Δύο πρώην πρωθυπουργοί ετοιμάζονται να κατέβουν στο γήπεδο…

Ως γνωστόν η πολιτική όπως και η φύση απεχθάνεται το κενό και όταν προκύπτει, είναι θέμα χρόνου με τον έναν ή τον άλλο τρόπο να καλυφθεί. Την εμπειρική διαπίστωση ότι υπάρχει αντιπολιτευτικό κενό στο ελληνικό πολιτικό σύστημα επιβεβαιώνουν πλέον και οι δημοσκοπήσεις.

Το 59% σύμφωνα με έρευνα της Ιnterview βλέπει ότι υπάρχει ανάγκη δημιουργίας ενός νέου κόμματος στον ευρύτερο προοδευτικό χώρο. Για τον πατριωτικό και συντηρητικό χώρο αντίστοιχα τα ποσοστά είναι 17% και 13%, αθροιστικά 30%. Αντώνης Σαμαράς και Αλέξης Τσίπρας καταρρίπτουν την “απειλή της ακυβερνησίας” που διακινεί η κυβέρνηση. Είτε συμφωνεί κανείς μαζί τους είτε διαφωνεί πάντως δεν μπορεί να ισχυριστεί πως δεν θα μπορούσαν να ηγηθούν κυβέρνησης. Άλλωστε και οι δύο ήταν πρωθυπουργοί σε πραγματικά δύσκολες συνθήκες, εν αντιθέσει με τον Κυριάκο Μητσοτάκη.

Στην δημοσκόπηση της ΜRB το 16,1% των πολιτών δηλώνει ότι θα ψήφιζε (μάλλον και σίγουρα) ένα κόμμα υπό τον Σαμαρά. Στη ΝΔ το αντίστοιχο ποσοστό είναι 22%, επί των ψηφοφόρων των ευρωεκλογών (28,3%). Από μόνο του το στοιχείο αυτό είναι ανησυχητικό για την ηγεσία της ΝΔ, αφού η δημιουργία νέου κόμματος από τον Σαμαρά θα της αποσπάσει ένα ποσοστό και πιθανόν θα την φέρει κάτω από το 20% στην πρόθεση ψήφου. Στο περιβάλλον του πρώην πρωθυπουργού πάντως δεν θεωρούν αποθαρρυντικές τις πρώτες μετρήσεις καθώς εκτιμούν ότι υπάρχει, πριν καν οποιαδήποτε ανακοίνωση, μία δεξαμενή πιθανών ψηφοφόρων.

Ο Σαμαράς προετοιμάζεται

Ο μεν Αντώνης Σαμαράς κινείται ήδη. Αφού διακήρυξε ότι «αυτή δεν είναι κυβέρνηση ΝΔ, είναι κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη», πυροβολεί κατά θέμα και κάνει τις προπαρασκευαστικές του κινήσεις για δημιουργία μηχανισμού, εξεύρεση προσώπων, διαμόρφωση προγραμματικών θέσεων. Η αλλαγή υποδείγματος που σηματοδοτεί η προεδρία Τραμπ τον ευνοεί. Η αντζέντα του, που έχει θεματικά ανοίξει κατά καιρούς και πριν μάλιστα εκλεγεί ο Αμερικανός πρόεδρος, είναι συμβατή με το πνεύμα της νέας εποχής. Το πλέον ανασταλτικό είναι ότι στην Ελλάδα η νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση κρατά την σφραγίδα του κόμματος της δεξιάς παράταξης. 

Για τον χώρο της Κεντροαριστεράς τα πράγματα είναι πιο περίπλοκα. Στην δημοσκόπηση της MRB ποσοστό 29,1% των ερωτηθέντων απάντησε πως μάλλον ή σίγουρα θα ψήφιζε πιθανό κόμμα με αρχηγό τον Αλέξη Τσίπρα. Μεταξύ των ψηφοφόρων που προσδιορίζονται ως κεντρώοι/κεντροαριστεροί ή αριστεροί, το ποσοστό αποδοχής του Τσίπρα αυξάνεται. Συγκεκριμένα, το 43,7% των ερωτηθέντων απάντησε πως μάλλον ή σίγουρα θα ψήφιζε το κόμμα αυτό. Έχει ενδιαφέρον ότι το ποσοστό 29,1% του συνόλου των πολιτών και το 43% των κεντροαριστερών χαρακτηρίστηκε από τα συστημικά μέσα ενημέρωσης ως αποδοκιμασία του Τσίπρα! 

Όμως ο Τσίπρας είναι ακόμη στον ΣΥΡΙΖΑ και μάλιστα έχει διαδραματίσει ρόλο, έστω και παρασκηνιακό, στις εξελίξεις από το 2023 και μετά. Τόσο η εκλογή Κασσελάκη, όσο και η αποκαθήλωση του και η εκλογή Φάμελλου, έχουν και την δική του συμμετοχή. Η διαρκής φημολογία περί το ενδεχόμενο επιστροφής του λειτουργεί – ανεξαρτήτως προέλευσης – διαβρωτικά για την ηγεσία του Σωκράτη Φάμελλου και υπονομευτικά για την προσπάθεια που καταβάλλει να ανασυγκροτήσει τον ΣΥΡΙΖΑ. 

Επιπλέον ο ΣΥΡΙΖΑ είναι στην πορεία για ένα Συνέδριο από το οποίο μπορεί να βγει με νέα ρήγματα, εν αναμονή των αποφάσεων Τσίπρα. Άλλωστε συγκρατημένη διαφοροποίηση στην ηγεσία Φάμελλου καταγράφεται σποραδικά από τον Παύλο Πολάκη και τον Νίκο Παππά.  

Θα επιστρέψει ο Τσίπρας;

Ενδεχόμενο εγχείρημα Τσίπρα όμως εκ των πραγμάτων παράγει αποτελέσματα και στον χώρο της Νέας Αριστεράς, που έτσι κι αλλιώς είναι σε φάση νέας διάσπασης, όπως έδειξε η μείζον διαφορά για την επαναπροσέγγιση με τον ΣΥΡΙΖΑ, μεταξύ του προέδρου Αλέξη Χαρίτση και του γραμματέα Γαβριήλ Σακελλαρίδη και του Ευκλείδη Τσακαλώτου. 

Ο Τσίπρας όμως έχει διείσδυση και σε μία κατηγορία ψηφοφόρων και στελεχών του ΠΑΣΟΚ που είναι απογοητευμένα από την ηγεσία Ανδρουλάκη και επιθυμούν μία εναλλακτική στον Μητσοτάκη. Στο ευρύτερο πλαίσιο καταγράφονται κινήσεις, από συνέδρια και ημερίδες για το μέλλον της κεντροαριστεράς όπου συναντώνται στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ, μέχρι γεύματα της Λουκάς Κατσέλη, όπου η συζήτηση μπαίνει στο συγκεκριμένο. 

Στο ερώτημα εάν θα επιστρέψει ο Τσίπρας ο ίδιος δεν το αποκλείει, το αφήνει ανοικτό και κάνει τις δικές του κινήσεις. Ωστόσο εάν ο  Σαμαράς έχει μία καθαρή πολιτική πρόταση για την επανατοποθέτηση της χώρας στην νέα εποχή Τραμπ, ο Αλέξης Τσίπρας μοιάζει να ψαρεύει σε θολά νερά. Εάν κάτι είναι εμφανές είναι ότι επιχειρεί έναν προσωπικό επαναπροσδιορισμό ως συστημικός πλέον παίκτης που επιζητά την αποδοχή του συστήματος, ως εναλλακτική στον Μητσοτάκη.

Η πρόσκληση όμως στον εμβληματικό για την Αριστερά της Αμερικής Μπέρνι Σάντερς που θα μιλήσει την επόμενη εβδομάδα σε εκδήλωση του Ινστιτούτου Αλέξης Τσίπρας, δεν είναι αρκετή για να δώσει πολιτικό στίγμα. Η απάντηση στην νέα εποχή Τραμπ δεν μπορεί να είναι με όρους του παρελθόντος και της πολιτικής που ηττήθηκε κατά κράτος. Άλλωστε και ο ίδιος ο Σάντερς μάλλον θα πρέπει να απολογηθεί για την ανοχή που επέδειξε στην φιλοπόλεμη ελίτ των δημοκρατικών και στην επιβολή  της παρανοϊκής woke ατζέντας με όρους κάθε άλλο παρά δημοκρατικούς…