Ο λογαριασμός για τον ΟΠΕΚΕΠΕ θα έρθει για τους αγρότες την επόμενη μέρα…

Και εδώ δεν πρόκειται απλώς για μία κυβέρνηση που καταρρέει ή για ένα πρωθυπουργό που ενώ υποσχέθηκε αξιοκρατία και εκσυγχρονισμό, είναι βαθύτατα εμπλεκόμενος στο πιο αναξιοκρατικό, πελατειακό σύστημα της Μεταπολίτευσης, όπως δείχνει το σκάνδαλο ΟΠΕΚΕΠΕ. Εξ’ όνυχος τον Λέοντα: Αντί ο ειδικός στον ψηφιακό μετασχηματισμό του κράτους κ. Πιερρακάκης ν’ αναλάβει την χαρτογράφηση των προς επιχορήγηση γεωργικών και κτηνοτροφικών εκτάσεων, το τεράστιο αυτό έργο δόθηκε σε ιδιωτικές εταιρείες, ενώ ο συγκεκριμένος πολιτικός κατασπαταλήθηκε σε άλλες θέσεις, άσχετες του ουσιαστικού του αντικειμένου ξοδεύοντας έτσι χωρίς λόγο το προσωπικό του, πολιτικό κεφάλαιο.

Άλλη μία επιτυχία του πρωθυπουργού μετά την προεδροποίηση της κυρίας Σακελλαροπούλου ή την υφυπουργοποίηση του κυρίου Λοβέρδου. Επίσης υπενθυμίζω φιλικά ότι ο κ. Αυγενάκης, φεύγοντας από το γραφείο του υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων πήρε μαζί του ένα μεγάλο πίνακα του Οθωναίου. Κατά λάθος! Από την άλλη χαίρομαι τον τρόπο που σκέφτεται ο πρωθυπουργός όταν αντικαθιστά τον Βορίδη με τον Πλεύρη. Ιδιοφυές! Ας γυρίσουμε όμως στο σοβούν σκάνδαλο ΟΠΕΚΕΠΕ.

Εξηγούμαι: Η από δεκαετίες πληττόμενη και συρρικνούμενη αγροτοκτηνοτροφική τάξη πλέον διαλύεται αφού πολλοί αγρότες και κτηνοτρόφοι που δεν θα ξαναδούν – δίκαια ή άδικα – επιδοτήσεις έπειτα από το σκάνδαλο ΟΠΕΚΕΠΕ, αντιμετωπίσουν άμεσα τεράστιο πρόβλημα επιβίωσης και θα υποχρεωθούν να εγκαταλείψουν το επάγγελμά τους. Παράλληλα, άμεσες θα είναι οι συνέπειες στην καθημερινότητα όλων των νοικοκυριών της χώρας, καθώς θα σημειωθούν ελλείψεις και δραματική αύξηση των ανάλογων, αγροτικών και κτηνοτροφικών προϊόντων. Επιπλέον η κεντρική, αγροτική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τους καταμερισμούς και το συγκεντρωτικό της πατερναλιστικό μοντέλο που είναι ex officio εχθρικό προς κάθε τοπική ιδιαιτερότητα ή αυτενέργεια, υπήρξε καταστροφική (και) για την Ελλάδα.

Από αγρότες, επιδοματούχοι ΟΠΕΚΕΠΕ

Κυρίως γιατί μετέτρεψε τους εργάτες της γης, του μικροϊδιοκτήτες που ήταν δεμένοι με τον κλήρο που καλλιεργούσαν, σε αδιάφορους υπαλλήλους που λειτουργούσαν μέσα από επιδόματα, κατευθυνόμενες μονοκαλλιέργειες, προστατευτισμό και μιαν κεντρική, αργόστροφη γραφειοκρατία που πλειοδοτούσε σε συνθήματα του τύπου “όλα τα κιλά, όλα τα λεφτά”, όλα τα πλεονάσματα στις χωματερές και τα λοιπά. Έτσι, μέσα σε δύο-τρεις δεκαετίες σημειώθηκε απίστευτη μετάλλαξη της κοινωνικής μας διαστρωμάτωσης και ιδιοσυγκρασίας με τεράστιες, πολιτικές αλλά και πολιτιστικές συνέπειες.

Επιπλέον το άλλο σοβούν δράμα που κυριαρχεί αλλά αποσιωπούν και η πολιτική ηγεσία και οι εμπλεκόμενοι πολίτες, είναι η ανησυχητική έλλειψη εργατικών χεριών από άκρη σε άκρη της περιφέρειας. Στον Κάμπο, στις ελιές και στα φρουτόδεντρα όλης της χώρας, στα καρπούζια, τα κεράσια ή τις φράουλες, στα οπωροκηπευτικά, τα σιτηρά, τις βιολογικές καλλιέργειες, το βαμβάκι. Γιατί πια στην Ελλάδα ουδείς δουλεύει – τουλάχιστον σε βαριές, χειρωνακτικές εργασίες. Το συνειδητοποιούμε οι πάντες αυτό αρχίζοντας από το άμεσο μας περιβάλλον. Με αποτέλεσμα όλοι να περιμένουν εναγωνίως τους μετανάστες που αποτελούν εύκολα εκμεταλλεύσιμο και φτηνό, εργατικό δυναμικό.

Το αστείο μάλιστα είναι πως αυτοί που τους βρίζουν χυδαία και τους φοβούνται υποκριτικά, είναι εκείνοι που και τους έχουν περισσότερο ανάγκη και τους περιμένουν σαν μάννα εξ ουρανού. Παλιά τους Αλβανούς, αργότερα τους Αιγύπτιους, σήμερα τους Πακιστανούς ή τη νεολαία από τον Bangladesh. Αυτή είναι η γυμνή αλήθεια κύριε Βορίδη και κύριε Πλεύρη μου. (Κυρίως κύριε Μητσοτάκη μου με τις τόσο προβλέψιμες και κυρίως ατελέσφορες στρατηγικές σας).

Έρχεται τσουνάμι αστυφιλίας

Κάπως έτσι λοιπόν ολοκληρώνεται η εθνική μας τραγωδία (ως συνήθως βέβαια με όρους κωμωδίας και μπαλαφάρας). Μόνο που τα απίστευτα κονδύλια που μοιράστηκαν εξαγοράζοντας ψήφους και κατ’ ουσίαν φαλκιδεύοντας ωμά το εκλογικό αποτέλεσμα σε δύο συνεχόμενες εκλόγιμες αναμετρήσεις, σήμερα λείπουν δραματικά από την υγεία, την παιδεία, τις κοινωνικές ασφαλίσεις ή την άμυνα. Με απροσδιόριστες ακόμα συνέπειες.

Προσωπικά περιμένω άμεσες εξελίξεις και κυρίως αλλαγή του πολιτικού και του οικονομικού, παραγωγικού παραδείγματος. Περιμένω ένα ουσιαστικό κι όχι λαϊκίστικο όραμα όχι μόνο για την παιδεία, τον πολιτισμό αλλά και για την αξιοποίηση των γεωργικών και κτηνοτροφικών δυνατοτήτων της χώρας ώστε να ανακάμψει η πρωτογενής παραγωγή, το θεμέλιο παραδοσιακά της κοινωνίας, και να μείνουν οι γηγενείς πληθυσμοί στα χωριά τους και στην περιφέρεια. Αλλιώς ένα καινούργιο, σαρωτικό κύμα αστυφιλίας καραδοκεί. Και βέβαια προσδοκώ στην εγκατάλειψη της μονοκαλλιέργειας του μαζικού και εν τέλει αδιέξοδου τουρισμού που εκμαύλισε άτομα και ήθη.

Θα αποφασίσουν, διερωτώμαι, οι πέντε – έξι οικογένειες που κυβερνούν τη χώρα – δηλαδή η πολιτική και η οικονομική της ελίτ εκπροσωπεί de facto την κοινοβουλευτική μας δικτατορία δυτικού τύπου – να αλλάξουν τρόπους δράσης μια και βρισκόμαστε εντελώς στο παρά πέντε; Οι φεουδάρχες της αγροτικής παραγωγής θα επιβιώσουν βέβαια της υπόθεσης ΟΠΕΚΕΠΕ, μεταλλασσόμενοι – οι απλοί αγρότες όμως; Όλοι εμείς, οι υπόλοιποι παθητικοί οι ντροπιασμένοι αποδέκτες της εθνικής μας εντροπίας;

ΥΓ. Ο βασιλιάς Κωνσταντίνος Α αποκαλούνταν κουμπάρος όλων των Ελλήνων πολεμιστών γιατί ο στρατός είχε βαφτίσει τον διάδοχο του. Στη συνέχεια ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης ήταν ο κουμπάρος όλης της Κρήτης με άξιο διάδοχο τον γιό του Κυριάκο. Ο οποίος και τερμάτισε την πολιτική της κουμπαριάς καθιστώντας το πρωθυπουργοκεντρικό σύστημα συγκαλυμμένη, κοινοβουλευτική δικτατορία. Με άμεσες συνέπειες στην ποιότητα της δημοκρατίας μας.

Από την απόλυτα προσωπική και ευκαιριακή επιλογή του εκάστοτε Προέδρου της Δημοκρατίας έως την συγκρότηση των πολυπροσώπων, όσο και αναποτελεσματικών, κυβερνητικών σχημάτων (ώστε να είναι ικανοποιημένο το κόμμα). Αν συνυπολογίσουμε τον άθλιο Νόμο περί (μη) ευθύνης υπουργών, τότε έχουμε την πλήρη εικόνα της κατάρρευσης. Άρα, αναθεώρηση του Συντάγματος τώρα ώστε να αναβαθμιστεί άμεσα το, διακοσμητικό πλέον, κοινοβούλιο.