Πόσο δίκιο έχει ο Μασκ για την υπόθεση των βιασμών στη Βρετανία;

Ποιος είναι ο πραγματικός λόγος που χτυπάει το Εργατικό Κόμμα, αλλά και το θεωρούμενο ακροδεξιό κόμμα του Φάρατζ; Εξάλλου, μέχρι και μια βδομάδα πριν ο Μασκ τα πήγαινε πολύ καλά με τον Φάρατζ, ενώ τώρα ξαφνικά τον θεωρεί ανάξιο για την ηγεσία του Reform UK Τι άλλαξε τις τελευταίες μέρες; Αληθεύει ότι ο Μασκ ουσιαστικά θέλει ένα πιο δυναμικό Reform UK ή απλώς προτιμάει τον βουλευτή Ρούπερτ Λόου στην ηγεσία του επειδή είναι πιο “μπίζνεσμαν” και πιο στα μέτρα του;

Ο Φάρατζ θεωρεί ότι η βασική διαφωνία αφορά στον φυλακισμένο ακροδεξιό Τόμι Ρόμπινσον, τον οποίο ο ίδιος έχει αποκηρύξει, αλλά ο Μασκ θεωρεί πολιτικό κρατούμενο. Όμως δεν ξέρουμε αν το “δια ταύτα” είναι όντως ο Ρόμπινσον. Μήπως απλώς ο Τραμπ δεν εκτιμά τον Φάρατζ και βάζει τον Μασκ να παρέμβει; Κανείς δεν είναι βέβαιος για τα κίνητρα του Ιλον Μασκ και θα μεταφέρουμε απλώς αυτά που γράφουν βρετανικά μέσα ενημέρωσης που προβληματίζονται επ’ αυτού.

Όσον αφορά στον Ρόμπινσον εκτίει ποινή 18 μηνών επειδή διατάχθηκε να μην λιβελογραφεί εναντίον ενός Σύρου μετανάστη, μαθητή σχολείου – και εκείνος επέμεινε ότι ο μαθητής είχε επιτεθεί σε μαθήτριες και είχε απειλήσει συμμαθητές του. Η οικογένεια του αγοριού υποστήριξε ότι ίσχυε το αντίθετο, αλλά αναγκάσθηκε τελικά να μετακομίσει σε άλλη πόλη, επειδή και ο γιος τους αλλά και οι ίδιοι δέχονταν από δυσμενή σχόλια, μέχρι επιθέσεις. Όσα υποστήριξε ο Ρόμπινσον ουδέποτε αποδείχθηκαν.

Η υπόθεση φρίκης με τους βιασμούς

Ένα βασικό θέμα για το οποίο ο Μασκ χτυπάει ως “μαλθακό” στην ουσία τον σημερινό ηγέτη του Reform UK, αλλά και τους Εργατικούς και τους Συντηρητικούς – αυτούς τους κατηγορεί για σωρεία συγκαλύψεων από το 2008 μέχρι σήμερα – αφορά στους βιασμούς ανηλίκων κοριτσιών από αλλοδαπούς και στην εκπόρνευσή τους. Ο Ίλον Μασκ επιτέθηκε στον σημερινή ηγέτη της Βρετανίας, Κιρ Στάρμερ κατηγορώντας τον ότι κουκούλωσε σκάνδαλο με συμμορίες βιαστών όταν ήταν εισαγγελέας. Τη Δευτέρα, ο Στάρμερ απάντησε σε αυτούς που «διασπείρουν ψέματα και παραπληροφόρηση» και είπε «δεν ενδιαφέρονται για τα θύματα των βιασμών, ενδιαφέρονται μόνον για τον εαυτό τους».

Στην ουσία πρόκειται για πραγματικό σκάνδαλο στον πυρήνα του, και το θέμα σήμερα είναι αν όντως κάποιοι πολιτικοί και δικαστικοί συνειδητά το συγκάλυψαν ή όχι. Συγκεκριμένα, το 2010 άρχισαν να ασκούνται διώξεις για χιλιάδες κακοποιήσεις ή και βιασμούς κοριτσιών στην Αγγλία, στις βόρειες πόλεις Ροτσντεϊλ, Όλντχαμ και Ροδερχαμ.

Έρευνα του 2014 αποκάλυψε σύμφωνα με τη βρετανική εφημερίδα Guardian ότι περίπου 1.400 ανήλικοι (αγόρια και κορίτσια, αλλά κυρίως κορίτσια) είχαν γίνει αντικείμενο σεξουαλικής εκμετάλλευσης από συμμορίες Πακιστανών που δρούσαν από το 1997 μέχρι το 2013. Για όλα αυτά τα παιδιά που έγιναν αντικείμενο σεξουαλικής εκμετάλλευσης, είτε ήταν 15 ετών, είτε είχαν κλείσει τα 18 πλέον, έχουν καταδικαστεί όλοι κι όλοι μόνον 13 άνδρες από το Πακιστάν.

Η διφορούμενη εγκύκλιος

Ο Μασκ έχει κάνει αρκετούς αβάσιμους ισχυρισμούς για το σκάνδαλο στο X, υποστηρίζοντας ότι ο Στάρμερ είναι συνένοχος στην επί σωρεία ετών συγκάλυψη και πρέπει να πάει φυλακή. Σε αυτό όλα δείχνουν ότι κάνει λάθος. Όμως δεν είναι όλα όσα λέει ο Μασκ, αβάσιμα. Συγκεκριμένα, κατηγορεί τον πρώην πρωθυπουργό Γκόρντον Μπράουν, επικαλούμενος ένα σημείωμα του υπουργείου Εσωτερικών με πολύ διφορούμενο νόημα ως εγκύκλιο προς τις αστυνομικές διευθύνσεις. Συγκεκριμένα, τον κατηγορεί ότι το memo που στάλθηκε στις αστυνομικές δυνάμεις κατά τη διάρκεια της πρωθυπουργίας Μπράουν έλεγε στους διοικητές τμημάτων «να μην ερευνήσουν τις καταγγελλόμενες κακοποιήσεις, επειδή όλες αυτές οι πράξεις ήταν  αποτέλεσμα της επιλογής των ίδιων των κοριτσιών».

Ο Μασκ στηρίζει αυτή την κατηγορία εναντίον του Μπράουν (που αρνείται ότι εισηγήθηκε κάτι τέτοιο) στη ραδιοφωνική συνέντευξη που έδωσε το 2018 στο BBC ο πακιστανικής καταγωγής, αλλά γεννημένος στη Βρετανία Ναζίρ Αφζάλ, πρώην γενικός εισαγγελέας στη βορειοδυτική Αγγλία. Ο Αφζάλ άσκησε διώξεις όταν ήταν γενικός εισαγγελέας, το 2012, εναντίον εννέα δραστών. Όπως είπε ο ίδιος, το memo ή εγκύκλιος ήταν διφορούμενη.

Κάποιοι αξιωματικοί κατά τη γνώμη του ερμήνευσαν εσφαλμένα εκείνες τις φράσεις της επίμαχης εγκυκλίου του υπουργείου Εσωτερικών (το 2008), «καθώς όριζε ότι μπορούσαν να επιτρέπουν σε κορίτσια που δεν ήταν πλέον στην εφηβεία να συνεχίσουν τις σεξουαλικές τους δραστηριότητες εφ’ όσον τα κορίτσια ενημερώνονταν και γνώριζαν τους κινδύνους». Αυτό που είπε ο Αφζάλ διαφέρει από αυτό που λέει ο Μασκ; Επί της ουσίας όχι, διότι για ένα τόσο σοβαρό θέμα οι εγκύκλιοι πρέπει να είναι σαφέστατες.

Σε νεότερη ανάρτηση στο Χ/Twitter ο Αφζάλ τόνισε ότι «ΠΟΤΕ δεν υπήρξε εγκύκλιος ή καθοδήγηση ειδικά για συμμορίες βιασμού παιδιών» ή εγκύκλιος για συγκάλυψη της δράσης συμμοριών. Όμως, ούτε αυτό καλύπτει τους ενεχόμενους πολιτικούς. Ασφαλώς και δεν θα ανέφερε ποτέ μια εγκύκλιος “καλύψτε τους βιαστές”, ή τους εκμεταλλευτές ανηλίκων, ή όσους μαζικά εκπορνεύουν νεαρά κορίτσια, ή “συγκαλύψτε σκάνδαλα” και καλύψτε παιδοβιαστές. Ο Μασκ και η ηγέτης των Συντηρητικών, Kemi Badenoch, έχουν ζητήσει να γίνει νέα πανεθνική έρευνα για το θέμα αυτό.

Ο ρόλος του Στάρμερ

Ποιος ήταν ο ρόλος του Στάρμερ στο σκάνδαλο; Ο Στάρμερ διηύθυνε την Εισαγγελία του Στέμματος μεταξύ 2008 και 2013, που σημαίνει ότι ήταν υπεύθυνος για την απαγγελία κατηγοριών για φερόμενα εγκλήματα στην Αγγλία και την Ουαλία. Το 2009, εννέα μήνες μετά την ανάληψη της θέση αυτής, ελήφθη απόφαση να μην διωχθούν οι φερόμενοι ως δράστες στο Ρότσντεϊλ, επειδή υποστηρίχθηκε ότι τα θύματα δεν ήταν επαρκώς αξιόπιστα.

Σύμφωνα με την εφημερίδα Guardian, δεν υπάρχουν στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι ο Στάρμερ ενημερώθηκε για τις “λεπτομέρειες” της υπόθεσης, αλλά ο Μασκ υποστηρίζει ότι είχε θέση ευθύνης και κατά συνέπεια «πρέπει να αποχωρήσει από την πολιτική και να αντιμετωπίσει κατηγορίες για τη συνενοχή του στο χειρότερο μαζικό έγκλημα στην ιστορία της Βρετανίας».

Πάντως εκείνη η απόφαση του 2009 ήταν όντως σκανδαλώδης. Το 2011, ο Aφζάλ, ως γενικός εισαγγελέας για τη βορειοδυτική Αγγλία, ανέτρεψε την απόφαση του 2009 και καταδικάστηκαν εννέα άνδρες για την σεξουαλική εκμετάλλευση 47 κοριτσιών. Ο Αφζάλ επ’ αυτού είπε το 2022: «Ο μόνος τρόπος να ασκήσουμε διώξεις για αυτή την υπόθεση ήταν να παραδεχτούμε ήταν εσφαλμένη η απόφαση του 2009 για καταγγελίες που είχαν γίνει το 2008. Ο Κιρ Στάρμερ στήριξε τότε την δίωξη και είπε ότι 100% πρέπει να παραδεχτούμε το λάθος που είχε γίνει το 2009. Μάλιστα ο Στάρμερ άλλαξε τις εγκυκλίους και τις διαδικασίες ώστε μελλοντικά οι εισαγγελείς να διασφαλίζεται ότι θα εξετάζουν επιμελώς τις καταγγελίες».

Ο ίδιος υπερασπίζεται τον Στάρμερ με πάθος, ότι «επί των ημερών του, από ελάχιστες καταδίκες, η περιφέρεια πλέον άρχισε να παρουσιάζει ρεκόρ καταδικών για σεξουαλικά εγκλήματα». Ο Μασκ από πλευράς του θεωρεί ότι Στάρμερ «αγνόησε επανειλημμένα τις εκκλήσεις μεγάλου αριθμού μικρών κοριτσιών και των γονέων τους, προκειμένου να εξασφαλίσει πολιτική υποστήριξη μεταξύ των μουσουλμάνων ψηφοφόρων». Εντούτοις, όταν συνέβαιναν όλα αυτά ο Στάρμερ δεν ήταν πολιτικός. Με την πολιτική ασχολήθηκε μετά το 2015.

Υπήρξε συγκάλυψη;

Οι διαδοχικές έρευνες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι αστυνομικοί, κοινωνικές υπηρεσίες και εισαγγελείς απέτυχαν παταγωδώς να προασπίσουν τα δικαιώματα των θυμάτων, όμως δεν αποδεικνύεται (προς το παρόν τουλάχιστον) ότι υπήρχε οργανωμένη συγκάλυψη για πολιτικούς λόγους. 

Σε μία από τις κατοπινές δίκες -το 2016- κρίθηκαν ένοχοι για 48 αδικήματα τέσσερις Πακιστανοί – τρία αδέλφια και ο θείος τους. Στο δικαστήριο ακούστηκαν τραγικές καταγγελίες, καθώς θύμα κατέθεσε ότι οι γονείς της έκαναν συνεχώς καταγγελίες στην αστυνομία για τον άντρα που την εκμεταλλευόταν, αλλά «οι αστυνομικοί δεν έκαναν τίποτα» γιατί έπρεπε να καταθέσει εκείνη. Όπως είπε η ίδια, την βρήκαν ακόμη και στο κρεβάτι με αυτό τον άνδρα, αλλά και πάλι δεν έκαναν τίποτα παρότι ήταν ανήλικη τότε.

Η πληροφοριοδότης Αντέλ Γκλάντμαν, δικηγόρος που εργαζόταν σε πρόγραμμα για τη νεολαία, επεσήμανε τι συνέβαινε ήδη από το 2001, αλλά είπε ότι οι ανησυχίες της δεν εισακούσθηκαν από κανέναν, παρότι απευθύνθηκε στην αστυνομία.  Όταν υπέβαλε την έκθεσή της στην αστυνομία του Νότιου Γιορκσάιρ, της είπαν ότι «η έκθεση δεν προσθέτει κάτι που να βοηθάει».

Τώρα ο Μασκ ανέσυρε αυτή την υπόθεση, γιατί φαίνεται ότι έχει κηρύξει τον πόλεμο και στον Στράμερ αλλά και στους μετριοπαθείς στο Reform UK, για διαφορετικούς λόγους. Ουσιαστικά άρχισε τον πόλεμο στoν Στράμερ επειδή η κυβέρνηση των Εργατικών πήρε αυστηρά μέτρα για τον περιορισμό των διαδηλώσεων τον περσινό Ιούλιο, όταν μετά το μαχαίρωμα παιδιών στο Σάουθπορτ από μετανάστη, ξεσηκώθηκε η κοινή γνώμη.

Ο Μασκ γράφει ότι αυτοί που δικάστηκαν για ακροδεξιές αναρτήσεις για τους μετανάστες, είχαν πολύ βαρύτερες ποινές από τους βιαστές στο σκάνδαλο συγκάλυψης. Από την άλλη, στο “δια ταύτα” όσον αφορά στον Στράμερ, η ουσιαστική διαφωνία του διδύμου Μασκ-Τραμπ μπορεί να είναι πιο ριζική, γιατί σύμφωνα με τους Εργατικούς, οι ΗΠΑ “δεν καλοβλέπουν” τις τρόπον τινά φερόμενες ως σοσιαλιστικές τάσεις της νέας κυβέρνησης.