Το χαστούκι της Μπριζίτ! – Στα άδυτα του Ελιζέ

Δεν χρειάζεται να αναφέρουμε ότι το βίντεο έχει ήδη γίνει viral: Η Μπριζίτ Μακρόν φαίνεται να χτυπά τον σύζυγό της στο πρόσωπο πριν αυτός κατέβει από το προεδρικό αεροσκάφος, με αποτέλεσμα να κάνει ένα βήμα πίσω πριν ανακτήσει την ισορροπία του και χαιρετήσει αμήχανα τις κάμερες στο διάδρομο προσγείωσης. Είναι χαρακτηριστικό πως η Μπριζίτ παρέμεινε για λίγο κρυμμένη πίσω από την πόρτα του αεροσκάφους…

Το ζευγάρι κατέβηκε στη συνέχεια μαζί τα σκαλιά, όμως σχολιάστηκε  εκτενώς και το ότι η Μπριζίτ δεν έδωσε το χέρι στον σύζυγο της.  «Στον κόσμο που ζούμε, δεν έχουμε πολύ χρόνο για χάσιμο συζητώντας τέτοια θέματα», πρόσθεσε για το ζήτημα ο Μακρόν, αρνούμενους ότι επρόκειτο για “οικογενειακή σκηνή”, συγκρίνοντάς το μάλιστα με το διαβόητο βίντεο από το ταξίδι με το τρένο στο Κίεβο, από κοινού με τον Γερμανό καγκελάριο και τον Βρετανό πρωθυπουργό, όπου η Μαρία Ζαχάροβα είχε ανακοινώσει πως ο Μακρόν «έκρυψε αμήχανα ένα σακουλάκι κοκαΐνης»(!), με το Ελιζέ να δηλώνει ότι επρόκειτο για χρησιμοποιημένο χαρτομάντηλο.

Η εκπρόσωπος του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών δεν απέφυγε τον πειρασμό να σχολιάσει: «Αυτό που είναι ενδιαφέρον δεν είναι αυτό το βίντεο, αλλά τί θα επινοήσει αυτή τη φορά το Ελιζέ για να καλύψει αυτό το νέο σκάνδαλο Εμανουέλ», είπε η Ζαχάροβα. «Τί θα είναι αυτή τη φορά; Η Πρώτη Κυρία ήθελε να φτιάξει το κέφι του συζύγου της χαϊδεύοντάς τον απαλά στο μάγουλο, αλλά δεν υπολόγισε σωστά τη δύναμή της; Του έδωσε ένα μαντήλι, αλλά αστόχησε;» συνέχισε με δόση ειρωνείας η Ζαχάροβα σε ανάρτησή της. «Η πρότασή μου: Ίσως ήταν το χέρι του Κρεμλίνου;» είπε με καυστικό τρόπο.

Νωρίτερα τη Δευτέρα, πάντως, ένας αξιωματούχος του Ελιζέ είπε για το τελευταίο βίντεο με τη Μπριζίτ πως «ήταν μια στιγμή οικειότητας που ο πρόεδρος και η σύζυγός του χαλάρωναν για τελευταία φορά, πριν από την έναρξη του ταξιδιού, γελώντας». “Μια στιγμή οικειότητας”, μεταξύ ενός ζεύγους που κατέπληξε εξαρχής τη Γαλλία, αλλά και σηματοδότησε τη δημιουργία ενός πολιτικού διδύμου που εξουσιάζει για μεγάλο διάστημα την χώρα, με τους Γάλλους να μην χορταίνουν την κατάδυσή τους στα άδυτα του ζεύγους Μακρόν, που περιλαμβάνει ουκ ολίγα κουτσομπολιά…

“Αρκεί να είμαστε οι δυο μας”

Ας περιοριστούμε στις αποκαλύψεις του βιβλίου “Αρκεί να είμαστε οι δυο μας” που κυκλοφόρησε το 2021 και περιλαμβάνει –μεταξύ των άλλων– μαρτυρίες ατόμων του στενού περιβάλλοντος του προεδρικού ζεύγους. Η συγγραφέας του, Γκαέλ Τσακαλόφ, υπήρξε φίλη της Μπριζίτ Μακρόν και είχε πρόσβαση σε αυτούς αρκετά χρόνια πριν την εκλογή του Εμμανουέλ, αλλά και μετά την μετακόμισή του στο Μέγαρο Ελιζέ. Το βιβλίο αυτό έβαλε τέλος στην φιλία τους, με το ζεύγος Μακρόν να το αποδοκιμάζει με μία σκληρή ανακοίνωση, αφού προηγουμένως είχαν αποτύχει να εμποδίσουν την έκδοσή του.

Σύμφωνα με το βιβλίο, η Μπριζίτ είναι ιδιαιτέρως “χοντρόπετση”. Δεν πτοείται από τα κακόβουλα σχόλια και πολύ συχνά παρηγορεί τον σύζυγό της, όταν εκείνος δυσκολεύεται να διαχειριστεί κάποιο απρεπές δημοσίευμα σε σχέση με εκείνη. Φίλοι και αντίπαλοι συμφωνούν στο ότι ο Γάλλος πρόεδρος μπορεί να αλλάξει γνώμη για τα πάντα σε χρόνο ρεκόρ. Εγκρίνει την ιδέα ενός συμβούλου του και την αποδομεί αμέσως, μόλις εκείνος εγκαταλείψει το γραφείο του. Ένα μόνο πράγμα στη ζωή του παραμένει “μη διαπραγματεύσιμο”: Η αφοσίωσή του στη Μπριζίτ.

Το βιβλίο αναφέρονταν από τότε στο “ναπολεόντειο σύνδρομο” και την ναρκισσιστική συμπεριφορά που διακατέχει τον Μακρόν (κοινός τόπος πλέον για τους πολυάριθμους επικριτές του στο εσωτερικό, αλλά και διεθνώς). Επεσήμανε, όμως, ότι το “εγώ” του θρυμματίζεται σε ό,τι έχει να κάνει με τη σύντροφό του. Όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά στο βιβλίο, η Μπριζίτ είναι η μόνη που μπορεί να του πει στα μούτρα «βγάλε τον σκασμό!» και σύμφωνα με την συγγραφέα του το έχει πει!

Κατά την Τσακαλόφ, εκεί που ο Μακρόν είχε παρακούσει την Μπριζίτ, ήταν στο ζήτημα της επανεκλογής του. Η Μπριζίτ επιθυμούσε να εγκαταλείψει μετά από μία θητεία την πολιτική σκηνή. Εκείνος αντιστάθηκε και μετά από σκληρές διαπραγματεύσεις στην ιδιωτικότητα της κρεβατοκαμαράς τους, εξασφάλισε τη στήριξη της. Εξάλλου, χωρίς αυτή δεν κάνει βήμα, επισημαίνει η συγγραφέας!

Γράφει χαρακτηριστικά πως σε συναντήσεις με άλλους ηγέτες εκείνος είναι απότομος τραχύς ή απλά χάνει τον έλεγχο της συζήτησης, αλλά έχουν καθιερώσει με την Μπριζίτ έναν μυστικό κώδικα επικοινωνίας. Μέσω αυτού, παίρνει τα ηνία της συζήτησης η Μπριζίτ, υιοθετώντας ένα ζωηρό, έξυπνο, ακαταπόνητο και σχεδόν ακαταμάχητο στους γηραιούς ηγέτες στυλ. Αυτό ισχύει και για τις κοινωνικές τους σχέσεις και εκδηλώσεις. Όταν ο Εμμανουέλ βαριέται ή κουράζεται αρκεί ένα σινιάλο, ώστε να σώσει την κατάσταση η σύζυγός του, πάντα κατά την συγγραφέα.

Ο Μακρόν φέρεται να έχει δηλώσει πως «κανείς δεν καταλαβαίνει καλύτερα την κοινή γνώμη από τη Μπριζίτ. Αυτή είναι η γέφυρά μου με τον κόσμο». Εξ΄ ου και για να μακροημερεύσει ένας συνεργάτης του στο Ελιζέ, πρέπει να τα έχει καλά μαζί της, καθώς ουκ ολίγοι είδαν την πόρτα της εξόδου, αφού δεν ήταν διατεθειμένοι να δεχτούν την επιρροή της στον πρόεδρο. Τουλάχιστον, αυτά γράφονται στο “Αρκεί να είμαστε οι δυο μας”, γιατί στην πορεία έχουν γραφτεί και έχουν λεχθεί πολύ χειρότερα και για την Μπριζίτ, αλλά και για τον ίδιο τον Μακρόν…

Το απόλυτο διεγερτικό

Η εξουσία είναι το υπέρτατο αφροδισιακό. Το έχει πει και ο Χένρι Κίσινγκερ. Το διεγερτικό που μεθούσε τον Καλλιγούλα, ασκεί την ίδια επιρροή και σήμερα στους απανταχού ηγέτες. Το μείγμα έρωτα και εξουσίας, όμως, εκτινάσσει το παιχνίδι του συγκεκριμένου με το αφηρημένο, του πραγματικού με το φανταστικό, του θηλυκού με το αρσενικό και στον πυρήνα όλης αυτής της έξαψης βρίσκεται το παίγνιο εξουσίας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Πολλά ζευγάρια ανά τους αιώνες μοιράστηκαν αυτή την ηδονή, αλλά και βυθίστηκαν στην κόλασή της: Σκάνδαλα, αστάθμητοι παράγοντες, πόλεμοι, διαψεύσεις, γνωστά και παρασκηνιακά μαχαιρώματα με ή και χωρίς εισαγωγικά. Μυήθηκαν μαζί, σχεδόν μυσταγωγικά σ’ αυτή τη συγκοινωνούσα και παράλληλα συγκρουσιακή σχέση της προσωπικής με τη δημόσια ζωή τους: Φράνκλιν και Έλεονορ Ρούσβελτ, Ρόναλντ και Νάνσι Ρήγκαν, Μάργκαρετ και Ντένις Θάτσερ, Νικολά Σαρκοζί και Κάρλα Μπρούνι, Μπιλ και Χίλαρι Κλίντον, Μπαράκ και Μισέλ Ομπάμα, η λίστα δεν έχει τελειωμό…

Κάθε ένα από αυτά τα ζευγάρια δοκιμάστηκε στην αρένα με τα λιοντάρια. Η διαφορά είναι ότι οι πολιτικοί ηγέτες, μετά των συζύγων τους, αντί για πανοπλία φορούσαν κομψά και ατσαλάκωτα ρούχα και αντικαθιστούσαν τα όπλα με ευφράδεια και μόνιμα λευκά χαμόγελα. Ακόμα, όμως, και οι αλλοιωμένοι από τη χρυσόσκονη του μύθου του Κάμελοτ, Τζον και Τζάκι Κένεντι, ταλανίζονταν από τους δαίμονές τους.

Παρόλα αυτά, τα αρχέτυπα και οι συμβολισμοί στη συλλογική συνείδηση βρήκαν την απήχησή τους στην ιστορία των Κένεντι, χρίζοντάς τους “χρυσό ζευγάρι” στο πάνθεον της πολιτικής ιστορίας. Νέοι, όμορφοι, γοητευτικοί, φαινομενικά αγαπημένοι, γονείς μικρών παιδιών, φωτογενείς και προικισμένοι με ένα τραγικό και πρόωρο τέλος που θα ζήλευαν οι αρχαίοι τραγικοί. Αυτό τους έσωσε και από την φθορά. Ασχέτως με το τέλος, η αφετηρία έμοιαζε ιδανική…

Έρωτας που έγινε εμμονή

Αντιθέτως, το ζεύγος Μακρόν, από τα παρασκήνια ακόμα, πριν καν εισέλθουν δηλαδή στην πολιτική σκηνή, παρέκκλιναν από τα τετριμμένα αυτού που θα χαρακτήριζε κανείς “εύπεπτο” πολιτικό ζεύγος. Τα 25 χρόνια διαφοράς, το γεγονός ότι εκείνη ήταν παντρεμένη, καθηγήτριά του και μητέρα τριών ενήλικων παιδιών, πριν καν επισημοποιηθεί η σχέση τους, καθιστούσε το ζευγάρι αυτό τουλάχιστον ασυνήθιστο, πόσο μάλλον κατάλληλο για να διεκδικήσει την προεδρία της Γαλλίας.

Με κάποιο μαγικό τρόπο, όμως, ο Εμμανουέλ και η Μπριζίτ μετέτρεψαν κάθε μειονέκτημά τους στα μάτια του άγραφου πολιτικού πρωτοκόλλου σε πλεονέκτημα. Πήραν τα ηνία της ιστορίας τους και την αφηγήθηκαν οι ίδιοι στο κοινό, με την δικιά τους βέβαια εκδοχή. Εξάλλου, μετά από την φαινομενική τελειότητα, τίποτα άλλο δεν είναι πιο ελκυστικό από την εξανθρωπισμένη ατέλεια. Ακόμα κι αν αυτή αποτυπώνεται στον παράφορο έρωτα ενός ανήλικου αγοριού με την παντρεμένη δασκάλα του και τη σταδιακή εξέλιξη αυτού του έρωτα σε εξάρτηση και εμμονή, καθ’ όλη τη διάρκεια της ενήλικης ζωής του.

Ένας από τους κορυφαίους επικοινωνιολόγους που είχαν προσλάβει κατά τη διάρκεια της πρώτης προεκλογικής εκστρατείας του Μακρόν, είχε εντόπισε εξαρχής τη δυναμική του ζευγαριού. «Θα πουλήσετε εσάς, τους εαυτούς σας, συμπεριλαμβανομένου και του έρωτά σας». Κι αυτό ακριβώς έκαναν! Η ευφυής, διακριτική και με χιούμορ σύζυγος του Γάλλου προέδρου Μπριζίτ καταρρίπτει το στερεότυπο της γυναίκας-τρόπαιου που συνοδεύει συχνά τους ισχυρούς άνδρες. Αυτό ιντριγκάρισε τη γαλλική κοινωνία και ειδικά τις γυναίκες, στις οποίες για χρόνια ήταν δημοφιλής.

Το δαχτυλίδι του Μακρόν

Οι δυο τους έχουν πολλά τελετουργικά. Φορούν από δύο βέρες. Η πρώτη κυρία της Γαλλίας σχεδόν δεν αποχωρίζεται ποτέ τη διαμαντένια βέρα του γάμου της που τελέστηκε το 2007. Φοράει, όμως, και το δαχτυλίδι της κατά πολύ μεγαλύτερης αδελφής της, η οποία έφυγε από τη ζωή σε τροχαίο. Τότε, η Μπριζίτ ήταν μόλις οκτώ ετών. Παραμένει μέχρι και σήμερα η μεγαλύτερη απώλεια της ζωής της: Τη στιγμάτισε και την ανάγκασε να ωριμάσει. Από την άλλη της καλλιέργησε μία εκ φύσεως ανθεκτικότητα, η οποία την χαρακτηρίζει μέχρι και σήμερα.

Ο Εμμανουέλ όταν την γνώρισε ως 15χρονος μαθητής, είδε το δακτυλίδι και η ίδια του είχε περιγράψει ότι με τον τρόπο αυτό νιώθει ότι κουβαλάει την αδελφή της μαζί της. Στην αρχή της σχέσης τους, της είχε εξομολογηθεί ότι μέχρι να παντρευτούν θέλει και εκείνος να φοράει ένα δαχτυλίδι δικό της «για να τον συνοδεύει παντού». Ενθυμούμενη τα λόγια του, του δώρησε μία βέρα, όταν εκείνος έγινε δεκτός στο πανεπιστήμιο. Του την έδωσε την ημέρα που αποχωρίζονταν για έξι ολόκληρους μήνες. Ο νεαρός Μακρόν, όμως, δεν έβγαλε ποτέ το δαχτυλίδι αυτό, το οποίο φοράει ακόμα και σήμερα.

Η οικογένειά του είχε φρόντισε να τον απομακρύνει από τη Μπριζίτ πριν ακόμα αποφοιτήσει από το σχολείο, στέλνοντάς τον στο Παρίσι. Ήλπιζαν ότι θα ερωτευόταν μία συμφοιτήτριά του. Η μητέρα του Μακρόν, αφού απέτυχε να λογικέψει τον γιό της, στράφηκε στην κυρία Τρινιέ. «Εσύ έζησες τη ζωή του. Εκείνος όμως δεν θα μπορέσει να αποκτήσει παιδιά μαζί σου» της είχε πει.

Η αποκάλυψη της σχέσης τους συγκλόνισε τον περίγυρό τους και ειδικά η Μπριζίτ, ενώ ήταν μία ιδιαίτερα κοινωνική γυναίκα της τοπικής ελίτ, εξοστρακίστηκε. Η ίδια, πάντως, αποδείχθηκε επιεικής με αυτούς που μετέπειτα εξέφρασαν την μεταμέλειά τους, σε αντίθεση με τον Εμμανουέλ που είναι πιο εκδικητικός…