Χωρίς κανένα όριο ο τραμπικός ιμπεριαλισμός…

Ο νέος Αμερικανός Πρόεδρος φαίνεται να θέλει να εξαπλώσει τον τραμπισμό σε ολόκληρο τον κόσμο. Οι παρεμβάσεις στα εσωτερικά άλλων χωρών είναι γεγονός και πρόκειται για ένα προδήλως ανησυχητικό φαινόμενο. Μια νέα ακροδεξιά, με… χιούμορ αλλά πολύ πιο σκληρή ανατέλλει!

Ενόψει της “διαφοράς” Ισραήλ και της Τουρκίας για τη Γάζα, ο Τραμπ βρήκε τη λύση. Η Γάζα θα περιέλθει υπό  την κατοχή των ΗΠΑ, θα ανοικοδομήσει τη Λωρίδα και θα κερδίσει το αμερικανικό κεφάλαιο. Όταν ο Τραμπ δηλώνει από τον Λευκό Οίκο ότι θα καταλάβει τη Γάζα, θα γίνει αμερικανικό έδαφος και θα καταστήσει την Λωρίδα “Ριβιέρα της Μέσης Ανατολής”, τούτο δεν λέγεται για πλάκα. Το είπε επίσημα, ενώπιον του Ισραηλινού Πρωθυπουργού, Βενιαμίν Νετανιάχου, ο οποίος σαφώς και ήταν εκ των προτέρων κοινωνός αυτής της θέσης. Και προφανώς ο Νετανιάχου θα τρίβει τα χέρια του τόσο με τις πολιτικές αρλούμπες, που μια χαρά τον εξυπηρετούν, αλλά γενικά με την εγκατάσταση στο Λευκό Οίκο του Τραμπ.

Και δεν είναι μόνο η Γάζα. Ποιος άραγε να τον εμποδίσει να “αγγίξει” κι άλλα διεθνή προβλήματα με το ίδιο τρόπο και προσέγγιση; Και στο Κυπριακό, στα ελληνοτουρκικά, στο Ουκρανικό. Με μια προσέγγιση πλακατζή, που όμως κατά βάθος, βλέπει όλα σε μια προσέγγιση επιβολής διά της ισχύος, ο Τραμπ θα αλλάξει τη μέθοδο, που μέχρι πρόσφατα κρατούσε κάποια προσχήματα.

Του αρέσει ο Ερντογάν; Τον βολεύει για μια σειρά λόγους, θα σκεφτεί διάφορα για να τον ικανοποιήσει. Και ο λογαριασμός δεν θα τον πληρώνουν στην Ουάσινγκτον, αλλά στη Λευκωσία, την Αθήνα. Θέλει να ικανοποιήσει τον Νετανιάχου και τις αμερικανικές επιχειρήσεις, στη Γάζα, τον λογαριασμό θα τον πληρώσουν οι Παλαιστίνιοι, η Αίγυπτος, η Ιορδανία. Πρόκειται για μια επικίνδυνη πρακτική, που ποσώς δεν θα πρέπει να υποβαθμίζεται. Ούτε να αντιμετωπίζεται επιδερμικά.

Ο τραμπικός ιμπεριαλισμός

Ο Αμερικανός Πρόεδρος κάνει λόγο για “την μεγαλύτερη απορρύθμιση της ιστορίας”. Το νήμα ξετυλίγεται ήδη. Αποχωρεί από διεθνείς συμφωνίες και διαμορφώνει ένα άναρχο τοπίο στο εσωτερικό ως προς τη συμπεριφορά του οικονομικού κεφαλαίου. Είναι της ισοπεδωτικής φιλοσοφίας. Επιχειρείται ανατροπή της κάθε κανονικότητας και την εισαγωγή του τραμπισμού ως της επικρατούσας ιδεολογίας στην Αμερική και διεθνώς. Οι πολιτικές- πολιτικές και οικονομικές- επιβάλλονται διά της ισχύος. Και στο πλαίσιο αυτό όσοι δεν ακολουθούν είναι απέναντι.

Ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός είναι χωρίς όρια και κανόνες λειτουργίας. Όπως παλιά. Τότε που ανατρέπονταν κυβερνήσεις, επιβάλλονταν καθεστώτα- δορυφόροι, έστελναν στρατό μακριά από τις ΗΠΑ για να πολεμήσει. Πρόκειται για μια πρακτική, η οποία τότε θεωρείτο “φυσιολογική και αναμενόμενη”. Σήμερα αυτές οι μέθοδοι έχουν επικαιροποιηθεί. Όχι επί της ουσίας. Τότε αποικιακές δυνάμεις, για γεωπολιτικούς και οικονομικούς, προχωρούσαν και καθιστούσαν περιοχές του κόσμου “δικές τους”.

Ούτε διεθνείς κανόνες, ούτε διεθνές δίκαιο ίσχυαν. Και ο γηγενής πληθυσμός δεν λαμβανόταν υπόψη. Το ίδιο και επί τραμπισμού. Μπορεί, άλλωστε, να μεταφερθεί “δωρεάν” σε άλλη γη, σε άλλους τόπους. Μπορεί ολόκληρες περιοχές είτε να τίθενται υπό αμερικανική κηδεμονία είτε θα… δωρίζονται σε σύμμαχους και υπάκουους συνεργάτες.

Ο τραμπισμός θα επηρεάσει και την Κύπρο. Το πώς θα φανεί στη συνέχεια.  Σε ό,τι αφορά τη γεωπολιτική διάσταση, πολλά θα εξαρτηθούν από τη στάση της Ουάσιγκτον στη Συρία. Και η στάση έναντι της Τουρκίας σε σχέση με  τα όσα σχεδιάζει στη Συρία και για το ρόλο της στην περιοχή. Η συνεργασία της Κυπριακής Δημοκρατίας με τους Αμερικανούς μπορεί να συνεχίζεται και να αναβαθμίζεται αλλά σε σχέση με τη δική μας πλευρά δεν θα είναι το ίδιο εάν ο Τραμπ κάνει πλάτες στον Ερντογάν και κυριαρχήσει στην περιοχή. Βέβαια στην εξίσωση πρέπει να μπει και το Ισραήλ.