Καλή αλλά λίγη η Αντζελίνα Ζολί σαν κινηματογραφική Μαρία Κάλλας

Όπως καμία δεν μπορεί να τραγουδήσει σαν την Μαρία Κάλλας έτσι και καμία δεν μπορεί να υποδυθεί την αντιφατική, την μοναδική κι ανεπανάληπτη Μαρία Καλογεροπούλου. Να την μιμηθεί μπορεί κάθε επαγγελματίας ηθοποιός, να μπει στο πετσί της όμως δεν δύναται γιατί θα ανατριχιάσει μέχρι τα μύχια τής ύπαρξης, εκεί όπου φωλιάζει η ρίζα τής κραυγής. Η Μαρία δεν τραγουδούσε. Κραύγαζε.

Εκπληκτικό σενάριο, κατά το μάλλον ή ήττον πιστό στα ιστορικά στοιχεία που διασώθηκαν κι έχουν φτάσει έως εμάς σήμερα μέχρι αυτή τη στιγμή που μιλάμε. Υπάρχουν πολλά άλλα, αρίφνητα μυστήρια που περιμένουν να ανακαλυφθούν. Ενδιαφέρον τόσο το ηχητικό τοπίο, όσο και η όψις. Η αξιοθαύμαστη πρωταγωνίστρια έκανε ό,τι καλύτερο μπορούσε, όμως το Όσκαρ δεν το δικαιούται, επειδή δεν υπερέβη επ’ ουδενί τα όριά της.

Η Κάλλας ξεπέρασε πολλές φορές κάθε όριο, σαν αγρίμι στην αιχμαλωσία. Πήγε ακόμα παραπέρα από εκεί που μία θεότητα ή ένας δαίμονας θα τολμούσε. Η δημιουργική τρέλα της ήταν ευλογία και κατάρα. «Βουλιάζει όποιος σηκώνει τις μεγάλες πέτρες», όπως έγραψε ένας άλλος τραγικός ποιητής, ο Σεφέρης. Μόνον εκείνος που διψάει για ελευθερία μπορεί να την καταλάβει αλλά όχι και να την ερμηνεύσει.

Η Κάλλας επινόησε τον εαυτό της! Παράδειγμα προς μίμησιν για κάθε γενναία ύπαρξη, «Θέλει αρετήν και τόλμην η Ελευθερία».
Όσο για τους …αντιφρονούντες, την απάντηση την έδωσε προ πολλού ο Μεγάλος Αλεξανδρινός Ποιητής Καβάφης: «Οι ελαφροί ας με λέγουν ελαφρόν». Η Μαρία ταξιδεύει προς τα άστρα με την φωνή της που ήταν και η ψυχή της ολάκερη, ατόφια, αμόλυντη, αμάλαγη…
«Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή». Έφυγε εγκαίρως όταν εκείνη ήθελε.
Υποκλίνομαι ταπεινώς και την θαυμάζω. Αθάνατο μάθημα ψυχικής αντοχής.

 

---

 

Maria
2024
Έγχρ.
Διάρκεια: 124′
Κ
3
Δραματική
Ιταλογερμανική

Μία εβδομάδα πριν από το θάνατό της, τον Σεπτέμβριο του 1977 στο Παρίσι, η Μαρία Κάλλας αναπολεί τη ζωή και την καριέρα της, καθώς κάνει μια τελευταία προσπάθεια να επιστρέψει στη σκηνή.

Σκηνοθεσία:
Πάμπλο Λαραΐν
Με τους:
Πιέρφρανσέσκο Φαβίνο
Άλμπα Ρορβάκερ
Αντζελίνα Τζολί
Κόντι Σμιτ – ΜακΦι.