα; Αν υπάρχει, γιατί δεν έχει λυθεί μέχρι αυτή την ώρα που μιλάμε; Και, επιτρέψτε μου, θεωρείτε ότι μπορεί ο κ. Δούκας να είναι και δήμαρχος Αθηναίων και Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ;

Νίκος Ανδρουλάκης:  Ο καθένας θα κριθεί για τις αποφάσεις του από τον κόσμο του ΠΑΣΟΚ. Εξαρχής, είπα όταν προέκυψε το θέμα – ενός παλιού άρθρου που είναι στο καταστατικό τουλάχιστον 20 χρόνια, δεν είναι κάτι που έγινε τα τελευταία χρόνια – ότι δεν υπάρχει ζήτημα κανενός αποκλεισμού. Μου κάνει εντύπωση που συνεχώς το θέμα αυτό επανέρχεται. Εγώ, λοιπόν, είπα την άποψή μου. Είμαι ξεκάθαρος. Θα πάμε ενωτικά, χωρίς αποκλεισμούς σε καμία των περιπτώσεων. Η διάθεσή μου είναι να μιλήσουμε πολιτικά, γιατί ωραίες είναι οι υποσχέσεις και τα μεγάλα λόγια, πρέπει να φανεί ο οδικός χάρτης του κάθε υποψηφίου. Καθαρά πράγματα, καθαρά λόγια. Τις θέσεις τους για τα μεγάλα ζητήματα, διότι ξέρετε, κυρία Κλάπα, εγώ είμαι ήδη δυόμισι χρόνια Πρόεδρος κι έχω αντιμετωπίσει μια τεράστια πολεμική κυρίως από τη Νέα Δημοκρατία και όχι μόνο από τη Νέα Δημοκρατία, αλλά και από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Νομίζω ότι αυτή η πολεμική έκανε την παράταξή μας να δει τα πράγματα με πιο καθαρό τρόπο για τις πραγματικές διαθέσεις όσων σήμερα μιλούν ευκόλως για συγκλίσεις. Θα μιλούσαν για συγκλίσεις, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν στο 32% και το ΠΑΣΟΚ στο 8%; Με την ευκολία που μιλούν σήμερα για διάφορα σενάρια; Προτείνω, λοιπόν, στους συνυποψηφίους μου να αφήσουμε στην άκρη διάφορες θεωρίες ή φοβίες. Τα πράγματα είναι καθαρά, θεσμικά, -όπως έγιναν το 2017 και το 2021, που τιμούν την παράταξή μας – και να μιλήσουμε πολιτικά. Τι πιστεύουμε για την πατρίδα και ποιος είναι ο οδικός χάρτης για να γίνουμε ένα κόμμα ακόμα πιο ισχυρό και μια μελλοντική προοδευτική κυβέρνηση;

Ας μείνουμε, λοιπόν, σε αυτά και όχι σε θέματα τα οποία νομίζω ότι δεν αξίζει να συζητάμε, διότι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Τώρα, απ’ό,τι ξέρω, η Επιτροπή ζήτησε για λόγους – απ’ό,τι καταλαβαίνω – ενότητας να υπάρχει και μια τοποθέτηση και των υπολοίπων υποψηφίων για να πάμε ομαλά στη διαδικασία της Κυριακής και τίποτα περισσότερο. Άρα, δεν υπάρχει κάποιο θέμα για την υποψηφιότητα του κ. Δούκα.

Ερώτηση Βαγγέλη Στολάκη (Εφημερίδα «Μακεδονία»): Σας ακούμε να μιλάτε συχνά – πυκνά στις δημόσιες παρεμβάσεις σας, το είπατε και πριν απαντώντας σε συνάδελφο, για το ήθος και την ηθική στην πολιτική. Πρόσφατα το αναφέρατε και σε μια ομιλία σας, αντιπολιτευόμενος τον κ. Μητσοτάκη. Και ήθελα να ρωτήσω αν όταν μιλάτε για την ηθική στην πολιτική, απευθύνεστε και στο εσωτερικό ακροατήριό σας – ενόψει των εκλογών της 6ης του Οκτώβρη – και αν αισθάνεστε κάποια πικρία;

Νίκος Ανδρουλάκης:  Η ηθική στην πολιτική είναι ένα οριζόντιο ζήτημα του πολιτικού συστήματος. Δεν αφορά μόνο ένα κόμμα ή μια ιδεολογία, αφορά τη συμπεριφορά των πολιτικών στη χώρα. Μιλώ για πολιτικό ήθος γιατί βλέπω την κατάσταση γύρω μου. Έχω κάνει, ξέρετε, -αυτή είναι η έκτη εκλογή μέσα σε έναν χρόνο-, δύο εθνικές, δύο γύρους αυτοδιοικητικών, ευρωπαϊκές εκλογές και τώρα εσωτερικές εκλογές. Έχω πάει σε εκατοντάδες μέρη σε όλη την Ελλάδα. Το μεγάλο ζήτημα σήμερα είναι η κρίση εμπιστοσύνης. Υπάρχει πολύ μεγάλη κρίση εμπιστοσύνης. Νέες γενιές, άνθρωποι της εργασίας πιστεύουν ότι το πολιτικό σύστημα είναι αμετανόητο.

Κύριε Στολάκη, συμφωνώ μαζί τους, συμφωνώ με αυτούς τους ανθρώπους. Έχουμε ένα αμετανόητο πολιτικό σύστημα. Όταν ο λαός μας έχει περάσει μια δεκαετία μνημονίων, ύφεσης, με κύμα εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων που μετανάστευσαν κάτι που είχαμε να δούμε από τα μετεμφυλιακά χρόνια, χαμένες περιουσίες, χαμένα σπίτια, «κόκκινα» δάνεια και βλέπει με τέτοια ευκολία οι πολιτικοί να λαϊκίζουν, να διχάζουν, να επηρεάζουν τη δικαιοσύνη, να ρουσφετολογούν, να στήνουν παρακρατικούς μηχανισμούς, τι να πει αυτός ο λαός;

Να καταρρέει το ΕΣΥ και να του προτείνουν μπαλώματα. Να καταστρέφεται ο κτηνοτρόφος της Θεσσαλίας – το είπα και χθες –, ας έρθει ο κ. Μητσοτάκης στη θέση του απλού κτηνοτρόφου της Θεσσαλίας. Πέρυσι η καταστροφή με τις πλημμύρες, φέτος η πανώλη. Ποιο είναι το μέλλον αυτών των ανθρώπων; Ποια είναι η ελπίδα τους; Και όλο υποσχέσεις. Προσπαθώ με το δικό μου παράδειγμα να δείξω σε αυτούς τους ανθρώπους ότι μπορούμε να έχουμε ένα καλύτερο πολιτικό σύστημα. Και θέλω να σας πω ότι πολλές φορές με ψέγουν για αυτή τη συμπεριφορά. Κάποιοι πιστεύουν ότι πρέπει να φωνάζω περισσότερο, να λέω ευχολόγια, να κυνηγάω τα likes και τα views στο TikTok. Δεν μπήκα στην πολιτική για να κυνηγάω ούτε likes ούτε views. Μπήκα στην πολιτική για να παρουσιάσω ένα άλλο υπόδειγμα.

Το λέω αυτό γιατί η παράταξή μας πλήρωσε ακριβά τέτοιες συμπεριφορές στο παρελθόν. Κι έδωσα μεγάλο αγώνα σε αυτή τη νέα όχθη που κινούμαστε σήμερα, οι πολίτες να μας βλέπουν διαφορετικά, να ακούν έναν λόγο αξιόπιστο, να βλέπουν μια άλλη συμπεριφορά. Πιστεύω ότι οι πολίτες, αργά και σταθερά, αφήνουν πίσω τους τα στερεότυπα που υπήρχαν για το ΠΑΣΟΚ. Και στις νέες γενιές. Γι’αυτό, λοιπόν, η στρατηγική δεν αλλάζει. Και αυτή η στρατηγική, η πολιτική και ηθική στάση, κρίνεται στις 6 και στις 13 Οκτωβρίου. Θέλουμε μια ισχυρή Σοσιαλδημοκρατία, ένα νέο ΠΑΣΟΚ, μια σύγχρονη Κεντροαριστερά; Θα την υπηρετήσω με όλες μου τις δυνάμεις. Χωρίς τα εγχώρια ασανσέρ, τις ευκολίες συμφωνιών στο παρασκήνιο.

Άλλωστε το ΠΑΣΟΚ δεν ήταν πρώτο θέμα, ούτε καν δεύτερο, στα δελτία. Δεν δώσαμε τους αγώνες μας με ούριο άνεμο. Ήταν αντίξοες οι συνθήκες. Μέρα-νύχτα Μητσοτάκη – Κασσελάκη, Κασσελάκη – Μητσοτάκη. Πιο πολύ μας παίζουν τώρα τα μέσα για τα εσωτερικά μας, παρά για το πρόγραμμά μας εδώ και δυόμισι χρόνια. Νομίζω, λοιπόν, ότι με αυτές τις συνθήκες πετύχαμε αρκετά. Μπορούμε να πετύχουμε περισσότερα. Αλλά το ξαναλέω: με ήθος, με υπευθυνότητα και σοβαρότητα. Δεσμεύομαι ότι δεν θα απογοητεύσω καμία Ελληνίδα και κανέναν Έλληνα, αν μου δώσουν τη δυνατότητα αυτά που είπα χθες, να γίνουν κυβερνητικό πρόγραμμα της χώρας. Γιατί είναι συγκεκριμένα, κοστολογημένα και δίκαια.

Ερώτηση Παναγιώτη Φωτεινού (ΤΟ ΒΗΜΑ): Κύριε Πρόεδρε μιλάτε συχνά για την πολιτική αυτονομία του ΠΑΣΟΚ, μάλιστα αναφερθήκατε και πριν από λίγο. Το 2023 λέγατε χαρακτηριστικά πως ούτε Τσίπρας ούτε Μητσοτάκης. Τώρα, στην παρούσα πολιτική κατάσταση και με δεδομένο τις δημοσκοπήσεις η Νέα Δημοκρατία φαίνεται να έχει χάσει μεγάλο μέρος της δύναμής της και εάν πάμε σε εκλογές παρόλα αυτά κερδίζει, το ΠΑΣΟΚ μ’ εσάς στο τιμόνι θα μπει στην διαδικασία να συζητήσει το ενδεχόμενο συνεργασίας, είναι έτοιμο να μπει σε ένα ενδεχόμενο συγκυβέρνησης με την Νέα Δημοκρατία;

Νίκος Ανδρουλάκης:  Θα μπορούσα να απαντήσω μόνο με ένα πλατύ χαμόγελο. Αν νομίζετε, κύριε Φωτεινέ, ότι έδωσα όλον αυτόν τον αγώνα δυόμισι χρόνια απέναντι στην αλαζονεία, τη διαφθορά, τους παρακρατικούς μηχανισμούς και την υποτίμηση των μεγάλων κοινωνικών ζητημάτων της χώρας μας για να συγκυβερνήσουμε με τη Νέα Δημοκρατία τότε αυτό θα ήταν το πιο σύντομο ανέκδοτο. Έδωσα αυτόν τον αγώνα για να γίνει μεγάλη η κεντροαριστερά, να μη θυμίζει τα λάθη του ΠΑΣΟΚ του παρελθόντος αλλά το μεγάλο του έργο, ούτε την διαχειριστική ανεπάρκεια και τα παιχνίδια με τους θεσμούς της εποχής Τσίπρα-Καμμένου.

Μια σύγχρονη αριστερά, σοσιαλδημοκρατική, προοδευτική, υπεύθυνη. Αυτό είναι για μένα μονόδρομος. Το ξαναλέω και αυτό είναι το μόνο σχήμα και το μόνο σχέδιο που μπορεί να οδηγήσει στην αντιπολίτευση τη Νέα Δημοκρατία και τον κ. Μητσοτάκη. Και κάτι παραπάνω: εάν η Νέα Δημοκρατία είχε αλλάξει, θα φαινόταν στα αποτελέσματα. Πού έχουν αλλάξει; Φτάσαμε στο σημείο επί Νέας Δημοκρατίας και επί πρωθυπουργίας Κυριάκου Μητσοτάκη να βγαίνει ο Άρειος Πάγος και να λέει ότι είναι πλημμέλημα να παρακολουθείται ο αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας.

Τί μήνυμα στέλνει μια χώρα που δίπλα της είναι η Τουρκία με μια τέτοια απόφαση; Φτάσαμε στο σημείο να είμαστε η 26η χώρα σε ιδιωτικές δαπάνες υγείας και να έχουμε στις πρωινές εκπομπές κάθε μέρα τον κ. Γεωργιάδη να δίνει το προσωπικό του σόου, αντί να ζητά συγγνώμη από χιλιάδες ανθρώπους που περιμένουν στις λίστες της ντροπής. Μόνο μπαλώματα. Πού λοιπόν άλλαξαν; Είναι οι ίδιοι. Το 2009 με τις πρακτικές τους οδήγησαν την Ελλάδα στα όρια της χρεοκοπίας, το 2024 με τις πρακτικές τους μας οδηγούν σε μια δυσμενή δημοσιονομική κατάσταση και σε παρακμή των θεσμών και της ποιότητας της δημοκρατίας. Άρα ο αγώνας είναι ένας, το γρηγορότερο δυνατό να πάνε στο σπίτι τους.

Ερώτηση Δημήτρη Κουκλουμπέρη (Εφημερίδα των Συντακτών & Kontra Channel): Θα ήθελα ένα σχόλιο για τις εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ και κυρίως αν απευθύνετε κάποιο κάλεσμα στους πρώην ψηφοφόρους του κόμματος, ενόψει και των εσωκομματικών εκλογών. Επίσης αν στέλνετε κάποιο μήνυμα στους απογοητευμένους ψηφοφόρους της Νέας Δημοκρατίας, και αν αυτό σας το κάλεσμα, -αν απευθύνετε τέτοιο-, απευθύνεται μόνο στη βάση αυτών των δύο χώρων ή θα απαντήσετε κάτι σε στελέχη που μιλούν είτε για κοινή πορεία του κόμματος σας και του ΣΥΡΙΖΑ είτε ακόμα και για ενιαίο ψηφοδέλτιο.

Νίκος Ανδρουλάκης:  Κάποιοι θεωρούν ότι η στρατηγική της πολιτικής αυτονομίας δεν οδηγεί στη μεγάλη κεντροαριστερά. Τους απαντώ ότι μόνο η στρατηγική της πολιτικής αυτονομίας οδηγεί στην μεγάλη κεντροαριστερά διότι είναι η μόνη στρατηγική που οδηγεί σε αμφίπλευρη διεύρυνση. Αυτό πρέπει να το καταλάβουν. Είναι η στρατηγική που μας έφερε σήμερα σε ένα σημείο οι πολίτες να θεωρούν ότι μπορούμε εμείς να παίξουμε ένα μεγάλο ρόλο και όχι συμπληρωματικό όπως τα προηγούμενα χρόνια. Ακούω διάφορα σενάρια, όπως αυτό που είπατε στο τέλος για κοινά ψηφοδέλτια.

Άρα τί να γίνει; Να μείνει ο Μητσοτάκης πρωθυπουργός. Αυτός που τα λέει, μάλλον δεν γνωρίζει ότι αυτό που δίνει ως λύση είναι μία κοροϊδία διότι δεν παίρνουμε το μπόνους των 50 εδρών. Αλλά φεύγω απ’ αυτό και πάω στο πολιτικό που είναι το βαρύ ζήτημα. Ας δούμε το παράδειγμα δεκάδων Νομών όλης της χώρας, πώς το ΠΑΣΟΚ είναι πρωτοδεύτερο; Άνθρωποι απογοητευμένοι από την Νέα Δημοκρατία και τον ΣΥΡΙΖΑ ήρθαν και μας στήριξαν. Αν στο λεκανοπέδιο και στα μεγάλα αστικά κέντρα είχαμε ένα διψήφιο ποσοστό, το ΠΑΣΟΚ σήμερα θα πέταγε. Είναι ήδη δεύτερο στις δημοσκοπήσεις, θα ήταν ακόμη μεγαλύτερη η δυναμική του. Άρα εάν δουλέψουμε σωστά, μεθοδικά, αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα που έχουμε στα μεγάλα αστικά κέντρα όλα αυτά τα σενάρια θα παραμείνουν σενάρια.

Αυτοί που τα διακινούν, τα διακινούν για ένα και μόνο λόγο, όχι για να φύγει η Νέα Δημοκρατία, αλλά μπας και σωθούν οι ίδιοι. Αν πίστευαν στη μεγάλη κεντροαριστερά, θα είχαν άλλη συμπεριφορά απέναντι στο ΠΑΣΟΚ και στους ανθρώπους οι οποίοι θυσίασαν το πολιτικό τους κεφάλαιο για να μείνει η χώρα στην ΕΕ και στο ευρώ, για να μείνει η χώρα όρθια. Θα είχαν άλλη πολιτική συμπεριφορά απέναντι σε μένα, όταν αποκάλυψα το παρακράτος των υποκλοπών και όταν κανένας άλλος πολιτικός που είχε βρεθεί στο στόχαστρο του παρακράτους, δεν πήγε στην ελληνική και ευρωπαϊκή δικαιοσύνη. Και δεν μιλώ για πολλά χρόνια πριν αλλά για κάποιους μήνες πριν.

Γιατί μπροστά στο βωμό της προσωπικής και κομματικής τους επιβίωσης θυσιάζουν τη διαφάνεια, την αξιοκρατία, τον σεβασμό στους θεσμούς και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Όλα αυτά είναι μια προίκα αγώνων, προσπαθειών, θυσιών. Γιατί η στάση ήταν αξιακή, θεσμική σε όλα τα μεγάλα θέματα, εθνικά, κοινωνικά, θεσμικά. Σε αυτό το πεδίο μπορεί να αναπτυχθεί η μεγάλη κεντροαριστερά. Τα υπόλοιπα παιχνίδια είναι παιχνίδια ματαιοδοξιών. Τα είδαμε και στο παρελθόν όταν ο κ. Τσίπρας επέλεξε να έχει υπουργούς από την άκρα δεξιά σε ένα σχήμα που μόνο πολιτικό μήνυμα δεν έδινε.

Εγώ δεν θα ακολουθήσω τον ίδιο δρόμο, ο δρόμος μου είναι πολιτικός γι’ αυτό δεσμεύομαι για ένα ανοιχτό πολιτικό συνέδριο που θα κληθούν όλες οι υγιείς δημοκρατικές προοδευτικές δυνάμεις και των τριών πυλώνων της δημοκρατίας, η κοινωνία, τα επιμελητήρια για να δημιουργήσουμε ένα πρόγραμμα για όλα τα μεγάλα θέματα και με αυτό το πρόγραμμα να φτιάξουμε το μέτωπο απέναντι στην Νέα Δημοκρατία και όχι με αλισβερίσια. «Στήριξέ με για να σου δώσω μία θέση στο επόμενο ψηφοδέλτιο της δημοκρατικής παράταξης». Δεν μπαίνω σε παζάρια, όπως δεν μπήκα εντός του ΠΑΣΟΚ δεν θα μπω σε παζάρια για τη μεγάλη κεντροαριστερά διότι αν το κάνω είναι σα να υποτιμώ τον αγώνα που έχω δώσει μέχρι σήμερα με χιλιάδες άλλους ανθρώπους σε όλη την Ελλάδα.

Ερώτηση Πωλίνας Κολοκοτρώνη (ΑΝΤ1): Σας άκουσα χτες εδώ από το βήμα της ΔΕΘ να μιλάτε για αποτελεσματική προστασία του εισοδήματος των ευάλωτων και μεσαίων στρωμάτων. Θα ήθελα να μας πείτε πόσο τα κοστολογείτε αυτά τα μέτρα, για πόσα εκατομμύρια ευρώ μιλάτε και που θα βρεθούν, από που θα γίνουν περικοπές και αν θα αυξηθεί κάποια άλλη φορολογία και σε ποιους προκειμένου να εξοικονομηθούν τα απαιτούμενα ποσά;

Νίκος Ανδρουλάκης:  Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για την ερώτησή σας διότι η απάντηση θα αποκαλύψει ότι αυτά που λέμε είναι πολύ συγκεκριμένα, πολύ προσεκτικά και πολύ στοχευμένα. Νέο ΕΚΑΣ. Το νέο ΕΚΑΣ ακουμπάει 300.000 χαμηλοσυνταξιούχους, ανθρώπους που περνάνε πάρα πολύ δύσκολα. Εμείς λοιπόν δεν τους πετάμε ούτε κουπόνια, ούτε PASS αλλά τους δίνουμε θεσμικά χέρι βοήθειας με το νέο ΕΚΑΣ. Το επαναλαμβάνω αφορά στους φτωχότερους συνταξιούχους, τους χαμηλοσυνταξιούχους. Μαζί με την κατάργηση της προσωπικής διαφοράς, την πρώτη χρονιά είναι 1,1 δισεκ. Όπως ξέρετε η προσωπική διαφορά σβήνει δημοσιονομικά με το πέρας των ετών. Άρα όσο περνούν τα χρόνια το δημοσιονομικό κόστος γι’ αυτά τα δύο είναι πολύ μικρότερο φτάνοντας στο τέλος τα 700 εκατομμύρια.

Τώρα αυτά που θέσαμε για την εισφορά αλληλεγγύης συνταξιούχων. Είναι περίπου για 600.000 συνταξιούχοι, με τα στοιχεία του 2023 τα έσοδα απ’ αυτή είναι 720 με 730 εκατομμύρια ευρώ. Κάθε χρόνο με τις αυξήσεις των συντάξεων αυξάνεται και ο αριθμός των συνταξιούχων που έχουν εισφορά στο ποσό αυτών των εσόδων. Εμείς μιλάμε για μία αναλογική μείωση. Άρα εάν μειώσουμε κατά 25% αυτή την επιβάρυνση στην εισφορά το κόστος είναι 183 εκ. ευρώ.

Επίσης μίλησα για το επίδομα ορεινών περιοχών. Μιλάμε για περίπου 8.700 δικαιούχους με στοιχεία του 2022 και το κόστος είναι εξαιρετικά χαμηλό, σήμερα είναι 4,3 εκατομμύρια ευρώ. Εάν αυξηθεί κατά 50% καταλαβαίνετε ότι μιλάμε για ένα πολύ χαμηλό κόστος. Όλα αυτά τα μέτρα είναι κοστολογημένα και αυτή την στιγμή υπάρχουν υπερέσοδα από το κράτος. Το κράτος κερδοσκοπεί εις βάρος του πολίτη από τον ΦΠΑ, από τον ειδικό φόρο κατανάλωσης. Πρέπει να επιστραφούν χρήματα θεσμικά στους πιο αδύναμους με ένα δίκαιο τρόπο. Και νομίζω ότι το ποσό αυτό είναι ένα πολύ χαμηλό ποσοστό μπροστά στην τεράστια κοινωνική βοήθεια για μείωση των ανισοτήτων που αφορά στους πιο φτωχούς και αδύναμους Έλληνες σε όλη την Ελλάδα.

Ερώτηση Κάτιας Φωτιάδου (OPEN): Όποιος εκλεγεί αρχηγός του ΠΑΣΟΚ δεν πρέπει να αναμετρηθεί μόνο με τον ΣΥΡΙΖΑ και να είναι δεύτερο κόμμα στις επόμενες βουλευτικές εκλογές αλλά και με τον πρωθυπουργό. Πιστεύετε πως έχετε τα πρωθυπουργικά χαρακτηριστικά ώστε οι πολίτες στις επόμενες βουλευτικές εκλογές να σας συγκρίνουν με τον Κυριάκο Μητσοτάκη και να σας επιλέξουν; Δηλαδή κάνετε για πρωθυπουργός της χώρας;

Νίκος Ανδρουλάκης:  Καταρχάς το ΠΑΣΟΚ είναι δεύτερο. Το θέμα είναι σήμερα αν είναι ευχαριστημένος ο λαός από τον πρωθυπουργό; Τί σημαίνει κατάλληλος για πρωθυπουργός; Εδώ μιλάμε για κάτι που δεν μπορείς να το μετρήσεις γιατί ο ένας είναι πρωθυπουργός και ο άλλος θα γίνει πρωθυπουργός. Μπορεί να μετρήσεις τον κ. Τσίπρα που ήταν πρωθυπουργός και τον κύριο Μητσοτάκη που είναι τώρα. Πώς θα το μετρήσεις; Από την αποτελεσματικότητα. Εγώ ζημιές είδα, μεταρρυθμίσεις, κοινωνικές αλλαγές, αύξηση του βιοτικού επιπέδου δεν είδα. Τελείωσαν τα μνημόνια και αντί να βελτιωθεί η ζωή του λαού χειροτερεύει. Δεύτεροι από τον πάτο της ΕΕ σε αγοραστική δύναμη.

Πώς πάει καλά λοιπόν η Νέα Δημοκρατία και ο κ. Μητσοτάκης που για όλα έχει μια απάντηση και μάλιστα, όπως είπα και χτες, υπονόησε πως εάν τον χάσουμε, θα χαθούμε; Αν τον χάσουμε το πιθανότερο είναι να σωθούμε και όχι να χαθούμε. Αλλά σε όλα υπάρχει μια αλαζονική συμπεριφορά, όχι μόνο από τον ίδιο. Αυτή η συμπεριφορά έχει γίνει η κυρίαρχη συμπεριφορά των κορυφαίων στελεχών της Νέας Δημοκρατίας.

Εγώ λοιπόν τι μπορώ να προσφέρω στο λαό μας; Να είμαι ένας πρωθυπουργός της δουλειάς, ένας πρωθυπουργός που λέει λίγα και κάνει πολλά, που σέβεται τους θεσμούς. Ο Αντόνιο Κόστα – ο σημερινός πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου- παραιτήθηκε παρακαλώ γιατί κάπου είχε γραφτεί το όνομά του. Και εδώ έχουμε παρατεταμένα σκάνδαλα, βυθίζονται μέσα στην συγκάλυψη, παίζουν παιχνίδια με την δικαιοσύνη και μιλάμε για το αν κάποιος είναι πρωθυπουργίσιμος ή δεν είναι. Λέω κάτι απλό στον ελληνικό λαό, θα σας σεβαστώ. Θα σεβαστώ τους κόπους σας, τις θυσίες σας, τα παιδία σας, τα εγγόνια σας και θα δουλέψω νυχθημερόν για μια κοινωνία πιο δίκαιη, με περισσότερη ασφάλεια, για κοινωνικό κράτος, για εργασίες με αξιοπρέπεια με μισθούς με αξιοπρέπεια και όχι για μία Ελλάδα που συνεχώς απογοητεύει.

Το ξαναλέω, είχε μια τεράστια ευκαιρία ο κ. Μητσοτάκης το 2019. Του έδειξε τεράστια ανοχή ο λαός. Γιατί του έδειξε αυτή την ανοχή; Από την πρότερη εμπειρία. Τα πράγματα είναι απλά. Θέλουμε να συνεχίσουμε στον ίδιο δρόμο των χαμένων ευκαιριών, των ανισοτήτων, της διαφθοράς, της αναξιοκρατίας, της εξουσίας για την εξουσία; Ή σε έναν άλλο δρόμο ποιοτικής δημοκρατίας, σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, κοινωνικής δικαιοσύνης, διάκρισης των εξουσιών; Εάν ο λαός μου δώσει αυτή την δυνατότητα θα κάνω την Ελλάδα μία κανονική ευρωπαϊκή χώρα που θα σέβεται το κράτος τον πολίτη και ο πολίτης το κράτος γιατί θα είναι δίπλα του. Μια χώρα που θα είναι στα σύνορα της Ευρώπης και θα υπηρετεί σχέδια με εθνική αξιοπρέπεια και όχι όλα να είναι ένα επικοινωνιακό παιχνίδι για μεγάλα γεωπολιτικά ζητήματα, μια χώρα που θα συνομιλεί ισότιμα και θα διαπραγματεύεται μεγάλες ευρωπαϊκές πολιτικές και όχι μια χώρα που θα ακολουθεί τις αποφάσεις της Ευρώπης σε μεγάλα θέματα που αφορούν κυρίαρχα τον ελληνικό λαό και άλλους λαούς της περιφέρειας.

Ερώτηση Μαριτίνας Ζαφειριάδου (ATΤICA & REAL NEWS): Σας έχει ασκηθεί -από συνυποψηφίους σας κυρίως- πολύ μεγάλη κριτική, ίσως και αναντίστοιχη του χρόνου που είχατε στην διάθεσή σας, για την λειτουργία του κόμματος. Ήθελα να σας ρωτήσω, αν ενστερνίζεστε αυτή την κριτική και σκοπεύετε να αλλάξετε πράγματα στη λειτουργία του εφόσον επανεκλεγείτε και επειδή εσείς από την πλευρά σας έχετε καλέσει τους συνυποψηφίους σας να δεσμευτούν ότι την επόμενη μέρα, στις επόμενες εθνικές εκλογές θα είναι όλοι υποψήφιοι με τα ψηφοδέλτια του ΠΑΣΟΚ, εάν σκοπεύετε να τους δώσετε και κάποιον άλλο ρόλο πέραν του υποψηφίου στα ψηφοδέλτια;

Νίκος Ανδρουλάκης:  Ας μη μιλάμε θεωρητικά. Έχουμε καεί και στο παρελθόν από συμπεριφορές ανθρώπων που ήταν υποψήφιοι και στο τέλους τους βρήκαμε σε άλλα κόμματα και ψηφοδέλτια. Άρα δεν λέω κάτι φανταστικό, έχει συμβεί και το 2017 και το 2021 που μετά είχαμε την διάσπαση από τον κ. Λοβέρδο. Αυτό που λέω είναι ηθικό και πολιτικό. Πρέπει να δεσμευτούν όλοι ότι όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα θα είναι υποψήφιοι στα ψηφοδέλτια του ΠΑΣΟΚ.

Πάμε τώρα στην θεσμική λειτουργία. Για μία συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής παραπάνω; Ωραία, έπρεπε να κάνουμε και μία συνεδρίαση της Κ.Ε. Βέβαια εκείνο τον Φλεβάρη κάναμε 5 ή 6 συνεδριάσεις της Κοινοβουλευτικής μας Ομάδας και μάλιστα κάποιοι που μιλούν γι’ αυτή την συνεδρίαση τους δόθηκε η δυνατότητα να πάρουν τον λόγο, να ακούσουμε την άποψη τους -και για τα πανεπιστήμια και για τα ομόφυλα- και δεν πήραν ποτέ τον λόγο. Κάποιοι στα δύσκολα έχουν μάθει να κρύβονται.

Ψηφοδέλτια; Δεν άκουσα ένα παράπονο αποκλεισμού σε όλη την Ελλάδα. Τα ψηφοδέλτια ήταν ανοιχτά και στις εθνικές και στις ευρωπαϊκές εκλογές και με διεύρυνση. Δεν υπήρχαν «σημαδεμένα» ψηφοδέλτια. Ίσως γι’ αυτό κάποιοι να με κατηγορούν, για το αντίθετο. Δεν έφτιαξα ψηφοδέλτια για να βοηθήσω κανέναν υποψήφιο. Ήταν ανοιχτά, δημοκρατικά και με διαφάνεια.

Ως προς τις αποφάσεις. Πήρα κάποια απόφαση μόνος μου; Η στάση μας στο νομοσχέδιο του κ. Πιερρακάκη ήταν μια ad hoc στάση; Μήπως η θέση μας είναι 20 χρόνια στο πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ; Μήπως κάποιοι παλιοί βουλευτές έχουν πάει 5,6 και 7 φορές στον λαό ζητώντας την ψήφο του με αυτή τη θέση του ΠΑΣΟΚ; Όταν φέραμε το πρόγραμμά μας στην Κ.Ε., -ο Ν. Χριστοδουλάκης, ο Η. Κικίλιας και άλλοι εξαιρετικοί επιστήμονες και στελέχη του ΠΑΣΟΚ- είπαν διαφωνούμε; Ό,τι κάναμε και ό,τι είπαμε ήταν στο πρόγραμμά μας, δεν πάρθηκε καμία απόφαση από κανένα κλειστό κύκλο και μάλιστα την τελευταία στιγμή.

Και κάτι περισσότερο, το πρόγραμμά μας δεν ήταν copy paste, ήταν πρόγραμμα που έγινε με τεράστια δουλειά. Επειδή βλέπω και κυκλοφορούν πολλά προγράμματα, το να κάνεις ένα πρόγραμμα για την Ελλάδα μέσα σε έναν καλοκαιρινό μήνα, μου φαίνεται λίγο εντυπωσιακό. Πρόγραμμά μου είναι το πρόγραμμά του ΠΑΣΟΚ, που στάλθηκε σε νομαρχιακές, στην Κεντρική Επιτροπή, σε όλα τα στελέχη για παρατηρήσεις, διορθώσεις, βελτιώσεις. Όταν θα έρθει η ώρα θα ανακοινώσουμε ποιοι έστειλαν επικριτικά σχόλια ή άλλες απόψεις και θα δούμε τελικά αν υπήρχε ενδιαφέρον σύνθεσης.

Δεν νιώθω καμία πικρία διότι δυστυχώς αυτά τα έχουμε ξαναζήσει. Αγωνίζομαι οι παλιές κακές συμπεριφορές που οδήγησαν το ΠΑΣΟΚ στα όρια της πολιτικής του επιβίωσης, να εκλείψουν. Το βράδυ των εκλογών του 2021 ήμουν ο νικητής με ένα πολύ μεγάλο ποσοστό και είπα ότι δεν υπάρχουν νικητές και ηττημένοι και το έκανα πράξη στηρίζοντας όλους τους συνυποψηφίους μου και βάζοντάς τους στα όργανα, σε αποφάσεις. Ήταν συνθετικά τα όργανα, συνθετικό το συνέδριο με όλους τους προέδρους μαζί γιατί έκανα την ενότητα πράξη.

Αλλά ποια ενότητα έκανα πράξη; Για να πάμε στην ουσία του μέλλοντος. Την ενότητα στη βάση, στη διαφάνεια, στη δημιουργία του προγράμματος, στις μεγάλες αποφάσεις και όχι την ενότητα του να μοιράζω την πίτα σε διάφορους που πιστεύουν ότι είναι βαρόνοι, σε ισόποσα κομμάτια. Όχι αυτό δεν το έκανα και δεν θα το κάνω. Η συμπεριφορά μου θα είναι θεσμική, ενωτική όπως θεωρώ ότι πρέπει να λειτουργούμε για να έχουμε ένα σοβαρό προοδευτικό υπόδειγμα γιατί όλους μας παρακολουθεί και μας κρίνει ο ελληνικός λαός.

Ερώτηση Βίκυς Σαμαρά (News 24/7): Κύριε Πρόεδρε, τι απαντάτε στον κ. Μητσοτάκη που υποστήριξε ότι το ΠΑΣΟΚ δεν είναι δύναμη εκσυγχρονισμού, επειδή δεν ψήφισε το νόμο για τα ιδιωτικά ΑΕΙ και τι θα κάνετε όταν η Νέα Δημοκρατία, όπως έχει προαναγγείλει, προτείνει να ξεκινήσει τη διαδικασία για την αναθεώρηση του άρθρου 16 του Συντάγματος;

Νίκος Ανδρουλάκης:  Η απάντησή μου είναι ότι εάν η Νέα Δημοκρατία πετύχει στην παιδεία, ό,τι έχει πετύχει μέχρι σήμερα στην υγεία, τότε ο λαός μας θα μπει σε τεράστιες περιπέτειες. Ήδη οι ανισότητες καλπάζουν στην υγεία, θα καλπάζουν και στην παιδεία. Εμείς τι προτείναμε; Προτείναμε μια ανεξάρτητη αρχή, πραγματικά ανεξάρτητη, όχι υπό τον κ. Πιερρακάκη. Εδώ δεν σέβονται τις ανεξάρτητες αρχές που φτιάξαμε πριν από 20 χρόνια, θα σεβαστούν τις ανεξάρτητες επιτροπές που ελέγχουν απόλυτα;

Μια επιτροπή που θα βάλει κριτήρια ακαδημαϊκά, οικονομικά, γεωγραφικά στην ίδρυση μη κρατικών, μη κερδοσκοπικών πανεπιστημίων. Επίσης προτείναμε ότι όλα αυτά πρέπει να γίνουν με συνταγματική αναθεώρηση. Έχουμε Σύνταγμα. Δεν μπορεί να βγαίνει ο πρωθυπουργός και να λέει στη Βουλή «κινούμαστε στα όρια του Συντάγματος». Άρα κινείστε λάθος. Τι προτείνουμε, λοιπόν; Ενίσχυση του δημόσιου πανεπιστημίου. Το 85% των Ευρωπαίων φοιτητών σπουδάζουν σε δημόσια, δωρεάν πανεπιστήμια. Ίδρυση μη κρατικών, μη κερδοσκοπικών, αλλά πραγματικά μη κρατικών, μη κερδοσκοπικών. Γιατί αυτά είναι τα μεγαλύτερα, μετά τα δημόσια πανεπιστήμια, διότι παίρνουν πόρους από τους φοιτητές και τους επανεπενδύουν στην έρευνα και την εκπαιδευτική διαδικασία και τις υποδομές. Και μετά να υπάρχει ένα κανονιστικό πλαίσιο, για να υπάρχουν κανόνες στο χώρο της παιδείας και ιδιαίτερα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Τι από όλα αυτά έχει κάνει πράξη τη Νέα Δημοκρατία;

Αντ’ αυτού, είδαμε λίγο πριν έρθει το νομοσχέδιο, να πηγαίνει ένα οικονομικό συμφέρον με ένα πανεπιστήμιο από την Κύπρο και να καταθέτουν αίτηση στην Επιτροπή Ανταγωνισμού. Πριν καν την ψήφιση του νομοσχεδίου. Και μας ρωτάνε γιατί δεν ψηφίσαμε; Όχι, συνένοχοι στα παιχνίδια του κ. Μητσοτάκη για να κάνει την παιδεία, όπως κατάντησε και την υγεία μας, προφανέστατα δεν θα γίνουμε. Δεν δίνουμε τέτοια συναίνεση. Εμείς έχουμε το πρόγραμμά μας, γι’ αυτό δεσμευτήκαμε στην Κοινοβουλευτική μας Ομάδα, στη δεύτερη αναθεωρητική Βουλή να συγγράψουμε μαζί το άρθρο που θα αφορά τη λειτουργία των μη κρατικών, μη κερδοσκοπικών πανεπιστημίων στην Ελλάδα, με συγκεκριμένα κριτήρια, και γεωγραφικά, και όχι να λένε σήμερα ότι το γενικό κριτήριο είναι ένα μικρότερο παράβολο 500.000 ευρώ, λες και ένας που κάνει επένδυση εκατομμυρίων ευρώ, αυτό θα τον πειράξει για να μην πάει στην Αθήνα, αλλά να πάει στη Θράκη. Όλα αυτά ήταν μια κοροϊδία και πιστεύω ότι σύντομα θα αποκαλυφθεί, διότι περνάει ο καιρός, αλλά δεν ακούμε αυτές τις μεγάλες συμπράξεις και αυτά τα νέα ιδρύματα, που μας έλεγαν μέρα-νύχτα στα δελτία και στα sites, να έρχονται την Ελλάδα.

Ερώτηση Γιάννας Τσατσάνη (ΕΡΤ3):  Κύριε πρόεδρε, σας άκουσα δύο φορές να λέτε ότι «θα ήθελα να πετύχουμε περισσότερα, μπορούμε να πετύχουμε περισσότερα». Έχετε μια εκτίμηση, να μας μεταφέρετε τι φταίει και υπάρχει αυτό το αποτέλεσμα; Αν και οι συνθήκες είναι ευνοϊκές, το ΠΑΣΟΚ δεν δείχνει να έχει θεαματικά ίσως ποσοστά. Η ηγεσία, το αφήγημα; Και μόλις πριν από λίγες μέρες ακούσαμε από εδώ, από τη Θεσσαλονίκη, τον κ. Μητσοτάκη να λέει ότι δεν υπάρχει εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης, ούτε από τον ΣΥΡΙΖΑ, ούτε από το ΠΑΣΟΚ. Αυτό σας στενοχωρεί; Πώς το ακούτε;

Νίκος Ανδρουλάκης:  Ο κ. Μητσοτάκης θα πει ό,τι μπορεί να πει, για να μείνει καρφωμένος στην καρέκλα. Αλλά, η πραγματικότητα αιωρείται από τις θεωρίες του, από τις αφηγήσεις του. Γι’ αυτό κατέρρευσε 13 μονάδες μέσα σε ένα χρόνο. Και μου λέτε τώρα «γιατί ανεβαίνει αργά το ΠΑΣΟΚ»; Θέλω να σας πω ότι το ΠΑΣΟΚ είναι το μόνο κόμμα που ανεβαίνει, αργά, αλλά σταθερά. Και δεν θα γίνει μέσα σε ένα μήνα ή σε δύο μήνες ή σε δύο χρόνια η ολική ανατροπή και να γίνει κυβέρνηση. Αυτό δεν έγινε τη δεκαετία του ’70. Θέλει κόπο και προσπάθεια. Και πρέπει να είμαστε αισιόδοξοι, γιατί; Διότι ήδη το ΠΑΣΟΚ δείχνει σοβαρά σημεία, όχι απλά ανάκαμψης, αλλά επιστροφής, ολικής επιστροφής, όταν είναι το μόνο κόμμα της αντιπολίτευσης που έχει το χρώμα του στον πολιτικό χάρτη της χώρας. Αν το λέγαμε αυτό πριν δυόμισι χρόνια, δεν θα το πιστεύαμε.

Είναι ένα κόμμα, το οποίο έχει δείξει ότι μπορεί -αν πετύχει ό,τι πέτυχε στην περιφέρεια και στα αστικά κέντρα- να αντιμετωπίσει ευθέως τη Νέα Δημοκρατία. Άρα, πρέπει να δούμε συγκεκριμένες μας αδυναμίες. Δεν μπορεί να υποτιμάται αυτό που πετύχαμε μόλις σε δυόμισι χρόνια. Και επαναλαμβάνω σε δυόμισι χρόνια, γιατί κάποιοι αφηγούνται τα αποτελέσματά μας, λες και είμαι πρόεδρος πέντε και έξι χρόνια. Εγώ, παρόλα τα αποτελέσματα, αμφισβητήθηκα στο μέσο της θητείας μου και αν πήρα την απόφαση που πήρα, το έκανα για να τελειώνω την εσωστρέφεια και να πάμε μπροστά. Διότι θέλω πραγματικά ένα μεγάλο ΠΑΣΟΚ και έχω αγωνιστεί για ένα μεγάλο ΠΑΣΟΚ. Και το ξαναλέω: μεγάλο το ΠΑΣΟΚ με παλιές κακές νοοτροπίες δεν θα γίνει. Το ΠΑΣΟΚ θα γίνει μεγάλο με αξιακό και πολιτικό τρόπο.

Ας φέρουμε, λοιπόν, στα μεγάλα αστικά κέντρα τα αποτελέσματα της περιφέρειας, με κόπο, προσπάθεια και να είστε σίγουρη ότι θα αντιμετωπίσουμε με ευθύτητα και καθαρότητα τη σημερινή κυβέρνηση. Το πιστεύω, δεν είναι σχήμα λόγου. Πραγματικά είναι η πίστη μου. Και θέλω να με εμπιστευθούν οι πολίτες, διότι όταν έλεγα -πριν γίνω πρόεδρος- ότι η αυτόνομη πορεία θα μας κάνει αξιωματική αντιπολίτευση, κάποιοι με υποτιμούσαν -και συνάδελφοί σας-. Μάλιστα, ένας πολιτικός αναλυτής μου έλεγε τότε ότι «δεν υπάρχει ανάλογο παράδειγμα, δεν υπάρχει μνημόνιο για να γκρεμιστεί ένα κόμμα και να γίνετε αντιπολίτευση. Αυτά γίνονται μόνο σε περιόδους μεγάλων οικονομικών κρίσεων». Εμείς πετύχαμε μόλις σε δύο χρόνια και χωρίς να υπάρχει μία τεράστια «σεισμική δραστηριότητα», όπως το 2012, να είμαστε δεύτερο κόμμα στις δημοσκοπήσεις. Μπορούμε λοιπόν να πετύχουμε και τους στόχους που θέτουμε σήμερα, όπως πετύχαμε τους στόχους που έθεσα το 2021.

Ερώτηση Θανάση Μυλωνά (Voria.gr):  Κύριε Πρόεδρε, θα μου επιτρέψετε, σας ακούω τόση ώρα να αναφέρεστε στο θέμα της κεντροαριστεράς. Ωστόσο, θα ήθελα να σας ρωτήσω το εξής: σας άκουσα τόση ώρα να μιλάτε για την αυτόνομη πορεία του ΠΑΣΟΚ, φαίνεται όμως, ότι σε πολλούς πολίτες εδραιώνεται η πεποίθηση, και φαίνεται και από κάποιες δημοσκοπήσεις, ότι για να δημιουργηθεί ένα πραγματικό αντίπαλο δέος στην κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας θα πρέπει να συμπορευτούν μαζί όλες οι δυνάμεις του προοδευτικού χώρου. Σε περίπτωση επανεκλογής σας στην προεδρία του ΠΑΣΟΚ, θα ήσασταν διατεθειμένος να αναλάβετε μια τέτοια πρωτοβουλία και μέσα από ποιες διαδικασίες; Και αν μου επιτρέπετε, στο όνομα αυτής της συμπόρευσης, θα μπορούσε το ΠΑΣΟΚ να αποδεχτεί στις επόμενες εκλογές να είναι ένας υποψήφιος πρωθυπουργός ένα τρίτο πρόσωπο κοινής αποδοχής; Σας ευχαριστώ.

Νίκος Ανδρουλάκης:  Καλά είναι τα παιχνίδια του παρασκηνίου, που αφηγούνται όλα αυτά τα σενάρια, αλλά όσο το ΠΑΣΟΚ συνεχίζει στην ίδια πορεία, θα παραμείνουν σενάρια. Για εμένα, η μεγάλη κεντροαριστερά θα γίνει με ανοικτά, πολιτικά, δημόσια γεγονότα. Διότι το τι σχεδιάζουν κάποιοι παλιοί πρωταγωνιστές ή κάποιοι ολιγάρχες στο παρασκήνιο, προσωπικά δεν με αφορά και δεν με αγγίζει. Τα διαβάζω, τα ακούω, είμαι εδώ για να τα αποτρέψω, διότι η νίκη απέναντι στη Νέα Δημοκρατία θα είναι αξιακή και πολιτική με τις δυνάμεις του προσκηνίου.

Γι’ αυτό μιλώ, για ένα ανοιχτό πολιτικό συνέδριο, που θα κληθούν όλες οι υγιείς προοδευτικές δυνάμεις και όχι άνθρωποι που έχουν κριθεί αξιακά με καταστροφικά για το πολιτικό σύστημα αλλά και την ίδια τη χώρα αποτελέσματα για να δημιουργηθεί αυτό το μέτωπο απέναντι στη Νέα Δημοκρατία. Άρα, είμαι υπέρ της συμπόρευσης των προοδευτικών δυνάμεων, όταν αυτές οι δυνάμεις δώσουν απάντηση πολιτική στα κοινωνικά θέματα που έχει η πατρίδα μας. Όταν υπάρχει ανανέωση, όταν υπάρχει διαφάνεια και προοπτική, αυτά όλα μπορούν να γίνουν πράξη, αλλά θέλουν από τον καθένα ειλικρίνεια.

Δεν σχολίασα τι συμβαίνει στον ΣΥΡΙΖΑ. Με ρώτησε ένας συνάδελφός σας. Ούτε θα σχολιάσω. Ο λόγος που πήρα την απόφαση στις 30 Ιουνίου, είναι για να μην πάθουμε ότι έπαθε ο ΣΥΡΙΖΑ. Και επειδή όλα αυτά πρέπει να μας γίνουν μαθήματα, όλα θα γίνουν στο προσκήνιο. Το μέτωπο αυτό, το οποίο ελπίζω να δημιουργηθεί πριν τις επόμενες εκλογές, πρέπει να είναι με πολιτικό διάλογο στο προσκήνιο και όχι με την αγωνία να σωθούν άνθρωποι που έχουν επιδείξει συνεχιζόμενα και αδιαλείπτως τυχοδιωκτικές συμπεριφορές.

Ερώτηση Χρήστου Νικολαΐδη (ΣΚΑΙ): Κύριε Πρόεδρε, συμμετέχετε σ’ αυτές τις εσωκομματικές εκλογές, για μια ακόμη φορά, και ως πολιτικός γνωρίζετε πάρα πολύ καλά ότι όταν πάμε σε εκλογές όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοιχτά. Τι θα κάνετε εάν δεν πιάσετε το στόχο σας να επανεκλεγείτε; Πώς βλέπετε τον ρόλο σας σε μια τέτοια περίπτωση;

Νίκος Ανδρουλάκης: Και αυτό νομίζω είναι ένα ενδεχόμενο, το οποίο έχει απαντηθεί στην πράξη με τη συμπεριφορά μου, μετά το 2017. Όταν κάποιοι έτρεξαν να φύγουν, εγώ έμεινα, αγωνίστηκα. Νομίζω ότι βοήθησα πάρα πολύ στις ευρωεκλογές του 2019, -με έναν αγώνα σε όλη την Ελλάδα-, την προσπάθεια που έκανε τότε η αείμνηστη πρόεδρός μας Φώφη Γεννηματά.  Νομίζω ότι η δέσμευση που έχω πει για τους υπόλοιπους συνυποψηφίους μου, είναι πρώτα απ’ όλα δέσμευση δική μου. Και δεν είναι δέσμευση στα λόγια, είναι δέσμευση στις πράξεις. Η παράταξη χρειάζεται ενότητα, σοβαρότητα και αξιοπιστία. Γι’ αυτό βλέπετε είμαι κάθετος και για παρασκηνιακά σενάρια που αφορούν την κεντροαριστερά, αλλά και για παιχνίδια εξουσίας στο εσωτερικό του χώρου.

Πρέπει να δείξουμε κάτι διαφορετικό. Το κάτι διαφορετικό, το κάτι σύγχρονο, το κάτι πραγματικά προοδευτικό θα μας φέρει γρηγορότερα στην κυβέρνηση. Το παλιό, το δήθεν, που κρύβει την πονηριά της πολιτικής επιβίωσης και τη ματαιοδοξία θα μας καθηλώσει στο χθες. Γι’ αυτό αφηγούμαι έναν άλλο δρόμο και για την κεντροαριστερά και για την πατρίδα. Νομίζω ότι αν μείνουμε σταθερά σ’ αυτό το δρόμο -είναι κοπιαστικός, είναι δύσκολος, αλλά για μένα είναι μονόδρομος- θα γίνουμε γρήγορα κυβέρνηση και ακόμη γρηγορότερα θα προσφέρουμε στον λαό και την πατρίδα.

Ερώτηση Γιώργου Κατσιάνη (TV100):  Κύριε Πρόεδρε, χθες από το βήμα του Συνεδριακού Κέντρου «Ιωάννης Βελλίδης» δηλώσατε ότι πρώτος εθνικός στόχος για την βιώσιμη ανάπτυξη της χώρας είναι η ενίσχυση της περιφέρειας. Με ποιες δράσεις, λοιπόν, σκοπεύετε, ως Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής, να προχωρήσετε στην αναβάθμιση του ρόλου της περιφέρειας και ειδικότερα της Βόρειας Ελλάδας σε περίπτωση που λάβετε τη ψήφο εμπιστοσύνης ως πρωθυπουργός από τον λαό.

Νίκος Ανδρουλάκης:  Καταρχάς, θέλω να δείξουμε μεγάλο σεβασμό στην τοπική αυτοδιοίκηση. Πρέπει να παίρνουμε αποφάσεις, συλλογικές, συνθετικές. Είδατε τι έγινε με το Ταμείο Ανάκαμψης; Η κυβέρνηση άφησε εκτός της συζήτησης τις περιφέρειες, τους δήμους, ενώ ήταν ένα πολύ σημαντικό εργαλείο που σε άλλες χώρες συνδιαμορφώθηκε. Εδώ, η παρέα του Μαξίμου, μόνοι τα λένε, μόνοι τα αποφασίζουν. Αλλά, καταρχάς, η περιφερειακή ανάπτυξη έχει να κάνει και με την κουλτούρα διακυβέρνησης και σεβασμού της αυτοδιοίκησης.

Δεύτερον, σχεδιασμός. Προτεραιότητά μας είναι να αντιμετωπίσουμε τον δημογραφικό μαρασμό. Περιφερειακή ανάπτυξη χωρίς πρωτογενή τομέα δεν μπορούμε να έχουμε. Γι’ αυτό χθες, είπα πάρα πολλά μέτρα για τον πρωτογενή τομέα, για τα ζητήματα του δημογραφικού, για την αλλαγή του μοντέλου πράσινης μετάβασης. Πρέπει κατά προτεραιότητα να δοθούν όροι σύνδεσης σε δήμους, σε συνεταιρισμούς, σε κτηνοτρόφους και αγρότες για να ρίξουμε το κόστος ενέργειας, το κόστος παραγωγής.

Περιφερειακή ανάπτυξη. Τρένο, το φθηνό και πράσινο μέσο της εποχής. Εδώ, δεν μπορούσαμε να διασφαλίσουμε την ασφάλεια σε μια διαδρομή. Ήταν μια συγκλονιστική αποτυχία του ελληνικού κράτους, που έφερε μια τραγωδία. Πρέπει, λοιπόν, αν θέλουμε περιφερειακή ανάπτυξη, να επενδύσουμε στον πρωτογενή τομέα και στα δίκτυα. Ενεργειακά δίκτυα, δίκτυα μεταφορών. Να ρίξουμε το κόστος παραγωγής, να ρίξουμε το κόστος μεταφοράς, να ρίξουμε το κόστος ενέργειας ευρύτερα. Και να φτάσουμε σε ένα σημείο όπου η διασύνδεση του πρωτογενούς τομέα, της μεταποίησης και του τουρισμού να είναι το μεγάλο μοντέλο ανταγωνιστικής παραγωγικής βάσης της χώρας.

Και κάτι ακόμη. Το μέτρο που είπαμε για τον ΕΝΦΙΑ. Είναι ένα μικρό, αλλά συμβολικό μέτρο. Τα χωριά μας θα είναι χωριά φαντάσματα. Είδαμε τι συμβαίνει στην Ιταλία, όπου παίρνουν το σπίτι κάτοικοι τρίτων χωρών με 1€ συμβολικό ποσό, για να μη γκρεμιστούν τα σπίτια. Εκεί θέλουμε να φτάσουμε την Ελλάδα; Στα χωριά μας πια ζουν μόνο κάποιοι ηλικιωμένοι. Χρειάζεται κοινωνικό κράτος, πρωτοβάθμια περίθαλψη κοντά τους, δίπλα τους. Χρειάζεται να ρίξουμε τους φόρους. Ο ΕΝΦΙΑ να πάει ακόμη παρακάτω για απομακρυσμένες περιοχές, για τα χωριά που είναι σε ορεινά σημεία της χώρας. Να πάρουμε αποφάσεις, που θα αλλάξουν το κλίμα στην ελληνική περιφέρεια και ιδιαίτερα στα μικρότερα χωριά που είναι τραγική η κατάσταση.

Όλα αυτά τα θέματα είναι καινούργια; Σας αφηγούμαι κάτι που συνέβη χθες; Προχθές; Πριν ένα μήνα; Πριν ένα χρόνο; Μα εδώ και πάνω από μια δεκαετία βλέπουμε να έρχεται το τείχος της δημογραφικής κατάρρευσης, του αφελληνισμού της περιουσίας, του δημογραφικού μαρασμού και ακόμη και σήμερα βλέπουμε ο φόρος σε οικογένειες με 2 παιδιά να είναι πολύ ψηλότερος από άλλες χώρες, που έχουν πολύ καλύτερο δημογραφικό από ότι η Ελλάδα. Αλλά, η Νέα Δημοκρατία έχει άλλες προτεραιότητες.

Δεν θέλω να πάω στα φορολογικά, το έχω πει πολλές φορές. Ακόμη και στα μέτρα της περιφέρειας, έπρεπε να υπάρχουν κίνητρα. Δηλαδή να σας πω ένα απλό παράδειγμα. Μικρά νησιά, που «βιάζονται» απ’ τον υπερτουρισμό, όπου ένας χαμηλοσυνταξιούχος δεν μπορεί να βγει να πιει ούτε ένα καφέ για εφτά και οκτώ μήνες τον χρόνο. Τι θέλουμε να έχουμε; Νησιά φαντάσματα; Χωριά φαντάσματα, που θα πηγαίνουμε τον Δεκαπενταύγουστο και τα νησιά θα ζωντανεύουν μόνο τους μήνες που θα υπάρχει τουριστικό κύμα; Ωραίο μέλλον σχεδιάζεται από τη σημερινή κυβέρνηση για την Ελλάδα. Είπα κατάργηση της Golden Visa και στα μικρά νησιά, που την κράτησε ο κ. Μητσοτάκης στην κατώτατη κλίμακα. Τον ρωτώ και εδώ, απ’ τη ΔΕΘ: είναι δυνατόν η Κρήτη να έχει κλίμακα 800.000 ευρώ Golden Visa; Νησιά κάτω των 3.000 κατοίκων, να έχουν 400.000 για να μη μείνει τίποτα όρθιο;

Φορολογικά κίνητρα για τυροκομεία, για οινοποιεία, για τους παραγωγούς και άλλων προϊόντων, όπως το μέλι. Στα μικρά μας νησιά, προστασία των υδάτινων πόρων και όχι παράνομες πισίνες. Αυτό είναι το μέλλον μιας ανθεκτικής Ελλάδας , αυτή είναι η πραγματική περιφερειακή ανάπτυξη στην Ελλάδα της νησιωτικότητας, του δύσκολου ανάγλυφου που έχουμε ως χώρα. Αλλιώς, θα βλέπουμε τα τρένα να περνούν με δυσμενή αποτελέσματα για όλους αυτούς τους ανθρώπους.

Ερώτηση Λευκής Γεωργάκη (STAR): Σύμφωνα με τη χθεσινή δημοσκόπηση της GPO που παρουσίασε το STAR, το ΠΑΣΟΚ είναι δεύτερο κόμμα καθαρά. Ωστόσο, τα ποσοστά του -το έχουμε πει άλλωστε εδώ- δεν είναι τέτοια που μπορεί να θεωρηθούν μία απειλή για την κυριαρχία της Νέας Δημοκρατίας. Αναφερθήκατε προηγουμένως στην πολιτική αυτονομία αλλά και στο ότι είστε υπέρ σε ένα ενιαίο μέτωπο. Αν τελικά εκλεγείτε στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, προτίθεστε να πάρετε μία πρωτοβουλία να επικοινωνήσετε, να συζητήσετε με τον αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ που θα εκλεγεί, όταν εκλεγεί, προκειμένου να έχουμε έναν ενιαίο κεντροαριστερό πόλο απέναντι στη Νέα Δημοκρατία; Και, συμπληρωματικά, σε περίπτωση που δεν συμβεί αυτό, είστε ανοικτός σε επιστροφή κομματικών στελεχών του ΠΑΣΟΚ που έφυγαν στον ΣΥΡΙΖΑ;

Νίκος Ανδρουλάκης:  Καταρχάς, θα το πω για πολλοστή φορά, και μόνο το ερώτημα που μπαίνει ότι τα ποσοστά μας έχουμε χρέος πια να ανταγωνιστούν τη Νέα Δημοκρατία, είναι το επίτευγμα της δουλειάς που έγινε δύο χρόνια. Από το ερώτημα της πολιτικής επιβίωσης και της συμπληρωματικότητας, πάμε στο ερώτημα της αντιμετώπισης της Νέας Δημοκρατίας. Και μόλις σε δυόμισι χρόνια.

Πήρα πρωτοβουλία, πάλι στο προσκήνιο. Συνομίλησα με τα προοδευτικά κόμματα της αντιπολίτευσης στην πρόταση δυσπιστίας. Γιατί κάποιοι θέλουν να παρουσιάσουν ότι δεν θέλουμε συνεργασίες, ότι σηκώνουμε τείχη. Για ένα τεράστιο ηθικό και πολιτικό ζήτημα πήρα μία πρωτοβουλία. Κάποιοι δεν την ήθελαν την πρωτοβουλία αυτή τότε, να ξέρετε, γιατί έλεγαν ότι θα βοηθήσει τον κ. Μητσοτάκη και θα συσπειρώσει τη Νέα Δημοκρατία. Και όχι μόνο δεν συσπειρώθηκε η Νέα Δημοκρατία, όχι μόνο ακολούθησαν και τα υπόλοιπα κόμματα, αλλά βγήκε βαθιά πολιτικά ηττημένος. Μία από τις μεγαλύτερες ήττες του στη Βουλή, ανακοινώνοντας την ώρα της πρότασης δυσπιστίας το ξήλωμα του μισού Μαξίμου. Άρα, έχω δείξει στην πράξη τη διάθεσή μου για συνεργασίες και, επαναλαμβάνω, συνεργασία στο προσκήνιο.

Ήδη αρκετά στελέχη του ΠΑΣΟΚ που είχαν πάει στον ΣΥΡΙΖΑ, έχουν γυρίσει. Και θα γυρίσουν ακόμη περισσότερα. Απλά, όπως καταλάβατε από προηγούμενές μου τοποθετήσεις, υπάρχουν και κάποιοι κανόνες ηθικής και πολιτικής που δεν πρέπει να παραβιάσουμε, αν θέλουμε να κινούμαστε αξιακά και πολιτικά και, βέβαια, πάντοτε με σεβασμό στην ιστορία μας.

Ερώτηση Δέσποινας Κρητικού (Ράδιο Θεσσαλονίκη): Το θέμα της στέγασης και τα υψηλά ενοίκια είναι από τα μεγαλύτερα προβλήματα για χιλιάδες οικογένειες, νέα ζευγάρια, φοιτητές στο καινούργιο ακαδημαϊκό έτος. Μέχρι πέρυσι οι φοιτητές πηγαινοέρχονταν από κοντινές περιοχές για να γλιτώσουν αυτό το έξοδο. Θέλω να μας σχολιάσετε τα μέτρα που εξήγγειλε ο Κυριάκος Μητσοτάκης για τη στέγαση και να μας περιγράψετε την πρόταση του ΠΑΣΟΚ, τη δική σας πρόταση για τη λύση αυτού του προβλήματος.

Νίκος Ανδρουλάκης:  Το ζήτημα αυτό, μαζί με την υγεία, εξελίσσεται σε μία πολύ μεγάλη πρόκληση. Κυρίως στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη, αλλά όχι μόνο εκεί, έχουμε το φαινόμενο πολυκατοικιών-ξενοδοχείων. Να έρχονται εκατομμυριούχοι από τρίτες χώρες, να παίρνουν διαμερίσματα -που θα έπρεπε να μένουν οι φίλοι μας, οι γνωστοί μας, τα παιδιά μας για να κάνουν οικογένειες, να σπουδάζουν- να κάνουν μια μικρή ανακαίνιση και να τα κάνουν ξενοδοχεία για να βγάζουν δισεκατομμύρια. Συγχαρητήρια στη Νέα Δημοκρατία. Της «αξίζουν» συγχαρητήρια.

Έκανε τη στεγαστική κρίση μία από τις μεγαλύτερες μπίζνες μαζί με την υγεία όσο είναι πρωθυπουργός. Και εγώ ως μηχανικός καταλάβαινα την αναγκαιότητα του να δώσουμε κίνητρα για να «ξεπαγώσει» η κατασκευή πριν από μία δεκαετία, όπως έκαναν και άλλα ευρωπαϊκά κράτη. Όταν, όμως, το φάρμακο γίνεται φαρμάκι, το σταματάς, δεν δηλητηριάζεσαι. Εδώ έχει δηλητηριαστεί όλη η Ελλάδα με την golden visa και τη βραχυχρόνια μίσθωση. Έφερα πακέτο μέτρων στη Βουλή. Θυμάστε το ύφος, την αλαζονεία και την υποτίμηση του κ. Μητσοτάκη. Μου είπε «1,5 δισεκ. κάνουν τα σπίτια που λες». Θα μας μάθει και το κόστος κατασκευής.

Ακούστε, θέλω να είμαι πολύ ακριβής γιατί το θέμα είναι κορυφαίο. Το έθεσα πάρα πολύ νωρίς στο δημόσιο διάλογο και ακολούθησαν τα υπόλοιπα κόμματα. Το έθεσα πολύ νωρίς γιατί έβλεπα τα ευρωπαϊκά στοιχεία. Στην Ευρώπη υπήρχε πρόβλημα, κλιμακώθηκε μετά το Brexit, συνέχισε η κλιμάκωσή του την εποχή της πανδημίας, στην Ελλάδα όμως δεν καταλάβαμε ότι δεν υπάρχει η ιδιοκατοίκηση και η οικονομική δυνατότητα που είχαμε πριν από δεκαπέντε χρόνια. Όφειλε το κράτος να κινηθεί γρηγορότερα. Με αποτέλεσμα η κατάσταση σήμερα να είναι, όχι απλά δύσκολη, τραγική. Πεντακόσια και εξακόσια ευρώ για «ερείπια» στο κέντρο της Αθήνας. Χίλια και χίλια διακόσια ευρώ για σπίτια που είναι σε κακή κατάσταση για οικογένειες. Μα, αν εμείς θέλουμε να λύσουμε το δημογραφικό, και το πρώτο βήμα μιας οικογένειας που θέλει να κάνει παιδιά είναι αυτή η κατάσταση στη στέγαση, τότε κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας.

Για αυτό, θέλει γενναίες αποφάσεις. Τι πρότεινα; Κατάργηση της golden visa, περιορισμοί στη βραχυχρόνια μίσθωση, αλλά σοβαροί. Άλλο ένας άνθρωπος που έχει ένα και δύο διαμερισματάκια και βγάζει ένα ποσό κάθε μήνα και άλλο αυτό το πάρτι που γίνεται από funds και γραφεία στα μεγάλα αστικά κέντρα. Να τελειώσουμε με αυτήν την ιστορία, μια κι έξω, χωρίς περιθώριο. Δεύτερο θέμα, κοινωνικές κατοικίες. Υπάρχει περιουσία του Δημοσίου. Πρέπει να υπάρχουν και νεόδμητες, για να μπορούν κάποιες οικογένειες να στεγαστούν και εκεί. Και μετά να υπάρχουν τα φορολογικά κίνητρα και τα κίνητρα ανακατασκευής για τους ιδιοκτήτες κλειστών κατοικιών. Αλλά τι σημαίνει πρακτικά το κίνητρα της τριετούς μείωσης φόρου, χωρίς δέσμευση χαμηλού ενοικίου; Δηλαδή, έχω ένα κλειστό σπίτι, το ανοίγω, παίρνω μία μείωση του φόρου, αλλά εκεί που κάνει εξακόσια το δίνω οκτακόσια αντί να το δίνω τετρακόσια. Μέτρα έωλα.

Εμείς λέμε να συνδέσουμε τον χρόνο, που θα δίνει ο ιδιοκτήτης, το σπίτι στη δεξαμενή με τη μείωση του φόρου. Το βάζεις πολλά χρόνια, έχεις μεγάλη μείωση του φόρου. Και βέβαια πλαφόν στο ενοίκιο βάσει των τετραγωνικών και της περιοχής που βρίσκεται. Για να δημιουργείται ανταγωνισμός και να πέσουν ευρύτερα τα ενοίκια στην περιοχή αυτή. Και τελευταίο σημείο. Αυτήν τη στιγμή, χρειαζόμαστε νέα σχέδια πόλης. Πολλές περιοχές της χώρας, μεγάλες πόλεις πνίγονται από έλλειψη υποδομών και από νέα σχέδια πόλης. Αν θέλουμε να πέσει το κόστος κατασκευής, πρέπει γρήγορα να τρέξουμε, διότι είναι πολύ ακριβή η γη και ακριβή η κατασκευή λόγω της αύξησης των υλικών.

Αφηγούμαι μία παλέτα μέτρων, που δίνει ολοκληρωτική απάντηση στο στεγαστικό πρόβλημα. Και, αντ’ αυτού, έχουμε έναν πρωθυπουργό που έρχεται και κάνει τσιμπολογήματα. Το επαναλαμβάνω, δυστυχώς, δεν είμαστε εκεί που βρισκόμασταν πριν από δεκαπέντε χρόνια. Και, αν έρθει μια νέα οικονομική περιπέτεια και πάμε όπως πάμε με τη στεγαστική κρίση, το πρόβλημα θα είναι τραγικό. Είναι σήμερα πολύ δύσκολο, θα γίνει ακόμη χειρότερο. Για αυτό ζητώ από τον Πρωθυπουργό τώρα να υλοποιήσει τα προτεινόμενα μέτρα τα οποία έχουν γίνει ήδη πράξη σε πάρα πολλά ευρωπαϊκά κράτη.

Ερώτηση Βαγγέλη Πλάκα (myportal.gr): Επειδή τις επόμενες ημέρες επίκειται μία νέα συνάντηση του κ. Μητσοτάκη με τον κ. Ερντογάν στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, θέλω το σχόλιό σας για την εξέλιξη των ελληνοτουρκικών, κυρίως στο αν πρέπει η στάση της Ελλάδος να γίνει λίγο πιο αυστηρή, πιο σκληρή απέναντι στην Άγκυρα. Αλλά επειδή έχουμε ανοικτά θέματα και στην βαλκανική περιοχή, αντιστοίχως αν πρέπει η ελληνική στάση να είναι πιο σκληρή και απέναντι στα Σκόπια και στα Τίρανα.

Νίκος Ανδρουλάκης:  Να πάμε στον ελέφαντα που έχουμε στο δωμάτιο, που λέγεται Τουρκία. Στην Κάσο είχαμε ένα πρώτο βήμα εφαρμογής του παράνομου τουρκολιβυκού συμφώνου. Η αντίδραση της κυβέρνησης ήταν υποτονική. Είναι η πρώτη φορά; Θυμάστε τι είχε πει ο κ. Μητσοτάκης για τη Μονή της Χώρας και μετά από μερικές ώρες έβγαλε μια πιο αυστηρή δήλωση;

Εδώ έφτασε στο σημείο ο κ. Δένδιας ως υπουργός Εξωτερικών, για να πάρουμε τη χρονοσειρά, να πάει τότε στην Άγκυρα με τον πρώην υπουργό Εξωτερικών τον κ. Τσαβούσογλου και να συνδέσει το casus belli με αυτό που θέτει παράλογα η Τουρκία για αποστρατικοποίηση των νησιών μας. Τι σχέση έχει το ένα με το άλλο; Τι σχέση έχουν οι συνθήκες με τις παράλογες απαιτήσεις της Τουρκίας; Δηλαδή, αν η Τουρκία προχωρήσει σε άρση το casus belli, θα βγάλουν τον στρατό από τα νησιά μας;

Από λάθος σε λάθος πάνε. Μπορώ να αφηγούμαι δεκάδες λάθη που έγιναν στην εξωτερική πολιτική τα τελευταία χρόνια. Ποια είναι τα ήρεμα νερά; Ο φάκελος που έστειλαν στον ΟΗΕ είναι τα ήρεμα νερά; Η «γαλάζια πατρίδα» στα βιβλία των μαθητών για να έχουμε όξυνση του εθνικισμού στη γειτονική χώρα; Τα γεγονότα της Κάσου; Ποια ήρεμα νερά; Επικοινωνιακά παιχνίδια γίνονται με τον ένα ή τον άλλον τρόπο.

Έχω πει για την Τουρκία κάτι καθαρό: πρέπει σε επίπεδο ευρωτουρκικών σχέσεων να εργαστούμε για να τελειώσει η δήθεν ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας. Αξιοποιήθηκε και από εμάς και από την Τουρκία πριν από είκοσι χρόνια, κερδίσαμε την ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση με άλυτο το Κυπριακό. Σήμερα όλη αυτή η κατασκευή δεν δίνει τίποτα.

Πρέπει να πάμε σε μία ειδική σχέση, μια οικονομική συμφωνία αναβάθμισης της τελωνειακής ένωσης που συγχρόνως θα υπάρχουν αυτοματοποιημένες κυρώσεις όταν η Τουρκία παραβιάζει κυριαρχικά δικαιώματα γειτονικών χωρών. Και, βέβαια, και άλλες παραβιάσεις που αφορούν στο εσωτερικό της. Επίσης, δεν μπορεί οι μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες να εξοπλίζουν την Τουρκία, όταν έχει αυτήν τη συμπεριφορά. Δεν μπορεί να εξοπλίζουν και εμάς και αυτούς, ενώ υπάρχει μια τέτοια συμπεριφορά απέναντι στην Ελλάδα και την Κύπρο από την Τουρκία. Δεν μπορεί να εξοπλίζουν τον Ερντογάν την ώρα που βαπτίζει «ειρηνευτική αποστολή» τον Αττίλα.

Εγώ δεν μιλώ πια για μια πιο σκληρή συμπεριφορά, γιατί όλα είναι σχετικά. Μιλώ για μια σοβαρή, αρραγή στρατηγική. Γιατί τα λόγια είναι λόγια. Η στρατηγική είναι αυτή που μένει. Και σε αυτά τα θέματα δεν πρέπει να σκεφτόμαστε ούτε το αύριο ούτε το μεθαύριο. Πρέπει να σκεφτόμαστε πολύ μακριά και για τις επόμενες γενιές. Έχω πει πολλές φορές ότι μακάρι να μπορούσαμε να πάμε στη Χάγη για το μόνο και ένα θέμα που είναι η χάραξη θαλασσίων ζωνών. Δεν βλέπω αυτήν τη στιγμή να υπάρχει ένας συνομιλητής που να πιστεύει σε μία τέτοια εξέλιξη, με όλη αυτήν τη συμπεριφορά που έχει στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο.

Βαλκάνια. Την μία βάζουμε τον Μπελέρη στο ψηφοδέλτιο και διευκολύνουμε τη διαδοχή του στη Χειμάρρα, την άλλη πάμε στο Συμβούλιο της Ευρώπης και φέρνουμε το γνωστό ψήφισμα για το Κόσοβο, αλλά μετά πάμε στον ΟΗΕ και πάμε στην αποχή για να αναγνωριστεί η Παγκόσμια Ημέρα Μνήμης για τη Σφαγή της Σρεμπρένιτσα. Και μετά, ενώ μήνες πριν υπάρχει υποψήφιο κόμμα στη Βόρεια Μακεδονία που είναι πιθανόν να γίνει κυβερνόν κόμμα όπως και έγινε, που το όνομα του είναι «η δική μας Μακεδονία» και όχι «η δική μας Βόρεια Μακεδονία», και δεν λέει κουβέντα η Κυβέρνηση, τι περιμένετε; Για μένα, και σε αυτά τα πολύ σοβαρά θέματα, η Νέα Δημοκρατία δεν έχει μία σταθερή στρατηγική. Εμείς έχουμε αξιόπιστο λόγο και νομίζω ότι αυτά που προτείνουμε είναι βήματα μιας αξιόπιστης σοβαρής και υπεύθυνης εξωτερικής πολιτικής.

Ερώτηση Δημητρη Συρμάτση (TheOpinion.gr – Karfitsa): Κύριε Πρόεδρε, θα μου επιτρέψετε να επιστρέψω στα εσωκομματικά. Χθες στην ομιλία σας απευθύνατε ένα ενωτικό μήνυμα και χαιρετήσατε την παρουσία τριών συνυποψηφίων σας. Σημαίνει κάτι για όσους δεν έδωσαν το «παρών»; Είστε ευχαριστημένος από τον μέχρι τώρα προεκλογικό διάλογο ή και στο ΠΑΣΟΚ έχουν ενεργοποιηθεί τα τρολ;

Νίκος Ανδρουλάκης: Δεν πρόκειται να αξιοποιήσω πρακτικές που έχω καταδικάσει πολλές φορές στο παρελθόν και που η χρήση τους έγινε στρατηγικό παιχνίδι και για τον ΣΥΡΙΖΑ και για τη Νέα Δημοκρατία. Άρα, συνεχίζω στον δρόμο της πολιτικής, του προγράμματος και του οδικού χάρτη. Και, όπως είπα και στην αρχή, αυτό ζητώ και από τους συνυποψηφίους μου με ξεκάθαρο τρόπο.

Τη χθεσινή παρουσία και τη χθεσινή απουσία δεν τη σχολιάζω. Τιμώ όλους τους συνυποψηφίους μου, και αυτούς που ήταν χθες εδώ και αυτούς που δεν ήταν. Και θέλω μαζί να προχωρήσουμε ενωτικά και μέχρι τις 6 και 13 Οκτωβρίου, αλλά πάνω από όλα και μετά. Τη διάθεσή μου την έχω κάνει ξεκάθαρη, ζητώ να υπάρχουν δεσμεύσεις για το μέλλον, ώστε όλα να πάρουν μια σωστή τροχιά προς όφελος και της παράταξης, αλλά πάνω από όλα και της πατρίδας.

Ερώτηση Λένας Παρασκευά (STAR Κεντρικής Ελλάδος): Θέλω να βάλω ένα θέμα συνδυαστικά: το δημογραφικό και το μεταναστευτικό. Αναφερθήκατε στο δημογραφικό νωρίτερα, πρέπει να σας πω ότι εμείς στη Στερεά Ελλάδα έχουμε και σιδηρόδρομο και αυτοκινητόδρομο, παρά ταύτα η περιφέρεια μαραζώνει και, όχι μόνο τα Άγραφα και το Λιδορίκι όπως θα περίμενε κανείς, αλλά και η Λαμία, η Λιβαδειά και το Καρπενήσι έχουν μείωση του πληθυσμού που φτάνει και το 13%. Μάλιστα, σε πρόσφατη έρευνα αποδείχθηκε ότι και οι νέοι που ζουν τώρα στην περιφέρεια σκέφτονται να φύγουν γιατί εκτιμούν ότι δεν αντιμετωπίζεται σωστά από την εκάστοτε κυβέρνηση η ελληνική ύπαιθρος. Θέλω να μου πείτε, ποιο είναι το σχέδιο που προτείνετε για να ανακοπεί η ερήμωση της ελληνικής περιφέρειας αλλά και για να ισορροπήσει η μετακίνηση του πληθυσμού στα μεγαλύτερα αστικά κέντρα. Και, επειδή οι αγρότες μας εγκαταλείπουν το επάγγελμα μαζί με τους κτηνοτρόφους γιατί μεταξύ άλλων δεν έχουν εργατικά χέρια, αν εκτιμάτε ότι μπορεί το μεταναστευτικό να λύσει μέρος του δημογραφικού και πώς.

Νίκος Ανδρουλάκης: Καταρχάς, άλλο το θέμα της περιφερειακής ανάπτυξης και άλλο το μεταναστευτικό. Μην συγχέουμε αυτά τα δύο θέματα. Το μεταναστευτικό έχει έναν ιδιαίτερο χαρακτήρα σε μία χώρα που είναι στα όρια της Ευρώπης. Άλλες είναι οι πολιτικές που μπορεί να ασκήσει η Δανία και η Ολλανδία στο θέμα αυτό και άλλες η Ελλάδα.

Η περιφερειακή ανάπτυξη και σε περιφέρειες κυρίως όπως η δική σας συνδέονται άμεσα με τον πρωτογενή τομέα. Για αυτό έβαλα τα θέματα της ενέργειας, του κόστους παραγωγής, του ΕΛΓΑ, του ΟΠΕΚΕΠΕ. Τα έθεσα όλα χθες. Ο ΟΠΕΚΕΠΕ που αλλάζει πέντε προέδρους σε πέντε χρόνια, που δεν μπορεί να πληρώσει, που μπαίνει υπό ευρωπαϊκή εποπτεία, είναι μία ντροπή για την κυβέρνηση και το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης. Για τον ΕΛΓΑ ξέρουν πάρα πολύ καλά και οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι του νομού σας τις ζημιές που έχουν πάθει και σε τι ομηρία βρίσκονται από τον ΕΛΓΑ. Ούτε ξέρουν το πότε, ούτε ξέρουν το πώς.

Εμείς, λοιπόν, ζητήσαμε την αναθεώρηση του κανονισμού του ΕΛΓΑ. Και αντ’ αυτού, μας έφεραν μιάμιση σελίδα προς διάλογο. Διότι όλα είναι ερασιτεχνισμοί. Το Υπουργείο πρέπει να γίνει υπουργείο-στρατηγείο. Για να πέσει το κόστος παραγωγής και με αυτόν τον τρόπο να μείνουν οι νέοι στην περιφέρεια. Διότι οι νέοι της περιφέρειας σκέφτονται ή την εσωτερική ή την εξωτερική μετανάστευση. Το να μείνουν εκεί είναι για λίγους. Εγώ, λοιπόν, έθεσα ένα σχέδιο και για την περιφέρεια και για την νησιωτικότητα, γιατί νομίζω ότι πρέπει να τα δούμε όλα μαζί. Μόνο αν βάλουμε τα προβλήματα στην ολότητά τους με τα πραγματικά δεδομένα μπορούμε να πάρουμε αποφάσεις περιφερειακής ανάπτυξης, καλών θέσεων εργασίας, άρα παραμονής των νέων στον τόπο τους.

Τώρα, το μεταναστευτικό. Από το «όποιος θέλει, να έρθει» πήγαμε στο άλλο άκρο. Εδώ θέλουμε μία συγκροτημένη μεταναστευτική πολιτική. Πόσους χρειαζόμαστε, σε ποιους τομείς, με ποιες δεξιότητες. Αλλά αυτά δεν μπορούν να γίνουν από μήνα σε μήνα. Και επειδή έχει ανοίξει μία συζήτηση και μετά τις ανακοινώσεις της γερμανικής κυβέρνησης, θέλω να σας πω ότι αυτό το θέμα το είχα συζητήσει με τον ίδιο τον κ. Σολτς πριν από περίπου έναν χρόνο σε μία διμερή συνάντηση που είχαμε. Η άποψή μου είναι ότι δεν μπορεί η Ελλάδα να δώσει τα κίνητρα που δίνει η Γερμανία. Δεν έχουμε τις ίδιες δυνατότητες. Και πρέπει και η Γερμανία να δει ρεαλιστικά τα πράγματα. Για αυτό πρέπει να ανοίξει ένας διάλογος και όχι μονομερείς ενέργειες. Και με τα γειτονικά κράτη και με τα βαλκανικά κράτη και με τη χώρα μας, να βρούμε λύσεις. Λύσεις με ανακοινώσεις χωρίς συζήτηση και συνδιαμόρφωση σε αυτό το θέμα που είναι πολυπαραγοντικό, δεν δίνονται με αυτόν τον τρόπο.

Και κάτι ακόμη. Νομίζω ότι θα μας απασχολήσει πολύ αυτό το θέμα στο μέλλον. Διότι πονάει πάρα πολύ ο πρωτογενής τομέας. Και όχι μόνο πια αυτός. Και άλλοι τομείς. Και πρέπει επιτέλους να μιλήσουμε χωρίς ταμπού. Διότι όσο υπάρχουν τα ταμπού, θα ζούμε το φαινόμενο της Κρήτης, της Θεσσαλίας, της Πελοποννήσου, της Στερεάς Ελλάδας, που καρποί σαπίζουν στα δέντρα. Και αν φέτος δεν είχαμε τα προβλήματα της κλιματικής κρίσης που έχουν μειώσει την παραγωγή, θα βλέπατε τεράστιες αδυναμίες συλλογής των καρπών.

Ερώτηση Φίλιππου Δεργιαδέ (Parallaxi): Λέτε ότι το ΠΑΣΟΚ είναι δεύτερο κόμμα. Να σχολιάσω ότι το ΠΑΣΟΚ είναι δεύτερο κόμμα στις δημοσκοπήσεις. Στις τελευταίες ευρωεκλογές δεν πετύχατε τον στόχο της δεύτερης θέσης, όπως δεν πετύχατε και τον στόχο του 15%. Αυτό σας οδήγησε στις εσωκομματικές εκλογές. Νωρίτερα είπατε ότι υπάρχει κρίση εμπιστοσύνης στο πολιτικό σύστημα. Ο λαός λέει ότι το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ σήμερα έχουν αφήσει τον κ. Μητσοτάκη να αλωνίζει. Να σας θυμίσω ότι, σύμφωνα με στοιχεία, το ΠΑΣΟΚ έχει ψηφίσει περίπου το 70% των νομοσχεδίων της Νέας Δημοκρατίας. Εγώ θέλω να ρωτήσω, αν επανεκλεγείτε στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, τι προτίθεστε να αλλάξετε στη λειτουργία ΠΑΣΟΚ; Τι καινούργιο θα φέρετε; Και, αν εκλεγείτε πρωθυπουργός, πώς θα παρέμβετε στα μεγάλα ζητήματα, όπως στις τράπεζες, όταν το πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι δεδομένο; Θα κρατικοποιήσετε τράπεζα; Στις συλλογικές συμβάσεις εργασίας, θα επαναφέρετε τον ΟΜΕΔ; Εδώ υπάρχουν συγκεκριμένα ζητήματα για τα οποία δεν ακούμε συγκεκριμένες απαντήσεις.

Νίκος Ανδρουλάκης: Ο στόχος του δεύτερου κόμματος θα μπορούσε να έχει επιτευχθεί και από τις ευρωπαϊκές εκλογές. Αλλά, είχαμε και ένα κόμμα το οποίο ήταν μέσα από το ΠΑΣΟΚ. Να τα λέμε ωμά τα πράγματα. Δεύτερο ζήτημα, χθες δώσαμε συγκεκριμένες απαντήσεις. Αλλά ο κ. Μητσοτάκης λέει ότι λέμε «όχι σε όλα», εσείς λέτε ότι λέμε «ναι» στο 70%. Παραβλέπετε θέματα που έχουν να κάνουν με την Ευρωπαϊκή Ένωση, παραβλέπετε θέματα που έχουν να κάνουν με μέτρα που πρέπει να υπάρχουν για να υπάρχει ένα δίχτυ προστασίας. Και αυτό αφορά όλα τα κόμματα, δεν αφορά μόνο το ΠΑΣΟΚ. Αφορά και όλα τα πολιτικά συστήματα της Ευρώπης. Δεν είμαστε στην εποχή των μανιχαϊσμών.

Εμείς προτείναμε συγκεκριμένα πράγματα. Και είπα και νούμερα, στοιχεία, συγκεκριμένα μεγέθη. Πόσο κοστίζουν, σε ποιους στοχεύουν. Δεν πετάξαμε ατάκες και τσιτάτα. Στις τράπεζες, πρέπει να σπάσει το καρτέλ, το ολιγοπώλιο. Χρειαζόμαστε περισσότερες τράπεζες και συνεταιριστικές. Για να υπάρχει ανταγωνισμός. Ο ανταγωνισμός θα ρίξει τα επιτόκια και τις χρεώσεις. Και όχι η δυνατότητα να συνεννοούνται κάποιοι μεταξύ τους. Τα πρόστιμα, σας το είπα. Όταν είναι 41 εκατ. το πρόστιμο για 3-5 δις που βγάζουν από χρεώσεις, είναι πολύ μικρό.

Επίσης, για την αγορά. Άλλο να έχεις μια αγορά που δεν λειτουργεί και άλλο μία αγορά που λειτουργεί. Δεν φαίνονται τα αποτελέσματα σε άλλες χώρες που λειτουργούν οι αγορές; Εδώ οι μεγάλοι παραγωγοί ενέργειας έβγαζαν δισεκατομμύρια πριν την ενεργειακή κρίση, δισεκατομμύρια βγάζουν και στην ενεργειακή κρίση. Ανακεφαλαιοποιήσαμε τις τράπεζες και το κοινωνικό τους πρόσημο είναι αυτό που δίνουν σήμερα. Απαράδεκτη η συμπεριφορά των τραπεζών. Ποια είναι η λύση; Φορολόγηση των υπερκερδών. Το προτείναμε και αυτό. Να δούμε τι κερδίζουν, να φορολογηθεί, για να σταματήσουν να έχουν αυτές τις αντικοινωνικές πρακτικές. Άρα, λύσεις υπάρχουν. Διάθεση δεν υπάρχει.

Ακόμη και η φορολόγηση που έκανε η Νέα Δημοκρατία στην ενέργεια ήταν στον κατώτατο προτεινόμενο συντελεστή από την εργαλειοθήκη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Γιατί δεν ήθελε να πάει σε μετωπική σύγκρουση. Άρα, μπορούμε να κινηθούμε στο ευρωπαϊκό πλαίσιο με λύσεις που υλοποιούνται σε άλλα κράτη και μειώνουν τις ανισότητες. Δεν είναι τυχαίο ότι έχουμε τους δεύτερους χαμηλότερους μισθούς ως ποσοστό του ΑΕΠ στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τα τρίτα περισσότερα κέρδη στην Ευρωπαϊκή Ένωση για τις επιχειρήσεις. Αυτό δείχνει ότι, αντί να συγκλίνουμε, αποκλίνουμε. Αυτό είναι το έργο της σημερινής κυβέρνησης. Άρα, με μια δική μας κυβερνητική επιλογή, μπορούμε να κάνουμε μία Ελλάδα που θα συγκλίνουν οι μισθοί με τα κέρδη και παράλληλα μία σοβαρή ενίσχυση της δημόσιας παιδείας και της δημόσιας υγείας. Αυτά είναι το κλειδί για να βελτιωθεί η καθημερινότητα του ελληνικού λαού.

Ερώτηση Γαβριήλ Χατζηνόπουλου (thestival.gr): Στις εθνικές εκλογές του 2023 επιλέξατε να κρατήσετε την έδρα σας στη Θεσσαλονίκη για να ενδυναμώσετε την παρουσία του κόμματος στην πόλη. Ωστόσο, στις ευρωεκλογές, το ΠΑΣΟΚ στη Θεσσαλονίκη ήταν τέταρτο κόμμα. Θεωρείτε ότι εκ του αποτελέσματος η στρατηγική σας απέτυχε; Μετανιώσετε που αφήσατε εκτός κοινοβουλίου τον κ. Καστανίδη;

Νίκος Ανδρουλάκης:  Τα ποσοστά που φέραμε στη Θεσσαλονίκη και στην Α’ και στη Β’ ήταν μεγαλύτερα από ό,τι τα προηγούμενα χρόνια. Και, μάλιστα, στη Β’ Θεσσαλονίκης αρκετά μεγαλύτερα. Θέλω να σας πω ότι, όταν παίρνουμε μία απόφαση, την παίρνουμε γιατί υπάρχουν πολλά και διαφορετικά κριτήρια. Όχι μόνο ένα κριτήριο. Και είπα και τότε -το λέω και σήμερα- ότι, τότε στη Βόρεια Ελλάδα είχε δείξει το ΠΑΣΟΚ μία μεγάλη δυναμική σε πολλούς νομούς, και στις εθνικές και στις ευρωπαϊκές εκλογές. Είναι σημαντικό αλλά θέλει περαιτέρω ενίσχυση.

Όπως επίσης έχω πει και στο παρελθόν ότι είναι πολύ κρίσιμο να κοιτάμε και τις επόμενες γενιές. Και το θέμα της ανανέωσης και το θέμα του να δίνουμε ευκαιρίες και σε νεότερα πρόσωπα στην πολιτική. Όλοι, όμως, κρινόμαστε για τις αποφάσεις μας. Εγώ δεν έχω το αλάθητο του Πάπα, ούτε είναι τέτοια η αντιμετώπισή μου και η πολιτική μου κουλτούρα, αλλά πήρα μία απόφαση με καθαρά κριτήρια.

Θέλω να σας πω επίσης ότι στην πόλη είμαι έναν χρόνο και έχουμε πάρει πάρα πολλές πρωτοβουλίες. Και για την έκθεση και για το παραλιακό μέτωπο. Ξεκάθαρες θέσεις. Πήραμε θέση για το FlyOver και αυτήν τη μεγάλη περιπέτεια που έβαλε η Νέα Δημοκρατία τους πολίτες της Θεσσαλονίκης, αφήνοντας πίσω το σχέδιο του 2011 και υλοποιώντας ένα σχέδιο ταλαιπωρίας. Πήραμε θέση για θέματα που αφορούν σε σημαντικές επενδύσεις.

Αλλά κάποια στιγμή πρέπει να μιλήσουμε ξεκάθαρα. Στη Βόρεια Ελλάδα συνολικά πρέπει να υπάρχει ένα σχέδιο ανάπτυξης που θα κοιτάει τα Βαλκάνια. Με ενίσχυση των δικτύων. Φτάσαμε να μιλάμε για ενεργειακή λεωφόρο τώρα; Τώρα που βλέπουμε ότι αιωρείται η πολιτική μεταξύ ζήτησης ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και προσφοράς; Ενώ έπρεπε να είναι θέματα στρατηγικά προ δεκαετίας;

Συνεισφέρω στον δημόσιο διάλογο στη Βόρεια Ελλάδα και στη Θεσσαλονίκη, με τη δική μου οπτική για το πώς η Θεσσαλονίκη θα γίνει οικονομική πρωτεύουσα των Βαλκανίων και η Βόρεια Ελλάδα θα έχει έναν στρατηγικό ρόλο στον τρόπο που θα αναπτυχθεί όλη η βαλκανική περιφέρεια τα επόμενα πολλά χρόνια. Και θέλω να κλείσω με το εξής. Κάποιοι μιλούν και σκέφτονται με τα δεδομένα προηγούμενων δεκαετιών. Τα κράτη αυτά αναπτύσσονται πια γρηγορότερα από ό,τι εμείς. Αλλάζουν οι ανταγωνισμοί, αλλάζουν οι προκλήσεις, αλλάζουν οι υποδομές. Εάν δεν ακολουθήσουμε γρηγορότερα, τα πράγματα θα είναι πιο δύσκολα για το σενάριο της ανθεκτικής Ελλάδας στους νέους βαλκανικούς ανταγωνισμούς.

Ερώτηση Δήμητρας Μακρή (ΔΙΟΝ τηλεόραση Κεντρικής Μακεδονίας): Θα πάρω το δημογραφικό ερώτημα, θα βάλω και το μεταναστευτικό αλλά θα βάλω και άλλη μία παράμετρο που αφορά στην κλιματική αλλαγή και τους πρόσφυγες που μπορεί να έρθουν από την Αφρική και από άλλες χώρες και θα ρωτήσω και με βάσει το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών σχετικά με την ακροδεξιά που ανεβαίνει και που αλλάζει όλη η συζήτηση στην ΕΕ, παρόλο που υπάρχει το σύμφωνο, το πρόσφατο στα ευρωπαϊκά δεδομένα, και με το σκεπτικό ότι η Γερμανία έχει σκοπό να κλείσει τα σύνορά της παραβιάζοντας την Σένγκεν.

Νίκος Ανδρουλάκης: Είπα την άποψή μου για την στάση της Γερμανίας, δεν νομίζω ότι έχω να σχολιάσω κάτι περισσότερο. Δεν μπορεί να παίρνονται αποφάσεις χωρίς να υπάρχει μία βαθύτερη συζήτηση για θέματα που αφορούν στο σύνολο της ΕΕ και όχι μόνο μία χώρα, θέματα με μεγάλη αλληλεπίδραση. Θέλω να σταθώ κυρίως στο θέμα της ακροδεξιάς. Η ακροδεξιά δεν είναι σημερινό φαινόμενο στην Ευρώπη, είναι παλαιό φαινόμενο. Και η ακροδεξιά ανεβαίνει εκεί που παραδοσιακά ήταν ισχυρή η αριστερά γιατί πολύ απλά χιλιάδες άνθρωποι βιώνουν ένα κοινωνικό κράτος που υποβαθμίζεται, θέσεις εργασίας που υποαμείβονται και μεγάλη ανεργία ιδιαίτερα στις περιφέρειες των αστικών κέντρων. Εμείς πρέπει να δείξουμε σε αυτούς τους ανθρώπους, σε όλη την ΕΕ, ως ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία έναν πραγματικό δρόμο, ένα κοινωνικό πρόσωπο, μία προοπτική, μία ελπίδα πραγματική.

Η ακροδεξιά πάει με ευχολόγια με μαινχαϊσμούς ότι «γι΄αυτά που ζείτε φταίνε οι μετανάστες». Και δεν λέει κάποιος ότι σ’ αυτές τις χώρες είχανε μετανάστες λόγω του αποικιοκρατικού τους παρελθόντος εδώ και δεκαετίες. Τώρα ξαφνικά φταίνε οι μετανάστες; Δηλαδή η Γαλλία απέκτησε μετανάστες πέντε δέκα χρόνια πριν; Μα η Γαλλία έχει εκατομμύρια μετανάστες μετά τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο. Η Ισπανία τα ίδια και η Γερμανία τα ίδια. Άρα κάτι άλλο συμβαίνει και ανεβαίνει η ακροδεξιά.

Αυτό που συμβαίνει είναι αυτό που σας αφηγήθηκα. Εκατομμύρια Ευρωπαίοι βλέπουν ότι ο βεβαιότητες που είχαν δεν υπάρχουν. Και πρέπει να απαντήσουμε. Οι δικές μου απαντήσεις είναι συγκεκριμένες. Ευρωομόλογο. Πρέπει να γίνουν μεγάλα ταμεία αναγέννησης του ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου, πρέπει να υπάρχουν κοινά εξοπλιστικά προγράμματα. Η ασφάλεια του πολίτη δεν είναι μόνο η εργασιακή είναι και η κλιματική, είναι και η γεωπολιτική, είναι και η κοινωνική. Θέλουμε την Ευρώπη που η λέξη ασφάλεια θα είναι ένα έργο με αποτέλεσμα. Γι’ αυτό μιλώ για αλλαγή στον τρόπο λήψης αποφάσεων με άρση της ομοφωνίας σε φορολογικά θέματα, σε θέματα κυρώσεων.

Για να νιώσει ο πολίτης ότι μπορούμε να τρέξουμε σε μεγάλες πολιτικές αποφάσεις και όχι να μας εκβιάζει ο Όρμπαν και κάνα δυο άλλοι που θέλουν μια Ευρώπη ένα ταμείο να ρουφάνε κάνα φράγκο για να εξαγοράζουν συνειδήσεις στη χώρα τους. Για μένα η Ευρώπη είναι ένα όραμα που μπορεί να αγκαλιάσει εκατομμύρια Ευρωπαίους, να απαντήσει ακόμα και στον ευρωσκεπτικισμό που είναι υπαρκτός. Από πού δημιουργείται ο ευρωσκεπτικισμός; Από την έλλειψη καθαρών απαντήσεων. Πώς μπορεί να πιστέψει κάποιος ότι θα έχουμε μία κοινή παραγωγική βάση όταν φύγανε χιλιάδες επιχειρήσεις στην Κίνα; Δώσαμε εμείς μεγάλα κομμάτια της παραγωγής μας στην Κίνα. Πώς μπορεί να πιστέψει ο Ανατολικογερμανός στην ασφάλεια ή Πολωνός όταν βλέπει την βάρβαρη εισβολή του Πούτιν στην Ουκρανία; Και η χώρα του να είναι ευάλωτη σε ενεργειακές κρίσεις και ενεργειακή ασφάλεια; Γι’ αυτό η Ευρώπη πρέπει να τρέξει και για να τρέξει θέλει όραμα, γενναίες αποφάσεις και ηγεσία.

Και κλείνω μ’ αυτό, ποια ηγεσία; Είχαμε τον Γιούνκερ που απάντησε καθαρά σε πολλά θέματα, με τα όποια προβλήματα της εποχής, είχαμε την κα Φον ντερ Λάιεν είδαμε ένα μπρος δύο πίσω, δύο πίσω ένα μπρος διότι έκανε παιχνίδι ο γαλλογερμανικός άξονας και μικροί εκβιασμοί από διάφορους τυχοδιώκτες. Εγώ ευελπιστώ ότι ο Αντόνιο Κόστα, ένας γενναίος πολιτικά άνδρας θα κινηθεί γρηγορότερα και πιο ριζοσπαστικά. Εγώ θα είμαι στο πλευρό του με κάθε τρόπο γιατί πιστεύω βαθιά σε αυτά τα πράγματα, έχω εργαστεί και για τον ευρωστρατό και για τα κοινά εξοπλιστικά προγράμματα και για θέματα κοινής εξωτερικής πολιτικής και για θέματα ενεργειακής ασφάλειας και για ευρωπαϊκή πολιτική προστασία διότι για μένα η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη είναι η μόνη πυξίδα να ευημερήσουν οι λαοί της Ευρώπης αλλά και η ίδια η Ευρώπη να γίνει φάρος ενός παραδείγματος για άλλους λαούς του κόσμου που περνάνε πολύ δύσκολα κάτω από ηγέτες που λειτουργούν ρατσιστικά, αυταρχικά προσβάλλοντας τον άνθρωπο, προσβάλλοντας την ελπίδα και την προοπτική αυτών των λαών.

Ερώτηση: Μιχαήλ Παπαβασιλείου (GRtimes.gr): Κύριε Πρόεδρε, με το άνοιγμα των σχολείων είδαμε προβλήματα να έρχονται στην επιφάνεια, όπως το γεγονός ότι οι μαθητές που δίνουν πανελλήνιες τη φετινή χρονιά, ενημερώθηκαν τελευταία στιγμή ότι πρέπει να αλλάξουν σχολείο, ότι βρίσκονται σε ολιγομελή τμήματα κατεύθυνσης και δεν είναι εφικτό να δημιουργηθούν αυτά, με αποτέλεσμα τα παιδιά να είναι σε μεγάλη αναστάτωση, μιας και είναι η σημαντικότερη χρονιά τους στο σχολείο. Ένα σχόλιο γι’ αυτή την κατάσταση που επικρατεί.

Νίκος Ανδρουλάκης:  Το είπα και στην ομιλία μου, πρέπει να επενδύσουμε στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση, συνολικά στην εκπαίδευση, συνολικά στην παιδεία. Οι διεθνείς διαγωνισμοί δείχνουν μεγάλα ελλείμματα, είδαμε τι έγινε με τον διαγωνισμό PISA πριν από μερικούς μήνες. Πρέπει να επενδύσουμε και στο προσωπικό και στις υποδομές και στα σύγχρονα προγράμματα, βλέποντας και τα παραδείγματα άλλων χωρών που επενδύουν στην κριτική σκέψη, που επενδύουν σε παραστάσεις των παιδιών, σε σύγχρονα μέσα και που δίνουν τα εφόδια που πρέπει να έχει κάθε νέος άνθρωπος για να πετύχει τη ζωή του. Έχουμε πολλά να κάνουμε.

Εμείς έχουμε διάθεση μιλήσουμε για τα θέματα, να συναινέσουμε. Έχουμε μιλήσει για το εθνικό απολυτήριο. Έχουμε μιλήσει για την ανάγκη αναβάθμισης της ειδικής εκπαίδευσης, που είμαστε πάρα πολύ πίσω και είναι ντροπή για τη χώρα μας. Έχουμε μιλήσει για την ανάγκη να υπάρξει ένας σχεδιασμός για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, που να μας φέρει σε μια ευρωπαϊκή κανονικότητα. Και βέβαια να σταματήσει αυτή η συνεχιζόμενη πίεση στα παιδιά με τις εξετάσεις, το άγχος, η πίεση δεν βοηθούν. Πρέπει να επενδύσουμε στην κριτική σκέψη, στις ευρύτερες παραστάσεις, για να έχουν τα εφόδια που χρειάζονται για να δημιουργήσουν στη ζωή τους.

 

Ερώτηση Γιάννη Γετίμη (Βεργίνα TV): Κύριε Πρόεδρε, διεκδικείτε την προεδρία του ΠΑΣΟΚ και εφόσον εκλεγείτε θα διεκδικήσετε και την εξουσία στις επόμενες εθνικές εκλογές. Ερώτημα παραμένει από πάρα πολύ κόσμο, τι θα γίνει το δεκάδων εκατομμυρίων χρέος του κόμματος; Και, ένα δεύτερο ερώτημα κύριε Πρόεδρε, ποιος πιστεύετε εσείς προσωπικά, καθώς δεν έχουμε ακούσει κάτι, ήταν ο λόγος που σας παρακολουθούσε η ΕΥΠ; Ήταν εθνικοί οι λόγοι; Ήταν πολιτικοί λόγοι; Ευχαριστώ πολύ.

Νίκος Ανδρουλάκης:  Αυτή είναι η τελευταία ερώτηση που θα δεχθούμε. Θέλω να σας ευχαριστήσω που ήσασταν σήμερα εδώ. Είναι δύο ώρες ήδη η συνέντευξη. Θα απαντήσω και σε αυτό το ερώτημα. Καταρχάς τα χρέη μας ρυθμίστηκαν και όσα δεν είχαν ρυθμιστεί. Ήταν το πρώτο πράγμα που έκανα, διότι δεν θέλω να υπάρχει καμία αίσθηση ότι αυτά τα θέματα τα οποία είναι σοβαρά και δίνουν κι έναν αξιακό χαρακτήρα, «τα υποτιμούμε». Δεν τα υποτιμούμε.

Βάζετε ξανά το θέμα των παρακολουθήσεων. Να το πω για πολλοστή φορά. Πήγα πρώτος και ο μόνος από δεκάδες πολιτικά πρόσωπα της χώρας στην ελληνική και την ευρωπαϊκή δικαιοσύνη και το ευχαριστώ είναι η συνωμοσιολογία. Δηλαδή, για τους άλλους που δεν πήγαν, τι πρέπει να πείτε; Όχι εσείς. Τι πρέπει να πουν τα κόμματά τους, οι ψηφοφόροι τους, ο ελληνικός λαός. Δεκάδες υπουργοί που τους είχαν καρφώσει τα λογισμικά, αλλά για αυτούς «δεν έτρεχε τίποτα».

Θα μπορούσε αυτό να συμβεί σε μια κανονική ευρωπαϊκή χώρα; Δηλαδή, θα στεκόταν μια κυβέρνηση όπου οι υπουργοί της θα είχαν πέσει θύματα παρακολούθησης από το ίδιο το Μέγαρο Μαξίμου, με λογισμικά προηγμένου τύπου, θα στεκόταν σε κάποια άλλη ευρωπαϊκή χώρα, πλην της Ουγγαρίας, αυτή η κυβέρνηση; Και συνεχώς η συζήτηση επανέρχεται σε αυτόν που τους αποκάλυψε και που εν τέλει τους εξέθεσε, διότι στον βωμό της συγκάλυψης έφτιαξαν νόμους, που με δική μου πρωτοβουλία βγήκαν αντισυνταγματικοί.

Έφτασαν στο σημείο να βγει ο Άρειος Πάγος και να πει «πλημμέλημα η παρακολούθηση των αρχηγών των Ενόπλων Δυνάμεων». Δεν τους εξέθεσε η στάση μου μόνο στο ζήτημα της αποκάλυψης, αλλά και η θεσμική μου συμπεριφορά τους εξέθεσε ακόμα περισσότερο στο ζήτημα της συγκάλυψης. Και τα πράγματα είναι απλά, επειδή πάλι έχουμε εσωτερικές εκλογές, όταν κάποιον άνθρωπο τον παρακολουθούν από την ημέρα που ξεκινά την εκστρατεία του μέχρι την ημέρα που εκλέγεται πρόεδρος, εσείς – με την κριτική σκέψη που έχετε – είναι για εθνικούς λόγους ή για πολιτικούς λόγους;

Τόσα χρόνια γραμματέας, ευρωβουλευτής, απλά όπως και στους άλλους, τους υπόλοιπους, χρησιμοποιούσαν το «εθνικούς λόγους». Άρα, αν πάμε στη θεωρία των «εθνικών λόγων», για εθνικούς λόγους παρακολουθούσε ο κ. Μητσοτάκης όλους τους υπουργούς του. Άρα, όλοι οι υπουργοί του είναι «εθνικοί κίνδυνοι»; Και οι αρχηγοί των Ενόπλων Δυνάμεων «εθνικοί κίνδυνοι»; Αυτό χρησιμοποιήθηκε για να υπάρξει συνωμοσιολογία και συγκάλυψη. Εμείς κάναμε ό,τι μπορούσαμε, συνεχίζουμε. Θα σας έχω σύντομα και άλλα νέα για αυτό το θέμα, δεν είναι η ώρα, και εννοώ και τις υπόλοιπες πρωτοβουλίες που πήραμε για αυτό το θέμα σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Δεν τελειώνει αυτή η ιστορία. Θα πάει μέχρι τέλους.

Αυτό που θέλω να σας πω, κλείνοντας, είναι ότι προσπάθησα με θεσμικό τρόπο να αναδείξω την ανάγκη για ποιότητα δημοκρατίας και σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Και ότι κάποιοι συνάδελφοί σας χρησιμοποίησαν αυτό το θέμα μόνο και μόνο για να στήσουν σενάρια συνωμοσιολογίας, δεν υποτιμά εμένα, υποτιμά τη νοημοσύνη του ελληνικού λαού. Διότι όταν φτάνουν στο σημείο, πολιτικός αρχηγός και δημοσιογράφοι να λένε «γιατί δεν κάνατε μήνυση στον κ. Μητσοτάκη;» που θα ήταν εν τέλει το μεγαλύτερο δώρο στον κ. Μητσοτάκη, διότι θα σταματούσε η έρευνα από την εισαγγελία και θα πήγαινε στη Βουλή και οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας θα έκαναν ό,τι έκαναν και με τον κ. Καραμανλή. Τόσο απλά είναι τα πράγματα. Γι’ αυτό, λοιπόν, οι αποφάσεις μας, έφεραν αποτέλεσμα και θα φέρουν ακόμα μεγαλύτερο, γιατί δεν θα σταματήσουμε μέχρι τη δικαίωση και την αποκάλυψη αυτού του παρακρατικού μηχανισμού.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ