Λάθη και αντιφάσεις στη δεύτερη ρηματική διακοίνωση της Λιβύης

Ορισμένες αναφορές σ’ αυτήν την δεύτερη ρηματική διακοίνωση αποδεικνύουν την εξάρτηση της Λιβύης από την Τουρκία, όπως επίσης την προχειρότητα και τα λάθη που παρουσιάζει, καθώς και την αγωνία δημιουργίας τετελεσμένων όσον το δυνατόν γρηγορότερα. Αυτό φαίνεται και από την καθιέρωση γραμμών χωρίς οιαδήποτε φανερή συνεννόηση με τρίτους, αλλά και χωρίς ουδεμία θεμελίωση στο διεθνές δίκαιο και το δίκαιο της θάλασσας.  Παρατηρούμε τα εξής:

• Αυθαίρετα προσδιορίζεται μια έκταση υφαλοκρηπίδας της Λιβύης, που αν θεωρηθεί ότι αυτή θα είναι μελλοντικά και η έκταση της ΑΟΖ, έχουσα ένα μέγεθος, σύμφωνα με ακριβέστερες μετρήσεις βάσει των δοθέντων συντεταγμένων,  393.000 τετρ. χλμ., ενώ οι παγκόσμιοι πίνακες με τις εκτάσεις των ΑΟΖ των Κρατών την προσδιορίζουν σε 351.589 τετρ. χλμ.         
• Παράνομα κλείνει τον κόλπο της Σύρτης με μια γραμμή μήκους πλέον των 300 ναυτικών μιλίων στον παράλληλο 32⁰ 30’, την οποία κανένα κράτος μέχρι σήμερα ακόμα και οι μεγάλες δυνάμεις δεν έχουν αναγνωρίσει.

Το επικαλούμενο επιχείρημα των ιστορικών λόγων δεν έχει κανένα έρεισμα, αλλά η Λιβύη την χρησιμοποιεί σαν αφετηρία μέτρησης των ζωνών θαλάσσιας δικαιοδοσίας της. Παράλληλα εκτός από τον προσδιορισμό των χωρικών υδάτων και της συνορεύουσας ζώνης, εκάστης ίσης με 12 ναυτικά μίλια, ορίζει αυθαίρετα και χωρίς νομικό έρεισμα και μια περιοχή αλιείας επιπλέον πλάτους περίπου 48 ναυτικών μιλίων!

• Τα σημεία Α και Β ανατολικά είναι το όριο των ΑΟΖ του Τουρκολιβυκού Μνημονίου, γεγονός που αποδεικνύει την πλήρη αφομοίωση και παραδοχή του (όπως άλλωστε αναφέρεται και στο κείμενο). Συγκεκριμένα, αναφέρει ότι το σχετικό μνημόνιο είναι μια δίκαια συμφωνία, βασισμένη στο διεθνές δίκαιο!
• Κατηγορεί την Ελλάδα για παράνομες παραχωρήσεις και έρευνες που δόθηκαν το 2014, 2021 και 2024 που θίγουν τα κυριαρχικά δικαιώματα της Λιβύης κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου. 
• Αντιθέτως η Ελλάδα οριοθέτησε νόμιμα μια μέση γραμμή μεταξύ Ελλάδας και Λιβύης βάσει του  άρθρου 156 του νόμου 4001/2011, όπου στην παράγραφο 1 αναφέρεται: «Ελλείψει συμφωνίας οριοθέτησης με γειτονικά κράτη, των οποίων οι ακτές είναι παρακείμενες ή αντικείμενες με τις ελληνικές ακτές, το εξωτερικό όριο της υφαλοκρηπίδας και της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης (αφ’ ης κηρυχθεί) είναι η μέση γραμμή, κάθε σημείο της οποίας απέχει ίση απόσταση από τα εγγύτερα σημεία των γραμμών βάσης (τόσο ηπειρωτικών όσο και νησιωτικών), από τις οποίες μετράται το εύρος της αιγιαλίτιδας ζώνης».
• Η Λιβύη θεωρεί παράνομο και τον πρόσφατο θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό της Ελλάδας, γιατί και αυτός παραβιάζει τα δικαιώματά της. Τέλος κριτικάρει ακόμη και την ανακήρυξη της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης στο Ιόνιο παρουσιάζοντας με απύθμενο θράσος την Ελλάδα, σαν τον μεγαλύτερο παραβάτη της Νοτιοανατολικής Μεσογείου!
• Η γραμμή από τα σημεία 1 μέχρι 12 αποτελεί την μέση γραμμή μεταξύ του κυρίου σώματος της Λιβύης και της Ελλάδας (από την Πελοπόννησο), αγνοώντας παντελώς την ύπαρξη της Κρήτης και της επήρειας της στην χάραξη των θαλασσίων ζωνών. 
• Οι συντεταγμένες που βρίσκονται στον πίνακα, ο οποίος συνοδεύει την ρηματική διακοίνωση, είναι γεωγραφικές (γεωγραφικό πλάτος και μήκος). Γι’ αυτές δεν αναφέρεται το datum αναφοράς, στο οποίο ανήκουν, δηλαδή αν είναι συντεταγμένες στο WGS84 ή στο European Datum 50 (ED50), ώστε να είναι εύκολη η μετατροπή τους σε καρτεσιανές συντεταγμένες Χ,Υ για να αποτυπωθούν σε χάρτη και να μελετηθούν, το οποίο είναι σοβαρή παράλειψη και επιπολαιότητα.
• Στον ίδιο πίνακα, υπάρχουν σημαντικά λάθη, που αποδεικνύουν και την προχειρότητα με την οποία κατασκευάζονται, καθώς και την οιαδήποτε εκτίμηση που τρέφουν οι δημιουργοί τους προς την διεθνή κοινότητα, ώστε να παρουσιάσουν κάτι ελεγμένο και σοβαρό, έστω και αν είναι παράνομο.

Συγκεκριμένα το σημείο 14 (ανατολικός κύκλος με καφέ χρώμα), έχει σαν γεωγραφικό μήκος τον αριθμό 17⁰  90’ 27,60”. Προφανώς δεν υπάρχουν 90 πρώτα λεπτά σε έναν συμμιγή αριθμό, διότι όλοι γνωρίζουμε ότι 60’ πρώτα λεπτά  ισούνται με μία μοίρα. Γεγονός που καθιστά αδύνατο τον προσδιορισμό του.

Επίσης στα σημεία 24, 25 (μέσα στον δυτικό κύκλο με καφέ χρώμα), το γεωγραφικό μήκος των οποίων θα έπρεπε να βαίνει μειούμενο μετά το σημείο 23, με προοδευτική χάραξη της γραμμής από ανατολικά προς τα δυτικά, αυτό βαίνει αυξανόμενο δημιουργώντας χαρακτηριστική ασάφεια στην μαθηματική υλοποίηση της γραμμής, όπως φαίνεται και στο σχέδιο που ακολουθεί (βλ. και στον σχετικό πίνακα τις τιμές σε κόκκινα πλαίσια).

 

• Η διεκδικητική γραμμή αδιαφορεί για την μελλοντική υλοποίηση του τριεθνούς σημείου μεταξύ της  Ιταλίας, Ελλάδας και Λιβύης και φθάνει στο σημείο 12 σχεδόν κοντά στο σημείο 16 της οριοθετικής γραμμής ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδας και Ιταλίας.

Με το τρόπο αυτόν, ένα τριγωνικό τμήμα της περιοχής αυτής, με εμβαδόν σύμφωνα με ακριβέστερες μετρήσεις 3.000 τετρ. χλμ. περίπου, να εντάσσεται στην διεκδίκηση, όπως βέβαια και το μεγάλο τμήμα μεταξύ αυτής της γραμμής και της γραμμής ΑΟΖ με βάση την μέση γραμμή που υλοποίησε η Ελλάδα με τον νόμο 4001/2011, έκτασης 42.000 τετρ. χλμ. περίπου (διαγραμμισμένες περιοχές στο προηγούμενο σχήμα). 

• Χαρακτηρίζει μια καθόλα σύννομη με βάση το διεθνές δίκαιο συμφωνία οριοθέτησης ΑΟΖ μεταξύ της Αιγύπτου και της Ελλάδας ως παράνομη και ανυπόστατη (null and void)!
• Είναι παράξενο για την  Λιβύη, η οποία έχει υπογράψει την σύμβαση για το δίκαιο των θαλασσών του 1982 και υποτίθεται ότι σέβεται τις πρόνοιές της, να προβαίνει σε τέτοιες έκνομες και αστήρικτες ενέργειες, αγνοώντας βασικά δικαιώματα των νησιών (αρθ. 121 της σύμβασης του Montego Bay 1982). 
• Η γραμμή διεκδίκησης αυτή που παρουσιάστηκε με την πρώτη ρηματική διακοίνωση και υλοποιήθηκε με συντεταγμένες με τη δεύτερη, έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την υλοποίηση των 22 νέων θαλασσοτεμαχίων που ανακοινώθηκαν με την τελευταία προκήρυξη της Λιβύης για την έρευνα υδρογονανθράκων καθώς και με τον ορισμό των τεσσάρων περιοχών που δόθηκαν στην Τουρκία για την μελλοντική έρευνα για υδρογονάνθρακες. Και στις δύο περιπτώσεις τα θαλασσοτεμάχια αυτά, δείχνουν με τα βόρεια σύνορά τους να σέβονται την μέση γραμμή που έχει οριστεί με τον νόμο 4001/2011.

Κρίσιμα ερωτήματα 

Αυτός ο παραλογισμός  δείχνει μια διαφοροποίηση απόψεων των δυνάμεων που κυβερνούν την Λιβύη αλλά συγχρόνως αποδεικνύει τον ασφυκτικό κλοιό που δημιουργεί η Τουρκία, που μάλλον επιβάλλει, καταπατώντας κάθε έννοια διεθνούς δικαίου, την χάραξη παρανόμων διεκδικήσεων, όπως άλλωστε κάνει στο Αιγαίο, στην Κύπρο και στην ανατολική Μεσόγειο. Μια καταπάτηση που σκοπό έχει αφενός να καθυστερήσει τις διαδικασίες έρευνας για υδρογονάνθρακες από την Ελλάδα δημιουργώντας αβεβαιότητα για τους επενδυτές και αφετέρου να υλοποιήσει προοδευτικά την  γαλάζια πατρίδα αλλά και την αναγέννηση  της Οθωμανικής αυτοκρατορίας.

Και κάθε μορφωμένος και ισορροπημένος άνθρωπος αναρωτιέται:

1. Δεν υπάρχουν λογικές επιστημονικές φωνές μέσα στην Τουρκία να διαμαρτυρηθούν για τον παραλογισμό της τουρκικής ηγεσίας;
2. Πού είναι η Αίγυπτος και γιατί μέχρι τώρα δεν αντιδρά σοβαρά, όχι μόνον γιατί θίγονται τα συμφέροντα μιας συμμάχου χώρας, αλλά γιατί με τον παραλογισμό της Λιβύης θίγονται και δικά της συμφέροντα;
3. Πού είναι η Ιταλία που σιωπά γιατί στη νήσο Σικελία αποδίδεται πλήρης επήρεια, όταν ενός άλλου κράτους που βρίσκονται μαζί στην ΕΕ, αγνοείται η επήρεια του μεγαλύτερου νησιού του;
4. Πού είναι η ΕΕ, όταν καταφανώς θίγονται μέσω της Ελλάδας και τα ευρωπαϊκά συμφέροντα; Και όχι μόνον δεν αντιδρά, αλλά και δεν αποκόπτει αμέσως αυτά τα κράτη από κάθε οικονομική στήριξη, επιβάλλοντας και ποινές που προβλέπονται στην συνεργασία τους;
5. Πού είναι οι ΗΠΑ, η Ρωσία, η Κίνα και όλες οι μεγάλες δυνάμεις, που δεν αρθρώνουν την παραμικρή λέξη για τις παρανομίες, ενώ βλέπουν ότι ένα δημοκρατικό κράτος απειλείται –εκτός των άλλων– και με casus belli και προοδευτικά θίγονται τα συμφέροντά του από μια αναθεωρητική δύναμη;

Θα πρέπει λοιπόν και εμείς, μπροστά σε αυτόν τον παγκόσμιο κυνισμό και την αδιαφορία για το δίκαιο, να υποστηρίξουμε με σθένος τα εθνικά συμφέροντα, που προσδιορίζονται μόνο από τον ελληνικό λαό, σεβόμενοι τις διεθνείς συνθήκες, αξιοποιώντας τις συμμαχίες μας, ενισχύοντας τις ένοπλες δυνάμεις μας και αντιδρώντας αποφασιστικά με προβολή ισχύος σε κάθε παράνομη δραστηριότητα, ελπίζοντας ότι στο μέλλον θα υλοποιηθεί η ρήση που λέει: « Κάποιος μπορεί να κοροϊδεύει κάποιον για πάντα, επίσης μπορεί να κοροϊδεύει πολλούς για μεγάλο διάστημα, αλλά κανένας δεν μπορεί να κοροϊδεύει όλους για πάντα!».