Το βίντεο που κατέστρεψε τη θρυλική Jaguar
06/07/2025
Η Jaguar κάποτε ήταν η απόλυτη έκφραση της μηχανικής και αισθητικής, ένας συνδυασμός δύναμης και γραμμής, με καμπύλες που έσταζαν κομψότητα και σασί που ακτινοβολούσε δυναμισμό και ακρίβεια. Στεκόταν μπροστά σου όχι σαν όχημα, αλλά σαν επιτομή δύναμης και κομψότητας.
Ο ήχος της Jaguar δεν ακουγόταν, απλά διαπερνούσε, βαθύς, πρωτόγονος, σαν παλμός ζωντανής μηχανής. Σασί χαμηλό, μακρύ, με καμπύλες που έσταζαν βρετανική λεπτότητα και δυναμισμό. Ήταν κατασκευή με ψυχή, φτιαγμένη σε εποχή όπου η αισθητική είχε βάθος και η μηχανή χαρακτήρα. Ήταν το αμάξι που ξυπνούσε πριν τον ήλιο, άκουγες τον κινητήρα να σου μιλά και που όταν πάταγες το γκάζι αισθανόσουν να ενώνονται σώμα και μηχανή σε μια πράξη απόλυτης κυριαρχίας.
Έρχονται τώρα οι woke σχεδιαστές, αυτοί οι βαφτισμένοι στην πολιτική ορθότητα, να μετατρέψουν το σύμβολο του δυναμισμού σε πλωτή κάψουλα ευαισθησίας με πινέλα, καπνούς και queer αισθητική. Δεν γίνεται! Γιατί η Jaguar δεν φτιάχτηκε για να στέκεται σε γκαλερί θολοκουλτουριαραίων.
Φτιάχτηκε για να κινείται και να αφήνει πίσω της τον ήχο της αποφασιστικότητας και του προσανατολισμού. Τα παλιά θρυλικά μοντέλα της όπως η XJ6, XJR και άλλα διαμάντια της βρετανικής αυτοκίνησης δεν χάθηκαν. Υπάρχουν ακόμα, και όποιος παρατηρεί στους δρόμους, θα τα δει παρκαρισμένα στα στενά των βορείων προαστίων, να στέκουν ακόμα επιβλητικά κάτω απ’ τα πλατάνια της Εκάλης, ή να κυλάνε αθόρυβα στο Κολωνάκι με το ύφος του παλιού κόσμου που δεν απολογείται.
Αυτές οι μηχανές δεν φωνάζουν παρά υπάρχουν, και η παρουσία τους είναι πιο ηχηρή από οποιοδήποτε “μήνυμα συμπερίληψης” που θέλουν να μας μπολιάσουν οι διαφημιστές της παραίσθησης, οι σκηνοθέτες της σύγχυσης και οι γραφίστες της αποδόμησης, αυτοί που νομίζουν πως το χάος που κουβαλάνε στο μυαλό τους μπορεί και πρέπει να γίνει αισθητική για όλους. Βεβαίως, έχουν ημερομηνία λήξης, και μάλιστα κοντινή.
Γιατί πολύ απλά δεν πουλάνε. Αυτά τα υβρίδια αισθητικής παραμόρφωσης και ιδεολογικής σύγχυσης δεν βρίσκουν απήχηση. Ούτε τα μάτια, ούτε το ένστικτο, ούτε το σώμα αντέχουν να αντικαταστήσουν το ωραίο, το στιβαρό και το λειτουργικό με μία αφηρημένη θεωρία βαμμένη σε ροζ καπνούς και κουρέλια ταυτότητας, ντυμένα με την ψευδαίσθηση ότι η αδυναμία είναι αρετή και η ασάφεια στιλ.
Και κάπως έτσι, φτάσαμε στην τραγική αντιστροφή με την Jaguar, που κάποτε συμβόλιζε την επιτάχυνση, την ψυχολογική σιγουριά και την κομψότητα, να παραδίδεται στα χέρια ανθρώπων που δεν έχουν κατεύθυνση. Αντί να χτίσουν πάνω στη θρυλική τους ταυτότητα, την ξήλωσαν βίαια για να την ντύσουν με τα απομεινάρια μιας περιθωριακής ιδεολογίας που επιμένει να φτύνει πάνω σε ό,τι θυμίζει δύναμη και προσανατολισμό.
Η επίμαχη διαφήμιση
Η περιγραφή του βίντεο που ακολουθεί είναι το επίσημο προωθητικό της “νέας εποχής” της Jaguar, μια καμπάνια που υποτίθεται πως επανασυστήνει τη μάρκα. Στην πραγματικότητα, είναι το μνημόσυνό της. Ένα οπτικό παραλήρημα που χρειάζεται να το ξεγυμνώσουμε καρέ-καρέ, γιατί αυτό θεωρούν σήμερα επαγγελματική διαφήμιση αυτοκινήτου.
Ξεκινάει με ένα ασανσέρ σαν σύμβολο εγκλεισμού της ψυχής. Ένα μεταλλικό κουτί, από το οποίο δεν ξεπηδά τεχνολογία, μια εκλεπτυσμένη παρουσία που θα καθηλώσει το βλέμμα, ούτε σχεδιαστική υπεροχή, αλλά ένας θίασος παραίσθησης. Η πόρτα του δεν ανοίγει για να φανεί κάποιο σπορ μοντέλο με γραμμές που κόβουν την ανάσα, ούτε ακούμε τον ήχο μιας αγριεμένης μηχανής να γουργουρίζει. Ανοίγει για να δείξει την woke κουλτούρα. Ένα καρέ γεμάτο άδεια βλέμματα. Σε κοιτάνε και νιώθεις περίεργα.
Ένας τύπος βγαίνει πρώτος, με μαύρο-ελεκτρίκ κρανίο, και βλέμμα που χάνεται στο πουθενά και μάτια γουρλωμένα. Φοράει κάτι ανάμεσα σε παλτό για παγώνια και γιλέκο της Ακτιβιστικής Λεγεώνας του Σείριου, περπατώντας σαν να πενθεί. Μετά εμφανίζεται ένας που κρατάει πινέλο και μας το πιτσιλάει στην οθόνη απαρνούμενος μετα βδελυγμίας το ”συνηθισμένο”. Πιο δίπλα, μια άλλη ανεξήγητη φιγούρα, με ρούχα που θυμίζουν διασταύρωση κουρτίνας νεοψυχεδελικής κολεκτίβας και σαλιάρας μωρού από άλλο γαλαξία, κραδαίνει ένα πλαστικό σφυρί με βλέμμα λάγνας πεθεράς που θέλει να σε ταΐσει παστίτσιο!
Το όργιο της ακατανοησίας συνεχίζει με ένα σκηνικό ροζ ερήμου, με τα βλέμματα των ιδίων ακατανόητων φιγουρών να συναγωνίζονται την αποξένωση και το βάρος της ύπαρξης και της ματαιότητας τούτου του κόσμου, σαν τελικό διαπιστευτήριο εγκλεισμού… Αρχίζουν και κινούνται πέρα-δώθε σε στημένο ρυθμό και διάταξη, φιγούρες που σέρνονται σε στυλιζαρισμένη παράκρουση, μέσα σε έναν αισθητικό τραγέλαφο, που υποδύεται τέχνη. Ο σκηνοθέτης “ξέρει από σύμβολα”, “παίζει με την έννοια του χώρου”, “αμφισβητεί τη γραμμικότητα του χρόνου”, “φλερτάρει με το υπαρξιακό κενό” και “ανασυνθέτει το φύλο ως ρευστότητα σε κίνηση”!
Το βίντεο:
Αυτό που είδες δεν ήταν διαφήμιση αυτοκινήτου, αλλά το trailer της “νεκροφόρας” που θα σε πάει όταν πεθάνεις από πολιτισμική εξάντληση! Όποιος άλλωστε συχνάζει σε σχετικές εκθέσεις είναι ήδη εξοικειωμένος με τέτοιου τύπου “προχώ” ερμηνείες του κόσμου, όπου το νόημα είναι ασαφές από πρόθεση και η σύγχυση λογίζεται ως βάθος. Όλο αυτό δεν είναι διαφήμιση. Είναι κήρυγμα φτιαγμένο από ανθρώπους που δεν πιστεύουν ούτε σε φύλα, ούτε σε δρόμους, ούτε σε ιπποδύναμη.
Woke φαντασιώσεις για την Jaguar!
Αυτοί είναι οι woke γραφίστες, σκηνοθέτες και αισθητικά ναυάγια, που κουβαλάνε παντού την ατζέντα τους. Δεν ξέρουν ούτε καν το στοιχειώδες, ότι Jaguar σημαίνει δύναμη. Όπως ήταν αναμενόμενο, αυτή η αισθητική δεν έμεινε χωρίς συνέπειες. Τον Απρίλιο του 2025, η Jaguar κατέγραψε μόλις 49 πωλήσεις σε ολόκληρη την Ευρώπη, σημειώνοντας πτώση 97,5% σε σύγκριση με το προηγούμενο έτος! Ένα νούμερο που δεν προκύπτει απλώς από “δυσμενείς οικονομικές συνθήκες” ή “μεταβατικό στάδιο προς την ηλεκτροκίνηση”, αλλά αποτυπώνει την πλήρη αποξένωση της μάρκας από το κοινό της.
Η Jaguar δεν απέτυχε στην αγορά. Απέτυχε από μέσα. Από την ατζέντα που διαλύει οτιδήποτε θυμίζει δομή, προσανατολισμό και σαφήνεια. Παρέλαβαν μια κληρονομιά που μουγκρίζει σαν θηρίο και την αντικατέστησαν με βλέμματα βγαλμένα από ομαδική κρίση φύλου. Όταν το προϊόν παύει να απευθύνεται σε ανθρώπους που αγοράζουν αυτοκίνητα και στοχεύει σε λάτρεις της woke ατζέντας και του μεταμοντερνισμού, το ταμείο δεν βγαίνει. Κανένα αφήγημα, όσο “συμπεριληπτικό” και να είναι, δεν σώζεται…