Πως να απελευθερωθείτε από έναν γονέα που ελέγχει τη ζωή σας

Ένας γονέας που θέλει να έχει τον έλεγχο της ζωής σας, όχι μόνο μπορεί να περιορίσει την ανάπτυξή σας αλλά και να οδηγήσει σε συναισθήματα αποτυχίας, ανεπάρκειας και αδυναμίας. Με την πάροδο του χρόνου, αυτό μπορεί να προκαλέσει άγχος, κατάθλιψη και μειωμένη αίσθηση ταυτότητας καθώς παλεύετε να αναπτύξετε μια ισχυρή, ανεξάρτητη αίσθηση του εαυτού σας.

Το να έχετε έναν γονέα που ελέγχει μπορεί επίσης να καταστήσει δύσκολο να έχετε υγιείς ενήλικες σχέσεις λόγω θεμάτων με εμπιστοσύνη και διεκδίκηση.

Ακολουθούν οι κορυφαίες συμβουλές των θεραπευτών για την αντιμετώπιση ενός ελεγκτικού γονέα.

1. Προσδιορίστε την ελεγκτική συμπεριφορά

Το πρώτο βήμα για την αντιμετώπιση ενός γονέα που ελέγχει τη ζωή σας είναι να αναγνωρίσετε τις προβληματικές του συνήθειες.

Ένας γονέας που ελέγχει μπορεί να προσπαθήσει να παρέμβει στην εργασία ή τις σχέσεις σας ή να παρακολουθήσει τους τραπεζικούς λογαριασμούς ή τις ψηφιακές συσκευές σας.

Μπορεί να έχουν μη ρεαλιστικές προσδοκίες ή πρότυπα, όπως η συνεχής επικοινωνία. Μπορεί ακόμη και να καλέσουν την αστυνομία όταν δεν είστε προσβάσιμοι για λίγες ώρες ή να επιμείνουν να παρευρεθούν σε συνεντεύξεις για δουλειά μαζί σας.

Σύμφωνα με τους ψυχολότους, ο έλεγχος της συμπεριφοράς ξεκινά συχνά διακριτικά – ας πούμε, κάνοντας ισχυρές συστάσεις σχετικά με το ποιοι πρέπει να είναι οι φίλοι σας ή μειώνοντας τις ενδυματολογικές σας επιλογές.

Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο ένας ελεγκτικός γονέας αρχίζει να καταρρίπτει την αυτοεκτίμησή σας και την εμπιστοσύνη σας στην ικανότητά σας να παίρνετε καλές αποφάσεις χωρίς την καθοδήγησή του.

2. Θέστε ξεκάθαρα όρια
Μόλις μπορέσετε να αναγνωρίσετε ότι έχετε έναν ελεγκτικό γονέα, το επόμενο βήμα είναι να αρχίσετε να ορίζετε όρια με συνέπειες.

Το να θέτεις όρια με έναν τέτοιο γονέα συνεπάγεται σαφή επικοινωνία και συνέπεια. Ξεκινήστε εντοπίζοντας απαράδεκτες συμπεριφορές και εκφράστε ήρεμα αυτά τα όρια στον γονέα σας.

Για παράδειγμα, εάν ο γονιός σας περιμένει να μπορεί να επικοινωνήσει μαζί σας ενώ είστε στη δουλειά, μπορείτε να δοκιμάσετε να πείτε: «Καταλαβαίνω ότι θέλετε να έρθετε σε επαφή μαζί μου, αλλά δεν έχω το τηλέφωνό μου ανοιχτό όσο είμαι στη δουλειά μου, οπότε δεν θα είμαι προσβάσιμος. Αν προσπαθήσετε να τηλεφωνήσετε ή να στείλετε μήνυμα κατά τη διάρκεια των ωρών εργασίας μου, δεν θα μπορέσω να επικοινωνήσω μαζί σας μέχρι να φύγω από το γραφείο».

Δεν υπάρχει καμία εγγύηση ότι ένας γονέας που ελέγχει δεν θα προσπαθήσει να αναστείλει τα όριά σας, αλλά μείνετε σταθεροί. Υπενθυμίστε στον εαυτό σας ότι είναι εντάξει να δίνετε προτεραιότητα στην ευημερία σας και δεν είστε κακός άνθρωπος για να βάζετε τον εαυτό σας πρώτο.

3. Εξασκηθείτε στη διεκδίκηση για εσάς

Το να μάθεις να διεκδικείς για τον εαυτό σου είναι το κλειδί.

Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει να εκφράσετε ήρεμα τις ανάγκες και τις επιθυμίες σας, όπως π.χ. «Καταλαβαίνω την άποψή σας, αλλά προτιμώ να το χειρίζομαι με τον δικό μου τρόπο».

Όταν ο γονιός σας επιδεικνύει πιο απλή ελεγκτική συμπεριφορά, μπορείτε να πείτε κάτι σαν: «Εκτιμώ πραγματικά την ανησυχία και την επιθυμία σας να βοηθήσετε, αλλά πρέπει να πάρω αυτή την απόφαση μόνος μου και να νιώθω άνετα με ό,τι συμβαίνει».

Αυτό βοηθά στη δημιουργία συναισθηματικής απόστασης και ενισχύει το δικαίωμά σας στην αυτονομία. Η εκπαίδευση της διεκδίκησης μπορεί να ενισχύσει την αυτοεκτίμησή σας και να σας βοηθήσει να επικοινωνείτε πιο αποτελεσματικά χωρίς επιθετικότητα.

4. Δώστε προτεραιότητα στην αυτοφροντίδα
Μικρές αλλά ουσιαστικές συνήθειες όπως ο αρκετός ύπνος, η καθημερινή αναπνοή ή ο διαλογισμός ή το να περνάς ποιοτικό χρόνο με έναν φίλο μπορούν να βοηθήσουν πολύ.

Η προτεραιότητα στις δραστηριότητες αυτοφροντίδας μπορεί να βοηθήσει στον μετριασμό του στρες και των συναισθηματικών επιβαρύνσεων που συνεπάγεται η συναναστροφή με έναν ελεγκτικό γονέα.

5. Ξεκινήστε να κάνετε μικρά βήματα προς την ανεξαρτησία

Αρχίστε να κάνετε μικρά βήματα προς την ανεξαρτησία για να χτίσετε εμπιστοσύνη και να μειώσετε τον έλεγχο των γονέων.

Για παράδειγμα, το να παίρνετε προσωπικές αποφάσεις για την καθημερινότητά σας ή να σχεδιάζετε εξόδους με φίλους χωρίς να ζητάτε έγκριση μπορεί να σας ενδυναμώσει.

Με την πάροδο του χρόνου, αυτές οι ενέργειες ενισχύουν την ικανότητά σας να διαχειρίζεστε τη ζωή σας και να κάνετε ανεξάρτητες επιλογές. Επίσης, περιορίστε τη συμμετοχή των γονιών σας στην υγειονομική περίθαλψη και τα οικονομικά σας.

Μπορεί να θέλετε να βεβαιωθείτε ότι οι πάροχοι υγειονομικής περίθαλψης γνωρίζουν ότι ο γονέας σας δεν έχει πρόσβαση σε πληροφορίες σχετικά με την υγεία σας εκτός εάν πρόκειται για έκτακτη ανάγκη ή να κλείσει/αλλάξει/ακυρώσει ραντεβού για λογαριασμό σας.

Επίσης, βεβαιωθείτε ότι ο λογαριασμός της Τράπεζας είναι προσβάσιμος μόνο σε εσάς. Εάν δεν είστε βέβαιοι πώς να το κάνετε αυτό, ρωτήστε έναν ταμία της Τράπεζας.

6. Μην μοιράζεστε πληροφορίες υπερβολικά

Είναι σημαντικό να προσέχετε πόσες πληροφορίες μεταδίδετε σε έναν γονέα που ελέγχει.

Το να μοιράζεσαι μπορεί να μην είναι πάντα το καλύτερο μάθημα γιατί μπορεί να προκαλέσει αδικαιολόγητες απόψεις. Για παράδειγμα, αν γνωρίζετε ότι ο γονιός σας είναι πολύ συγκεκριμένος για το πώς ξοδεύετε τα χρήματά σας, μπορείτε να κρατήσετε μια μεγάλη πρόσφατη αγορά για τον εαυτό σας.

Ή, αν τείνουν να εμπλέκονται υπερβολικά στις σχέσεις σας, μπορεί να μην είναι το καλύτερο άτομο για να μιλήσετε για τα προβλήματα του γάμου σας.

Αντίθετα, οι ειδικοί λένε ότι είναι καλή ιδέα να δημιουργήσετε το υπόλοιπο σύστημα υποστήριξής σας. Εάν διατηρείτε στενές φιλίες και/ή σχέσεις με άλλα μέλη της οικογένειας, θα έχετε πολλά άλλα άτομα να πάτε για συμβουλές και συναισθηματική υποστήριξη.

7. Να είστε ειλικρινείς με τον γονέα, αλλά επιλέξτε τις μάχες σας

Ανάλογα με τη σχέση σας με τον γονέα σας και την προθυμία τους να αναλάβουν την ευθύνη των πράξεών τους, μπορεί να θέλετε να εκφράσετε για το πώς σας επηρεάζει η συμπεριφορά τους.

Η παρέμβασή τους μπορεί να είναι τόσο φυσική γι ‘αυτούς που μπορεί να μην γνωρίζουν καν τον αρνητικό αντίκτυπο. Μιλήστε για το πώς σας κάνουν να νιώθετε οι ελεγκτικές τους συνήθειες αντί να τους επιτεθείτε για τους τρόπους τους.

Για παράδειγμα, μπορεί να πείτε: «Γεια σου μαμά, όταν προσπαθείς να παρέμβεις και να μου πεις πώς να χειριστώ κάτι χωρίς να ζητήσω βοήθεια, με κάνει να νιώθω ότι δεν πιστεύεις ότι είμαι ικανή ή δεν με εμπιστεύεσαι. Αν χρειάζομαι πραγματικά την καθοδήγησή σας, υπόσχομαι ότι θα τη ζητήσω». Μια δήλωση όπως αυτή είναι πολύ λιγότερο πιθανό να βάλει τον γονιό σας σε άμυνα από το να πείτε: «Μου λες πάντα τι να κάνω και το έχω βαρεθεί!».

Θυμηθείτε, ωστόσο, ότι δεν χρειάζεται να έρθετε αντιμέτωποι με τον γονέα σας για κάθε περίπτωση ελέγχου της συμπεριφοράς σας αυτή τη στιγμή, στην πραγματικότητα, η προσπάθεια να το κάνετε αυτό πιθανότατα θα είναι μόνο συναισθηματικά εξουθενωτική για εσάς.

Γι’ αυτό οι ψυχολόγοι συνιστούν να επιλέγετε τις μάχες σας. Κάντε μια παύση, πάρτε μια βαθιά ανάσα και μετά επιλέξτε αν αξίζει να ασχοληθείτε με αυτό το ζήτημα που έχει προκύψει.

8. Βρείτε έναν θεραπευτή

Η συνεργασία με έναν θεραπευτή μπορεί να είναι ιδιαίτερα χρήσιμη εάν δυσκολεύεστε να θέσετε όρια με έναν γονέα που ελέγχει τη ζωή σας. Η συζήτηση με έναν θεραπευτή ή η συμμετοχή σε μια ομάδα υποστήριξης μπορεί να προσφέρει έναν ασφαλή χώρο για να εκφράσετε τα συναισθήματά σας και να αποκτήσετε προοπτική.

Για παράδειγμα, οι συνεδρίες θεραπείας μπορούν να σας βοηθήσουν να εξερευνήσετε τις ρίζες της δυναμικής τής σχέσης σας και να αναπτύξετε στρατηγικές αντιμετώπισης. Τα εξωτερικά συστήματα υποστήριξης είναι απαραίτητα για την επικύρωση των εμπειριών σας και τη μείωση των συναισθημάτων απομόνωσης.

Εάν ο γονέας σας είναι πρόθυμος να πάει σε θεραπεία μαζί σας, μπορείτε να αναζητήσετε έναν πάροχο ψυχικής υγείας που ειδικεύεται στη δυναμική τής οικογένειας. Στην οικογενειακή θεραπεία, εσείς και ο γονιός σας θα έχετε έναν ουδέτερο χώρο για να αποσυμπιέσετε τυχόν τρέχοντα ζητήματα, να θεραπεύσετε τις πληγές σας και να λάβετε αμερόληπτες συμβουλές από έναν επαγγελματία για το πώς να αναπτύξετε μεγαλύτερη εμπιστοσύνη και σεβασμό στη σχέση σας.

 

---

Σε συνεργασία με το womanidol